نویسنده: نزدیکتر

اسم مصدر در زبان انگلیسی مثل کلمۀ swimming در جملۀ I have always enjoyed swimming  است. در واقع، اگر فعل انگلیسی ing بگیرد و در نقش اسم در جمله ظاهر شود، تبدیل به اسم مصدر یا gerund می‌شود. اگر می‌خواهید در نوشتار و گفتارتان از اسم مصدر استفاده کنید، باید یک سری قواعد را بدانید.  در این مطلب، به آموزش گرامر اسم مصدر در زبان انگلیسی خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.

اسم مصدر در زبان انگلیسی چیست؟

اسم مصدر در زبان انگلیسی فعلی است که نقش اسم را در جمله دارد. برای مثال، biking، thinking، running و speaking مصدر هستند و می‌توانند نقش‌هایی مانند مفعول مستقیم، مفعول غیرمستقیم و فاعل را در جمله داشته باشند.

به دو مثال زیر توجه کنید:

As a food blogger, eating is an involved production for Shoshanna.

Fazal turned off his phone and shut the door so he could focus on studying.

همانطور که در این مثال‌ها مشاهده می‌کنید، اسم مصدرها فعل‌هایی هستند که ing گرفته‌اند.

اما صرفاً ing گرفتن برای اسم مصدر شدن کافی نیست، بلکه اسم مصدر باید نقش اسم را در جمله داشته باشد.

عبارت مصدری در زبان انگلیسی

عبارت مصدری عبارتی است که شامل اسم مصدر و اصلاح کننده (modifier) و مفعول می‌شود. گاهی هر دو در جمله وجود دارند. به مثال‌های زیر توجه کنید.

Apologizing to them

Underground exploring

Running with scissors

عبارت مصدری نیز، درست مثل اسم مصدر، در نقش اسم ظاهر می‌شود. نقش عبارت مصدری را در جمله‌های زیر مشاهده کنید:

Apologizing to them is important to me.

My brother enjoys underground exploring with his friends.

Driving a car carelessly will cause great trouble.

I don’t advise running with scissors at this time (or ever).

اسم مصدرها را می‌توانید به همراه افعال عبارتی به کار ببرید.

Driving a car without paying attention will cause great trouble.

اسم مصدر و نقش‌های مختلف آن در جمله انگلیسی

اسم مصدر می‌تواند نقش‌های مختلفی را در جمله انگلیسی بگیرد. به جمله‌های زیر توجه کنید:

Baking cakes is my favorite hobby. فاعل

My son enjoys playing with Legos.  مفعول مستقیم

He gave winning the contest his best shot.  مفعول غیرمستقیم

اسم مصدر و نیاز به مفعول در جمله انگلیسی

یادتان باشد عبارت مصدری لزوماً به مفعول نیاز ندارد.

به مثال زیر توجه کنید:

Driving carelessly is a bad idea.

در جملۀ بالا driving اسم مصدر است و carelessly اصلاح‌کننده است.

به علاوه، می‌توانید آن را بدون اصلاح‌کننده نیز استفاده کنید.

به مثال زیر توجه کنید:

The dog doesn’t care about destroying the flowers.

در جمله بالا، destroying اسم مصدر است و the flowers مفعول است.

تفاوت وجه وصفی حال با اسم مصدر در جمله انگلیسی

وجه وصفی افعال (Present participle) را نیز با استفاده از ing می‌سازیم. اما نقش اسم مصدر در جمله انگلیسی متفاوت با نقش وجه وصفی فعل است. اسم مصدر نقش اسم را در جمله می‌گیرد، اما وجه وصفی یا صفت است یا این‌که برای ساختن زمان استمراری در زبان انگلیسی از آن‌ها استفاده می‌کنیم.

Drinking a cup of tea after waking up is refreshing.عبارت مصدر

Drinking a cup of tea after waking up, Mary turned on the TV.وجه وصفی

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Crying is a cathartic way to release negative emotions.

I had to help a crying girl who had lost her mother. She had been crying for a little while.

اسم مصدر چه تفاوتی با مصدر دارد؟

 و اما می‌رسیم به تفاوت مصدر (infinitive) با اسم مصدر (Gerund)! اسم مصدر ing می‌گیرد، اما مصدر to می‌گیرد. به مثال زیر توجه کنید:

I like singing.

I like to sing.

گاهی می‌توان این دو را به جای یکدیگر به کار بگیرید، اما در برخی شرایط نیز، باید گزینه درست را انتخاب کنید. به مثال‌های زیر توجه کنید.

To bake is my favorite hobby.(غلط)

Baking is my favorite hobby.    (صحیح)

Are there any games to play?   (صحیح)

Are there any games playing? (غلط)

I forgot paying my gas bill. (غلط)

I forgot to pay my gas bill.(صحیح)

Special equipment and training are needed for to climb.(غلط)

Special equipment and training are needed for climbing.(صحیح)

استفاده از ضمایر ملکی پیش از اسم مصدر

برخی از زبانشناسان معتقدند جمله‎‌ای مانند If me being here bothers you, I’ll leave اشتباه است. در این مورد، مشکل وجود ضمیر  me پیش از اسم مصدر being است. صورت صحیح این عبارت به شکل زیر است:

my being here

به مثال‌های زیر توجه کنید:

I think that he was offended by your asking the question.

Mark’s coming home late worried his parents.

سخن آخر

تا به اینجا، با اسم مصدر در گرامر زبان انگلیسی آشنا شدید. همانطور که مشاهده کردید، اسم مصدر کاربردهای متعددی در زبان انگلیسی دارد و می‌تواند به جای اسم بنشیند. همچنین تفاوت میان اسم مصدر و مصدر را در گرامر انگلیسی یاد گرفتید، یادتان باشد که نمی‌توانید این دو را به جای یکدیگر استفاده کنید.

کافی است یک مقاله یک صفحه‌ای انگلیسی را دست‌تان بگیرید و شروع به خواندن کنید تا ده‌ها فعل modal را در آن ببنید. افعال modal در زبان انگلیسی بسیار پرکاربرد هستند. هر کدام از این افعال نقش ویژه‌ای در جمله دارند و می‌توانند معنای جمله را کاملاً تغییر دهند. اما کاربرد فعل مدال در زبان انگلیسی چیست؟ قانون استفاده از این افعال چگونه است؟ در این مطلب، هر آنچه باید در مورد گرامر افعال modal در زبان انگلیسی بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

فعل modal در زبان انگلیسی چیست؟

پیش از هر چیزی، باید بدانیم فعل مدال چیست. فعل مدال (modal verb) یا modal auxiliary verb در کنار فعل اصلی به کار می‌رود تا احتمال، امکان، ضرورت یا اجازه را بیان کند. برای مثال، وقتی می‌گوییم you must leave، فعل must به ضرورت انجام کار اشاره می‌کند. در این جمله، فاعل جمله (you) مجبور است محل را ترک (leave) کند.

