نویسنده: نزدیکتر

مصدر شکل مشخصی از فعل است که در جای اسم، صفت و قید می‌نشیند. مصدر را با افزودن حرف اضافه to به فعل می‌سازند. برای جمله سازی به زبان انگلیسی و درک متون نوشته شده به این زبان، باید مصدر با to  را در دستور زبان انگلیسی بشناسید. اما کاربرد مصدر با to در زبان انگلیسی چیست؟  در این مطلب، هر آنچه باید در مورد مصدر با to در زبان انگلیسی بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

مصدر با to  در زبان انگلیسی چیست؟

مصدرها شکلی از فعل است که در جای اسم، صفت یا قید می‌نشیند. هر نوع فعلی می‌تواند تبدیل به مصدر شود، حتی افعال عبارتی انگلیسی.

معمولاً مصدرها را با افزودن حرف اضافه to به فعل می‌سازند، اما برخی افعال نیز بدون افزودن to تبدیل به مصدر می‌شوند.

وقتی می‌خواهید در مورد کلیت عملی صحبت نکنید، نه در مورد عمل مشخصی، می‌توانید از مصدر با to  استفاده کنید.

برای مثال، نگاهی به دو جمله زیر بیندازید:

من باید برنده شوم.	I need to win.
امروز برنده می‌شوم.	Today, we win.

در جمله اول، از مصدر با to  استفاده شده است. در واقع، در این جمله، فعل win در جایگاه اسم نوشته است. فعل اصلی جمله need است. در جمله دوم، win فعل جمله است.

انواع مصدر در زبان انگلیسی

 در زبان انگلیسی، دو نوع مصدر وجود دارد:

• full infinitives
• bare infinitives

اما این دو مصدر چه فرقی با یکدیگر دارند؟ در ادامه، از کاربرد این دو نوع مصدر در زبان انگلیسی برای‌تان خواهیم گفت.

Full infinitives در زبان انگلیسی

مصدر Full infinitives یا مصدر با to پرکاربردترین مصدر در زبان انگلیسی است. کافی است to را بر سر ریشه فعل بگذارید تا بتوانید مصدر بسازید. برای مثال، to be از این نوع مصدر است و در جمله مشهور شکسپیر در نمایشنامه هملت، این نوع مصدر را می‌بینیم:

To be or not to be . . .

این نوع مصدر در شرایط مختلف کاربرد دارند:

اشاره به هدف یا نیت

اگر می‌خواهید از هدف یا نیت‌تان از انجام کاری بگویید، می‌توانید از این نوع مصدر انگلیسی استفاده کنید. به مثال‌های زیر توجه کنید:

مادر رفت شیر بخرد.	Mom left to buy milk.
من این ایمیل را می‌نویسم تا چیز مهمی را به شما بگویم.	I’m writing this email to tell you something important.
تو به کالج آمده‌ای تا درس بخوانی یا به مهمانی بروی؟	Did you come to college to study or to party?

توصیف اسامی

مصدر با to برای توصیف اسامی نیز استفاده می‌‎‌شود. در این مورد، مصدر به جای صفت و عبارت وصفی می‌نشیند.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

ما به قهرمانی نیاز داریم که نجات‌مان دهد.	We need a hero to save us.
آیا نوشیدنی می‌خواهی؟	Would you like something to drink?
حرف احمقانه‌ای زدم، و پشیمان هستم.	It was a dumb thing to say, and I regret it.

در نقش فاعل جمله

اگر می‌خواهید عملی را در جایگاه فاعل قرار دهید، از این نوع مصدر استفاده کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

عشق ورزیدن به دیگرام مستلزم صبوری و درک است.	To love someone requires patience and understanding.
از یاد بردن والاترین شکل یادگیری است.	To unlearn is the highest form of learning.

بعد از صفت

با استفاده از مصدر با to، می‌توانید اسم‌تان را توصیف کنید.

من از حضور در اینجا خوشحال نیستم.	I’m happy to be here.
آیا ترک کردن شهر ایده خوبی نیست؟	Isn’t it nice to leave the city?
با تمرین، کار با کامپیوتر برای‌تان آسان می‌شود.	Computers are easy to use with practice.

