نویسنده: نزدیکتر

ضمایر نامعین در زبان‌های مختلف بسیار پرکاربرد هستند و زبان ترکی استانبولی نیز از این قاعده مستثنی نیست. ضمایر نامعین وجود دارند تا بدون اشاره به اسم مشخصی، منظورمان را به مخاطب منتقل کنیم. اما ضمایر نامعین در ترکی چیست؟ چگونه می‌توانیم از ضمایر نامعین جمله‌ها استفاده کنیم؟ در این مطلب، هر آنچه باید در مورد ضمایر نامعین در ترکی بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید!

ضمیر نامعین چیست؟

ضمایر نامعین همان ضمایری هستند که به یک شخص، مکان یا شیء مشخص اشاره نمی‌کند، بلکه، همانطور که از نامش معلوم است، به چیزهای نامعین اشاره می‌کند. در زبان ترکی استانبولی ضمایر نامعین وجود دارد، درست مثل زبان فارسی و انگلیسی. از ضمایر نامعین در زبان ترکی استانبولی می‌توان به Herhangi biri (هر کسی، کسی)،(چیزی) Bir şey، Başka (دیگر)، Hiçbiri (هیچ) اشاره کرد. هر کدام از این ضمایر نامعین کاربرد ویژه‌ای در جمله و زبان ترکی دارند.

ضمایر نامعین در زبان ترکی استانبولی به همراه مثال

در زبان ترکی استانبولی ضمایر نامعین برای اشاره به مکان‌ها، اشخاص و اشیاء وجود دارد. در ادامه، این ضمایر را همراه با مثال‌های مختلف برای‌تان آورده‌ایم.

Her kes (هر کسی)

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Her kes burada mı? کسی این‌جا هست؟

Herkes sevilmek ister. هر کسی می‌خواهد دوست داشته شود

Herhangi Biri (هر کسی، هیچ کسی)

از این ضمیر نامعین می‌توانید در جمله‌های منفی و مثبت استفاده کنید. به مثال‌های زیر توجه کنید:

Kimse herhangi birine yardım edebilir. هر کسی می‌تواند به هر کسی کمک کند

Hiç kimse herhangi birine yardımcı olamaz. هیچ کسی نمی‌تواند به هیچ کسی کمک کند.

Peruk takan herhangi biri rüzgarlı bir günde peruk takmaktan korkar.

هر کسی که از موی مصنوعی استفاده می‌کند، از روز طوفانی می‌ترسد.

Herhangi biri. منظورم هر کسی است

Her yer ( همه جا)

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Ekmek kırıntılar her yerde. خرده‌نان‌ها همه جا هست.

Her yer karanlık. همه جا تاریک است

Her şey (هر چیزی، همه چیز)

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Her şey tamam mı? آیا همه چیز خوب است؟

Her şey hazır. همه چیز آماده است

Birisi (یکی، شخصی)

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Birisi seni bekliyor. شخصی منتظرت ایستاده است.

Birisi benim çantamı getirmiş. کسی برای من کیف آورد

Bir yer / Bir yerler (جایی)

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Annem bir yerde ama nerede bilmiyorum. (مادرم جایی است، اما نمی‌دانم کجا)

Ekmek satan bir yer biliyor musun? جایی را می‌شناسید که ما بتوانیم نان بگیریم؟

Bir şey düşündüm, ama unuttum. به چیزی فکر می‌کردم، اما فراموشش کردم

Bana bir şey getir, lütfen. لطفاً چیزی برایم بیاور

Bir şey (چیزی)

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Bir şey içer misiniz? می‌خواهی چیزی بنوشی؟

Sen bir şey saklıyorsun! تو چیزی را پنهان کرده‌ای

Hiç kimse (هیچ کس)

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Hiç kimse gelmedi. هیچ کس نیامد

Hiç kimse onu sevmiyor. هیچ کس او را دوست ندارد

Nasıl başladığını hatırlamıyordu. Bir yıl sonra, hiç kimse.

یک سال بعد، هیچ یادش نمی‌آید این مسئله چطوری شروع شد.

Kimse hiçbir şey almadı ve hiç kimse bir şey almakla suçlanmıyor.

هیچ کس متهم به بردن چیزی نیست. هیچ کس چیزی را نبرده است.

Hiçbir yer (هیچ جا)

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Kalemim hiçbir yerde yok. خودکارم هیچ جا نیست

Hiçbir yer İstanbul’a benzemez. هیچ جا مثل استانبول نیست

Hiçbiri (هیچ کدام)

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Hiçbiri doğru cevabı bilmiyor. هیچ کدام از آن‌ها پاسخ صحیح را نمی‌داند

Hiçbir şey yolunda değil. هیچ چیز خوب پیش نمی‌رود

Hiçbir şey (هیچ چیز)

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Burada hiçbir şey yok. هیچ چیز اینچا نیست

Bana hiçbir şey almadı. او برای من هیچ چیز نخرید

Başka (دیگر)

این ضمیر نامشخص را می‌توانید به همراه اسم یا به طور مستقل استفاده کنید. به مثال‌ های زیر توجه کنید:

Başka bir şarkı çalabilir misin? می‌توانی آهنگ دیگری بزنی

Başka bir şey istiyorum. چیز دیگری می‌خواهم

Kimse (هیچ کس، کسی)

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Orada kimse var mı? کسی آن‌جا نیست؟

Kimse var mı? کسی آنجا نیست؟

Herhangi bir yer (هر جا، جایی)

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Herhangi bir yere gidelim mi? به جایی خواهیم رفت؟

Ben istediğim herhangi bir yere gidebilirim. من می‌توانم هر جایی که می‌خواهم بروم.

Herhangi bir şey (چیزی، هیچ چیز)

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Herhangi birşey ister misin? چیزی می‌خواهی؟

Herhangi bir şey bulursak, sana telefon edeceğim. اگر چیزی پیدا کنیم، با شما تماس خواهیم گرفت.