یا در جملۀ I will clean the garage، فعل will به انجام عملی در آینده اشاره دارد.

در مثال‌های زیر، می‌توانید نمونه‌های دیگری از افعال مدال را مشاهده کنید:

We should listen to some music.

Can you drive me to the airport?

Amanda might practice her German.

I can swim every Tuesday.

پرکاربردترین افعال modal در زبان انگلیسی

افعال modal در زبان انگلیسی بسیار پرکاربرد هستند. در هر متن، چندین فعل modal را خواهید دید. از پرکاربردترین افعال modal در زبان انگلیسی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

can

may

might

could

should

would

will

must

افعال modal دیگری نیز در زبان انگلیسی وجود دارد که کاربرد چندانی ندارند، برای مثال shall و ought. کمتر پیش می‌آید این افعال را در متون انگلیسی ببینید.

برخی افعال نیز، مانند got، need ئ have، بسته به نقش‌شان در جمله، ممکن است modal باشند یا فعل اصلی.

برخی از افعال modal نیز در موقعیت‌های خاص به کار می‌روند. برای مثال، فعل dare در دسته این افعال قرار می‌گیرند. به مثال زیر توجه کنید:

Dare I ask?

کلمۀ used در عبارت used to نیز فعل modal است. به جملۀ زیر توجه کنید:

I used to be an English student too.

کاربرد افعال modal در زبان انگلیسی چیست؟

افعال مدال در زبان انگلیسی بسیار پرکاربرد هستند. در ادامه، از کاربردهای این افعال در جمله برای‌تان گفته‌ایم:

بیان احتمال با افعال modal

اگر می‌خواهید به احتمال چیزی اشاره کنید، می‌توانید از افعال could، may یا might استفاده کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Judging by the clouds, it might rain today.

She may become the youngest pro soccer player ever.

اشاره به توانایی‌ها با افعال modal

اگر می‌خواهید به بگویید فاعل جمله قادر به انجام کاری است، از فعل can استفاده کنید. صورت منفی این فعل can’t و cannot است. فعل منفی حاکی از ناتوانی فاعل در انجام کار مورد نظر است.

She can speak three languages but none of them well.

You can lead a horse to water, but you can’t make it drink.

کسب اجازه با افعال modal

اگر می‌خواهید اجازه انجام کاری را بگیرید، می‌توانید سوال‌تان را با سه فعل مدال آغاز کنید: may، can یا could.

اگر می‌خواهید از زبان رسمی استفاده کنید، بهتر است فعل may را به کار ببرید.

Students, you may leave early today.

Could I play too?

بیان درخواست با افعال modal

اگر می‌خواهید درخواستی را مطرح کنید، می‌توانید از این چهار فعل استفاده کنید: will، would، can و could.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Would you get that box off the top shelf?

Will you turn that music down?

بیان پیشنهاد یا نصحیت با افعال modal

اگر می‌خواهید پیشنهادی را مطرح کنید یا کسی را نصیحت کنید (نه به صورت دستوری)، می‌توانید از فعل should استفاده کنید.

You should try the lasagna.

That guy should wear less cologne.

دستور دادن با افعال modal

اگر می‌خواهید دستوری بدهید، می‌توانید از افعال must، have یا need استفاده کنید. بعد از دو فعل آخر، فعل اصلی به همراه to ، یعنی مصدر، می‌آید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

You must wash your hands before cooking.

You need to be here before 8:00.

 ضرورت و اجبار با فعل modal

اگر می‌خواهید ضرورت یا اجباری را بیان کنید، می‌توانید از افعال must، have و need استفاده کنید.

We have to wait for our boss to arrive before we open.

You don’t need to come if you don’t want to.

بیان عادت‌ها با افعال modal

اگر می‌خواهید عادتی را بیان کنید، می‌توانید از این افعال modal استفاده کنید:

فعل would: برای زمان گذشته

فعل will: برای حال و آینده

عبارت used to: برای صحبت از عادتی در زمان گذشته

به مثال‌های زیر توجه کنید:

When I lived alone, I would fall asleep with music.

I will arrive early to every meeting and leave late.

چگونه از افعال modal در زبان انگلیسی استفاده کنیم؟

خوشبختانه، استفاده از افعال modal در زبان انگلیسی اصلاً کار دشواری نیست، چرا که بعد از این افعال، فعل اصلی به صورت ساده، بدون to یا ing می‌آید.

فقط دو نکته را در ذهن داشته باشید:

• افعال modal دقیقاً پیش از فعل اصلی قرار می‌گیرد، به استثنای جمله‌های پرسشی.
• بعد از برخی از افعال modal، فعل اصلی با to می‌آید. به مثال زیر توجه کنید:

I can eat an entire pizza.

I have to eat an entire pizza.

برای سوالی کردن جمله با فعل modal، باید به ترتیب زیر عمل کنید:

[modal verb] + [subject] + [main verb infinitive]

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Can you eat an entire pizza?

Do you have to eat an entire pizza?

افعال modal در جمله های حال استمراری

وقتی می‌خواهید جمله حال استمراری بنویسید، باید طبق الگوی زیر عمل کنید:

[modal verb] + be + [verb in -ing form]

به مثال زیر توجه کنید:

I should be going.

حال کامل استمراری با افعال modal

اگر می‌خواهید جمله حال کامل استمراری را با افعال modal بنویسید، باید طبق الگوی زیر عمل کنید:

[modal verb] + have been + [main verb in -ing form]

به مثال زیر توجه کنید:

She must have been sleeping.

سخن آخر

تا به اینجا، با افعال modal در زبان انگلیسی و کاربردشان آشنا شدید. استفاده از این افعال در زبان انگلیسی دشوار نیست، کافی است جایگاه‌شان و معنای‌شان را بدانید تا بتوانید به راحتی از آن‌ها استفاده کنید. با یادگیری گرامر افعال modal در زبان انگلیسی، می‌توانید در نوشته‌ها و صحبت‌های‌تان، از این افعال پرکاربرد استفاده کنید.

در بسیاری از زبان‌ها، اعم از زبان انگلیسی، شناخت مصدرها بسیار مهم است. دستور زبان مربوط به مصدر در زبان انگلیسی کمی پیچیده است، چرا که مصدر انواع مختلف دارد و کاربردهای مختلفی نیز دارد، اما نگران نباشید، با تمرین و تکرار، می‌توانید آن را یاد بگیرید. در این مطلب، به آموزش گرامر مصدر در زبان انگلیسی خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.

