دسته: زبان انگلیسی

وقتی کمی از سطح مبتدی زبان انگلیسی فاصله بگیرید، رفته رفته، در نوشته‌ها و مکالمه‌های انگلیسی، افعال دو کلمه‌ای را خواهید دید. معمولاً افعال دو کلمه ای در زبان انگلیسی متشکل از یک فعل و یک حرف اضافه است. افعال دو کلمه ای در زبان انگلیسی انواع مختلف دارد و کاربرد هر کدام نیز قواعد مختص به خودش را دارد.

در این مطلب، هر آنچه باید در مورد افعال دو کلمه ای در زبان انگلیسی بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

فعل دو کلمه ای چیست؟

فعل دو کلمه‌ای یا  phrasal verb حاصل ترکیب فعل اصلی و یک حرف اضافه است. به مثال‌های زیر توجه کنید:

Figure out

Make up

Pick up

Run away

Put down

Pay back

از افعال دو کلمه‌ای می‌تونید در جمله نیز استفاده کنید.

Take out the trash, please!

We should figure out the truth.

I save up more money this month.

I had the flu last week but got over it.

He wrote a song to get over his grandmother’s death.

در جمله بالا، فعل دو کلمه‌ای get over به صورت مصدر آمده است.

I have gotten up early too many times this month.

در جمله بالا، فعل دو کلمه‌ای get up در زمان حامل کامل به کار رفته است.

انواع فعل دو کلمه‌ای در زبان انگلیسی

در زبان انگلیسی، افعال دو کلمه‌ای را بر اساس دو معیار می‌توانید دسته‌بندی کنید.

• جداشدنی یا جدانشدنی بودن افعال
• متعدی یا لازم بودن افعال

افعال جدا شدنی و افعال جدا نشدنی در زبان انگلیسی

در زبان انگلیسی، دو نوع فعل دو کلمه‌ای وجود دارد: افعال جداشدنی و افعال جدانشدنی. افعال جداشدنی با استفاده از یک مفعول از یکدیگر جدا می‌شوند. به مثال‌های زیر توجه کنید:

I took off my shoes.

She’s taking her shoes off.

I want to call the meeting off right now.

در مورد این افعال،  اگر مفعول جمله ضمیر مفعولی، یعنی me، it یا them، باشد، نباید مفعول را بعد از فعل بیاوردید، بلکه باید آن را بین دو قسمت فعل بیاورید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

I took them off.

I took off them. (غلط)

همه افعال دو کلمه‌ای جداشدنی نیستند. به مثال‌های زیر توجه کنید:

As I was looking for her in the library, I came by an interesting book on the shelf.

You should seriously look into it.

He picked on her because of her size.

He picked her on because of her size. غلط

افعال دو کلمه ای لازم و متعدی

برخی از افعال دو کلمه‌ای لازم و برخی دیگر متعدی هستند. در واقع، برخی از افعال به مفعول نیاز دارند و برخی دیگر هیچ نیازی به مفعول ندارند و بدون آن نیز معنای جمله را کامل می‌کنند.

افعال متعدی دو کلمه‌ای

افعال متعدی در هر زبانی به مفعول نیاز دارند و اگر مفعول در جمله وجود نداشته باشد، معنا ناقص است. نگاهی به مثال‌های زیر بیندازید:

She took off her dress.

They used up all the gas in the car.

افعال لازم در زبان انگلیسی

افعال لازم در زبان انگلیسی بدون وجود مفعول نیز معنای جمله را کامل می‌کنند.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Don’t look! She is throwing up.

We can talk whenever your anger dies down.

افعال دو کلمه‌ای انگلیسی با معانی مختلف

افعال دو کلمه‌ای، مانند بسیاری از افعال یک کلمه‌ای، ممکن است بیش از یک معنا داشته باشند. به معنای فعل دو کلمه‌ای show up در جمله‌های زیر توجه کنید:

After three months, he showed up at the dormitory.

در جمله بالا، show up به معنی to arrive where you have arranged to meet somebody or do something است.

The moonlight showed up a beautiful lake in the forest.

در جمله بالا، show up به معنی to make something start to be able to be seen است.

Kelly showed her mother up by crying out loud in the middle of the supermarket.

در جمله بالا، show up به معنی to make somebody feel embarrassed by behaving badlyاست.

برخی از افعال دو کلمه‌ای نیز یک معنای لفظی دارند و یک معنای اصطلاحی. به مثال زیر توجه کنید:

He looked up at the sky and saw two birds flying.

در جملۀ بالا، فعل دو کلمه‌ای look up به معنای نگاه کردن رو به بالا است.

He looked up the word ‘sacrilegious’ in the dictionary.

در جمله بالا، فعل look up معنی اصطلاحی نیز دارد و upمعنای جداگانه‌ای در جمله ندارد.

سخن آخر

تا به اینجا، با افعال دو کلمه ای در زبان انگلیسی آشنا شدید. برخی از افعال دو کلمه‌ای جداشدنی هستند و برخی دیگر جدا شدنی نیستند. یادتان باشد که اگر افعال جداشدنی باشند، نباید ضمیر مفعول را بعد از فعل قرار دهید، بلکه باید آن را بین دو قسمت فعل قرار دهید. همچنین، افعال دو کلمه‌ای، مانند دیگر افعال، ممکن است لازم یا متعدی باشند. بنابراین با توجه به معنای فعل، باید بدانید که آیا فعل جمله به مفعول نیاز دارد یا معنای آن بدون مفعول نیز کامل است.

روش‌های متعددی برای تقویت مهارت لیسنینگ وجود دارد و ترانسکرایب کردن یکی از بهترین روش‌ها است. این روش در میان زبان آموزان بسیار محبوب است، چرا که روشی بسیار جذاب و مفرح است. بسیاری از زبان آموزان  و مدرسان زبان انگلیسی ترنسکرایب کردن را روشی معجزه آسا در تقویت لیسنینگ می‌دانند. اگر ترنسکرایب کردن را به شیوه صحیح انجام دهید، به مرور زمان، شاهد تأثیر شگفت انگیزش بر مهارت‌های مختلف‌تان خواهید. بود. در این مطلب، هر آنچه باید در مورد ترنسکرایب کردن بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

ترنسکرایب کردن چیست؟

بسیاری از اساتید زبان انگلیسی و حتی زبان آموزان روش ترنسکرایب کردن را بهترین روش برای تقویت لیسنینگ می‌دانند. اما ترنسکرایب کردن چیست؟ ترنسکرایب کردن به معنای مکتوب کردن فایل صوتی است. اگر می‌خواهید یک فایل صوتی را مکتوب کنید، باید بارها و بارها به آن گوش دهید تا بتوانید متوجه همه واژگانش شوید و آن را بنویسید. ترنسکرایب کردن یکی از بهترین راه‌ها برای تقویت مهارت شنیداری یا لیسنینگ است.

چگونه از ترنسکرایب کردن برای تقویت مهارت لینسنیگ استفاده کنیم؟

اگر می‌خواهید تکنیک ترنسکرایب کردن را برای تقویت مهارت لیسنینگ استفاده کنید، باید یک سری نکات را بدانید و یک سری از مراحل را به درستی طی کنید. در ادامه، از نحوه تقویت مهارت لیسنینگ برای‌تان خواهیم گفت.

با فایل‌های صوتی کوتاه شروع کنید

در قدم اول، سعی کنید فایل‌های صوتی کوتاه را انتخاب کنید، به خصوص اگر هنوز در سطح مبتدی هستید. در این مرحله، نمی‌توانید فایل‌های طولانی را به راحتی گوش دهید، چرا که خسته می‌شوید. بنابراین بهتر است فایل‌های کوتاه را انتخاب کنید و خیلی زود شروع به تمرین کنید.