Herhangi bir şey lâzım olursa, beni arayın. اگر چیزی لازم داشتی، با من تماس بگیر

Senden herhangi bir şey istedim mi? آیا تا به حال، چیزی از تو خواسته‌ام؟

سخن آخر

با یادگیری ضمایر نامعین در زبان ترکی استانبولی، کاربردشان و تسلط به آن‌ها می‌تواند منظورتان را بدون ذکر نامی مشخص برسانید. با استفاده از این ضمایر، می‌توانید اطلاعات پیچیده را نیز منتقل کنید. یادگیری ضمایرنامعین به شما کمک می‌کند بتوانید به راحتی در مورد مسائل مختلف صحبت کنید و توضیح‌شان دهید.

اگر می‌خواهید به چیزی یا کسی در فاصله دور یا نزدیک اشاره کنید، باید ضمایر اشاره را بشناسید. حال، اگر بخواهید به زبان ترکی استانبولی صحبت کنید، باید ضمایر اشاره ار به زبان ترکی استانبولی بشناسید. در زبان ترکی استانبولی، ضمایر اشاره برای اشاره به دور و نزدیک وجود دارد. در این مطلب، هر آنچه باید در مورد ضمایر اشاره در زبان ترکی استانبولی بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید!

ضمیر اشاره در زبان ترکی استانبولی چست؟

ضمایر اشاره در زبان ترکی استانبولی، همانطور که از نام‌شان پیدا است، همان ضمایری هستند که برای اشاره به اشخاص و اشیاء و تعیین فاصله‌شان با گوینده استفاده می‌شوند. در زبان ترکی استانبولی، بسته به فاصله‌شان با گوینده، سه نوع ضمیر اشاره وجود دارد:

ضمایر bu و bunlar برای اشاره به چیزهای نزدیک به گوینده استفاده می‌شوند.

ضمایر şu و şunlar برای اشاره به چیزهایی استفاده می‌شود که کمی دورتر قرار دارند.

ضمایر o و onlar برای اشاره به چیزهای دور استفاده می‌شود.

برخی از ضمایر اشاره نیز برای اشاره به مکان استفاده می‌شوند:

burada (این‌جا)

şurada (آن‌جا)

orada (آن‌جا)

فاصلۀ şurada بیشتر از فاصلۀ orada است.

کاربرد ضمایر اشاره در زبان ترکی استانبولی

و اما می‌رسیم به کاربرد ضمایر اشاره در جمله! در جدول زیر، ضمایر اشاره را به همراه معنای‌شان برای‌تان آورده‌ایم و سپس از کاربردشان در جمله‌های مختلف گفته‌ایم.

معنی فارسی	ضمایر اشاره در زبان ترکی استانبولی
این	Bu
آن	Şu
این‌ها	Bunlar
آن‌ها	Şunlar
آن‎‌ (دور)	O
آن‎‌ها (دور)	Onlar

اکنون نوبت به کاربرد این ضمایر اشاره می‌رسیم.

ضمیر bu معادل «این» در زبان ترکی استانبولی است. برای اشاره به چیز نزدیک، از این ضمیر استفاده کنید. این ضمیر در ابتدای جمله ظاهر می‌شود، چرا که جایگزین فاعل جمله است. به کاربرد این ضمیر در جمله توجه کنید:

Bu bir kitaptır. (این یک کتاب است)

Bu kalem benim. (این مداد متعل به من است)

Bu bardak senin değil. (این فنجان متعلق به تو نیست)

Bu araba pahalı. (این اتومبیل گران است)

Bu benim yeni elbisem. (این لباس جدید من است)

Bu kalem benim mi? (آیا این تلفن متعلق به من است؟)

Bu beyaz. (این سفید است)

ضمیر Şu به معنای «آن» است. از این ضمیر برای اشاره به چیزهای دور استفاده می‌کنند. به مثال‌های زیر توجه کنید:

Bu benim kalemim. Şu senin kalemin. (این خودکار من است. آن خودکار تو است)

Şu senin telefonun. (این تلفن شما است)

Şu kırmızı çanta senin mi? (آیا آن کیف قرمز متعلق به تو است)

Şu kalem benim. (آن خودکار متعلق به تو است.)

ضمیر bunlar به معنای «این‌ها» اشاره به چیزهای (جمع) نزدیک به کار می‌روند. به مثال‌های زیر توجه کنید:

Bunlar benim elbiselerim. (این لباس‌ها برای من است)

Bunlar senin mi? (آیا این‌ها متعلق به هستند؟)

Bunlar benim değil. (این‌ها متعلق به من نیستند)

Bunlar benim yeğenimin oyuncakları. (این‌ها اسباب‌بازی‌های نوه من هستند)

Bunlar benim. (این‌ها متعلق به من هستند)

Bunlar onun (این‌ها متعلق به تو هستند)

Bunlar beyaz. (این‌ها سفید هستند)

ضمیر Şu به معنای «آن» برای اشاره به چیزی که کمی دورتر است به کار می‌رود. به کاربرد این ضمیر اشاره در جمله دقت کنید:

Şu bir kedi. (آن یک گربه است)

Şu kalem kimin? (این مداد متعلق به چه کسی است؟)

Şu çocuk ne yapıyor? (آن بچه چه کار می‌کند؟)

ضمیر Şunlar به معنای «آن‌ها» است. به جمله زیر توجه کنید:

Şunlar kedi. (آن‌ها گربه هستند)

ضمیر O برای اشاره به چیزی در دوردست استفاده می‌شود. مثال زیر را ببینید:

O çocuk ne yapıyor? (آن بچه چه کار می‌کند؟)

O kalem benim. (آن مداد متعلق به من است)

ضمیر Onlar به معنی «آن‌ها» است و برای اشاره به دور، استفاده می‌شود.

Onlar kitap. (آن‌ها کتاب هستند)

O kalemler benim. (آن کتاب‌ها متعلق به من هستند)

ضمایر اشاره ترکی برای اشاره به مکان

همان‌طور که در ابتدای این مطلب گفتیم، در زبان ترکی استانبولی، سه ضمیر نیز برای اشاره به مکان وجود دارد. یک ضمیر برای اشاره به نزدیک وجود دارد و دو ضمیر برای اشاره به دور وجود دارد: burada (این‌جا)، şurada (آن‌جا)، orada (آن‌جا (دورتر)).