مصدر در زبان انگلیسی چیست؟

مصدر در زبان انگلیسی شکل مشخصی از فعل است که می‌توانند نقش اسم، صفت یا قید به خود بگیرند. برای ساختن مصدر، کافی است حرف اضافۀ to را قبل از فعل قرار دهید. به مثال‌های زیر توجه کنید:

I want to go home.

To err is human.

انواع مصدر در زبان انگلیسی

در زبان انگلیسی، دو نوع مصدر وجود دارد:

مصدر با to (To-infinitives)

مصدر بدون to (bare infinitive)

در ادامه، از این دو نوع مصدر و کاربردهای‌شان بیشتر برای‌تان گفته‌ایم.

کاربرد مصدر با to (To-infinitives)

مصدر با to، که به آن full infinitive هم می‌گویند، همانطور که از نامش پیدا است، متشکل از شکل سادۀ فعل و حرف اضافۀ to است. به مثال‌های زیر توجه کنید:

She wants to find a new hobby for herself.

They were told to stand there for two hours.

She wants to learn Spanish.

He is excited about his opportunity to travel.

They like to drink a cup of tea.

They want to choose the best teacher.

کاربرد مصدر با to چیست؟ مصدر با to می‌تواند نقش‌های مختلفی در جمله داشته باشد: برای مثال، می‌تواند اسم، صفت یا قید باشند.

وقتی مصدر با to اسم باشد، می‌تواند فاعل یا مفعول جمله باشد. به مثال‌های زیر توجه کنید:

To walk outside at this hour is perilous.

در جملۀ بالا، مصدر در نقش فاعل جمله آمده است.

She doesn’t like to lend her books to anyone.

در جملۀ بالا، مصدر مفعول مستقیم جمله است.

He left me with no choice but to block him.

در جملۀ بالا، مصدر مفعول حرف اضافه جمله است.

To speak to him required such an effort. (فاعل)

I want to kiss the baby.(مفعول مستقیم)

They have decided to fire you. I am so sorry.(مفعول مستقیم)

We had no choice but to cry.(مفعول حرف اضافه)

To become a bestselling author is my dream.(فاعل)

همانطور که در جمله‌های بالا مشاهده می‌کنید، اگر مصدر در ابتدای جمله قرار بگیرد، فاعل جمله است.

اگر مصدر بعد از فعل قرار بگیرد، مفعول مستقیم است.

مصدر با to می‌تواند در نقش قید نیز ظاهر شود. در این حالت، مصدر می‌تواند فعل، قید دیگر یا یک صفت را شرح دهد.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

I clean my room to feel better in it.

The professor chose your group to give a presentation on Greek Mythology.

The book is really easy to carry.

I need to go see a dentist to have a nicer smile.

To have a nicer smile, I need to go see a dentist.

مصدر به جای صفت نیز می‌نشیند. از صفت برای وصف اسم استفاده می‌کنیم.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

That is a movie to watch.

She is a person to befriend.

This is a book to read.

This boy is a baby to love.

بعد از صفت نیز می‌توانید از مصدر با to استفاده کنید. اما یادتان باشد که عبارت مصدری مستقیماً بعد از صفت نمی‌آید. به مثال زیر توجه کنید:

It is kind of you to understand my feelings, Anna.

کاربرد مصدر بدون to (bare infinitive)

مصدر بدون to یا مصدر bare همانطور که از نامش متوجه می‌شویم فعل ساده بدون حرف اضافۀ to است. برخی از افعال به همراه مصدر بدون to به کار می‌روند. به مثال‌های زیر توجه کنید:

My sister helped me cook lunch for myself.

Fred let me sit here.

Those girls saw us kidnap the boy.

I heard her lie about the murder.

اما کاربرد افعال بدون to چیست؟ این مصدرها را به همراه افعال modal و افعال حسی می‌توانید استفاده کنید.

وقتی می‌خواهید از افعال modal در جمله استفاده کنید، پس از آن‌ها، فقط باید از مصدر بدون to استفاده کنید. به مثال‌های زیر توجه کنید:

The professor may answer your call later.

بعد از فعل may، به هیچ وجه نمی‌توانید از مصدر با to استفاده کنید.

I think I can write it down.

بعد از فعل can نیز فقط و فقط باید از مصدر بدون to استفاده کنید.

وقتی می‌خواهید در مورد ایده‌ای صحبت کنید، می‌توانید بعد از why نیز از مصدر بدون to استفاده کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Why stay at home when we can take a walk by the beautiful beach?

Why go back to a toxic relationship when you can practice more self-love?

Why not leave without him?

Why stay outside and wait for Marco?

Why not have salmon?

منفی کردن مصدر در زبان انگلیسی

اگر می‌خواهید مصدری را در زبان انگلیسی منفی کنید، کافی است not را بر سر حرف اضافه بیاورید. به مثال‌های زیر توجه کنید:

I’d rather not go to class today.

Why not eat pizza together?

مصدر انگلیسی در ساختار مجهول

اگر می‌خواهید از مصدر در ساختار مجهول استفاده کنید، باید از فعل to be به همراه قسمت سوم فعل استفاده کنید. به مثال‌های زیر توجه کنید:

There are exercises to be done.

The cat needs to be fed three times a day.

مصدر در حال کامل انگلیسی

اگر می‌خواهید از مصدر در جمله حال کامل انگلیسی استفاده کنید، باید مصدر را به همراه have و قسمت سوم فعل به کار بگیرید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

It is nice to have done all the chores.

They wanted to have finished the project by Thursday.

سخن آخر

تا به اینجا، با گرامر مصدر در زبان انگلیسی آشنا شدید. همانطور که مشاهده کردید، مصدر در زبان انگلیسی بسیار پرکاربرد است. اگر می‌خواهید به انگلیسی صحبت کنید و بنویسید، باید مصدر با to و مصدر بدون to را یاد بگیرید تا بتوانید از پس این کار بر بیایید.

قیدها نقش مهمی در زبان انگلیسی دارند و تنوع‌شان نیز در این زبان بسیار زیاد است. یکی از انواع قیدها در زبان انگلیسی قید احتمال یا adverbs of probability است. همانطور که از نام‌شان پیدا است، برای صحبت در مورد احتمال رخ دادن اتفاق یا ایجاد شرایطی، از این قیدها استفاده می‌کنیم. میزان احتمال یا قطعیت این قیدها متفاوت است. در این مطلب، هر آنچه باید در مورد قیدهای احتمال در زبان انگلیسی بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید!

قید احتمال در زبان انگلیسی چیست؟

قید احتمال در زبان انگلیسی یا adverbs of probability حاکی از میزان اطمینان ما در مورد یک شرایط یا رخداد است. همچنین این قیدها به احتمال رخ دادن یک اتفاق یا شرایط اشاره دارد. قیدهای احتمال نشان می‌دهند که گوینده چقدر در مورد قطعیت یا عدم قطعیت موضوع مورد بحث مطمئن است.