به شما توصیه می‌کنیم فایل‌های صوتی یا پادکست‌هایی را انتخاب کنید که علاوه بر سطح زبان‌شان، موضوع‌شان نیز برای‌تان مناسب باشد. با انتخاب فایل‌های صوتی با موضوعات جذاب، می‌توانید از مسیر یادگیری و ترنسکرایب کردن لذت ببرید.

ترنسکرایب کردن را طی سه مرحله انجام دهید

ترنسکرایب کردن را طی سه مرحله انجام دهید. در مرحله اول، به فایل صوتی گوش دهید تا گوش‌تان به واژگان و اصطلاحات جدید عادت کند.

در قدم دوم، دوباره به فایل صوتی مورد نظر گوش دهید و نکات مهم فایل را روی کاغذ بنویسید. در این مرحله، سعی کنید واژه‌هایی را یادداشت کنید که پیرامون موضوع اصلی هستند.

در قدم سوم، برای بار سوم، شروع به گوش دادن فایل صوتی مورد نظرتان کنید و هر آنچه را می‌شنوید یادداشت کنید. در این مرحله، برای سهولت کار، می‌توانید سرعت فایل را پایین بیاورید و هر کجا که احساس نیاز کردید، فایل صوتی را متوقف کنید.

خودتان را ارزیابی کنید

پس از اتمام کار، آنچه را نوشته‌اید با دقت بخوانید. طی این بررسی، ببنید که آیا املای همه واژه‌ها صحیح است یا خیر. آیا واژهای را با واژه دیگری اشتباه نگرفته‌اید. سرعت نوشتن‌تان چگونه است.

برای اینکه متوجه پیشرفت‌تان شوید، باید همواره مشغول تمرین و تکرار باشید. به مرور زمان، سرعت‌تان و دقت‌تان به میزان قابل توجهی بهتر خواهد شد.

پس از ترنسکرایب کردن، یادتان باشد که باید معنای تک تک واژگان موجود در فایل صوتی را یاد بگیرید. بدین ترتیب، همواره بر دایره واژگان‌تان افزوده خواهد شد.

مزایای ترنسکرایب کردن چیست؟

ترنسکرایب کردن مزایای متعددی دارد و به شیوه‌های مختلف، سبب تقویت مهارت لیسنینگ در شما خواهد شد. از مزایای ترنسکرایب کردن می‌‌توان به مزایای زیر اشاره کرد.

• ترنسکرایب کردن سبب افزایش دقت‌تان می‌شود.
• با استفاده از این روش، می‌توانید جزئیات را نیز متوجه شوید.
• با استفاده از روش ترنسکرایب کردن، می‌توانید واژه‌هایی را که تلفظ‌شان شبیه یکدیگر است بشناسید و آن‌ها را از یکدیگر تشخیص دهید.
• پس از مدتی تمرین و تکرار و یادداشت‌برداری، سرعت نوشتن‌تان افزایش پیدا می‌کند.

چرا باید مهارت لیسنینگ را در خودمان تقویت کنیم؟

تقویت مهارت لیسنینگ مزایای بسیار زیادی دارد. اگر مهارت لیسنینگ را در خودتان تقویت کنید، می‌توانید فیلم‌های انگلیسی را به راحتی تماشا کنید و از گوش دادن به موسیقی انگلیسی نیز لذت ببرید.

می‌توانید در آزمون‌های مختلف زبان انگلیسی شرکت کنید و در بخش لیسنینگ، نمره بالایی را کسب کنید.

می‌توانید با گویش وران زبان انگلیسی ارتباط برقرار کنید.

سخن آخر

تا به این‌جا، دانستید ترانسکرایب چیست و چرا آن را روش معجزه آسا در تقویت لیسنینگ می‌دانند. وقتی مشغول یادگیری زبان انگلیسی هستید و از روش ترنسکرایب کردن استفاده می‌کنید، به مرور زمان، متوجه تقویت مهارت های مختلف در خودتان خواهید شد. از همان ابتدا، به سراغ فایل‌های صوتی جذاب و کوتاه بروید و ان را چندین بار بنویسید و در نهایت، پیاده سازی یا ترنسکرایب کنید  تا بتوانید به صورت مداوم و ثابت قدم، پیش بروید. یادتان باشد ترنسکرایب کردن اصلا کار دشواری نیست و با تمرین و ممارست، برای‌تان مثل آب خوردن خواهد شد. یادتان باشد بعد از اتمام ترنسکرایب کردن و بررسی نوشته‌تان، نباید هیچ نقطه ابهامی برای‌تان باقی بماند، بلکه باید همه واژگان و اصطلاحات را یاد گرفته باشید و همچنین، توانسته باشید ساختار جمله‌ها را کاملاً درک کنید.

اگر هنگام استفاده از افعال was و were سردرگم می‌شوید و نمی‌دانید در کجا باید فعل از was استفاده کنید و در کدام جمله از were، اصلا نگران نباشید، چرا که این دغدغه زبان آموزان بسیاری است و به مرور زمان نیز، برطرف خواهد شد. کاربرد این دو فعل to be یک سری قوانین مشخصی دارد که اگر یادشان بگیرید، می‌توانید به راحتی و بدون شک و تردید، از آن‌ها استفاده کنید. در این مطلب، به آموزش گرامر was و were خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.

کاربرد افعال was و were چیست؟

افعال was و were از افعال to be  هستند که در جمله‌های گذشته به کار می‌روند.

فعل was برای اول شخص (I)  و سوم شخص جمع (he, she, it)  است.

I was sick last night.

He had an amazing imagination when he was a child.

We turned down the music because it was too loud.

I was taking a walk around the neighborhood.

It was a beautiful day.

I was getting prepared for the presentation.

He was practicing his speech.

She was going to present too, but then she got sick.

It was a well-executed presentation either way.

فعل were برای دوم شخص مفرد (you) و همه ضمایر و اسم‌های جمع (we, they, you) است.

You were late three days in a row.

We were worried something was wrong.

They were going to give you a few days off to recover.

We were going to the beach.

You were home last night.

The boys were in bed by ten o’clock.

They were asleep by eleven.

They were sure you would become a comedian when you got older.

کاربرد افعال was و were به همراه there

وقتی می‌خواهید از there به همراه was و were استفاده کنید، باید از طبق الگوی زیر عمل کنید:

اگر فاعل مفرد بود، از there was استفاده کنید.

اگر فاعل جمله بود، از there were استفاده کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

There was one balloon at the party.             

There was a pizza party on the last day of school.

There were hundreds of balloons at the party.

There were several games and activities.

کاربرد If I was و If I were چیست؟

اگر شرایط برخلاف چیزی است که می‌خواهید بگویید، از were استفاده کنید. همچنین وقتی می‌خواهید در مورد شرایط فرضی صحبت کنید، می‌توانید از این فعل استفاده کنید. به مثال‌های زیر توجه کنید:

If I were you, I would clean the counters before the floors.

Would you invite me over if I were more polite at the dinner table?

در شرطی نوع دوم نیز، که حاکی از وضعیت غیر واقعی است، باید از were استفاده کنید. به مثال زیر توجه کنید.

If it were possible to solve the puzzle, I would have done it.

از جمله بالا متوجه می‌شویم که معما غیرقابل حل است، بنابراین به جای was از were استفاده می‌کنبم.

البته این بدان معنا نست که در هر جمله‌ای با if شروع شود، باید به جای was از were استفاده کنید. به مثال زیر توجه کنید:

If I was wrong about Felicity’s love of puppies, I can take this one back to the shelter.

در مثال بالا، راوی در مورد احتمال یک اشتباه صحبت می‌کند، نه چیزی دور از ذهن. بنابراین باید از فعل was استفاده کنید.

بیان آرزوها با فعل were

وقتی فعل wish را در جمله مشاهده کردید، به جای فعل was، از فعل were استفاده کنید. زمانی  از فعل wish استفاده می‌کنیم که می‌خواهیم در مورد آرزویی محال صحبت کنیم. در این مورد نیز خبری از واقعیت نیست.

 به مثال‌های زیر توجه کنید:

I wish I were the winner of the Nobel Prize in Literature.

