ضمایر و صفات ملکی در زبان آلمانی

برای نشان دادن مالکیت در زبان آلمانی، دو گزینه پیش روی‌تان قرار دارد: صفات ملکی و ضمایر ملکی! هر کدام از این موارد کاربرد مشخصی دارند. اما ضمیر ملکی در زبان آلمانی چیست؟ صفت ملکی چیست؟ آیا می‌توانیم این دو را به جای یکدیگر به کار ببریم؟ در این مطلب، هر آنچه باید در مورد ضمایر و صفات ملکی در زبان آلمانی بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

تفاوت میان ضمایر ملکی و صفات ملکی در زبان آلمانی

ضمیر ملکی و صفت ملکی، هر دو، حاکی از مالکیت هستند، اما یک تفاوت میان آن‌ها وجود دارد: یکی از آن‌ها ضمیر و دیگری صفت است. ضمایر ملکی جایگزین اسم می‌شوند، اما صفات ملکی قبل از اسم قرار می‌گیرد.

در زبان آلمانی، پسوند هر دو عبارت مشابه است، اما این بدان معنا نیست که می‌توانید صفت و ضمیر ملکی را به جای یکدیگر به کار بگیرید.

ریشه ضمایر و صفات ملکی در زبان آلمانی

در قدم اول، بهتر است ریشه ضمایر و افعال آلمانی را بشناسید تا ادامه مسیر برای‌‎‌تان آسان‌تر شود.

به جدول زیر توجه کنید:

ضمیر ملکی اول شخص مفرد	mein
ضمیر ملکی دوم شخص مفرد	dein
ضمیر ملکی سوم شخص مفرد (مذکر)	dein
ضمیر ملکی سوم شخص (مونث)	ihr
ضمیر ملکی سوم شخص مفرد	sein
ضمیر ملکی اول شخص جمع	unser
ضمیر ملکی دوم شخص جمع	euer
ضمیر ملکی سوم شخص جمع	ihr
ضمیر ملکی دوم شخص جمع و مفرد (رسمی)	Ihr

اکنون نوبت به ارائه توضیحات بیشتر می‌رسد. به قسمت زیر توجه کنید:

ضمیر mein  (ich)

واژه mein ریشه صفات و ضمایر ملکی اول شخص است. به جمله زیر توجه کنید:

من یک سگ کوچک دارم. این سگ متعلق به من است.

Ich habe einen kleinen Hund. Dieser Hund ist meiner.

همانطور که مشاهده کردید، تعداد، جنسیت و حالت ضمیر ملکی آلمانی براساس این موارد در اسم اصلی تعیین می‌شود.

ضمیر ملکی Meiner نشان می‌دهد که اسم der Hund (سگ) حالت فاعلی دارد، مذکر و مفرد است. مفرد بودن اسم از er انتهای آن مشخص است. همچنین ضمیر mein نشان می‌دهد که سگ متعلق به «اول شخص مفرد» است. در جمله بالا، ضمیر ملکی اول شخص مفرد جایگزین mein Hund (سگ من) شده است.

ضمیر dein (du)

 ضمیر du برای دوم شخص مفرد است. به مثال زیر توجه کنید:

تو سگ کوچکی داری. این سگ متعلق به تو است.

Du hast einen kleinen Hund. Dieser Hund ist deiner.

از آنجا که دارنده سگ دوم شخص مفرد است، باید ریشه فعل dein را انتخاب کنید و بسته اسم مورد نظر تغییرش دهید. در این مورد، باید er را به ریشه فعل اضافه کنید. چیز دیگری تغییر نمی‌کند.

ضمیر sein (er)

او یک سگ کوچک دارد. این سگ متعلق به او است.

Er hat einen kleinen Hund. Dieser Hund ist seiner.

ضمیر ihr (sie)

او یک سگ کوچک دارد. این سگ متعلق به او است.

Sie hat einen kleinen Hund. Dieser Hund ist ihrer.

ضمیر sein  (es)

ضمیر es در زبان آلمانی کاربرد چندانی ندارد، اما قوانین مربوط به آن ساده است و در ذهن‌تان باقی می‌ماند. در این مورد، کافی است er را به ریشه اضافه کنید و بنویسید seiner. بنابراین اصلاً لازم نیست ضمایر زیادی را به یاد بسپارید.

ضمیر unser (wir)

ما یک سگ کوچک داریم. این سگ متعلق به ما است.

Wir haben einen kleinen Hund. Dieser Hund ist unserer.

ضمیر euer (ihr)

همه شما سگ کوچکی دارید. این سگ برای شما است. ضمیر

Ihr habt einen kleinen Hund. Dieser Hund ist eurer.

ضمیر ihr (sie)

آن‌ها یک سگ کوچک دارند. این سگ برای آن‌ها است.

Sie haben einen kleinen Hund. Dieser Hund ist ihrer.

ضمیر Ihr (Sie)

شما سگ کوچکی دارید. این سگ برای شما است.

Sie haben einen kleinen Hund. Dieser Hund ist Ihrer.

صفت‌های ملکی در زبان آلمانی

صفت ملکی در زبان آلمانی دقیقاً پیش از اسم قرار می‌گیرد و برای انتخاب آن نیز، باید به جنسیت و حالت اسم بعد از آن توجه داشته باشید.

در جدول زیر، از پسوندهای صفت ملکی در زبان آلمانی برای‌تان گفته‌ایم.

جمع	خنثی	مونث	مذکر	حالت
-e		-e		فاعلی
-e		-e	-en	آکوزاتیو
-en	-em	-er	-em	داتیو
-er	-es	-er	-es	گنتیو

تعیین جنسیت در صفت‌های ملکی آلمانی

همانطور که می‌دانید، در زبان آلمانی، اسامی مونث، مذکر یا خنثی هستند. این جنسیت بر صفت‌های ملکی نیز تأثیر می‌گذارند.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

صفت ملکی مذکر

سگ من بزرگ است.

Mein Hund ist groß.

صفت ملکی مونث

نام مادرم آنا است.

Meine Mutter heißt Anna.

صفت ملکی خنثی

گوسفند من دوست دارد علف بخورد.

Mein Lamm isst gerne Gras.

سخن آخر

تا به اینجا، با انواع صفت و ضمیر ملکی در زبان آلمانی آشنا شدید. این جنسیت، تعداد و حالت اسم بر ظاهر صفت و ضمیر ملکی در زبان آلمانی تأثیر می‌گذارد. ضمیر ملکی، همانطور که نامش پیدا است، به جای اسم می‌نشیند و صفت ملکی دقیقاً قبل از اسم قرار می‌‌گیرد.