به همراه واژه‌های too یا enough

وقتی از قیدهای too و enough استفاده می‌کنید، می‌توانید از مصدر با to برای شرح چرایی استفاده کنید. در این مورد، مصدر با to ضروری نیست، اما ابهام را از بین می‌برد.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

تعداد کتاب‌های بیشتر از آن است که در کولی‌ام جا شود.	I have too many books to fit in my backpack.
ما هیزم کافی جمع‌آوری کردیم تا انتهای زمستان داشته باشیم.	We collected enough firewood to last the winter.

bare infinitives در زبان انگلیسی

مصدر Bare infinitives یا مصدر صفر بدون حرف اضافه to شکل می‌گیرد. در ادامه، از کاربرد این نوع مصدر در زبان انگلیسی برای‌تان گفته‌ایم.

بعد از افعال مدال

بعد از افعال مدال، باید از مصدر بدون to استفاده کنید. پرکاربردترین افعال مدال در زبان انگلیسی عبارتند از: may، might، could، should، would، will و must.

به جمله‌های زیر توجه کنید:

ایگی می‌تواند تمام روز این کار را انجام دهد.	Iggy can do this all day.
ممکن است امشب دیر کنیم.	We might be late tonight.

بعد از افعال let، make و do

بعد از برخی از افعال، مانند let، make و do، باید از مصدر بدون to استفاده کنید. در جمله‌هایی با این افعال، مفعول مستقیم وجود دارد که بین فعل اصلی و مصدر قرار می‌‌گیرد.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

اجازه دهید در صلح کار کنم.	Let me work in peace!
من عصرها قهوه نمی‌خورم.	I don’t drink coffee in the evening.

سخن آخر

تا به اینجا، با مصدر با to در زبان انگلیسی آشنا شدید. مصدر در زبان انگلیسی بسیار پرکاربرد است و در برخی از موارد نیز بدون حرف اضافه to ظاهر می‌شود. با یادگیری مصدر و کاربرد آن در زبان انگلیسی، می‌توانید به راحتی، از آن استفاده کنید.

وقتی می‌خواهید در آزمون زبان شرکت کنید، چندین گزینه پیش روی‌تان خواهید دید و PET یکی از همین آزمون‌ها است. آزمون PET برای زبان آموزان سطح متوسط مناسب است و طی آن، هر چهار مهارت زبانی‌تان سنجیده می‌شود. مدرک PET از معتبرترین آزمون های زبان انگلیسی است و می‌توانید آن را به سازمان‌ها و نهادهای مختلف در سراسر جهان ارائه دهید. اما آزمون PET چیست؟ ساختار آن چگونه است؟ نمره قبولی در آزمون PET چند است؟ در این مطلب، هر آنچه باید در مورد آزمون PET بدانید برایتان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

معرفی آزمون PET کمبریج

آزمون PET از آزمون‌های زبان کمبریج است. این واژه مخفف عبارت Cambridge Preliminary English Test است و برای دانشجویانی مناسب است که زبان دوم‌شان انگلیسی است. این آزمون برای زبان‌آموزان سطح B1 مناسب است، یعنی کسانی که اساس سطح انگلیسی را یاد گرفته‌اند و از سطح مبتدی عبور کرده‌اند و اکنون، درسطح متوسط قرار دارند.

اگر در سطح متوسط هستید، یعنی می‌توانید در کشورهای انگلیسی زبان، کار کنید، درس بخوانید و زندگی کنید.

نحوه برگزاری آزمون PET

آزمون PET به دو صورت حضوری (کاغذی) و آنلاین برگزار می‌شود. بنابراین بسته به شرایط‌تان، می‌توانید در یکی از این آزمون‌ها شرکت کنید.

محتوای آزمون PET چیست؟

در آزمون PET هر چهار مهارت زبانی‌تان سنجیده می‌شود: ریدینگ، لیسنینگ، اسپیکینگ و رایتینگ.

بنابراین برای موفقیت در آزمون PET، باید هر چهار مهارت زبانی‌تان را تقویت کنید و به سطح متوسط برسانید.

ساختار آزمون PET چگونه است؟

آزمون PET ساختار مشخصی دارد. در ادامه، از تعداد سوالات هر بخش و نمره آن برای‌تان گفته‌ایم.

قسمت ریدینگ آزمون PET

در بخش خواندن و درک مطلب، 32 سوال در 6 قسمت مطرح شده است. برای پاسخ دادن به سوالات این بخش 45 دقیقه زمان دارید. 25% از نمره کل آزمون به این بخش اختصاص دارد. متون این بخش برگرفته از مقاله‌های موجود در مجله‌ها و روزنامه‌ها و بریده‌هایی از بخش‌های مختلف رمان‌ها است.