اکنون به کاربرد این ضمایر در جمله توجه کنید:

Ev burada. (خانه این‌جا است)

Ev orada. (خانه آن‌جا است)

Orada kimse var mı? (آیا کسی در آن‌جا است؟)

Burada hiçbir şey yok. (چیزی این‌جا نیست)

Her kes burada mı? (آیا کسی این‌جا است؟)

سخن آخر

تا به این‌جا، با ضمایر اشاره در زبان ترکی استانبولی آشنا شدید. در این ضمیر، برای اشاره به دور، نزدیک، مفرد و جمع ضمایر مجزایی وجود دارد. ضمایر burada (این‌جا)، şurada (آن‌جا)، orada (آن‌جا) برای اشاره به مکان به کار می‌روند و ضمایر bu و bunlar، şu و şunlar و o و onlar برای تعیین فاصله گوینده از چیزها به کار می‌رود. یادتان باشد که یادگیری ضمایر اشاره بسیار مهم و ضروری است و در همان اولین گام‌های یادگیری زبان ترکی استانبولی باید آن‌ها را یاد بگیرید، چرا که برای بیان ساده‌ترین جمله‌ها نیز باید این ضمایر را یاد بگیرید.

فرقی نمی‌کند در کافه‌ای در یکی از شهرهای آلمانی زبان نشسته‌اید و می‌خواهید یک قهوه سفارش دهید یا این‌که می‌خواهید قراردادی کاری با شرکتی آلمانی ببندید، در هر صورت، باید تمام اعداد به آلمانی را بدانید. در این مطلب، به آموزش تمام اعداد به آلمانی خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.

اهمیت دقت در زبان آلمانی

گسترۀ واژگان در زبان آلمانی بسیار زیاد است و هر واژه نیز جنسیت دارد: مونث، مذکر و خنثی. بنابراین هنگام یادگیری آلمانی و استفاده از این زبان، باید بسیار دقیق باشید تا رفته رفته، بتوانید بدون فکر کردن و مکث کردن، از آن استفاده کنید. این دقت در مورد یادگیری اعداد آلمانی نیز صدق می‌کند. باید معادل و تلفظ اعداد آلمانی را به خوبی یاد بگیرید تا بتوانید به موقع و بدون هیچ اشتباهی، استفاده‌شان کنید.

اعداد یک تا دوازده در زبان آلمانی

در ابتدا، اعداد یک تا دوازده را به زبان آلمانی یاد بگیریم. اما چرا یک تا دوازده؟ این اعداد تک قسمتی هستند و شما می‌توانید به راحتی، یادشان بگیرید.

عدد	معادل آلمانی	تلفظ
0	null	nul
1	eins	ains
2	zwei	tsvai
3	drei	drai
4	vier	feer
5	fünf	fiunf
6	sechs	zejs
7	sieben	ziben
8	Acht	Ajt
9	Neun	Noin
10	Zehn	Tsen
11	Elf	Elf
12	Tsvelf	tsvelf

اعداد 13 تا 19 به آلمانی

هر عدد بین 13 تا 19 به zehn (یعنی ده) ختم می‌شود و با عدد یکانش (یعنی 3، 4، 5، 6، 7، 8، 9) آغاز می‌شود. برای مثال، 13 می‌شود drei (3) به علاوۀ zehn (10). حاصل این دو می‌شود dreizehn.

Dreizehn (13)

Vierzehn (14)

Fünfzehn (15)

Sechzehn (16)

siebzehn  (17)

Achtzehn (18)

Neunzehn (19)

اعداد 20 تا 100 به آلمانی

اعداد بین بیست تا صد به zig ختم می‌شوند. تلفظ این واژه tsig است. درست مثل 13 تا 19، باید اعداد 2 تا 9 را در ابتدا قرار دهید.

در این بین، بیست و سی استثنا هستند: بیست می‌شود zwanzig و سی می‌شود  dreiiβig.

اجازه دهید، ابتدا مضارب ده را برای‌تان بگوییم:

Zwanzig (20)

Dreißig (30)

Vierzig (40)

Fünfzig (50)

Sechzig(60)

siebzig (70)

Achtzig(80)

Neunzig(90)

برای نوشتن اعداد بین آن‌ها، باید طبق الگوی 13 تا 19 عمل کنید. فقط یک تفاوت در این بین وجود دارد: از همان عدد 21، und را به معنای «و»، به عدد اضافه کنید. برای مثال، اگر بخواهیم الگوی فارسی این اعداد را بنوسیم، 21 می‌شود یک و بیست، 32 می‌شود دو و سی، 44 می‌شود چهار و چهل و 68 می‌شود هشت و شصت. 

اکنون به معادل آلمانی این اعداد دقت کنید:

21 – einundzwanzig (ein =یک , und = و, zwanzig = بیست)

32 – zweiunddreißig (zwei = دو, und = و, dreißig = سی)

44 – vierundvierzig (vier = چهار, und = و, vierzig = چهل)

68 – achtundsechzig (acht = هشت, und = و, sechzig = شصت)

76 – sechsundsiebzig (sechs = شش, und = و, siebzig = هفتاد)

99 – neunundneunzig (neun = نه, und = و, neunzig = نود)

91= Achtundneunzig

66= Sechsundsechzig

51= Einundfünfzig

28= Achtundzwanzig

عدد صد در زبان آلمانی

و اما می‌رسیم به عدد صد. عدد صد در زبان آلمانی ein hundert می‌شود. مضارب صد را در ادامه برای‌تان خواهیم گفت.

100=  Einhundert

200=  Zweihundert

300= Dreihundert

400= Vierhundert

500= Fünfhundert

600= Sechshundert

700= Siebenhundert

800= Achthundert

900 = Neunhundert

برای نوشتن اعداد میان آن‌ها، کافی است چند قانون مشخص را بشناسید:

• ابتدا مضارب صد را بنویسید.
• برای نوشتن 100 تا 119، طبق این الگو عمل کنید: einhundertundeins (یک صد و یک)
• برای نوشتن اعداد بعد از 119، طبق این الگو پیش بروید: برای مثال، اگر 176 را بنویسید einhundertsechsundsiebzig (یک صد و هفتاد و شش)

این قوانین در مورد همه مضارب عدد صد صدق می‌کند.

