انواع فعل در زبان انگلیسی
در یک روز معمولی، اتفاقات زیادی برای ما رخ میدهد. برای مثال، کار میکنیم، به دانشگاه میرویم، با دیگران صحبت میکنیم، غذا میخوریم. همه این جملهها اتفاقات روزمره را بیان میکنند. برای صحبت در مورد هر چیزی، باید جملهای بسازیم و هر جمله به فعلی نیاز دارد. بنابراین برای صحبت در مورد سادهترین مسائل روزمره نیز باید جملههایی را بسازیم. افعال جایگاه ویژهای در دستور زبان دارند. سادهترین و پیچیدهترین جملهها ویژگی مشترکی با یکدیگر دارند و آن ویژگی مشترک فعل است. در زبان انگلیسی تنوع افعال بسیار زباد است و هر فعل نیز در دستهبندی مشخصی قرار میگیرد. اما انواع فعل در زبان انگلیسی چیست؟ کاربرد هر فعل چگونه است؟ در این مطلب، هر آنچه باید در مورد انواع فعل در زبان انگلیسی بدانیم برایتان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.
فعل در زبان انگلیسی چیست؟
برای نوشتن هر جمله یا عبارت انگلیسی، به حداقل یک فعل نیاز داریم. اما فعل چیست؟ فعل واژهای است که از آن برای اشاره به عملها و حالات استفاده میکنیم. برای مثال، واژههای describe، eat و rotate فعل هستند. در دستور زبان انگلیسی، فعل انواع مختلفی دارد که برخی از آنها باقاعده هستند و برخی دیگر بیقاعده. با شناخت افعال انگلیسی و روش صرف و کاربرد هر کدام، میتوانید از هر فعل به شیوه صحیح استفاده کنید.
معرفی انواع فعل در زبان انگلیسی
در زبان انگلیسی، یازده نوع فعل وجود دارد و برای تسلط به زبان انگلیسی، باید انواع فعل را بشناسید و کاربرد صحیحشان را نیز یاد بگیرید. در ادامه، انواع فعل را معرفی کردهایم.
افعال کنشی (action verb)
افعال کنشی، همانطور که از نامشان معلوم است، برای اشاره به کنشها استفاده میشوند. این افعال به فعالیتهای فیزیکی اشاره دارند. همچنین، افعالی که به فعالیتهای ذهنی اشاره دارند نیز در زمره افعال کنشی قرار میگیرند.
اکثر افعالی که در زبان انگلیسی مشاهده میکنید در دسته افعال کنشی قرار میگیرند.
از افعال کنشی انگلیسی میتوان به run (دویدن)، swim (شنا کردن)، help (کمک کردن)، ignore (نادیده گرفتن) و believe (اعتقاد داشتن) اشاره کرد.
همانطور که مشاهده میکنید این افعال به فعالیت ذهنی و بدنی اشاره دارند.
افعال حالتی (Stative Verbs)
افعال حالتی یا Stative verbs به شرایط یا حالت اشاره دارند. به طور کلی، از افعال حالتی برای صحبت در مورد چیزهایی مثل کیفیت، ایدهها، اعتقادات و هیجانات استفاده میکنیم. این افعال به هیچ کنش یا عملی اشاره ندارند. اما یادتان باشد که برخی از افعال، بسته به معنایشان در جمله، ممکن است فعل کنشی یا حالتی باشند.
یک نکته مهم در مورد افعال حالتی در زبان انگلیسی به یاد داشته باشید: افعال حالتی در زمانهای استمراری (مانند حال استمراری، گذشته استمراری و آینده استمراری) به کار نمیروند.
از افعال حالتی میتوان به love (عشق ورزیدن)، want (خواستن)، have (داشتن) اشاره کرد.
افعال گذرا (Transitive verbs)
افعال گذرا یا Transitive verbs در زبان انگلیسی درست مثل افعال متعدی یا گذرا در زبان فارسی هستند. افعال گذرا برای تکمیل معنای جمله به مفعول نیاز دارند. مفعول مستقیم در جمله اسم، ضمیر و عبارت اسمی است. افعال کنشی و افعال حالتی، هر دو، ممکن است در دسته افعال گذرا قرار بگیرند و مفعول مستقیم داشته باشند.
از افعال گذرا میتوان به eat (خوردن)، buy (خریدن) و hate (متنفر بودن) اشاره کرد.
افعال ناگذر (Intransitive Verb)
افعال ناگذر در زبان انگلیسی در مقابل افعال گذرا قرار دارند. افعال ناگذر برای تکیمل معنای جمله به هیچ مفعول مستقیمی نیاز ندارند. افعال حالتی و افعال کنشی میتوانند در دسته افعال ناگذر قرار بگیرند.