He wishes his grammar were better.

I wish the stories about me were true, but I am not really the master of the universe.

She wishes she were at least five inches taller.

When she cooks, she acts as if she were on the Food Network.

If it were sunny outside, we’d be able to go to the beach.

یادتان باشد که عبارت‌های زیر به هیچ وجه و تحت هیچ شرایطی صحیح نیستند:

These phrases are never correct: I wish I was, I wish it was, he wishes he was, she wishes she was, they wish they were.

سخن آخر

همانطور که تا به اینجا مشاهده کردید، گرامر was و were ظرافت‌ها و پیچیدگی‌هایی دارد، اما اصلاً لازم نیست نگران باشید، به مرور زمان، به آن‌ها تسلط خواهید یافت. فعل was برای سوم شخص و اول شخص مفرد و در شرایط واقعی و برای صحبت در مورد واقعیت استفاده می‌شود. فعل were برای دوم شخص مفرد و همه جمع‌ها استفاده می‌شود. همچنین اگر بخواهید در مورد شرایط غیر واقعی صحبت کنید یا به بیان آرزو اشاره کنید، باید از فعل were استفاده کنید.  یادتان باشد که یادگیری کاربرد صحیح was و were نیاز به تمرین و ممارست بسیار دارد.

وقتی شروع به یادگیری زبان انگلیسی می‌کنید، باید عبارت های اسمی را در زبان انگلیسی بشناسید. برای ساختن عبارت های اسمی در زبان انگلیسی یک سری قوانین و اصول مشخصی وجود دارد.در این مطلب، به آموزش عبارت اسمی در زبان انگلیسی خواهیم پرداخت و مثال‌های کاربردی را نیز برای‌تان خواهیم آورد. با ما همراه باشید.

عبارت اسمی در زبان انگلیسی

در زبان انگلیسی، از اسامی برای اشاره به اشخاص، مکان‌ها و اجسام استفاده می‌کنند. عبارت اسمی به گروهی از کلمات اشاره دارد که معمولاً با صفت، قید یا حرف تعریف همراه می‌شود.

به مثال‌های زیز توجه کنید:

a bird

the little boy

man of his word

lawyer with a kind smile

that happy puppy

running around the neighborhood

my green gym socks

the building on the corner

The manager interviewed all the applicants on Tuesday.

Lydia was the successful applicant.

عبارت اسمی می‌تواند به جای فاعل یا مفعول بنشیند یا هر نقش دیگری را نیز بگیرد.

ساختار عبارت اسمی در زبان انگلیسی

عبارت اسمی شامل یک اسم اصلی  یا head noun است. در کنار این اسم اصلی، اصلاح‌کننده‌های دیگری نیز قرار می‌گیرد که اصلاعات بیشتری را در مورد اسم در اختیارمان قرار می‌دهد. اصلاح‌کننده‌ها یا  Modifiersقبل یا بعد از اسم اصلی قرار می‌گیرند.بدین ترتیب، Pre-modifierها قبل از اسم قبلی قرار می‌گیرند و post-modifierها بعد از اسم اصلی قرار می‌گیرند.

اصلاح کننده های پیشین (Pre-modifiers)

همانطور که گفتیم، Pre-modifiers قبل از اسم اصلی قرار می‌گیرند.

• اسامی مالکیت

My sister’s partner apologized and said he could not come.

Haven’t you seen Sarah’s book shop? It’s so small, and cozy and you can find any book in it.

• توصیف کننده اسمی

Dad has cooked us a tomato soup.

Have you ever tried Pesto Pasta?

• وجه وصفی

Hannah and I wanted to watch a comedy movie.

That blue silk robe is mine, Jessie.

• معرف‌های اسم

Those cats look so cute and fluffy.

You left your book at my place.

اصلاح‌کننده‌های پسین (Post-modifier)

برخی از modifierها را باید بعد از اسم اصلی قرار دهی. در ادامه، برخی از این اصلاح‌کننده‌ها را برای‌تان گفته‌ایم:

عبارت‌های نامحدود

برخی از این عبارت‌ها اطلاعات بیشتری را در مورد عبارت اصلی ارائه می‌دهند. به مثال‌های زیر توجه کنید:

A place to live in peacefully is what she needs right now.

اسم اصلی place است و to live in برای شرح بیشتر آمده است.

Look at that fluffy dog lying under the window.

اسم اصلی dog است و lying برای توضیح اضافه آمده است.

عبارت حرف اضافه‌ای

عبارت حرف اضافه‌ای، با ارائه اطلاعاتی مانند مکان، زمان و دیگر جزئیات، اسم اصلی را تغییر می‌دهد. این عبارت‌ها را می‌توانید با استفاده از حروف اضافه به علاوه اسم یا ضمیر بسازید. به مثال‌های زیر توجه کنید:

Somebody quiet down that dog in the back of the house!

No one has ever been in that room in the garden.

The woman of the house was always up before dawn.

عبارت‌های نسبی

عبارت نسبی عبارتی است که اطلاعات اضافه‌ای را در مورد اسم یا ضمیر جمله به شما می‌دهد. به مثال‌های زیر توجه کنید:

The dog that bit me yesterday was in the streets today.

My sister, who is a doctor, is coming to visit us next week.

عبارت اسمی در جمله‌های انگلیسی

عبارت‌های اسمی می‌توانند نقش‌های مختلفی را بگیرند، درست مثل اسم‌ها. به مثال‌های زیر توجه کنید:

The fluffy dog is moving its tail. (فاعل)

I don’t need many people around me.  (مفعول)

It seems such a long time since we last talked. (متمم فاعلی)

My girlfriend cooked me a delicious meal. (متمم مفعولی)

A blue crab crawled sideways across the beach. (فاعل)

They fought like tigers.  (قید)

The pitcher threw a blistering fastball. .  ((مفعول مستقیم

I read my little sister a story. (مفعول غیرمستقیم)

Singing in the bath relaxes me. (فاعل)

I know the back streets.  ((مفعول مستقیم

She was the devil in disguise. (متمم فاعلی)

نکته مهم در مورد عبارت اسمی در زبان انگلیسی

یادتان باشد که در زبان انگلیسی، noun clause و noun phrase با یکدیگر فرثق دارند. اما تفاوت این دو در چیست؟

• noun clause فعل دارد
• noun phr فعل ندارد

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Those that stay motivated are better at handling life’s hardships. (Noun clause)

The red cotton dress was torn apart. (Noun phrase)

The dog that got sick feels better. (Noun phrase)

I heard that the dog feels better. (Noun clause)

اسم مصدر در عبارت های اسمی زبان انگلیسی

اسامی مصدر افعالی هستند که ing گرفته‌اند و به جای اسم می‌نشینند. با استفاده از اسم مصدر نیز می‌توانید عبارت اسمی بسازید. به این عبارت‌ها عبارت مصدری نیز می‌گویند. به مثال‌های زیر توجه کنید:

Playing with my kids is my favorite Saturday activity.

Spinning in circles can make you dizzy.

Have you tried swimming across the river?

سخن آخر

تا به اینجا با عبارت های اسمی در زبان انگلیسی آشنا شدید. همانطور که مشاهده کردید ساختن این عبارت‌ها و کاربردشان یک سری قوانین مشخصی دارد که اگر آن‌ها را یاد بگیرید، می‌توانید به راحتی استفاده‌شان کنید.

اسم مصدر در زبان انگلیسی مثل کلمۀ swimming در جملۀ I have always enjoyed swimming  است. در واقع، اگر فعل انگلیسی ing بگیرد و در نقش اسم در جمله ظاهر شود، تبدیل به اسم مصدر یا gerund می‌شود. اگر می‌خواهید در نوشتار و گفتارتان از اسم مصدر استفاده کنید، باید یک سری قواعد را بدانید.  در این مطلب، به آموزش گرامر اسم مصدر در زبان انگلیسی خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.