رایج‌ترین قیدهای احتمال در زبان انگلیسی

از رایج‌ترین قیدهای احتمال در زبان انگلیسی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

Probably

Likely

Unlikely

Surely

Undoubtedly

Possibly

Maybe

همانطور که مشاهده کردید، برخی از قیدهای احتمال در زبان انگلیسی به ly ختم می‌شوند. به مثال‌های زیر توجه کنید:

I’d probably go home tonight.

She will undoubtedly come to the class.

برخی از قیدهای احتمال نیز به ly ختم نمی‌شوند. مثال‌های زیر را مشاهده کنید:

He will do as he’s told, indeed.

Perhaps it’s better that we stay in today.

محل قرار گرفتن قید احتمال در جمله انگلیسی

قیدهای احتمال معمولاً پیش از فعل اصلی قرار می‌گیرند. در جمله‌های زیر، می‌توانید جایگاه قید احتمال را در جمله ببینید.

She should definitely visit a therapist.

They certainly had glasses yesterday.

If you buy a cheap computer, you will definitely have problems after a year or two. Cheap electronics never last.

اگر در جمله انگلیسی، فعل‌تان to be  باشد، باید قید احتمال را بعد از آن بیاورید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

This is certainly not mine.

Diana is probably right.

It’s possible that I can come but I’m not sure. The chances are about 50/50.

They are definitely at home.

She was obviously very surprised.

معمولاً قیدهای maybe و perhaps در ابتدای جمله قرار می‌گیرند.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Maybe he’ll come tomorrow.

Perhaps it will snow tomorrow.

Maybe. I’m not sure if my boss wants us to work overtime or not

Perhaps it will stop raining soon.

Maybe the rain will stop soon.

به این نکته توجه داشته باشید که قید احتمال perhaps را فقط در زبان گفتار می‌توانید به انتهای جمله بیاورید.

به مثال زیر توجه کنید:

We’ll watch a movie, perhaps.

کاربرد قیدهای احتمال در زبان انگلیسی

همانطور که گفتیم، قیدهای احتمال، همانطور که از نامشان پیدا است، به احتمال رخ دادن اتقاق اشاره دارند. در ادامه، از شدت این احتمال برای‌تان گفته‌ایم.

در این ستون، هر چه پایین‌تر بروید، میزان احتمال بییشتر خواهد شد.

maybe 

perhaps              

possibly               

probably             

likely     

obviously            

definitely            

certainly

بنابراین وقتی می‌گوییم definitely، certainly، clearly و obviously منظورمان این است که هیچ شکی در مورد رخ دادن یک اتفاق وجود ندارد. در این مورد، اتفاق صد در صد رخ می‌دهد.

به مثال زیر توجه کنید:

If you buy a cheap computer, you will definitely have problems after a year or two. Cheap electronics never last.

A: “Do you think Toyota makes quality cars?”

B: “Definitely. That company has a long history of making cars that perform well and last a long time.”

Rebecca is having a huge party this weekend and I’m definitely going. All my friends will be there.

She is certainly coming to the party.

It is clearly going to be wonderful weather tomorrow.

They are obviously late.

وقتی می‌گوییم probably، منظورمان این است که یک اتفاق ممکن است رخ دهد. در این مورد، احتمال رخ دادن اتفاق بین هفتاد تا هشتاد درصد است.

If you pay a high price, the thing you buy will probably be high quality.

Don’t forget to take your umbrella, it’s probably going to rain tonight.

Vincent is tired all the time, probably because he works too much.

وقتی می‌گوییم maybe، چندان در مورد رخ دادن اتفاق مطمئن نیستیم. در این مورد، احتمال رخ دادن اتفاق فقط پنجاه درصد است.

A: “Will you join us for a drink on Friday?”

B: “Maybe. I’m not sure if my boss wants us to work overtime or not. I’ll call you tomorrow at 5:00 and let you know.”

The boss was yelling at Elliott today in his office. maybe Elliott got fired.

I can talk to Daryl but maybe it’s too late.

سخن آخر

همانطور که مشاهده کردید، از قیدهای احتمال برای بیان میزان احتمال یا یقین در مورد یک رخداد استفاده می‌کنیم. محل قرار گرفتن این قیدها در جمله متفاوت است. اگر در جمله فعل اصلی وجود دارد، قید احتمال را قبل از فعل اصلی بیاورید. اگر در جمله فعل to be وجود دارد، قید را بعد از فعل بیاورید. گاهی نیز این قید و عبارت بعدش می‌تواند در ابتدای جمله قرار بگیرد. یادگیری کاربرد قیدهای احتمال در زبان انگلیسی بسیار مهم است، چرا که این قیدها در نوشتار و گفتار بسیار پرکاربرد هستند. بنابراین فرقی نمی‌کند می‌خواهید به زبان انگلیسی بنویسید یا صحبت کنید یا این‌که بخواهید در آزمون های زبان انگلیسی شرکت کنید، در هر صورت، باید قیدهای احتمال در زبان انگلیسی و کاربردشان را به خوبی بشناسید.

از همان اولین روزهای یادگیری زبان انگلیسی، می‌بینیم که تعداد حروف اضافه در این زبان بسیار زیاد است و اگر بخواهیم درست بنویسیم و درست صحبت کنیم، باید حروف اضافه و کاربردشان را در زبان انگلیسی بدانیم. حرف اضافه by یکی از پرکاربردترین حروف اضافه در زبان انگلیسی است. اما کاربرد حرف اضافه by در زبان انگلیسی چیست؟ آیا حرف اضافه فقط در جمله مجهول استفاده می‌شود؟ در این مطلب، هر آنچه باید در مورد کاربرد حرف اضافه by در زبان انگلیسی بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

حرف اضافه by برای اشاره به فاعل

حرف اضافه by برای اشاره به  فاعل یا کنندۀ کار به کار می‌رود. اگر می‌خواهید از by برای اشاره به فاعل استفاده کنید، باید آن را در انتهای جمله بیاورید.

 به مثال‌های زیر توجه کنید:

The car was painted by the mechanic.

The book was written by Sarah.

The concert was organised by our school.

در جملۀ بالا، از حرف اضافۀ by در جملۀ مجهول و برای اشاره به فاعل استفاده شده است.

That’s a painting by Picasso.

در جملۀ بالا، عبارت by Picasso قید جمله است، اما نمی‌توانید آن را به ابتدای جمله بیاورید.

حرف اضافۀ by برای اشاره به وسیله

اگر بخواهید به وسیله‌ای برای انجام کاری اشاره کنید، می‌توانید از by استفاده کنید. معمولاً از این ساختار برای اشاره به وسایل نقلیه استفاده می‌شود و در انتهای جمله نیز قرار می‌گیرد.

به مثال زیر توجه کنید:

I travel to Europe by train.

