افعال حالتی و کنشی در انگلیسی

در دستور زبان انگلیسی، دو نوع فعل وجود دارد: فعل کنشی و فعل حالتی. این دو فعل کاملاً متفاوت با یکدیگر هستند و کاربرد هر کدام نیز اصول مجزایی دارد. برای نوشتن و صحبت کردن به زبان انگلیسی، باید این افعال و تفاوت‌شان را بشناسید. در این مطلب، هر آنچه باید در مورد افعال حالتی و کنشی در انگلیسی بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

تعریف فعل حالتی و فعل کنشی در زبان انگلیسی

برای وصف هر آنچه در جهانف وجود دارد یا رخ می‌دهد، باید از فعل استفاده کنید. در زبان انگلیسی دو نوع فعل وجود دارد: فعل حالتی و فعل کنشی. بسته به آنچه قرار است وصف دهید، باید از یکی از این دو نوع فعل استفاده کنید.

فعل حالتی در زبان انگلیسی

فعل حالتی در زبان انگلیسی به ماهیت، حالت یا چگونگی اشخاص، اشیاه و شرایط می‌پردازد. در واقع، زمانی از فعل حالتی استفاده می‌کنیم که قرار نیست رخ دادن اتفاقی را توصیف کنیم.

افعال حالتی در زمان ساده

برخی از حالت‌ها همیشگی هستند یا اینکه سال‌هاست به همین شکل هستند و قرار نیست تغییر کنند. وقتی در مورد حالت‌ها صحبت می‌کنیم، باید از فعل زمان ساده استفاده کنید. در واقع، افعال حالتی فقط در زمان ساده به کار می‌روند.

از افعال حالتی برای برای مالیکیت استفاده کنید.

به مثال زیر توجه کنید:

I have a brother.	صحیح
I am having a brother.	غلط

در جمله بالا، فعل have حاکی از مالکیت است و نمی‌توانید آن را به شکل استمراری بنویسید.

اکنون به جمله زیر توجه کنید

He has brown eyes.	صحیح
He is having brown eyes.	غلط

در جمله بالا نیز، فعل has نشان دهنده مالکیت است و لازم نیست آن را به زمان استمراری ببرید.

از افعال حالتی برای بیان ویژگی درونی چیزهای مختلف نیز می‌توانید استفاده کنید. این ویژگی‌ها حاکی از ماهیت اشخاص یا چیزها هستند. برای مثال مواردی مانند بودن، سن، جنسیت، اندازه و غیره را با استفاده از فعل حالتی بیان کنید.

به مثال های زیر توجه کنید:

I am 30 years old.	صحیح
I am being 30 years old.	غلط

در جمله بالا، سن یک حالت است و نمی‌توانید آن را در زمان استمراری بیان کنید.

The room measures 6 x 6 meters.	صحیح
The room is measuring 6 x 6 meters.	غلط

در جمله بالا، نمی‌توانید از زمان‌های استمراری برای بیان مفهوم مورد نظر استفاده کنید، چرا که اندازه یک ویژگی ذاتی است و تغییر نمی‌کند.

You deserve the best.	صحیح
You are deserving the best.	غلط

از فعل deserve نباید در زمان استمراری استفاده کنید.

افکار و اعتقادات مربوط به یک سیستم اعتقادی را با افعال حالتی بیان کنید.

I believe in god.	صحیح
I am believing in god.	غلط

فعل believe در زمان استمراری به کار نمی‌رود، بنابراین جمله دوم اشتباه است.

He doesn’t understand French.	صحیح
He isn’t understanding French.	غلط

از فعل Understand در زمان استمراری استفاده نکنید.

اگر چیزی بخشی از زندگی شخص است، برای مثال شرایط کار و زندگی، باید آن را فعل حالتی بیان کنید.

I work in a restaurant.

در جمله بالا،  کارکردن در رستوران یک وضعیت موقتی نیست، بلکه دائمی است.

I live in Montreal.

در جمله بالا، زندگی کردن در مونترال دائمی است و موقتی نیست. به جمله زیر توجه کنید:

I am living in Montreal

در جمله بالا، زندگی در مونترال موقتی است.

برای بیان احساسات و هیجانات نیز به همین شیوه عمل کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

He loves me.

وقتی در مورد دوست داشتن چیزی صحبت می‌کنید و احساسات‌تان را بیان می‌کنید، لازم نیست از استمراری استفاده کنید.

I wish I were a boy.

از فعل wish در زمان استمراری استفاده نکنید، بلکه فقط در زمان ساده باید از آن استفاده کنید.

اگر قرار است نظرتان را در مورد چیزی بیان کنید، باید از فعل حالت در زمان ساده استفاده کنید.

به جمله‌ زیر توجه کنید.

This neighbor seems nice.	صحیح
This neighbor is seeming nice.	غلط

فعل seem را نباید در زمان استمراری استفاده کنید، زیرا این افعال حاکی از حالت و ثابت هستند.

The skirt fits me.	صحیح
The skirt is fitting me.	غلط

فعل fit در زمان استمراری به کار نمی‌‎رود.

افعال حالتی در زمان استمراری

در زمان استمراری نیز می‌توانید از افعال حالت استفاده کنید. در این شرایط، معنای فعل کاملاً تغییر می‌کند.

I’m having a brother.

وقتی از فعل have استفاده می‌کنید، معنای آن از مالکیت به در انتظار کودک بودن تغییر می‌کند.

He is being a 13-year-old.

در جمله بالا، منظور این است که فاعل مثل یک بچه 13 ساله رفتار می‌کند. در واقع، فاعل 13 ساله نیست و این رفتار نیز گذرا است.

I am measuring this room.

در جمله بالا، فاعل در حال اندازه گیری است.

افعال کنشی در زبان انگلیسی

افعال کنشی در زبان انگلیسی حاکی از انجام کاری هستند. برخی از افعال کنشی چند ساعت طول می‌کشند و برخی دیگر فقط چند ثانیه طول می‌کشد.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

I’m walking in the park.

در جمله بالا، فعل walk در بازه زمانی کوتاهی رخ می‌دهد.

I walk in the park every day..

در جمله بالا، فعل walk در زمان استمراری رخ نداده است، بنابراین حاکی از اتفاقی گذرا نیست، بلکه یک عادت را بیان می‌کند.

The corns are growing in the field.

در جمله بالا، در مورد یک روند صحبت شده است.

سخن آخر

تا به اینجا، با افعال حالتی و کنشی در زبان انگلیسی آشنا شدید. همانطور که مشاهده کردید، برای استفاده از این افعال باید یک سری اصول و قواعد را بشناسید. با کمی تمرین و تکرار، می‌توانید به راحتی و بدون مکث، از این افعال استفاده کنید.