عدد هزار به زبان آلمانی

اکنون نوبت به هزار و مضارب آن می‌رسد. معادل واژۀ هزار در زبان آلمانی tausend. برای نوشتن مضارب هزار، مثل عدد صد و مضارب آن عمل کنید.

1000  = Eintausend

2000 =  Zweitausend

3000 =  Dreitausend

4000 =  Viertausend

5000 =  Fünftausend

6000 =  Sechstausend

7000 =  Siebentausend

8000 =  Achttausend

9000 =  Neuntausend

10000  Zehntausend

کاربرد عدد یک در زبان آلمانی

عدد یک در زبان آلمانی تنها عددی است که باید در جمله یا در همراهی با اسم تغییر می‌کند. برای مثال، اگر می‌خواهید تعداد چیزی را بیان کنید، مثل تعداد افراد در یک گروه، باید از eins استفاده کنید. به مثال‌های زیر دقت کنید:

مذکر: ein Bruder (یک برادر)

خنثی: ein Auto (یک خودرو)

مونث: eine Schwester (یک خواهر)

چگونه اعداد آلمانی را یاد بگیریم؟

برای یادگیری سریع‌تر اعداد آلمانی، بهتر است چند ویدئو و فایل صوتی را در این باره جستجو کنید، به آن‌ها گوش دهید و تکرار کنید. بدین ترتیب، ذهن‌تان رفته رفته به اعداد خو می‌گیرد و تلفظ‌شان را نیز یاد می‌گیرید.

اعداد را همواره با خودتان تکرار کنید تا در ذهن‌تان تثبیت شود.

از اپلیکیشن‌های یادگیری زبان آلمانی استفاده کنید.

سخن آخر

تا به این‌جا با اعداد به آلمانی آشنا شدید. یادگیری اعداد اهمیت بسیار زیادی دارد، از این رو، از همان اولین روزهای یادگیری زبان آلمانی، باید شروع به یادگیری آن‌ها کنید، تلفظ دیکته صحیح‌شان را یاد بگیرید و آنقدر با خودتان تکرارشان کنید تا بتوانید به موقع‌، به کارشان بگیرید. بنابراین باید آموزش تمام اعداد به آلمانی را جدی بگیرید تا بتوانید زود، یادشان بگیرید.

اگر در مسیر سفر یادگیری زبان آلمانی هستید، باید به فکر شکل‌دهی اساس و بنیانی مستحکم باشید: یعنی حروف الفبای آلمانی را به خوبی یاد بگیرید. الفبای آلمانی مبتنی بر الفبای لاتین است، درست مثال الفبای انگلیسی، با این تفاوت که در این زبان، چهار حرف اضافه وجود دارد. اولین گام در یادگیری زبان آلمانی یادگیری حروف الفبای آن و تلفظ صحیح این حروف است. در این مطلب، هر آنچه باید در مورد الفبای آلمانی بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید!

در زبان آلمانی چند حرف وجود دارد؟

اگر زبان آموز هستید و نمی‌توانید پاسخ دقیقی به این سوال بدهید، اصلاً چیز عجیبی نیست. حتی متخصصان و زبان‌شناسان نیز بر سر پاسخ این سوال اتفاق نظر ندارند. برخی معتقدند زبان آلمانی 26 حرف دارد و برخی دیگر معتقدند 30 حرف در الفبای آلمانی وجود دارد.

برخی از زبان‌شناسان معتقدند که در زبان انگلیسی، 26 حرف وجود دارد، درست مثل زبان انگلیسی، اما چهار حرف اضافه در زبان آلمانی وجود دارد: ä، ö، ü و ß. با احتساب این 4 حرف، زبان آلمانی 30 حرف دارد.

نام و تلفظ حروف در الفبای آلمانی

در جدول زیر، حروف آلمانی را با نام و تلفظ‌شان برای‌تان آورده‌ایم:

مثال	نام حرف (تلفظ)	حرف
Apfel سیب	A (ah)	A
Bein   پا	Be (bay)	B
CD سی دی	Ce (tsay)	C
Donnerstag   پنج شنبه	De (day)	D
Elefant  فیل	E (ay)	E
Ferien  تعطیلات	Ef (eff)	F
Gehen  رفتن	Ge (gay)	G
Haus   خانه	Ha (hah)	H
Ich   من	I (eeh)	I
Jahr سال	Jott یا Je (yot)	J
Kinder   بچه‌ها	Ka (kah)	K
Lieben دوست داشتن	El (ell)	L
Mittwoch  چهارشنبه	Em (em)	M
Neu تازه، جدید	En (en)	N
Ohr  گوش	O (oh)	O
Papier کاغذ	Pe (pay)	P
Qualität   کیفیت	Qu or Que (koo)	Q
Rot قرمز	Er (err)	R
Sonneخورشید	Es (es)	S
Tagروز	Te (tay)	T
Uhr ساعت	U (ooh)	U
Vaterپدر	Vau (fow)	V
Wocheهفته	We (vay)	W
Xylofon زیلوفن	Ix (iks)	X
Typisch  همیشگی، معمولی	Ypsilon (oopsilohn)	Y
Zeit زمان	Zett (tset)	Z
Mädchen دختر	Ä (eh)	Ä
Früh زود	Ü (uuh)	Ü
Möchten خواستن	Ö (ouh)	Ö
Straẞeخیابان	Eszett (ess-set)	ẞ

همانطور که مشاهده کردید، در زبان آلمانی 5 حرف صدادار، یعنی A، E، I، O و U وجود دارد. جالب است بدانید که در زبان آلمانی، به حروف صدادار Vokale می‌گویند. بقیۀ حروف بی‌صدا یا Konsonanten هستند.

حواس‌تان باشد ß (Eszett) و β (beta) را با یکدیگر اشتباه نگیرید. این دو متفاوت از یکدیگر هستند و همانطور که مشاهده می‌کنید ظاهرشان نیز در نگاه اول شبیه به نظر می‌رسد، اما متفاوت از یکدیگر هستند.