I had a journey by plane.

حرف اضافۀ by برای اشاره به نحوه انجام کاری

اگر می‌خواهید به نحوه یا روش انجام کاری اشاره کنید، می‌توانید از حرف اضافۀ by استفاده کنید. در این مورد هیچ محدودیتی در مورد محل قرار گرفتن by و کلمات بعد از آن در جمله وجود ندارد.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

By mixing almonds with butter, you can make a soft mixture.

I will keep in touch with you by letter.

She comes inside by the front door.

Can I pay it by cash or credit card?

از حرف اضافه by قبل از ضمایر انعکاسی (myself/yourself/himself/herself/ourselves/yourselves/themselves) نیز می‌توانید استفاده کنید. به مثال زیر توجه کنید:

I enjoy reading by myself.

Sarah is studying by herself.

Let’s do something by ourselves.

My parents often go on holiday by themselves.

I will do that by myself.

در جمله بالا، فاعل به تنهایی کار را انجام خواهد داد.

گاهی حرف اضافه by قبل از اسم قرار می‌گیرد تا بر نحوه رخ دادن اتفاقات اشاره کند. در این مورد، by به همراه اسم بعدش می‌تواند در ابتدای جمله، وسط جمله یا انتهای جمله قرار بگیرد.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

By chance, I heard your name. = I heard your name by chance.

By accident, I saw you.

حرف اضافه by برای اشاره به قیدهای زمان

می‌توانید از حرف اضافۀ by قبل از قیدهای زمان استفاده کنید، می‌توانید آن را در ابتدا یا انتهای جمله بیاورید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Guests must vacate their hotel rooms by 11 am.

Please send us the payment by tomorrow.

Students must enrol by the end of June.

I will have lost 2 kilos by this time next year.

در جمله آخر، متوجه می‌شویم که کاهش وزن قبل از زمان مشخصی رخ خواهد داد، نه بعد از آن. عبارت by this time next year را می‌توانید در ابتدای جمله نیز بیاورید.

We traveled by day.

Ants always gather food by summer.

در دو جملۀ بالا، حرف اضافۀ by به معنای during در جمله است.

حرف اضافه by برای اشاره به اندازه گیری

وقتی حرف اضافۀ by را پیش از اعداد و اندازه‌ها قرار می‌دهیم، منظورمان up to است. در این مورد، حرف اضافه by و عبارت بعد از آن قید جمله هستند.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

I will decrease it by three levels.

Their wages have decreased by 20 percent.

There is an increase by 2 percent.

حرف اضافۀ by برای اشاره به مکان

وقتی از حرف اضافه by به همراه مکان استفاده می‌کنیم، می‌خواهیم به مکان یا جایگاه چیزی اشاره کنیم.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

The house is by a river.

David lives by a train station.

I would love to live in a house by the sea.

حرف اضافه by به همراه روش برقراری ارتباط

اگر می‌خواهید به روش برقراری ارتباط با کسی اشاره کنید، می‌توانید از حرف اضافه by استفاده کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

I spoke to her by telephone.

I will send you the invoice by post.

Please confirm the order by email.

حرف اضافه by به همراه روش پرداخت

اگر می‌خواهید به روش پرداخت چیزی اشاره کنید، می‌توانید از حرف اضافه by استفاده کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

We paid for the computer by cheque.

Can I pay by credit card?

یادتان باشد که برای پرداخت به شیوۀ نقدی یا cash payment نمی‌توانیم از حرف اضافه by استفاده کنیم، بلکه باید حرف اضافه in را جایگزین آن کنیم.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

David paid in cash for the newspaper.

در این مورد، می‌توانید به طور کلی، از هیچ حرف اضافه‌ای استفاده نکنید.

David paid cash for the newspaper.

حرف اضافه by به همراه صفت

حرف اضافه by را بعد از صفت‌های زیر نیز می‌توانید استفاده کنید:

We were surprised by the news.

I was shocked by his death.

‘She was astonished by his request.

سخن آخر

تا به اینجا، با کاربرد حرف اضافه by در زبان انگلیسی آشنا شدید. همانطور که مشاهده کردید، این حرف اضافه در زبان انگلیسی بسیار پرکاربرد است و اگر کاربردهای مختلف آن را بشناسید، می‌توانید مانند گویش وران انگلیسی، بنویسید و صحبت کنید. از این رو، بهتر است از همان اوایل مسیر یادگیری زبان انگلیسی، کاربرد حرف اضافه by را یاد بگیرید.

چرا نمی‌توانم به انگلیسی صحبت کنم؟ این سوال بسیاری از زبان آموزان است. صحبت کردن از دشوارترین مهارت‌های زبانی است، از این رو، به تمرین و ممارست بسیار زیادی نیاز دارد. بسیاری از زبان آموزان از صحبت کردن به زبان انگلیسی وحشت دارند. مثلاً می‌ترسند لغتی را اشتباه تلفظ کنند یا از ساختار اشتباهی استفاده کنند و دیگران مسخره‌شان کنند. ترس از صحبت کردن فقط یکی دلایل پیشرفت نکردن در این مهارت است و ممکن است علت‌های دیگر در پس این موضوع وجود دااشته باشد. اگر مدت‌ها است یادگیری زبان انگلیسی را آغاز کرده‌اید، اما همچنان پیشرفتی در صحبت کردن‌تان مشاهده نمی‌کنید، باید به فکر یافتن علت آن و سپس، پیدا کردن راه حلی برای رفع مشکل باشید.

در این مطلب، برای‌تان خواهیم گفت چرا نمی‌توانید به زبان انگلیسی صحبت کنید و با ایجاد چه تغییراتی در روند یادگیری زبان انگلیسی، می‌توانید سریع‌تر به این هدف‌تان برسید. با ما همراه باشید.

زمان کافی را صرف مطالعه زبان انگلیسی نمی‌کنید

مطالعه زبان انگلیسی را جدی بگیرید و نداشتن وقت کافی را بهانه نکنید. هر چه سطح زبان‌تان بالاتر برود، باید زمان بیشتری را نیز صرف یادگیری زبان انگلیسی کنید. در واقع، باید یادگیری زبان انگلیسی را در اولویت قرار دهید.

برای تمرین بیشتر، سعی کنید پادکست‌های انگلیسی متناسب با سطح‌تان را انتخاب کنید و وقتی مشغول انجام کار دیگری هستید، به آن‌ها گوش دهید. یادتان باشد که باید پادکست‌های متناسب با سطح‌تان را انتخاب کنید تا در مسیر، خسته نشوید. همچنین، بهتر است پادکست‌هایی را انتخاب کنید که موضوع‌شان متناسب با سلیقه و علاقه‌مندی‌تان است. برای مثال، اگر به مباحث روانشناسی علاقه دارید، بهتر است به سراغ پادکست‌هایی بروید که حول محور روانشناسی هستند. بدین ترتیب، در مسیر یادگیری زبان انگلیسی خسته نخواهید شد و مسیر را با لذت ادامه خواهید داد. بنابراین، در انتخاب پادکست باید بسیار دقت کنید.