اسم مصدر در زبان انگلیسی چیست؟

اسم مصدر در زبان انگلیسی فعلی است که نقش اسم را در جمله دارد. برای مثال، biking، thinking، running و speaking مصدر هستند و می‌توانند نقش‌هایی مانند مفعول مستقیم، مفعول غیرمستقیم و فاعل را در جمله داشته باشند.

به دو مثال زیر توجه کنید:

As a food blogger, eating is an involved production for Shoshanna.

Fazal turned off his phone and shut the door so he could focus on studying.

همانطور که در این مثال‌ها مشاهده می‌کنید، اسم مصدرها فعل‌هایی هستند که ing گرفته‌اند.

اما صرفاً ing گرفتن برای اسم مصدر شدن کافی نیست، بلکه اسم مصدر باید نقش اسم را در جمله داشته باشد.

عبارت مصدری در زبان انگلیسی

عبارت مصدری عبارتی است که شامل اسم مصدر و اصلاح کننده (modifier) و مفعول می‌شود. گاهی هر دو در جمله وجود دارند. به مثال‌های زیر توجه کنید.

Apologizing to them

Underground exploring

Running with scissors

عبارت مصدری نیز، درست مثل اسم مصدر، در نقش اسم ظاهر می‌شود. نقش عبارت مصدری را در جمله‌های زیر مشاهده کنید:

Apologizing to them is important to me.

My brother enjoys underground exploring with his friends.

Driving a car carelessly will cause great trouble.

I don’t advise running with scissors at this time (or ever).

اسم مصدرها را می‌توانید به همراه افعال عبارتی به کار ببرید.

Driving a car without paying attention will cause great trouble.

اسم مصدر و نقش‌های مختلف آن در جمله انگلیسی

اسم مصدر می‌تواند نقش‌های مختلفی را در جمله انگلیسی بگیرد. به جمله‌های زیر توجه کنید:

Baking cakes is my favorite hobby. فاعل

My son enjoys playing with Legos.  مفعول مستقیم

He gave winning the contest his best shot.  مفعول غیرمستقیم

اسم مصدر و نیاز به مفعول در جمله انگلیسی

یادتان باشد عبارت مصدری لزوماً به مفعول نیاز ندارد.

به مثال زیر توجه کنید:

Driving carelessly is a bad idea.

در جملۀ بالا driving اسم مصدر است و carelessly اصلاح‌کننده است.

به علاوه، می‌توانید آن را بدون اصلاح‌کننده نیز استفاده کنید.

به مثال زیر توجه کنید:

The dog doesn’t care about destroying the flowers.

در جمله بالا، destroying اسم مصدر است و the flowers مفعول است.

تفاوت وجه وصفی حال با اسم مصدر در جمله انگلیسی

وجه وصفی افعال (Present participle) را نیز با استفاده از ing می‌سازیم. اما نقش اسم مصدر در جمله انگلیسی متفاوت با نقش وجه وصفی فعل است. اسم مصدر نقش اسم را در جمله می‌گیرد، اما وجه وصفی یا صفت است یا این‌که برای ساختن زمان استمراری در زبان انگلیسی از آن‌ها استفاده می‌کنیم.

Drinking a cup of tea after waking up is refreshing.عبارت مصدر

Drinking a cup of tea after waking up, Mary turned on the TV.وجه وصفی

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Crying is a cathartic way to release negative emotions.

I had to help a crying girl who had lost her mother. She had been crying for a little while.

اسم مصدر چه تفاوتی با مصدر دارد؟

 و اما می‌رسیم به تفاوت مصدر (infinitive) با اسم مصدر (Gerund)! اسم مصدر ing می‌گیرد، اما مصدر to می‌گیرد. به مثال زیر توجه کنید:

I like singing.

I like to sing.

گاهی می‌توان این دو را به جای یکدیگر به کار بگیرید، اما در برخی شرایط نیز، باید گزینه درست را انتخاب کنید. به مثال‌های زیر توجه کنید.

To bake is my favorite hobby.(غلط)

Baking is my favorite hobby.    (صحیح)

Are there any games to play?   (صحیح)

Are there any games playing? (غلط)

I forgot paying my gas bill. (غلط)

I forgot to pay my gas bill.(صحیح)

Special equipment and training are needed for to climb.(غلط)

Special equipment and training are needed for climbing.(صحیح)

استفاده از ضمایر ملکی پیش از اسم مصدر

برخی از زبانشناسان معتقدند جمله‎‌ای مانند If me being here bothers you, I’ll leave اشتباه است. در این مورد، مشکل وجود ضمیر  me پیش از اسم مصدر being است. صورت صحیح این عبارت به شکل زیر است:

my being here

به مثال‌های زیر توجه کنید:

I think that he was offended by your asking the question.

Mark’s coming home late worried his parents.

سخن آخر

تا به اینجا، با اسم مصدر در گرامر زبان انگلیسی آشنا شدید. همانطور که مشاهده کردید، اسم مصدر کاربردهای متعددی در زبان انگلیسی دارد و می‌تواند به جای اسم بنشیند. همچنین تفاوت میان اسم مصدر و مصدر را در گرامر انگلیسی یاد گرفتید، یادتان باشد که نمی‌توانید این دو را به جای یکدیگر استفاده کنید.

کافی است یک مقاله یک صفحه‌ای انگلیسی را دست‌تان بگیرید و شروع به خواندن کنید تا ده‌ها فعل modal را در آن ببنید. افعال modal در زبان انگلیسی بسیار پرکاربرد هستند. هر کدام از این افعال نقش ویژه‌ای در جمله دارند و می‌توانند معنای جمله را کاملاً تغییر دهند. اما کاربرد فعل مدال در زبان انگلیسی چیست؟ قانون استفاده از این افعال چگونه است؟ در این مطلب، هر آنچه باید در مورد گرامر افعال modal در زبان انگلیسی بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

فعل modal در زبان انگلیسی چیست؟

پیش از هر چیزی، باید بدانیم فعل مدال چیست. فعل مدال (modal verb) یا modal auxiliary verb در کنار فعل اصلی به کار می‌رود تا احتمال، امکان، ضرورت یا اجازه را بیان کند. برای مثال، وقتی می‌گوییم you must leave، فعل must به ضرورت انجام کار اشاره می‌کند. در این جمله، فاعل جمله (you) مجبور است محل را ترک (leave) کند.

یا در جملۀ I will clean the garage، فعل will به انجام عملی در آینده اشاره دارد.

در مثال‌های زیر، می‌توانید نمونه‌های دیگری از افعال مدال را مشاهده کنید:

We should listen to some music.

Can you drive me to the airport?

Amanda might practice her German.

I can swim every Tuesday.

پرکاربردترین افعال modal در زبان انگلیسی

افعال modal در زبان انگلیسی بسیار پرکاربرد هستند. در هر متن، چندین فعل modal را خواهید دید. از پرکاربردترین افعال modal در زبان انگلیسی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

can

may

might

could

should

would

will

must

افعال modal دیگری نیز در زبان انگلیسی وجود دارد که کاربرد چندانی ندارند، برای مثال shall و ought. کمتر پیش می‌آید این افعال را در متون انگلیسی ببینید.

برخی افعال نیز، مانند got، need ئ have، بسته به نقش‌شان در جمله، ممکن است modal باشند یا فعل اصلی.

برخی از افعال modal نیز در موقعیت‌های خاص به کار می‌روند. برای مثال، فعل dare در دسته این افعال قرار می‌گیرند. به مثال زیر توجه کنید:

Dare I ask?

کلمۀ used در عبارت used to نیز فعل modal است. به جملۀ زیر توجه کنید:

I used to be an English student too.

کاربرد افعال modal در زبان انگلیسی چیست؟

افعال مدال در زبان انگلیسی بسیار پرکاربرد هستند. در ادامه، از کاربردهای این افعال در جمله برای‌تان گفته‌ایم:

بیان احتمال با افعال modal

اگر می‌خواهید به احتمال چیزی اشاره کنید، می‌توانید از افعال could، may یا might استفاده کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Judging by the clouds, it might rain today.