قسمت رایتینگ آزمون PET

قسمت رایتینگ آزمون PET متشکل از دو بخش است و در هر بخش، یک سوال وجود دارد. تقریباً 25% از کل نمره آزمون به این بخش اختصاص دارد. در بخش رایتینگ آزمون PET باید نشان دهید که به واژگان و قواعد دستوری زبان فرانسه مسلط هستید و می‌توانید به درستی، از آن‌ها استفاده کنید.

در قسمت اول آزمون رایتینگ، از شما می‌خواهند ایمیلی صد کلماه‌ای در مورد موضوع مشخصی بنویسید. این بخش 20 نمره دارد.

در قسمت دوم بخش رایتینگ، باید از میان مقاله و داستان، یک را انتخاب کنید و در جواب سوال مربوط به آن‌ها، مقاله‌ای 100 کلمه‌ای بنویسیدم.

قسمت لیسنینگ آزمون  PET

در قسمت لیسنینگ آزمون  PET، که تقریباً نیم ساعت طول می‌کشد، باید به 25 سول در 4 قسمت پاسخ دهید. 25% از نمره آزمون نیز به این بخش اختصاص دارد. در این بخش، باید خودتان را برای پاسخ دادن به سوالاتی در مورد مسائل و زندگی روزمره آماده کنید.

این بخش به چهار قسمت تقسیم می‌رود و طی آن، باید به 25 سوال پاسخ دهید.

قسمت اسپیکینگ آزمون PET

قسمت اسپیکینگ آزمون PET متشکل از چهار قسمت است و 25% از سوالات آزمون را به خود اختصاص می‌دهد. در این بخش، باید با با پرسش و پاسخ، سطح مهارت اسپیکینگ‌تان را نشان دهید. در بخش اسپیکینگ آزمون PET، باید با یک یا دو داوطلب دیگر و آزمونگر صحبت کنید. یکی از آزمونگران از شما سوال می‌پرسد و آزمونگر دیگر گوش می‌دهد. بدین ترتیب، نتیجه آزمون‌تان واقع‌گرایانه و قابل اعتماد خواهد بود.

این بخش 12 تا 17 دقیقه طول می‌کشد و همانطور که گفتیم، متشکل از چهار بخش است. در این بخش، معمولاً از شما می‌خواهند در مورد یک تصویر یا موضوع مشخصی صحبت کنید.

نمره دهی آزمون PET

در آزمون PET، چهار بخش وجود دارد و همانطور که مشاهده کردید، هر چهار بخش نمره برابری دارند و 25% از نمره آزمون را به خود اختصاص داده‌اند.

برای قبولی در آزمون PET، باید نمره‌تان بالاتر از 140 باشد. با اخذ این نمره، سطح زبان انگلیسی‌تان، بر اساس طبقه‌بندی CERF، B2 خواهد بود. اگر نمره‌تان بالاتر از 160 باشد، در سطح B2 قرار خوهید گرفت. اما اگر نمره‌تان بین 120 تا 139 باشد، در سطح A2 قرار خواهید گرفت.

مدت زمان اعتبار مدرک آزمون PET

اعتبار مدرک PET همیشگی است و لازم نیست چندین بار در آزمون شرکت کنید. بنابراین می‌توانید این مدرک را برای همیشه در رزومه‌تان نگه دارید و برای موسسات مورد نظرتان نیز ارسال کنید.

سخن آخر

تا به اینجا، با آزمون PET آشنا شدید. همانطور که مشاهده کردید، این آزمون برای زبان آموزان سطح متوسط مناسب است و برای قبولی در آن نیز، باید نمره 140 را از 170 کسب کنید. برای موفقیت در آزمون PET، باید همه مهارت‌های زبانی‌تان را تقویت کنید، دایره واژگان‌تان را گسترش دهید و روی دستور زبان‌تان نیز کار کنید. بدین ترتیب، می‌توانید نمره لازم را در آزمون PET کسب کنید. نتیجه آزمون PET بسیار معتبر است و می‌توانید آن را به نهادها و موسسه‌های مختلف ارائه دهید.