هرگز کمبود وقت یا خستگی را بهانه نکنید و از هر فرصتی، برای یادگیری زبان انگلیسی استفاده کنید.

تمرین صحبت کردن به زبان انگلیسی را جدی نمی‌گیرید

اگر مهارت صحبت کردن را جدی نگیرید و زمان کافی را صرف تمرین این مهارت نکنید، بالطبع، پیشرفتی نیز حاصل نخواهد شد. تمرین مهارت‌های شنیداری و خواندن و درک مطلب، در مقایسه با تمرین مهارت صحبت کردن، آسان‌تر است، از این رو، بسیاری از زبان آموزان ترجیح می‌دهند به سراغ مهارت صحبت کردن نروند و بیشتر وقت‌شان را صرف گوش دادن به پادکست و تماشای ویدئوهای انگلیسی کنند. اما یادتان باشد که فقط گوش دادن و خواندن نمی‌تواند کمک‌تان کند، بلکه باید خروجی نیز داشته باشید. در واقع، باید بتوانید آنچه را می‌شنوید ادا کنید، به خوبی گویش ور زبان انگلیسی.

سعی کنید زمان مشخصی از روز را به صحبت کردن به زبان انگلیسی اختصاص دهید تا رفته رفته، ادای واژگان را یاد بگیرید و همچنین بتوانید طولانی‌ترین جمله‌ها را به زبان انگلیسی بیان کنید.

برای تمرین کردن این مهارت، منتظر زمان خاصی نباشید، چرا که حتی روزانه 15 دقیقه تمرین می‌تواند تأثیر شگفت‌انگیزی بر پیشرفت‌تان داشته باشد.

زمان زیادی را صرف یادگیری دستور زبان انگلیسی می‌کنید

مطالعه دستور زبان انگلیسی و یادگیری قوانین این زبان بسیار مهم است و برای صحبت کردن به زبان انگلیسی، به دانستن آن‌‌ها نیاز دارید، اما یادتان باشد صرف مطالعه زیاد دستور زبان نمی‌تواند به تقویت مهارت صحبت کردن کمک کند. اما چاره کار چیست؟ بهتر است دستور زبانی را که یاد می‌گیرید یا همان چیزی را که آموخته‌اید به مرور زمان در صحبت‌های‌تان به کار بگیرید تا رفته رفته، بتوانید این قوانین را به صورت خودکار در صحبت کردن‌تان پیاده کند.

حتی اگر ظریف‌ترین نکات دستور زبان انگلیسی را بدانید، اما از آن‌ها در صحبت کردن‌تان استفاده نکرده باشید، با مکث صحبت خواهید کرد، اما با تمرین و تکرار مداوم، می‌توانید همه آموخته‌های‌تان را به زبان بیاورید.

بنابراین نباید زمان زیادی از روز را صرف یادگیری دستور زبان انگلیسی کنید، بلکه بهتر است گرامر انگلیسی را به مرور زمان یاد بگیرید و آن‌ها را به تدریج در گفته‌های‌تان به کار بگیرید.

بهتر است به جای یادگیری دستور زبان انگلیسی و قواعد متعدد آن، جملههای انگلیسی را آنقدر با خودتان تکرار کنید تا ساختار آن‌ها در ذهن‌تان تثبیت شود. بدین ترتیب، مهارت صحبت کردن در شما به میزان چشم‌گیری تقویت خواهد شد.

از صحبت کردن به زبان انگلیسی خجالت می‌کشید

بسیاری از زبان آموزان از صحبت کردن خجالت می‌کشند. معمولاً این زبان آموزان از اشتباه کردن می‌ترسند. اگر می‌خواهید مثل یک گویش رو زبان انگلیسی صحبت کنید، از همان ابتدا، باید باور کنید که اشتباه کردن بخشی از مسیر یادگیری است و هیچ اشتباهی ندارد موقع صحبت کنید اشتباه کنید. بدین ترتیب، از صحبت کردن به زبان انگلیسی نخواهید ترسید و آنقدر صحبت خواهید کرد تا رفته رفته، ایرادهای‌تان برطرف شود.

منتظر زمان و شرایط ایده‌آل برای یادگیری زبان انگلیسی هستید

از شنبه شروع می‌کنم زبان انگلیسی می‌خونم! تا به حال، چند بار این جمله را به خودتان گفته‌اید؟ یادگیری زبان انگلیسی را به تعویق نیندازید و منتظر شرایط ایده‌آل نباشید. از همین امروز، شروع به یادگیری زبان انگلیسی کنید و از هر فرصتی، برای یادگیری استفاده کنید.

دایره واژگان‌تان گسترده نیست

یادتان باشد برای صحبت کردن به زبان انگلیسی، باید دایره واژگان‌تان گسترده باشد. هر چه واژگان بیشتری را بلد باشید، می‌توانید راحت‌تر در مورد موضوعات مختلف صحبت کنید. بنابراین، وقتی تصمیم به یادگیری زبان انگلیسی می‌گیرید، باید روزانه، حداقل پنج تا ده واژه جدید را یاد بگیرید تا بتوانید به راحتی، به زبان انگلیسی صحبت کنید و افکارتان را به زبان بیاورید.

سخن آخر

تا به این‌جا، حتماً به پاسخ سوال چرا نمی‌توانم به انگلیسی صحبت کنم رسیده‌اید. وقتی دلایل یا دلایل عدم پیشرفت‌تان را بیابید، می‌توانید به راحتی، برطرف‌شان کنید. برنامه ریزی دقیق انجام دهید، ترس‌ها و بهانه‌های‌تان را کنار بگذارید، از همین امروز، شروع به تمرین کنید و همواره، واژگان و عبارت‌های جدید را یاد بگیرید تا بتوانید خیلی زود پیشرفت کنید و به هدف‌تان برسید. همواره، یادتان باشد که صحبت کردن دشوارترین مهارت زبان انگلیسی است و باید زمان زیادی را صرف تمرین آن کنید. بنابراین نباید دلسرد شوید و مطمئن باشید که با تمرین و ممارست، می‌توانید به هدف‌تان برسید و به خوبی، به زبان انگلیسی صحبت کنید.

اگر در فکر شرکت در آزمون آیلتس هستید و می‌خواهید مدرک‌تان را به موسسه یا نهادی ارائه دهید، باید به فکر کسب نمره بالا در آزمون باشید. معمولاً هفت نمره مطلوبی برای آزمون آیلتس است. کسانی که نمره بالای 7 را در آزمون آیلتس کسب می‌کنند به خوبی به زبان انگلیسی صحبت می‌کنند و می‌نویسند. از این رو، بسیاری از دانشگاه‌ها، موسسه‌ها و سفارت‌ها فقط نمره آیلتس بالای هفت را از شما می‌پذیرند.