تلفظ وام واژه‌ها در زبان آلمانی

در زبان آلمانی، مانند بسیاری از زبان‌های دیگر، وام‌واژه‌های متعددی وجود دارد. در واقع، واژگان متعددی از زبان‌های دیگر وارد این زبان شده‌اند. معمولاً (نه همیشه) املا و تلفظ واژگان تغییر نمی‌کند. برای مثال، تلفظ واژۀ Office در زبان آلمانی مثل تلفظ این واژه در زبان انگلیسی است. تلفظ واژۀ ski در زبان آلمانی shee است، درست مثل تلفظ این واژه در زبان نروژی، درست همان زبانی که این واژه از آن آمده است.

البته همه وام واژه‌ها بدون تغییر باقی نمی‌مانند. برای مثال، واژۀ Software در زبان آلمانی zoft-ver است.

در کدام کشورها از الفبای آلمانی استفاده می‌کنند؟

الفبای آلمانی فقط مختص به کشور آلمانی نیست، بلکه در اتریش، سوییس، لیختن‌اشتاین و لوکزامبورگ نیز از این الفبا استفاده می‌کنند. اما یک تفاوت ظریف وجود دارد: در لیختن‌اشتاین و لوکزامبورگ، از  ß استفاده نمی‌کنند، بلکه به جای آن، از ss استفاده می‌کنند .

نشانه گذاری در زبان آلمانی

بعد از یادگیری الفبای آلمانی، وقتی می‌خواهید شروع به نوشتن کنید، باید نشانه‌ گذاری صحیح زبان آلمانی را بشناسید تا بتوانید معنای و مفهوم را به درستی منتقل کنید. به جدول زیر توجه کنید.

نام آلمانی	نشانه‌ها
der Punkt	.
das Komma	,
das Semikolon	;
der Doppelpunktdas Kolon	:
die Auslassungspunkte	…
das Fragezeichen	?
das Ausrufezeichen	!
das Anführungzeichen	“
das Apostroph	’
das Leerzeichen
die (runden) Klammern	( )
ie linke Klammer, Klammer auf	(
die rechte Klammer, Klammer zu	)
die eckigen Klammern	[ ]
die spitzen Klammern	< >
die geschweiften Klammern, die geschwungenen Klammern	{ }
der Schrägstrich	/
der umgekehrte Schrägstrich	\
der Unterstrich	_
der Viertelgeviertstrich	–
der senkrechte Strich	|
das At-Zeichen	@
das Rautenzeichen	#
das Et-Zeichen, das Kaufmanns-Und	&
die Tilde	~
das Sternchen, der Asteriskus	*

سخن آخر

الفبای آلمانی متشکل از 26 حرف است و علاوه بر این 26 حرف، چهار حرف اضافه دیگر نیز در این زبان وجود دارد: Ä، Ü، Ö و ẞ. در الفبای آلمانی، 5 حرف صدادار و 21 حرف بی‌صدا وجود دارد. در ابتدای مسیر، نوشتن و تلفظ حروف الفبای آلمانی را یاد بگیرید تا بتوانید در ادامه مسیر، واژگان را به درستی تلفظ کنید و بنوسید. برای یادگیری حروف الفبای آلمانی، می‌توانید به سراغ ابزارها و روش‌های مفرح، مانند موزیک‌ و اپلیکیشن‌های آموزش زبان آلمانی، بروید و الفبا را با شعر یاد بگیرید. همچنین بهتر است نشانه‌گذاری در زبان آلمانی را یاد بگیرید تا بتوانید متون خوانا و صحیحی را بنویسید.

زمان گذشته کامل در زبان آلمانی بسیار پرکاربرد است، حتی بسیار پرکاربردتر از زمان گذشته ساده. یادگیری ساختار زمان گذشته کامل و قوانین مربوط به آن باعث می‌شود بتوانید به راحتی، از این زمان در مکالمه‌ به زبان آلمانی و نوشتن به این زبان استفاده کنید. اما ساختار زمان گذشته کامل آلمانی چیست؟ چگونه ساختار مجهول آن را بنویسیم؟

در این مطلب، هر آنچه باید در مورد زمان گذشته کامل در زبان آلمانی بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

زمان گذشته کامل در آلمانی چیست؟

زمان گذشته کامل در زبان آلمانی حاکی از عملی است که پیش از اتفاق خاصی در گذشته رخ داده است. از این زمان برای اشاره به عملی که در گذشته رخ داده است استفاده می‌کنند. از این زمان در قصه‌گویی بسیار استفاده می‌کنند.

در زبان آلمانی، زمان گذشته کامل را Plusquamperfekt یا Vorvergangenheit می‌نامیم.

به مثال‌های زیر توجه کنید.

Beim Fußballturnier schoss Jan drei Tore. ( Präteritum گذشته ساده یا )

Er hatte vorher viel trainiert. (Plusquamperfekt گذشته کامل)

  Als er zu Hause angekommen ist (گذشته کامل), hatte sie schon gegessen. (گذشته کامل یا Plusquamperfekt)

کاربرد زمان گذشته کامل در آلمانی چیست؟

از زمان گذشته بعید در زمان آلمانی برای اشاره به عملی که پیش از عمل دیگری در نقطه مشخصی از گذشته رخ داده است استفاده می‌کنند.

به مثال زیر توجه کنید:

Sie hatte sehr lange geübt, bevor sie das Stück so perfekt spielen konnte.

Als Tim nach Hause kam, hatte Anna schon geduscht.

ساختار فعل زمان گذشته کامل در زبان آلمانی

برای نوشتن فعل زمان ماضی کامل، باید فرم گذشته کامل sein و haben را با قسمت سوم فعل همراه کنید.

می‌توانید صرف فعل sein و haben را در جدول زیر مشاهده کنید.

haben	sein	ضمایر
ich hatte	ich war	Ich (اول شخص مفرد)
du hattest	du warst	Du (دوم شخص مفرد)
er hatte	er war	er/sie/es/man   (سوم شخص مفرد)
wir hatten	wir waren	Wir   (اول شخص جمع)
ihr hattet	ihr wart	Ihr (دوم شخص جمع)
sie hatten	sie waren	sie/Sie  (سوم شخص جمع، رسمی)

اما چه زمانی از sein استفاده کنیم؟

وقتی فعل اصلی در مورد تغییر مکان (رفتن، پرواز کردن، دویدن، راه رفتن، شنا کردن و رانندگی کردن) یا تغییر حالت (بیدار شدن، خوابیدن و مردن) است، می‌توانید از sein استفاده کنید.