She may become the youngest pro soccer player ever.

اشاره به توانایی‌ها با افعال modal

اگر می‌خواهید به بگویید فاعل جمله قادر به انجام کاری است، از فعل can استفاده کنید. صورت منفی این فعل can’t و cannot است. فعل منفی حاکی از ناتوانی فاعل در انجام کار مورد نظر است.

She can speak three languages but none of them well.

You can lead a horse to water, but you can’t make it drink.

کسب اجازه با افعال modal

اگر می‌خواهید اجازه انجام کاری را بگیرید، می‌توانید سوال‌تان را با سه فعل مدال آغاز کنید: may، can یا could.

اگر می‌خواهید از زبان رسمی استفاده کنید، بهتر است فعل may را به کار ببرید.

Students, you may leave early today.

Could I play too?

بیان درخواست با افعال modal

اگر می‌خواهید درخواستی را مطرح کنید، می‌توانید از این چهار فعل استفاده کنید: will، would، can و could.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Would you get that box off the top shelf?

Will you turn that music down?

بیان پیشنهاد یا نصحیت با افعال modal

اگر می‌خواهید پیشنهادی را مطرح کنید یا کسی را نصیحت کنید (نه به صورت دستوری)، می‌توانید از فعل should استفاده کنید.

You should try the lasagna.

That guy should wear less cologne.

دستور دادن با افعال modal

اگر می‌خواهید دستوری بدهید، می‌توانید از افعال must، have یا need استفاده کنید. بعد از دو فعل آخر، فعل اصلی به همراه to ، یعنی مصدر، می‌آید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

You must wash your hands before cooking.

You need to be here before 8:00.

 ضرورت و اجبار با فعل modal

اگر می‌خواهید ضرورت یا اجباری را بیان کنید، می‌توانید از افعال must، have و need استفاده کنید.

We have to wait for our boss to arrive before we open.

You don’t need to come if you don’t want to.

بیان عادت‌ها با افعال modal

اگر می‌خواهید عادتی را بیان کنید، می‌توانید از این افعال modal استفاده کنید:

فعل would: برای زمان گذشته

فعل will: برای حال و آینده

عبارت used to: برای صحبت از عادتی در زمان گذشته

به مثال‌های زیر توجه کنید:

When I lived alone, I would fall asleep with music.

I will arrive early to every meeting and leave late.

چگونه از افعال modal در زبان انگلیسی استفاده کنیم؟

خوشبختانه، استفاده از افعال modal در زبان انگلیسی اصلاً کار دشواری نیست، چرا که بعد از این افعال، فعل اصلی به صورت ساده، بدون to یا ing می‌آید.

فقط دو نکته را در ذهن داشته باشید:

• افعال modal دقیقاً پیش از فعل اصلی قرار می‌گیرد، به استثنای جمله‌های پرسشی.
• بعد از برخی از افعال modal، فعل اصلی با to می‌آید. به مثال زیر توجه کنید:

I can eat an entire pizza.

I have to eat an entire pizza.

برای سوالی کردن جمله با فعل modal، باید به ترتیب زیر عمل کنید:

[modal verb] + [subject] + [main verb infinitive]

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Can you eat an entire pizza?

Do you have to eat an entire pizza?

افعال modal در جمله های حال استمراری

وقتی می‌خواهید جمله حال استمراری بنویسید، باید طبق الگوی زیر عمل کنید:

[modal verb] + be + [verb in -ing form]

به مثال زیر توجه کنید:

I should be going.

حال کامل استمراری با افعال modal

اگر می‌خواهید جمله حال کامل استمراری را با افعال modal بنویسید، باید طبق الگوی زیر عمل کنید:

[modal verb] + have been + [main verb in -ing form]

به مثال زیر توجه کنید:

She must have been sleeping.

سخن آخر

تا به اینجا، با افعال modal در زبان انگلیسی و کاربردشان آشنا شدید. استفاده از این افعال در زبان انگلیسی دشوار نیست، کافی است جایگاه‌شان و معنای‌شان را بدانید تا بتوانید به راحتی از آن‌ها استفاده کنید. با یادگیری گرامر افعال modal در زبان انگلیسی، می‌توانید در نوشته‌ها و صحبت‌های‌تان، از این افعال پرکاربرد استفاده کنید.

در بسیاری از زبان‌ها، اعم از زبان انگلیسی، شناخت مصدرها بسیار مهم است. دستور زبان مربوط به مصدر در زبان انگلیسی کمی پیچیده است، چرا که مصدر انواع مختلف دارد و کاربردهای مختلفی نیز دارد، اما نگران نباشید، با تمرین و تکرار، می‌توانید آن را یاد بگیرید. در این مطلب، به آموزش گرامر مصدر در زبان انگلیسی خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.

مصدر در زبان انگلیسی چیست؟

مصدر در زبان انگلیسی شکل مشخصی از فعل است که می‌توانند نقش اسم، صفت یا قید به خود بگیرند. برای ساختن مصدر، کافی است حرف اضافۀ to را قبل از فعل قرار دهید. به مثال‌های زیر توجه کنید:

I want to go home.

To err is human.

انواع مصدر در زبان انگلیسی

در زبان انگلیسی، دو نوع مصدر وجود دارد:

مصدر با to (To-infinitives)

مصدر بدون to (bare infinitive)

در ادامه، از این دو نوع مصدر و کاربردهای‌شان بیشتر برای‌تان گفته‌ایم.

کاربرد مصدر با to (To-infinitives)

مصدر با to، که به آن full infinitive هم می‌گویند، همانطور که از نامش پیدا است، متشکل از شکل سادۀ فعل و حرف اضافۀ to است. به مثال‌های زیر توجه کنید:

She wants to find a new hobby for herself.

They were told to stand there for two hours.

She wants to learn Spanish.

He is excited about his opportunity to travel.

They like to drink a cup of tea.

They want to choose the best teacher.

کاربرد مصدر با to چیست؟ مصدر با to می‌تواند نقش‌های مختلفی در جمله داشته باشد: برای مثال، می‌تواند اسم، صفت یا قید باشند.

وقتی مصدر با to اسم باشد، می‌تواند فاعل یا مفعول جمله باشد. به مثال‌های زیر توجه کنید:

To walk outside at this hour is perilous.

در جملۀ بالا، مصدر در نقش فاعل جمله آمده است.

She doesn’t like to lend her books to anyone.

در جملۀ بالا، مصدر مفعول مستقیم جمله است.

He left me with no choice but to block him.

در جملۀ بالا، مصدر مفعول حرف اضافه جمله است.

To speak to him required such an effort. (فاعل)

I want to kiss the baby.(مفعول مستقیم)

They have decided to fire you. I am so sorry.(مفعول مستقیم)

We had no choice but to cry.(مفعول حرف اضافه)

To become a bestselling author is my dream.(فاعل)

همانطور که در جمله‌های بالا مشاهده می‌کنید، اگر مصدر در ابتدای جمله قرار بگیرد، فاعل جمله است.

اگر مصدر بعد از فعل قرار بگیرد، مفعول مستقیم است.

مصدر با to می‌تواند در نقش قید نیز ظاهر شود. در این حالت، مصدر می‌تواند فعل، قید دیگر یا یک صفت را شرح دهد.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

I clean my room to feel better in it.

The professor chose your group to give a presentation on Greek Mythology.

The book is really easy to carry.

I need to go see a dentist to have a nicer smile.

To have a nicer smile, I need to go see a dentist.

مصدر به جای صفت نیز می‌نشیند. از صفت برای وصف اسم استفاده می‌کنیم.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

That is a movie to watch.

She is a person to befriend.

This is a book to read.

This boy is a baby to love.