در این مطلب، هر آتچه باید در مورد آیلتس 7 و زمان لازم برای کسب آن برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

نمره بندی آیلتس چگونه است؟

نمره آیلتس بین 1 تا 9 است. می‌توان گفت کسانی که نمره آیلتس 9 را کسب می‌کنند می‌توانند زبان انگلیسی را مانند گویش وران این زبان صحبت کند. نمره نهایی آیلتس برایند میانگین نمره هر چهار مهارت است.

کسب نمره 9 در آزمون آیلتس بسیار ایده‌آل‌گرایانه است، از این رو، معمولاً نهادها و سازمان‌های بین‌المللی این نمره را از شما نمی‌خواهند. معمولاً نمره هفت برای قبولی در آزمون کافی است.

کسب نمره هفت در بخش درک مطلب آزمون آیلتس

در آزمون آیلتس، 40 سوال درک مطلب وجود دارد. اگر می‌خواهید نمره هفت را از این بخش کسب کنید، باید به 30 تا 32 سوال پاسخ صحیح بدهید. در واقع، نباید به بیش از ده سوال پاسخ اشتباه بدهید.

اما چگونه در بخش ریدینگ یا درک مطلب آزمون آیلتس نمره 7 را کسب کنیم؟ مهارت خواندن را در خودتان تقویت کنید و سعی کنید سریع بخوانید. در بخش درک مطلب، زمان زیادی را در اختیار ندارید، از این رو، باید بتوانید متون را خیلی سریع بخوانید و به سوالات پاسخ دهید.

با انواع سوالات بخش ریدینگ آیلتس آشنا شوید تا بتوانید در جلسه ازمون، خیلی سریع به سوالات پاسخ دهید. علاوه بر این، باید دایره واژگان‌تان آنقدر گسترده باشید که بتوانید کل متن را درک کنید و علاوه بر آن، به سوالات مربوط به واژگان مترادف نیز پاسخ صحیح بدهید.

نمره‌بندی بخش درک مطلب آزمون آیلتس به شرح زیر است:

نمره بخش درک مطلب آیلتس	9	8.5	8	7.5	7	6.5	6	5.5	5
تعداد سوالات صحیح	39 تا 40 سوال	37 تا 38 سوال	35 تا 36 سوال	33 تا 34 سوال	30 تا 32 سوال	27 تا 29 سوال	23 تا 26 سوال	19 تا 22 سوال	15 تا 18 سوال

وقتی برای آزمون آیلتس آماده می‌شوید، بهتر است این نمره‌بندی را بدانید تا بتوانید برای آزمون کاملاً آماده شوید و به نمره دلخواه‌تان برسید.

کسب نمره هفت در بخش لیسنینگ آزمون آیلتس

نمره بخش لیسنینگ آیلتس تقربیاً مثل بخش درک مطلب است. در این قسمت نیز باید بتوانید به چهل سوال جواب بدهید. برای کسسب نمره بالای هفت، باید بتوانید به 30 تا 40 سوال پاسخ صحیح بدهید و بیشتر از ده اشتباه نداشته باشید.

به جدول زیر توجه کنید.

نمره بخش درک مطلب آیلتس	9	8.5	8	7.5	7	6.5	6	5.5	5
تعداد سوالات صحیح	39 تا 40 سوال	37 تا 38 سوال	35 تا 36 سوال	32 تا 34 سوال	30 تا 31 سوال	26 تا 29 سوال	23 تا 25 سوال	18 تا 22 سوال	16 تا 18 سوال

روی تقویت مهارت شنیداری‌تان کار کنید تا بتوانید نمره بالایی را در این بخش کسب کنید.

برای تقویت مهارت لیسنینگ، برنامه ریزی دقیقی را انجام دهید و از منابع مناسب استفاده کنید.

کسب نمره هفت در بخش رایتینگ آزمون آیلتس

رایتینگ یکی دیگر از بخش‌های آزمون آیلتس است که کسب نمره بالا در آن برای زبان آموزان دشوار است. هنگام نوشتن رایتینگ برای آزمون آیلتس، باید یک سری اصول و معیارها را رعایت کنید.

این بخش تقریباً دشوار  و پیچیده است، از این رو، باید همواره تمرین کنید و به سراغ منابع درست بروید.

در تصحیح کردن بخش رایتینگ آزمون آیلتس، مواردی مانند انجام تسک، انسجام و یکپارچگی متن، واژگان به کار رفته و نحوه کاربرد دستور زبان اهمیت پیدا می‌کنند.

بخش رایتینگ آزمون آیلتس شامل دو قسمت می‌شود که باید بتوانید در هر دو بخش، نمره بالایی را کسب کنید.

کسب نمره هفت در بخش اسپیکینگ آزمون آیلتس

بسیاری از داوطلبان آزمون آیلتس بیش از هر چیزی نگران بخش اسپیکینگ آزمون آیلتس هستند. برای کسب نمره بالا در این بخش، باید روی این مهارت‌تان کار کنید.

در تصحیح بخش اسپیکینگ آزمون آیلتس، مواردی مانند تلفظ واژگان، دقت در استفاده از دستور زبان، کاربرد واژگان و انسجام و یکپارچگی صحبت‌ها اهمیت پیدا می‌کند.

سخن آخر

تا به اینجا با آزمون آیلتس و نحوه کسب نمره بالا در این آزمون آشنا شدید. اگر می‌خواهید نمره بالای هفت را در این آزمون کسب کنید، باید روی هر چهار مهارت زبانی‌تان کار کنید. وقتی می‌خواهید برای آزمون آیلتس آشنا شوید، بهتر است نمونه سوالات سال‌های قبل را ببینید تا با آن‌ها آشنا شوید و در زمان مناسب، به سوالات پاسخ صحیح بدهید. با کسب نمره 7 در آزمون آیلتس، شانس‌تان برای پذیرفته شدن در دانشگاه‌های مختلف افزایش پیدا خواهد کرد.

نام آزمون آیلتس به گوش همه کسانی که قصد دارند به کشور انگلیسی زبان و حتی به برخی از کشورهای غیرانگلیسی‌زبان مهاجرت کنند آشنا است. آیلتس از محبوب‌ترین و معتبرترین آزمون‌های زبان انگلیسی است و موسسه‌های بسیاری در سراسر جهان نتیجه این آزمون را معتبر می‌دانند. در این مطلب، هر آنچه باید در مورد آزمون آیلتس بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

معرفی آزمون آیلتس

آیلتس محبوب‌ترین آزمون زبان انگلیسی در جهان است. واژۀ IELTS مخفف عبارت International English Language Testing System است.