اما فرمول گذشته کامل در زبان آلمانی چیست؟ برای نوشتن جمله گذشته کامل، باید فعل کمکی را بعد از فاعل قرار دهید و در انتهای جمله، قسمت سوم فعل قرار می‌گیرد. اگر جمله را ساندویچ در نظر بگیریم، افعال نان ساندویچ هستند. به مثال زیر توجه کنید:

Ich habe gestern drei Stunden mit meiner Mutter gesprochen.

در جدول زیر، صرف فعل آمدن با sein را برای‌تان شرح داده‌ایم:

ضمیر	صرف فعل با sein	ترجمه
ich	war gekommen	من آمده بودم
du	warst gekommen	تو آمده بودی
er/sie/es	war gekommen	او آمده بود
wir	waren gekommen	ما آمده بودیم
ihr	wart gekommen	شما آمده بودید
sie	waren gekommen	آن‌ها آمده بودند

در جدول زیر نیز، صرف فعل کار کردن با haben آمده است.

ضمیر	صرف فعل با haben	ترجمه
ich	hatte gearbeitet	من کار کرده بودم
du	hattest gearbeitet	تو کار کرده بودی
er/sie/es	hatte gearbeitet	او کار کرده بود
wir	hatten gearbeitet	ما کار کرده بودیم
ihr	hattet gearbeitet	شما کار کرده بودید
sie	hatten gearbeitet	آن‌ها کار کرده بودند

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Nachdem sie aufgestanden war, hat sie gefrühstückt.

Ich hatte gekocht.

Er war gegangen.

قسمت سوم افعال بی‌قاعده در زبان آلمانی

در زبان آلمانی، همه افعال باقاعده نیستند، بلکه بسیاری از آن‌ها بی‌قاعده هستند. اما اصلاً نگران نباشید، هیچ کسی انتظار ندارد از همان ابتدا، قسمت سوم همه افعال بی‌قاعده را یاد بگیرید. در ادامه، قسمت سوم برخی از افعال بی‌قاعده را برای‌تان آورده‌‌ایم

hören→gehört

glauben→geglaubt

kochen→gekocht

wohnen→gewohnt

lernen→gelernt

arbeiten→gearbeitet

kaufen→gekauft

brauchen→gebraucht

mieten→gemietet

همانطور که مشاهده کردید، بسیاری از افعال بی‌قاعده به en ختم می‌شود.

واژه‌های نشان دهنده گذشته کامل در زبان آلمانی

در زبان آلمانی، چند واژه وجود دارد که نشان دهنده زمان گذشته کامل هستند. در ادامه، این واژگان را با مثال برای‌تان آورده‌ایم:

Nachdem

Nachdem er die Prüfung bestanden hatte, hat er erstmal gefeiert.

Nachdem er nach Hause gegangen war, machte Dietrich seine Hausaufgaben.

Bevor

Bevor ich das Auto gekauft habe, hatte ich lange gespart.

Bevor sie ins Kino ging, hatte sie Nudeln zu Abend gegessen.

Als

Als ich ankam, waren alle schon gegangen.

ساختار فعل گذشته کامل آلمانی چیست؟

اگر می‌خواهید فعل گذشته کامل آلمانی را مجهول کنید، باید طبق الگوی زیر عمل کنید.

شکل گذشته ساده sein+ قسمت سوم فعل+ worden

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Ich hatte ein Buch gelesen

من کتابی را خوانده بودم (ساختار معلوم)

Ein Buch war gelesen worden.

کتابی خوانده شده بود (ساختار مجهول)

Jemand hatte das Grab von Tutanchamun entdeckt.

شخصی قبر توتان خامون را کشف کرده بود (ساختار معلوم)

Das Grab von Tutanchamun war 1922 entdeckt worden

در سال 1922، قبر توتان خامون کشف شد (ساختار مجهول)

سخن آخر

تا به این‌جا، با ساختار گذشته کامل در زبان آلمانی آشنا شدید و کاربرد آن را نیز یاد گرفتید. با تمرین و تکرار مداوم، می‌توانید رفته رفته، به این زمان مسلط شوید و آن را به درستی به کار بگیرید.

منابع

https://www.gymglish.com/en/wunderbla/german-grammar/the-past-perfect-tense

https://chatterbug.com/grammar/german/past-perfect-perfekt

زمان آینده نوع اول یا Futur I در زبان آلمانی با استفاده از فعل کمکی و فعل اصلی شکل می‌گیرد. در این ساختار، فعل کمکی werden، با توجه به فاعل جمله، صرف می‌شود، اما مصدر بدون تغییر باقی می‎‌ماند. این زمان کاربرد مختص به خودش را دارد و برای تسلط به این زمان و یادگیری کاربرد صحیحش، نباید تمرین و تکرار را فراموش کنید.

در این مطلب، هر آنچه باید در مورد زمان آینده در زبان آلمانی بدانید برای‌‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

زمان آینده در زبان آلمانی چیست؟

زمان آینده (Futur I) از پراستفاده‌ترین زمان‌ها برای بیان فرضیاتی در مورد زمان حال یا آینده در زبان آلمانی است. همچنین، از این زمان برای قصد و نیت‌های مربوط به آینده و پیش بینی نیز استفاده می‌کنند. البته لازم است بدانید که در زبان گفتار آلمانی، معمولاً از زمان حال برای این منظور استفاده می‌کنند. .

زمان آینده در زمان آلمانی و werden

اگر می‌خواهید جمله آینده به زبان آلمانی بنویسید، باید از فعل کمکی werden استفاده کنید. werden معادل آلمانی فعل کمکی will در زبان انگلیسی است. با توجه به فاعل جمله، باید این فعل کمکی را صرف کنید و گزینه درست را بنویسید. صرف فعل werden را در ادامه برای‌تان گفته‌ایم:

ich werde

du wirst

er wird

sie wird

es wird

wir werden

ihr werdet

sie werden

Sie werden

به کاربرد werden و صرف آن در جمله‌های زیر توجه کنید:

Ich werde am Dienstag um 18 Uhr ins Schwimmbad gehen.