بعد از صفت نیز می‌توانید از مصدر با to استفاده کنید. اما یادتان باشد که عبارت مصدری مستقیماً بعد از صفت نمی‌آید. به مثال زیر توجه کنید:

It is kind of you to understand my feelings, Anna.

کاربرد مصدر بدون to (bare infinitive)

مصدر بدون to یا مصدر bare همانطور که از نامش متوجه می‌شویم فعل ساده بدون حرف اضافۀ to است. برخی از افعال به همراه مصدر بدون to به کار می‌روند. به مثال‌های زیر توجه کنید:

My sister helped me cook lunch for myself.

Fred let me sit here.

Those girls saw us kidnap the boy.

I heard her lie about the murder.

اما کاربرد افعال بدون to چیست؟ این مصدرها را به همراه افعال modal و افعال حسی می‌توانید استفاده کنید.

وقتی می‌خواهید از افعال modal در جمله استفاده کنید، پس از آن‌ها، فقط باید از مصدر بدون to استفاده کنید. به مثال‌های زیر توجه کنید:

The professor may answer your call later.

بعد از فعل may، به هیچ وجه نمی‌توانید از مصدر با to استفاده کنید.

I think I can write it down.

بعد از فعل can نیز فقط و فقط باید از مصدر بدون to استفاده کنید.

وقتی می‌خواهید در مورد ایده‌ای صحبت کنید، می‌توانید بعد از why نیز از مصدر بدون to استفاده کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Why stay at home when we can take a walk by the beautiful beach?

Why go back to a toxic relationship when you can practice more self-love?

Why not leave without him?

Why stay outside and wait for Marco?

Why not have salmon?

منفی کردن مصدر در زبان انگلیسی

اگر می‌خواهید مصدری را در زبان انگلیسی منفی کنید، کافی است not را بر سر حرف اضافه بیاورید. به مثال‌های زیر توجه کنید:

I’d rather not go to class today.

Why not eat pizza together?

مصدر انگلیسی در ساختار مجهول

اگر می‌خواهید از مصدر در ساختار مجهول استفاده کنید، باید از فعل to be به همراه قسمت سوم فعل استفاده کنید. به مثال‌های زیر توجه کنید:

There are exercises to be done.

The cat needs to be fed three times a day.

مصدر در حال کامل انگلیسی

اگر می‌خواهید از مصدر در جمله حال کامل انگلیسی استفاده کنید، باید مصدر را به همراه have و قسمت سوم فعل به کار بگیرید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

It is nice to have done all the chores.

They wanted to have finished the project by Thursday.

سخن آخر

تا به اینجا، با گرامر مصدر در زبان انگلیسی آشنا شدید. همانطور که مشاهده کردید، مصدر در زبان انگلیسی بسیار پرکاربرد است. اگر می‌خواهید به انگلیسی صحبت کنید و بنویسید، باید مصدر با to و مصدر بدون to را یاد بگیرید تا بتوانید از پس این کار بر بیایید.

قیدها نقش مهمی در زبان انگلیسی دارند و تنوع‌شان نیز در این زبان بسیار زیاد است. یکی از انواع قیدها در زبان انگلیسی قید احتمال یا adverbs of probability است. همانطور که از نام‌شان پیدا است، برای صحبت در مورد احتمال رخ دادن اتفاق یا ایجاد شرایطی، از این قیدها استفاده می‌کنیم. میزان احتمال یا قطعیت این قیدها متفاوت است. در این مطلب، هر آنچه باید در مورد قیدهای احتمال در زبان انگلیسی بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید!

قید احتمال در زبان انگلیسی چیست؟

قید احتمال در زبان انگلیسی یا adverbs of probability حاکی از میزان اطمینان ما در مورد یک شرایط یا رخداد است. همچنین این قیدها به احتمال رخ دادن یک اتفاق یا شرایط اشاره دارد. قیدهای احتمال نشان می‌دهند که گوینده چقدر در مورد قطعیت یا عدم قطعیت موضوع مورد بحث مطمئن است.

رایج‌ترین قیدهای احتمال در زبان انگلیسی

از رایج‌ترین قیدهای احتمال در زبان انگلیسی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

Probably

Likely

Unlikely

Surely

Undoubtedly

Possibly

Maybe

همانطور که مشاهده کردید، برخی از قیدهای احتمال در زبان انگلیسی به ly ختم می‌شوند. به مثال‌های زیر توجه کنید:

I’d probably go home tonight.

She will undoubtedly come to the class.

برخی از قیدهای احتمال نیز به ly ختم نمی‌شوند. مثال‌های زیر را مشاهده کنید:

He will do as he’s told, indeed.

Perhaps it’s better that we stay in today.

محل قرار گرفتن قید احتمال در جمله انگلیسی

قیدهای احتمال معمولاً پیش از فعل اصلی قرار می‌گیرند. در جمله‌های زیر، می‌توانید جایگاه قید احتمال را در جمله ببینید.

She should definitely visit a therapist.

They certainly had glasses yesterday.

If you buy a cheap computer, you will definitely have problems after a year or two. Cheap electronics never last.

اگر در جمله انگلیسی، فعل‌تان to be  باشد، باید قید احتمال را بعد از آن بیاورید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

This is certainly not mine.

Diana is probably right.

It’s possible that I can come but I’m not sure. The chances are about 50/50.

They are definitely at home.

She was obviously very surprised.

معمولاً قیدهای maybe و perhaps در ابتدای جمله قرار می‌گیرند.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Maybe he’ll come tomorrow.

Perhaps it will snow tomorrow.

Maybe. I’m not sure if my boss wants us to work overtime or not

Perhaps it will stop raining soon.

Maybe the rain will stop soon.

به این نکته توجه داشته باشید که قید احتمال perhaps را فقط در زبان گفتار می‌توانید به انتهای جمله بیاورید.

به مثال زیر توجه کنید:

We’ll watch a movie, perhaps.

کاربرد قیدهای احتمال در زبان انگلیسی

همانطور که گفتیم، قیدهای احتمال، همانطور که از نامشان پیدا است، به احتمال رخ دادن اتقاق اشاره دارند. در ادامه، از شدت این احتمال برای‌تان گفته‌ایم.

در این ستون، هر چه پایین‌تر بروید، میزان احتمال بییشتر خواهد شد.

maybe 

perhaps              

possibly               

probably             

likely     

obviously            

definitely            

certainly

بنابراین وقتی می‌گوییم definitely، certainly، clearly و obviously منظورمان این است که هیچ شکی در مورد رخ دادن یک اتفاق وجود ندارد. در این مورد، اتفاق صد در صد رخ می‌دهد.

به مثال زیر توجه کنید:

If you buy a cheap computer, you will definitely have problems after a year or two. Cheap electronics never last.

A: “Do you think Toyota makes quality cars?”

B: “Definitely. That company has a long history of making cars that perform well and last a long time.”

Rebecca is having a huge party this weekend and I’m definitely going. All my friends will be there.

She is certainly coming to the party.

It is clearly going to be wonderful weather tomorrow.

They are obviously late.

وقتی می‌گوییم probably، منظورمان این است که یک اتفاق ممکن است رخ دهد. در این مورد، احتمال رخ دادن اتفاق بین هفتاد تا هشتاد درصد است.

If you pay a high price, the thing you buy will probably be high quality.

Don’t forget to take your umbrella, it’s probably going to rain tonight.

Vincent is tired all the time, probably because he works too much.

وقتی می‌گوییم maybe، چندان در مورد رخ دادن اتفاق مطمئن نیستیم. در این مورد، احتمال رخ دادن اتفاق فقط پنجاه درصد است.

A: “Will you join us for a drink on Friday?”

B: “Maybe. I’m not sure if my boss wants us to work overtime or not. I’ll call you tomorrow at 5:00 and let you know.”

The boss was yelling at Elliott today in his office. maybe Elliott got fired.

I can talk to Daryl but maybe it’s too late.