منابع

آیا می‌دانستید با یک واژه اسپانیایی، می‌توانید سفارش دهید، توصیف کنید و تعجب و احساسات‌مان را نشان دهیم؟ اما این واژه شگفت‌انگیز در زبان اسپانیایی چیست؟ اسم مصدر در زبان اسپانیایی! اگر چیز زیادی در مورد اسم مصدر در زبان اسپانیایی نمی‌دانید، بهتر است هر چه سریع‌تر کاربرد آن را در زبان اسپانیایی یاد بگیرید. در این مطلب، هر آنچه باید در مورد اسم مصدر در زبان اسپانیایی بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

اسم مصدر در زبان اسپانیایی چیست؟

اسم مصدر در زبان اسپانیایی شکلی از فعل است که عملی ممتد را بیان می‌کند. اسم مصدر در زبان اسپانیایی درست مثل فعل ingدار در زبان انگلیسی (gerund) است.

اسم مصدر زبان انگلیسی در جای اسم می‌نشیند، اما اسم مصدر اسپانیایی همیشه فعل باقی می‌ماند.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

من شام می‌خورم.	Estoy cenando.
مادربزرگم با دخترش صحبت می‌کند.	Mi abuela está hablando con su hermana.
ما در این حوالی به دنبال تلفن ژوان می‌گردیم.	Andamos buscando el teléfono de Juan.

چگونه اسم مصدر در زبان اسپانیایی بسازیم؟

تا به اینجا، با مفهوم اسم مصدر در زبان اسپانیایی آشنا شدید، اما چگونه اسم مصدر اسپانیایی بسازیم؟

به الگوی زیر توجه کنید:

ریشه فعل + -ando or -iendo

به کاربرد فعل در این فرمول توجه کنید:

نوع فعل	پسوند اسم مصدر	مثال
ar	ando	Bajar → Bajando
ar	iendo	Comer → Comiendo
ir	iendo	Abrir → Abriendo

مثل همیشه، استثناهایی در دستور زبان وجود دارد. برای مثال، اگر فعلی به دو حرف صدادار ختم شود، باید از پسوند yendo  برای شاختن اسم مصدر اسپانیایی استفاده کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید.

Caer → cayendo

Oír → oyendo

اگر در فعل زمان حال، e تبدیل به i یا ie شود، در اسم مصدر، i خواهید داشت. به مثال‌های زیر توجه کنید:

Pedir → pidiendo

Preferir → prefiriendo

اگر در زمان حال، حرف o تبدیل ue شود، در اسم مصدر، u خواهید داشت.

Dormir → durmiendo

Poder → pudiendo

استفاده از اسم مصدر اسپانیایی به همراه دیگر افعال

اگر می‌خواهید از اسم مصدر اسپانیایی در زمان‌های استمراری استفاده کنید، باید اسم مصدر را با فعل estar همراه کنید. بدین ترتیب، نشان می‌دهید، عمل در حال انجام است.

به جمله‌های زیر توجه کنید:

رونالدو شکایت می‌کند.	Ronaldo está quejándose.
خاویر باردوم من را مسحور می‌کند.	Javier Bardem me está seduciendo.

فعل استمراری در هر زمانی وجود دارد، گذشته، حال و آینده.

به مثال‌های زیر توجه داشته باشید.

به مدت ده سال، به عنوان جاسوس در روسیه کار می‌کردم.	Estuve trabajando como espía en Rusia por diez años.	گذشته استمراری
ما صحبت می‌کرده‌ایم و به این نتیجه رسیدیم که خانه تو زشت است.	Hemos estado hablando y decidimos que tu blusa es fea.	حال کامل استمراری
در ماه ژوئن، پنج ماه می‌شود که النا و ژوان با هم قرار می‌گذارند.	Elena habrá estado saliendo con Juan por cinco meses en junio.	آینده کامل استمراری
اگر در دبیرستان توجه کرده بودید، این مسئله را می‌دانستید.	Si hubieras estado prestando atención en la prepa, esto ya lo habrías sabido.	وجه شرطی

همواره یادتان باشد که افعال استمراری را به همراه venir، ir و estar به کار نبرید. برای مثال، هر سه جمله زیر اشتباه هستند:

estoy yendo	اشتباه
estoy viniendo	اشتباه
estoy estando	اشتباه

اسم مصدر ترکی استانبولی با Ir، Andar و Venir

اگر می‌خواهید احساسات بیشتری را بیان کنید، می‌توانید از اسم مصدر به همراه ir استفاده کنید. به علاوه، می‌توانید از آن برای بیان کارهایی استفاده کنید که به تدریج و به مرور زمان، نمایان می‌شود.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

چه کسی این قطار را می‌راند؟	¿Quién va conduciendo el tren?
به تدریج، ریکاردو مرد شد.	oco a poco Ricardo fue convirtiéndose en todo un hombre.