Meine Freude werden dieses Jahr zu Weihnachten nach Hause fahren.

Die Kinder in der Schule werden heute keine Hausaufgaben bekommen.

Wir werden ein neues Auto kaufen.

Er wird wahrscheinlich nicht kommen.

Es wird morgen regnen.

مقایسه زمان حال و آینده در زبان آلمانی

اما زمان حال و زمان آینده چه تفاوتی در زبان آلمانی دارند؟ در ادامه، از تفاوت این دو، با ذکر مثال، برای‌تان گفته‌ایم:

Ich werde nach Italien fliegen.

(یک روز، گاهی. پرواز رزرو نشده است.)

Ich fliege (nächstes Jahr) nach Italien.

(این برنامه حساب‌شده است. اتفاق حتماً خواهد افتاد)

در جدول زیر، فعل بازی کردن را در زمان آینده صرف کرده‌ایم:

مثال	معنی	صرف فعل
Ich werde Basketball spielen.	من بازی خواهم کرد	ich werde spielen
Wirst du Schach spielen?	تو بازی خواهی کرد	du wirst spielen
Er wird mit mir spielen.	او (مذکر) بازی خواهد کرد	er wird spielen
Sie wird Karten spielen.	او (مونث) بازی خواهد کرد	sie wird spielen
Es wird keine Rolle spielen.	آن بازی خواهد کرد	es wird spielen
Wir werden Basketball spielen.	ما بازی خواهیم کرد	wir werden spielen
Werdet ihr Monopoly spielen?	تو بازی خواهی کرد	ihr werdet spielen
Sie werden Golf spielen.	آن‌ها بازی خواهند کرد	sie werden spielen
Werden Sie heute spielen?	شما بازی خواهید کرد	Sie werden spielen

کاربرد زمان آینده در زبان آلمانی

در زبان آلمانی، از زمان آینده به سه هدف استفاده کنید:

قصد و نیت آینده

Morgen werde ich die Akten sortieren.

فرضیه‌ای در مورد آینده

Das wirst du nicht an einem Tag schaffen.

Ich denke, dass deine Eltern noch nichts von deinem Vorhaben wissen.

به نظرم، خانواده‌ات هنوز چیزی در مورد برنامه آینده‌ات نمی‌داند.

پیش بینی اتفاقی در مورد آینده

Schau, die dunklen Wolken! Wir beeilen uns besser, es wird bald regnen.

در جمله بالا، بارش باران قطعی نیست، اما شواهد (یعنی ابرهای سایه) حاکی از احتمال بارش باران است.

فرضیه‌ای در مورد زمان حال

Sein Büro wird wohl immer noch so chaotisch aussehen.

جمله شرطی

Ich werde es dir nicht sagen, auch wenn du mich zehnmal fragst!

حتی اگر ده بار بپرسی، به تو نخواهم گفت.

Wenn ich genug Geld gespart habe, werde ich eine Weltreise machen.

اگر پول کافی پس انداز کمک، به سفر دور دنیا خواهم رفت.

جمله زمان آینده در زبان آلمانی

ساختار یک جمله زمان آینده به شرح زیر است:

subject + werden  + rest of sentence + infinitive verb

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Anna wird nach Berlin kommen.

آنا به برلین خواهد آمد.

معمولاً از زمان آینده در نوشتار استفاده می‌کنند:

Der Präsident wird morgen in Paris ankommen.

رئیس جمهور فردا به پاریس خواهد رسید.

Das Klima wird immer wärmer werden.

هوا پیوسته گرم‌تر خواهد شد.

Anna wird das Hotel schon nicht verkaufen.

مطمئناً آنا هتل را خواهد فروخت.

در زبان گفتار آلمانی، از زمان حال برای صحبت در مورد اتفاقات روزمره در آینده استفاده می‌کنیم.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Anna fliegt morgen nach Berlin.

آنا فردا به برلین پرواز می‌کند.

Caroline macht später einen Kuchen.

کارولین بعدا کیک خواهد پخت

Gehen wir am Sonntag in den Park?

یکشنبه به پارک خواهیم رفت؟

سخن آخر

تا به اینجا، با زمان آینده در زبان آلمانی یا Futur I آشنا شدید. زمان آینده در زبان آلمانی کاربرد و فرمول مختص به خودش را دارد که هر زبان آموز باید آن را یاد بگیرد تا بتواند در صورت لزوم، به کارش بگیرد. از زمان آینده برای بیان فرضیه‌ای در مورد آینده، اتفاقی در آینده، جمله‌های شرطی و پیش‌بینی آینده استفاده می‌شود.

منابع

https://www.gymglish.com/en/wunderbla/german-grammar/forming-the-future-tense-using-werden#:~:text=The%20structure%20of%20a%20sentence,Anna%20will%20come%20to%20Berlin.

.https://grammar.collinsdictionary.com/german-easy-learning/how-do-you-form-the-future-tense-in-german

Futur 1 (German Future Tense)

https://www.thoughtco.com/verb-conjugation-future-tense-4068788

https://www.studygermanonline.com/blog/how-to-speak-in-future-tense-in-german

https://www.thoughtco.com/verb-conjugation-future-tense-4068788https://deutsch.lingolia.com/en/grammar/tenses/future

The Future Tenses (and Futuristic Present)

German Future Tense: Mastering Future Intent and Future Perfect

زبان آلمانی به واژه‌های طولانی و افعال و واژگان ترکیبی‌اش معروف است. تعداد افعال جداشدنی در زبان آلمانی بسیار زیاد است. پیشوندها به افعال اضافه می‌شوند و معنای جدیدی را به آن‌ها می‌بخشند. این افعال پرکاربرد متشکل از پیشوندهای جداشدنی و جدانشدنی هستند. هر پیشوند می‌تواند معنای فعل را کاملاً تغییر دهد.

در این مطلب، هر آنچه باید در مورد افعال جداشدنی یا قابل تفکیک در زبان آلمانی بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

فعل جداشدنی آلمانی چیست؟

افعال جدا شدنی در زبان آلمانی یا Trennbare Verben افعالی هستند که پیشوند دارند. این پیشوندها به افعال افزوده می‌شوند تا معنای فعل اصلی را تغییر دهند. برخی از این پیشوندها جداشدنی هستند و برخی دیگر جداشدنی نیستند.