سخن آخر

همانطور که مشاهده کردید، از قیدهای احتمال برای بیان میزان احتمال یا یقین در مورد یک رخداد استفاده می‌کنیم. محل قرار گرفتن این قیدها در جمله متفاوت است. اگر در جمله فعل اصلی وجود دارد، قید احتمال را قبل از فعل اصلی بیاورید. اگر در جمله فعل to be وجود دارد، قید را بعد از فعل بیاورید. گاهی نیز این قید و عبارت بعدش می‌تواند در ابتدای جمله قرار بگیرد. یادگیری کاربرد قیدهای احتمال در زبان انگلیسی بسیار مهم است، چرا که این قیدها در نوشتار و گفتار بسیار پرکاربرد هستند. بنابراین فرقی نمی‌کند می‌خواهید به زبان انگلیسی بنویسید یا صحبت کنید یا این‌که بخواهید در آزمون های زبان انگلیسی شرکت کنید، در هر صورت، باید قیدهای احتمال در زبان انگلیسی و کاربردشان را به خوبی بشناسید.

از همان اولین روزهای یادگیری زبان انگلیسی، می‌بینیم که تعداد حروف اضافه در این زبان بسیار زیاد است و اگر بخواهیم درست بنویسیم و درست صحبت کنیم، باید حروف اضافه و کاربردشان را در زبان انگلیسی بدانیم. حرف اضافه by یکی از پرکاربردترین حروف اضافه در زبان انگلیسی است. اما کاربرد حرف اضافه by در زبان انگلیسی چیست؟ آیا حرف اضافه فقط در جمله مجهول استفاده می‌شود؟ در این مطلب، هر آنچه باید در مورد کاربرد حرف اضافه by در زبان انگلیسی بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

حرف اضافه by برای اشاره به فاعل

حرف اضافه by برای اشاره به  فاعل یا کنندۀ کار به کار می‌رود. اگر می‌خواهید از by برای اشاره به فاعل استفاده کنید، باید آن را در انتهای جمله بیاورید.

 به مثال‌های زیر توجه کنید:

The car was painted by the mechanic.

The book was written by Sarah.

The concert was organised by our school.

در جملۀ بالا، از حرف اضافۀ by در جملۀ مجهول و برای اشاره به فاعل استفاده شده است.

That’s a painting by Picasso.

در جملۀ بالا، عبارت by Picasso قید جمله است، اما نمی‌توانید آن را به ابتدای جمله بیاورید.

حرف اضافۀ by برای اشاره به وسیله

اگر بخواهید به وسیله‌ای برای انجام کاری اشاره کنید، می‌توانید از by استفاده کنید. معمولاً از این ساختار برای اشاره به وسایل نقلیه استفاده می‌شود و در انتهای جمله نیز قرار می‌گیرد.

به مثال زیر توجه کنید:

I travel to Europe by train.

I had a journey by plane.

حرف اضافۀ by برای اشاره به نحوه انجام کاری

اگر می‌خواهید به نحوه یا روش انجام کاری اشاره کنید، می‌توانید از حرف اضافۀ by استفاده کنید. در این مورد هیچ محدودیتی در مورد محل قرار گرفتن by و کلمات بعد از آن در جمله وجود ندارد.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

By mixing almonds with butter, you can make a soft mixture.

I will keep in touch with you by letter.

She comes inside by the front door.

Can I pay it by cash or credit card?

از حرف اضافه by قبل از ضمایر انعکاسی (myself/yourself/himself/herself/ourselves/yourselves/themselves) نیز می‌توانید استفاده کنید. به مثال زیر توجه کنید:

I enjoy reading by myself.

Sarah is studying by herself.

Let’s do something by ourselves.

My parents often go on holiday by themselves.

I will do that by myself.

در جمله بالا، فاعل به تنهایی کار را انجام خواهد داد.

گاهی حرف اضافه by قبل از اسم قرار می‌گیرد تا بر نحوه رخ دادن اتفاقات اشاره کند. در این مورد، by به همراه اسم بعدش می‌تواند در ابتدای جمله، وسط جمله یا انتهای جمله قرار بگیرد.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

By chance, I heard your name. = I heard your name by chance.

By accident, I saw you.

حرف اضافه by برای اشاره به قیدهای زمان

می‌توانید از حرف اضافۀ by قبل از قیدهای زمان استفاده کنید، می‌توانید آن را در ابتدا یا انتهای جمله بیاورید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Guests must vacate their hotel rooms by 11 am.

Please send us the payment by tomorrow.

Students must enrol by the end of June.

I will have lost 2 kilos by this time next year.

در جمله آخر، متوجه می‌شویم که کاهش وزن قبل از زمان مشخصی رخ خواهد داد، نه بعد از آن. عبارت by this time next year را می‌توانید در ابتدای جمله نیز بیاورید.

We traveled by day.

Ants always gather food by summer.

در دو جملۀ بالا، حرف اضافۀ by به معنای during در جمله است.

حرف اضافه by برای اشاره به اندازه گیری

وقتی حرف اضافۀ by را پیش از اعداد و اندازه‌ها قرار می‌دهیم، منظورمان up to است. در این مورد، حرف اضافه by و عبارت بعد از آن قید جمله هستند.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

I will decrease it by three levels.

Their wages have decreased by 20 percent.

There is an increase by 2 percent.

حرف اضافۀ by برای اشاره به مکان

وقتی از حرف اضافه by به همراه مکان استفاده می‌کنیم، می‌خواهیم به مکان یا جایگاه چیزی اشاره کنیم.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

The house is by a river.

David lives by a train station.

I would love to live in a house by the sea.

حرف اضافه by به همراه روش برقراری ارتباط

اگر می‌خواهید به روش برقراری ارتباط با کسی اشاره کنید، می‌توانید از حرف اضافه by استفاده کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

I spoke to her by telephone.

I will send you the invoice by post.

Please confirm the order by email.

حرف اضافه by به همراه روش پرداخت

اگر می‌خواهید به روش پرداخت چیزی اشاره کنید، می‌توانید از حرف اضافه by استفاده کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

We paid for the computer by cheque.

Can I pay by credit card?

یادتان باشد که برای پرداخت به شیوۀ نقدی یا cash payment نمی‌توانیم از حرف اضافه by استفاده کنیم، بلکه باید حرف اضافه in را جایگزین آن کنیم.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

David paid in cash for the newspaper.

در این مورد، می‌توانید به طور کلی، از هیچ حرف اضافه‌ای استفاده نکنید.

David paid cash for the newspaper.

حرف اضافه by به همراه صفت

حرف اضافه by را بعد از صفت‌های زیر نیز می‌توانید استفاده کنید:

We were surprised by the news.

I was shocked by his death.

‘She was astonished by his request.

سخن آخر

تا به اینجا، با کاربرد حرف اضافه by در زبان انگلیسی آشنا شدید. همانطور که مشاهده کردید، این حرف اضافه در زبان انگلیسی بسیار پرکاربرد است و اگر کاربردهای مختلف آن را بشناسید، می‌توانید مانند گویش وران انگلیسی، بنویسید و صحبت کنید. از این رو، بهتر است از همان اوایل مسیر یادگیری زبان انگلیسی، کاربرد حرف اضافه by را یاد بگیرید.

چرا نمی‌توانم به انگلیسی صحبت کنم؟ این سوال بسیاری از زبان آموزان است. صحبت کردن از دشوارترین مهارت‌های زبانی است، از این رو، به تمرین و ممارست بسیار زیادی نیاز دارد. بسیاری از زبان آموزان از صحبت کردن به زبان انگلیسی وحشت دارند. مثلاً می‌ترسند لغتی را اشتباه تلفظ کنند یا از ساختار اشتباهی استفاده کنند و دیگران مسخره‌شان کنند. ترس از صحبت کردن فقط یکی دلایل پیشرفت نکردن در این مهارت است و ممکن است علت‌های دیگر در پس این موضوع وجود دااشته باشد. اگر مدت‌ها است یادگیری زبان انگلیسی را آغاز کرده‌اید، اما همچنان پیشرفتی در صحبت کردن‌تان مشاهده نمی‌کنید، باید به فکر یافتن علت آن و سپس، پیدا کردن راه حلی برای رفع مشکل باشید.