همچنین، می‌توانید از اسم مصدر به همراه Andar  و venir استفاده کنید. وجود این افعال در جمله به معنای تکرار عمل یا انجام متداوم عمل است.

استفاده از اسم مصدر بدون فعل اصلی

اکنون که با اسم مصدر و کاربرد آن در زبان اسپانیایی آشنا شدید، باید بدانید که مصدر لزوماً نباید با فعل اصلی همراه شود، بلکه به تنهایی نیز به کار می‌روند. به مثال‌های زیر توجه کنید:

کارهای در حال انجام

همانطور که گفتیم، اسم مصدر در زبان اسپانیایی برای اشاره به تداوم و استمرار رخ دادن چیزی استفاده می‌شود. در این مورد، هیچ نیازی به فعل اصلی نیست.

از اسم مصدر برای اشاره به حال، گذشته یا آینده می‌توانید استفاده کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

چه کار می‌کنی؟ هیچی، کمی استراحت می‌کنم.	¿Qué haces? — Nada, relajándome un poquito.
و پاز؟ او چه کاری انجام می‌داد؟ چای می‌نوشید.	¿Y Paz? ¿Qué hacía? — Tomando un té.

وصف شرایط

می‌توانید از اسم مصدر مستقل برای وصف تصویر و شرایط استفاده کنید.

پسرم، برنده جایزه نوبل.	Mi hijo, ganando el premio Nobel.
مدرسه کجاست؟ از مترو که خارج شدید، سمت چپ.	¿Dónde está la escuela? — Saliendo del metro, a la izquierda.

سخن اخر

تا به اینجا، با اسم مصدر در زبان اسپانیایی آشنا شدید. هماطور که مشاهده کردید، اسم مصدر در زبان اسپانیایی بسیار پرکاربرد و مهم است و با یادگیری آن، می‌توانید راحت‌تر صحبت کنید و بنویسید و منظورتان را منتقل کنید.

وقتی شروع به یادگیری زبان آلمانی می‌کنید، متوجه می‌شوید که  به جای یک یا دو حرف تعریف، با چندین حرف تعریف معین و نامعین سر و کار دارید که کاربردشان فقط به تعداد و جنسیت بستگی ندارد، بلکه باید حالت اسم‌ها و نفش‌شان را نیز در جمله بشناسید تا بتوانید از حرف تعریف درست استفاده کنید. در زبان آلمانی چهار حالت وجود دارد و حالت‌های آکوزاتیو و داتیو از مهم‌ترین آن‌ها هستند. یادگیری آکوزاتیو و داتیو به زبان آلمانی، در ابتدای مسیر یادگیری زبان آلمانی پیچیده و دشوار به نظر می‌رسد، اما اگر چند قانون ساده را در مورد آن‌ها بدانید، کار برای‌تان بسیار آسان خواهد شد. این دو حالت به نفش مفعول در جمله مربوط می‌شوند. در این مطلب، هر آنچه باید در مورد حالت‌های آکوزاتیو و داتیو در زبان آلمانی بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

جنسیت اسامی در زبان آلمانی

در قدم اول، باید در مورد جنسیت اسامی در زبان آلمانی و نقش‌شان در دستور زبان آلمانی بدانید تا درک آکوزاتیو و داتیو به زبان آلمانی برای‌تان آسان‌تر شود.

در زبان آلمانی، اسامی جنسیت دارند: مونث، مذکر و خنثی. برای جمله‌سازی در زبان آلمانی، باید جنسیت اسامی را بشناسید تا بتوانید حروف تعریف مناسب را با آن‌ها همراه کنید.