از افعال ناگذر میتوان به fly (پرواز کردن)، sleep (خوابیدن) و hide (پنهان کردن) اشاره کرد.
افعال ربطی (Linking verbs)
افعال ربطی یا Linking verbs در دسته افعال حالتی قرار میگیرند. افعال ربطی کارکردی مشابه به کارکرد افعال ناگذر دارند و مفعول غیرمستقیم نمیگیرند. از افعال ربطی میتوان به be، become، seem، appear و grow اشاره کرد.
افعال کمکی (auxiliary verbs)
افعال کمکی در زبان انگلیسی در کنار افعال اصلی قرار میگیرند تا معنای جمله را تغییر دهند. معمولاً افعال کمکی و افعال اصلی برای رسیدن به اهداف مختلف در جمله قرار میگیرند. برای مثال، با استفاده از افعال کمکی میتوانید زمان فعل و حالت جمله را تغییر دهید. از افعال کمکی در زبان انگلیسی میتوان به be، have، do، can و will اشاره کرد.
افعال مدال (modal verbs)
افعال مدال یا modal verbs زیرشاخه افعال کمکی هستند و برای معنا بخشیدن به جمله استفاده میشوند. هر فعل مدال کاربرد متفاوتی دارد و برای بیان مفاهیمی مانند توانایی، ضرورت، امکان و اجازه به کار میروند. از افعال مدال میتوان به can، my، might، must و would اشاره کرد.
افعال باقاعده (regular verbs)
افعال باقاعده یا regular verbs در زبان انگلیسی طبق قاعده مشخصی صرف میشوند. برای مثال، اگر بخواهید از افعال باقاعده انگلیسی در زمان گذشته استفاده کنید، کافی است ed را به انتهای فعل اضافه کنید. برای مثال، look از افعال باقاعده در زبان انگلیسی است و صورت گذشته آن نیز looked است. گاهی این افعال تغییر بسیار مختصری نیز دارند. برای مثال، فعل cry وقتی به زمان گذشته میرود، تبدیل به cried میشود.
افعال بی قاعده (irregular verbs)
افعال بیقاعده یا irregular verbs در زبان انگلیسی دقیقا نقطه مقابل افعال باقاعده در این زبان هستند. این افعال طبق قاعده مشخصی صرف نمیشوند و با افزودن ed نمیتوانید آنها را به زمان گذشته ببرید. شکل این افعال کاملاً تغییر میکند.
برای مثال فعل eat (ate, eaten)، فعل fly (flew و flown)، catch (caught و caught) از افعال بیقاعده هستند و قسمت دوم و سومشان اینگونه است. برخی از افعال بیقاعده انگلیسی نیز قسمت دوم و سومشان هیچ تغییری نمیکند. برای مثال، فعل set (set و set) در دسته این افعال قرار میگیرد.
افعال عبارتی (phrasal verb)
افعال عبارتی یا phrasal verb ترکیبی از افعال اصلی با حروف اضافه یا قیدها است. در بسیاری از موارد، معنای فعل اصلی کاملاً متفاوت با معنای فعل ترکیبی حاصل از آن است. از افعال عبارتی در زبان انگلیسی میتوان به ask for، lock up و put up with اشاره کرد.
مصدر (Infinitives)
مصدر یا Infinitives در زبان انگلیسی به هیچ وجه فعل نیست، بلکه صرفاً شبیه به فعل است، چرا که برگرفته از فعل است. مصدر فعل شکل اصلی فعل است. برای مثال مصدر فعل open همان open است. از مصدر برای ساختن عبارتهای مصدری استفاده میکنند. عبارتهای مصدری بسیار پرکاربرد هستند، برای مثال، کارکرد اسم، صفت یا قید را دارند.
به کاربرد مصدر در جملههای زیر توجه کنید:
گیتار زدن در یک گروه راگ هدف من است. | To play guitar in a rock band is my goal. |
نوشتههای داخل نامه کوچکتر از آن است که دیده شود. | The writing in the letter was too small to see. |
سخن آخر
تا به اینجا، با یازده نوع فعل در زبان انگلیسی آشنا شدید. همانطور که مشاهده کردید، هر کدام از این یازده گروه رفتار و کاربرد مشخصی دارند. با شناخت انواع فعل در زبان انگلیسی و کاربردشان، میتوانید به راحتی جمله بسازید و در هر جمله، از فعل درست استفاده کنید.