هر سال، پنج میلون نفر در این آزمون شرکت می‌کنند و هدف‌شان از شرکت در این آزمون، مهاجرت به کشوری دیگر و کار و تحصیل در آن کشورها است.

در آزمون آیلتس، هر چهار مهارت زبانی سنجیده می‌شوند:

• مهارت شنیداری (Listening)
• مهارت درک مطلب (Reading)
• مهارت نوشتاری (Writing)
• مهارت گفتاری  (Speaking)

این آزمون در سال 1989، معرفی شد و از همان زمان، تبدیل به یکی از معتبرترین آزمون‌های زبان شد. از همان ابتدا، بیش از 8000 دانشگاه، سازمان و نهاد در سراسر جهان نتیجه این آزمون را معتبر دانستند. در واقع، هدف از برگزاری آزمون آیلتس سنجش مهارت و توانایی داوطلب در به کارگیری مهارت‌های زبانی در زندگی واقعی است.

انواع آزمون آیلتس در جهان

به طور کلی، سه نوع آزمون آیلتس وجود دارد که بسته به نیاز و هدف‌تان، باید در یکی از آن‌ها شرکت کنید.

انواع آزمون آیلتس به شرح زیر است:

• آزمون آیلتس آکادمیک
• آزمون آیلتس جنرال
• لایف اسکیلز

اگر می‌خواهید در یکی از دانشگاه‌های انگلستان تحصیل کنید یا به نهادهای مربوط به آموزش عالی این کشور بپیوندید، باید در آزمون آیلتس آکادمیک شرکت کنید.

اگر می‌خواهید به کشورهای انگلیسی زبان مانند استرالیا، کانادا و نیوزیلند مهاجرت کنید، می‌توانید در آزمون آیلتس جنرال شرکت کنید.

نمره دهی در آزمون آیلتس

نمره بندی آزمون آیلتس بین 1 تا 9 است. هر کدام از مهارت‌های آزمون آیلتس بین 1 تا 9 نمره دارند و به صورت جداگانه، نمره‌دهی می‌شوند. نمره نهایی آزمون آیلتس حاصل میانگین نمره هر چهار مهارت است.

به جدول زیر توجه کنید تا متوجه ارزش این نمره‌ها بشوید:

نمرۀ آزمون	مهارت
9	درک کامل مطالب و گفتگوها به زبان انگلیسی تواناایی صحبت کردن و نوشتن به زبان انگلیسی مانند گویش وران این زبان
8	توانایی در به کارگیری صحیح واژگان و دستور زبان انگلیسی، با خطاهای جزئی ممکن است در مورد موضوعات جدید و ناآشنا سوء تفاهم پیش بیاید. در مورد مباحث پیچیده، به خوبی صحبت می‌کند.
7	به خوبی صحبت می‌کند و می‌نویسد و تاحد مقبولی نیز مکالمه‌ها و نوشته‌ها را درک می‌‌کند. احتمال برداشت اشتباه و ادای نادرست کلمات و جمله‌ها نیز وجود دارد.
6	زبان آموز در این سطح می‌تواند موضوعات پیچیده را نیز تا حدی درک کند و به زبان انگلیسی نیز صحبت کنید.
5	معنای کلی متون و مکالمه‌ها را درک می‌کند و ااز پس انجام مکالمه‌های پایه‌ای نیز بر می‌آید.
4	توانایی در انجام مکالمه‌های ساده و نوشتن جمله‌های ساده.
3	زبان آموز در این سطح فقط معنای کلی را درک می‌کند.
2	زبان آموز در این سطح نمی‌تواند مکالمه‌ها و متون نوشتاری زبان انگلیسی را درک کند و فقط معنای کلی را برداشت می‌کند.
1	زبان آموز فقط چند وازۀ انگلیسی را می‌شناسد و توانایی استفاده از آنها را نیز نداردم.
0	هیچ اطلاعاتی در دسترس نیست و داوطلب در آزمون شرکت نکرده است.

زمان بندی آزمون آیلتس

همانطور که گفتیم، آزمون آیلتس متشکل از چهار قسمت است:

• مهارت شنیداری: 40 دقیقه
• مهارت درک مطلب: یک ساعت
• مهارت نوشتاری: یک ساعت
• مهارت گفتاری: 15 دقیقه

کل آزمون سه ساعت طول می‌کشد.

تاریخ برگزاری آزمون آیلتس

برای شرکت در آزمون آیلتس، می‌توانید به مراکز برگزاری نزدیک محل زندگی‌تان مراجعه کنید. در حال حاضر، بیش از 1200 حوزه آزمون آیلتس در بیش از 130 کشور در سراسر جهان وجود دارد. در واقع، آزمون آیلتس هفته‌ای یک بار برگزار می‌شود.

زمان اعلام نتیجه آزمون آیلتس

نتیجه آزمون آیلتس معمولاً دو هفته بعد از برگزاری آزمون اعلام می‌شود.

چرا آزمون آیلتس مهم است؟

هدف از برگزاری آزمون آیلتس سنجش توانایی داوطلب در استفاده از زبان انگلیسی در زندگی روزمره‌اش است. نتیجه این آزمون زبان را موسسه‌های آموزش عالی، شرکت‌ها، سازمان‌ها و موسسه‌های مهاجرتی همه کشورهای انگلیسی زبان از شما می‌پذیرند. همچنین اگر نمره قابل قبولی را در آزمون آیلتس کسب نکنید، نمی‌توانید به انگلستان مهاجرت کنید. بیش از 10000 سازمان در سراسر جهان نتیجه این آزمون را می‌پذیرند.

مدت زمان اعتبار آزمون آیلتس

نتیجه آزمون آیلتس تا دو سال معتبر است. بعد از آن، در صورت لزوم، باید مجدداً در آزمون شرکت کنید.

سخن آخر

ایلتس معتبرترین و محبوب‌ترین آزمون زبان انگلیسی در جهان است. بسیاری از کشورهای انگلیسی زبان و غیرانگلیسی زبان نتیجه این آزمون را قبول دارند. نمره آزمون آیلتس حداقل یک و حداکثر 9 است. معمولا نمره 7 آیلتس را دانشگاه‌ها و سازمان‌های مختلف از شما می‌پذیرند. سه نوع آزمون ایلتس وجود دارد: لایف اسکیلز، آکادمیک و جنرال. پیش از ثبت نام در آزمون آیلتس، ابتدا نوع آزمون مورد نظرتان را مشخص کنید، سپس ثبت نام کنید. نتیجه این آزمون دو سال اعتبار دارد. به مدت دو سال، می‌توانید نتیجه آزمون را به نهادها و سازمان‌های مورد نظرتان ارائه دهید.