به جدول زیر توجه کنید:

حرف تعریف معین مذکر	der
حرف تعریف معین مونث	die
حرف تعریف معین خنثی	das

در جدول زیر، سه اسم آلمانی را با حروف تعریف مشخصی همراه کرده‌ایم:

سگ	der Hund
گربه	die Katze
اسب	das Pferd

هنگام یادگیری هر واژه آلمانی، باید جنسیت آن را نیز یاد بگیرید و به یاد بسپارید تا بتوانید در نوشته‌ها و مکالمه‌های‌تان از آن‌ها استفاده کنید.

چهار حالت مهم در زبان آلمانی

اما انتخاب حرف تعریف مناسب فقط به جنسیت واژه بستگی ندارد، بلکه به نقش یا حالت آن نیز در جمله وجود دارد. در زبان آلمانی، چهار حالت مهم وجود دارد: فاعلی (nominative)، آکوزاتیو (accusative)، داتیو (dative) و گنتیو (genitive).

حالت فاعلی، همانطور که از نامش معلوم است، برای فاعل جمله استفاده می‌شود. فاعل جمله شخص یا چیزی است که عملی را انجام داده است. برای مثال، در جمله «دختر بازی می‌کند»، دختر فاعل جمله است.

حالت آکوزاتیو به مفعول مستقیم اشاره دارد. مفعول مستقیم شخص یا چیزی است که عملی بر آن تأثیر گذاشته است. بنابراین، در جمله «دختر توپ را پرتاب می‌کند»، توپ فاعل مستقیم جمله است.

حالت داتیو در مورد مفعول غیر مستقیم است. مفعول غیرمستقیم شخص یا چیزی است که مفعول مستقیم را دریافت می‌کند. برای مثال، در جمله «دختر توپ را برای پسر پرتاب می‌کند»، پسر مفعول غیر مستقیم جمله است.

در حالت گنیتیو، مالکیت مطرح است.

حالت آکوزاتیو در زبان آلمانی

در زبان آلمانی، حالت آکوزاتیو به مفعول جمله مربوط می‌شود و در پاسخ سوالاتی با حرف پرسشی wen (چه کسی را) می‌آید و مفعول مستقیم جمله را وصف می‌کند. اما حالت آکوزاتیو در زبان آلمانی فقط به این تعریف محدود نمی‌شود و قواعد بسیاری زیادی پیرامون آن وجود دارد.

در جدول زیر، از حروف تعریف مربوط به حالت آکوزاتیو در زبان آلمانی برای‌تان گفته‌ایم.

	مذکر	مونث	خنثی	جمع
حرف تعریف معین	Den	Die	Das	Die
حرف تعریف نامعین	Einen	Eine	Ein

در جمله‌های زیر، از کاربرد این حروف تعریف در جمله برای‌تان گفته‌ایم.

او (مونث) مرد را ملاقات می‌کند.

Sie trifft den Mann.

در جمله بالا، sie فاعل جمله است و den Mann مفعول مستقیم جمله است.

زن شکلات را می‌خورد.

Die Frau isst die Schokolade.

در جمله بالا die Frau فاعل جمله در حالت فاعلی است و die Schokolade مفعول مستقیم جمله در حالت آکوزاتیو است.

کودک اتومبیل را می‌بیند

Das Kind sieht das Auto.

در جمله بالا، das Kind فاعل جمله است و das Auto مفعول مستقیم جمله در حالت آکوزاتیو است.

اگر تشخیص فاعل و مفعول مستقیم در جمله برای‌تان دشوار است، سوالات زیر را بپرسید.

کودک چه چیزی را دید؟	Wen sieht das Kind?
اتومبیل	Das Auto

کودک سیب را می‌خورد.

Das Kind isst einen Apfel.

در جمله بالا، einen Apfel مفعول مستقیم جمله در حالت آکوزاتیو است و das Kind فاعل جمله است. این اسم مفرد مذکر است و در حالت آکوزاتیو قرار دارد، از این رو، حرف تعریف einen قبل از آن آمده است. حرف تعریف معین برای این اسم den است.

مرد زن را دوست دارد.

Der Mann liebt die Frau.

در جمله بالا نیز، die Frau مفعول مستقیم جمله در حالت آکوزاتیو است.

برای به یاد سپردن این حالت، این نکته مهم را به یاد بسپارید که حالت آکوزاتیو حالت n است، چرا که باید en را به حرف تعریف‌ مذکر‌ اضافه کنید.