در این مطلب، برای‌تان خواهیم گفت چرا نمی‌توانید به زبان انگلیسی صحبت کنید و با ایجاد چه تغییراتی در روند یادگیری زبان انگلیسی، می‌توانید سریع‌تر به این هدف‌تان برسید. با ما همراه باشید.

زمان کافی را صرف مطالعه زبان انگلیسی نمی‌کنید

مطالعه زبان انگلیسی را جدی بگیرید و نداشتن وقت کافی را بهانه نکنید. هر چه سطح زبان‌تان بالاتر برود، باید زمان بیشتری را نیز صرف یادگیری زبان انگلیسی کنید. در واقع، باید یادگیری زبان انگلیسی را در اولویت قرار دهید.

برای تمرین بیشتر، سعی کنید پادکست‌های انگلیسی متناسب با سطح‌تان را انتخاب کنید و وقتی مشغول انجام کار دیگری هستید، به آن‌ها گوش دهید. یادتان باشد که باید پادکست‌های متناسب با سطح‌تان را انتخاب کنید تا در مسیر، خسته نشوید. همچنین، بهتر است پادکست‌هایی را انتخاب کنید که موضوع‌شان متناسب با سلیقه و علاقه‌مندی‌تان است. برای مثال، اگر به مباحث روانشناسی علاقه دارید، بهتر است به سراغ پادکست‌هایی بروید که حول محور روانشناسی هستند. بدین ترتیب، در مسیر یادگیری زبان انگلیسی خسته نخواهید شد و مسیر را با لذت ادامه خواهید داد. بنابراین، در انتخاب پادکست باید بسیار دقت کنید.

هرگز کمبود وقت یا خستگی را بهانه نکنید و از هر فرصتی، برای یادگیری زبان انگلیسی استفاده کنید.

تمرین صحبت کردن به زبان انگلیسی را جدی نمی‌گیرید

اگر مهارت صحبت کردن را جدی نگیرید و زمان کافی را صرف تمرین این مهارت نکنید، بالطبع، پیشرفتی نیز حاصل نخواهد شد. تمرین مهارت‌های شنیداری و خواندن و درک مطلب، در مقایسه با تمرین مهارت صحبت کردن، آسان‌تر است، از این رو، بسیاری از زبان آموزان ترجیح می‌دهند به سراغ مهارت صحبت کردن نروند و بیشتر وقت‌شان را صرف گوش دادن به پادکست و تماشای ویدئوهای انگلیسی کنند. اما یادتان باشد که فقط گوش دادن و خواندن نمی‌تواند کمک‌تان کند، بلکه باید خروجی نیز داشته باشید. در واقع، باید بتوانید آنچه را می‌شنوید ادا کنید، به خوبی گویش ور زبان انگلیسی.

سعی کنید زمان مشخصی از روز را به صحبت کردن به زبان انگلیسی اختصاص دهید تا رفته رفته، ادای واژگان را یاد بگیرید و همچنین بتوانید طولانی‌ترین جمله‌ها را به زبان انگلیسی بیان کنید.

برای تمرین کردن این مهارت، منتظر زمان خاصی نباشید، چرا که حتی روزانه 15 دقیقه تمرین می‌تواند تأثیر شگفت‌انگیزی بر پیشرفت‌تان داشته باشد.

زمان زیادی را صرف یادگیری دستور زبان انگلیسی می‌کنید

مطالعه دستور زبان انگلیسی و یادگیری قوانین این زبان بسیار مهم است و برای صحبت کردن به زبان انگلیسی، به دانستن آن‌‌ها نیاز دارید، اما یادتان باشد صرف مطالعه زیاد دستور زبان نمی‌تواند به تقویت مهارت صحبت کردن کمک کند. اما چاره کار چیست؟ بهتر است دستور زبانی را که یاد می‌گیرید یا همان چیزی را که آموخته‌اید به مرور زمان در صحبت‌های‌تان به کار بگیرید تا رفته رفته، بتوانید این قوانین را به صورت خودکار در صحبت کردن‌تان پیاده کند.

حتی اگر ظریف‌ترین نکات دستور زبان انگلیسی را بدانید، اما از آن‌ها در صحبت کردن‌تان استفاده نکرده باشید، با مکث صحبت خواهید کرد، اما با تمرین و تکرار مداوم، می‌توانید همه آموخته‌های‌تان را به زبان بیاورید.

بنابراین نباید زمان زیادی از روز را صرف یادگیری دستور زبان انگلیسی کنید، بلکه بهتر است گرامر انگلیسی را به مرور زمان یاد بگیرید و آن‌ها را به تدریج در گفته‌های‌تان به کار بگیرید.

بهتر است به جای یادگیری دستور زبان انگلیسی و قواعد متعدد آن، جملههای انگلیسی را آنقدر با خودتان تکرار کنید تا ساختار آن‌ها در ذهن‌تان تثبیت شود. بدین ترتیب، مهارت صحبت کردن در شما به میزان چشم‌گیری تقویت خواهد شد.

از صحبت کردن به زبان انگلیسی خجالت می‌کشید

بسیاری از زبان آموزان از صحبت کردن خجالت می‌کشند. معمولاً این زبان آموزان از اشتباه کردن می‌ترسند. اگر می‌خواهید مثل یک گویش رو زبان انگلیسی صحبت کنید، از همان ابتدا، باید باور کنید که اشتباه کردن بخشی از مسیر یادگیری است و هیچ اشتباهی ندارد موقع صحبت کنید اشتباه کنید. بدین ترتیب، از صحبت کردن به زبان انگلیسی نخواهید ترسید و آنقدر صحبت خواهید کرد تا رفته رفته، ایرادهای‌تان برطرف شود.

منتظر زمان و شرایط ایده‌آل برای یادگیری زبان انگلیسی هستید

از شنبه شروع می‌کنم زبان انگلیسی می‌خونم! تا به حال، چند بار این جمله را به خودتان گفته‌اید؟ یادگیری زبان انگلیسی را به تعویق نیندازید و منتظر شرایط ایده‌آل نباشید. از همین امروز، شروع به یادگیری زبان انگلیسی کنید و از هر فرصتی، برای یادگیری استفاده کنید.

دایره واژگان‌تان گسترده نیست

یادتان باشد برای صحبت کردن به زبان انگلیسی، باید دایره واژگان‌تان گسترده باشد. هر چه واژگان بیشتری را بلد باشید، می‌توانید راحت‌تر در مورد موضوعات مختلف صحبت کنید. بنابراین، وقتی تصمیم به یادگیری زبان انگلیسی می‌گیرید، باید روزانه، حداقل پنج تا ده واژه جدید را یاد بگیرید تا بتوانید به راحتی، به زبان انگلیسی صحبت کنید و افکارتان را به زبان بیاورید.

سخن آخر

تا به این‌جا، حتماً به پاسخ سوال چرا نمی‌توانم به انگلیسی صحبت کنم رسیده‌اید. وقتی دلایل یا دلایل عدم پیشرفت‌تان را بیابید، می‌توانید به راحتی، برطرف‌شان کنید. برنامه ریزی دقیق انجام دهید، ترس‌ها و بهانه‌های‌تان را کنار بگذارید، از همین امروز، شروع به تمرین کنید و همواره، واژگان و عبارت‌های جدید را یاد بگیرید تا بتوانید خیلی زود پیشرفت کنید و به هدف‌تان برسید. همواره، یادتان باشد که صحبت کردن دشوارترین مهارت زبان انگلیسی است و باید زمان زیادی را صرف تمرین آن کنید. بنابراین نباید دلسرد شوید و مطمئن باشید که با تمرین و ممارست، می‌توانید به هدف‌تان برسید و به خوبی، به زبان انگلیسی صحبت کنید.