در برخی مواقع، افعال جداشدنی جدا می‌شوند و گاهی پیشوند سر جای خودش باقی می‌ماند.

در مثال زیر، برای‌تان گفته‌ایم که پیشوند چگونه معنای فعل را تغییر می‌دهد:

gehen (رفتن)

ausgehen (بیرون رفتن)

در این مثال، مشاهده کردید که پیشوند aus به فعل gehen اضافه می‌شود و معنای آن را تغییر می‌دهد. این پیشوند به معنای بیرون است.

گاهی پیشوند هیچ معنایی ندارد، اما معنای فعل را تغییر می‌هد. به مثال زیر توجه کنید.

kaufen خریدن

verkaufen فروختن

در این مثال، پیشوند ver به فعل اضافه شده است و معنایی کاملاً متفاوت را به فعل بخشیده است.

پیشوندهای جداشدنی در افعال آلمانی

اما آیا همه افعال آلمانی قابل جدا شدن یا تفکیک پذیر هستند؟ خیر! در ادامه، برخی از پیشوندهای جداشدنی را برای‌تان گرفته‌ایم.

ab-	los-
an-	mit-
auf-	nach-
bei-	vor-
ein-	weg-
her-	zu-
hin-	zurück-

بنابراین با دیدن این پیشوندها می‌توانید حدس بزنید فعل‌تان جداشدنی است یا خیر!

در ادامه، برخی از این پیشوندها را همراه با فعل برای‌تان آورده‌ایم:

auf بالا

aufräumen تمیز کردن، مرتب کردن

aufstehen بلند شدن، بیدار شدن

ich stehe um 7 Uhr auf. من ساعت 7 بیدار شدم.

zurück عقب

zurückgeben پس دادن

zurückkommen برگشتن

wir kommen am Freitag zurück. ما چهارشنبه بر می‌گردیم.

Absprechen موافق بودن

Wir sprechen den Preis ab.

ما در مورد قیمت به توافق رسیدیم.

ankommen رسیدن

Der Zug kommt an.

قطار می‌رسد.

aufgeben تسیلم شدن.

Er gibt auf. او تسلیم شد.

پیشوندهای افعال جدانشدنی در افعال آلمانی

برخی از پیشوندها هرگز از ریشه فعل جدا نمی‌شوند. به جدول زیر توجه کنید:

be-	ge-
emp-	miss-
ent-	ver-
er-	zer-

Versprechen قول دادن

Wir versprechen, nur Deutsch zu sprechen.

ما قول دادیم فقط به زبان آلمانی صحبت کنیم.

Ich begebe mich nach Hause.

به خانه می‌روم.

Er empfiehlt dieses Buch.

او این کتاب را پیشنهاد کرد.

در زبان آلمانی، برخی پیشوندها را، بسته به فعل همراه‌شان، قابل جدا شدن و نشدن هستند. این پیشوندها برای زبان آموزان گیج کننده هستند. به جدول زیر توجه کنید.

durch-

hinter-

über-

um-

unter-

افعال جداشدنی در زبان آلمانی چه زمانی تفکیک می‌شوند؟

در مورد نحوه و موقعیت جدا شدن افعال آلمانی چند قانون مشخص وجود دارد. در ادامه، از این اصول و قوانین برای‌تان گفته ایم:

• اگر افعال جداشدنی با افعال مدال همراه شوند، جدا نمی‌شوند.

افعال مدال نفش مهمی در جمله‌ها دارند و بسیاری از زبان‌شناسان آن‌ها را رئیس افعال می‌دانند. در صورت وجود افعال جداشدنی و مدال در یک جمله، نمی‌توانید افعال جداشدنی را از هم جدا کنید.

به مثال زیر توجه کنید:

Ich will Geld ausgeben. می‌خواهم پولم را خرج کنم.

همانطور که می‌دانید، aus پیشوندی جداشدنی در زبان آلمانی است. وقتی با فعل مدال wollen به معنای خواستن همراه می‌شود، نمی‌توانید آن را از ریشه فعل همراهش جدا کنید، بلکه باید همراه آن باقی بماند.

یک مثال دیگر:

Ich werde es abgeben.

پیشوند ab جداشدنی است، اما چون با فعل مدال همراه شده است، نمی‌توانید آن را از ریشه فعل جدا کنید.

• پیشوند افعال جداشدنی در جمله امری از آن‌ها جدا می‌شود.

اگر می‌خواهید توصیه یا دستوری را صادر کنید، باید از جمله امری استفاده کنید. برای مثال، اگر می‌خواهید به کسی بگویید دستانش را بشوید، باید بنویسید:

wasche deine Hände ab.

همانطور که مشاهده کردید، abwaschen فعلی دو قسمتی و جداشدنی است و در جمله امری بالا، پیشوند ab از آن جدا شده است.

• اگر فعل جداشدنی تبدیل به قسمت سوم شود، پیشوندش جدا می‌شود.

اگر می‌خواهید جمله‌ای با فعل ماضی نقلی و گذشته کامل بنویسید، به قسمت سوم فعل احتیاج خواهید داشت.

به مثال زیر توجه کنید:

Das Wasser ist ausgelaufen.

آب قطع شده است.

Ich habe aufgegeben.

من تسلیم شده‌ام.

سخن آخر

همانطور که مشاهده کردید، تنوع افعال ترکیبی، جداشدنی و جدانشدنی، در زبان آلمانی بسیار زیاد است. از همان ابتدای مسیر یادگیری زبان آلمانی، افعال جداشدنی زبان آلمانی و افعال جدانشدنی زبان آلمانی را یاد بگیرید تا بتوانید به مرور زمان، به آن‌ها مسلط شوید و با اعتماد به نفس از آن‌ها استفاده کنید. یادگیری افعال ترکیبی آلمانی بخش مهمی از یادگیری دستور زبان آلمانی است و نکات و ریزه کاری‌های مختص به خودش را دارد. با تسلط به این افعال، می‌توانید مانند یه گویش ور آلمانی بنویسید و صحبت کنید.