حروف تعریف برای حالت آکوزاتیو

در زبان آلمانی یک سری حروف اضافه وجود دارد که می‌توانید حالت اکوزاتیو را با آن‌ها تشخیص دهید، چرا که همیشه در این حالت وجود دارند.

durch (از طریق)

bis (تا وقتی که)

für (برای)

ohne (بدون)

gegen (برخلاف)

um (حدود)

بنابراین اگر بخواهید از هر کدام از این حروف اضافه در جمله استفاده کنید، حرف تعریف را باید با توجه به حالت آکوزاتیو انتخاب کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

من اطراف پارک می‌دوم.	Ich laufe durch den Park
ما دور درخت می‌پریم.	Wir hüpfen um einen Baum herum

حالت داتیو در زبان آلمانی

اکنون نوبت به حالت داتیو در زبان آلمانی می‌رسد. حالت داتیو به فاعل غیرمستقیم در جمله اشاره دارد. حالت داتیو در جمله اطلاعات بیشتری را در مورد عمل انجام شده به شما می‌دهد. در واقع، حالت داتیو از پذیرنده نیز به شما خواهد گفت. حالت داتیو به سوال‌هایی با حرف پرسشی Wem یا «برای چه کسی» پاسخ می‌دهد.

برای اسم‌هایی که در حالت داتیو قرار دارند، باید از حروف تعریف زیر استفاده کنید.

	مذکر	مونث	خنثی	جمع
حرف تعریف معین	Dem	Der	Dem	Den
حرف تعریف نامعین	Einem	Einer	einem

در مثال‌های زیر، با حالت داتیو در جمله بیشتر آشنا خواهید شد:

من یک اتومبیل به او هدیه دادم.

Ich (فاعل) schenke dem Mann (مفعول غیر مستقیم) ein Auto (مفعول مستقیم).

در جمله بالا، dem Mann مفعول غیرمستقیم جمله است و یک اتومبیل هدیه گرفته است.

کودک به مادرش بوس داد. (ترجمه تحت‌الفظی)

Das Kind (فاعل) gibt der Mutter (مفعول غیر مستقیم) einen Kuss (مفعول مستقیم).

برای درک ساختار جمله بالا، باید آن را به صورت لفظ به لفظ ترجمه کنیم. همانطور که مشاهده می‌کنید، der Mutter مفعول غیر مستقیم جمله است که بوسه را دریافت کرده است. کودک فاعل جمله و مادر دریافت‌کننده عمل است.

تو نامه‌ای برای آن دختر می‌نویسی

Du (فاعل) schreibst dem Mädchen (مفعول غیرمستقیم) einen Brief (مفعول مستقیم).

در جمله بالا، دختر دریافت‌کننده است و عملی برای او صورت گرفته است. عمل نوشتن نامه است و einen Brief مفعول مستقیم جمله است که حالت آکوزاتیو را نشان می‌دهد.

یک نکته مهم را در ذهن داشته باشید: حالت داتیو در زبان آلمانی همان حالت m است، زیرا به حرف تعریف مذکر آن باید پسوند em را اضافه کنید.

حروف اضافه برای حالت داتیو در زبان آلمانی

یک سری حروف اضافه در زبان آلمانی وجود دارند که در حالت داتیو استفاده می‌شوند. در جدول زیر، از این حروف اضافه برای‌تان گفته‌ایم.

از	Aus
به غیر از، در کنار	Außer
با، در حوالی	Bei
از طریق	Mit
از [وقتی که]	Seit
در، برای	Zu

اما منظور از کاربرد این حروف اضافه در حالت داتیو چیست؟ در جدول زیر، جمله‌هایی را با این حروف اضافه آورده‌ایم تا این مفهوم کاملاً برای‌تان روشن شود:

او از ترکیه می‌آید	Sie kommt aus der Türkei
من از آن‌ها نامه گرفتم.	Wir haben einen Brief von ihnen bekommen

افعال آلمانی در حالت داتیو

در زبان المانی، یک سری فعل وجود دارد که در حالت داتیو به کار می‌روند و مفعول غیرمستقیم دارند. در جدول زیر، از این افعال و کاربردشان در جمله برای‌تان گفته‌ایم.

من به مرد کمک می‌کنم.	Ich helfe dem Mann.	helfen
کیک برای کودکان خوشمزه است، کودکان کیک را دوست دارند.	Der Kuchen schmeckt dem Kind.	schmecken
ژاکت اندازه زن است.	The jacket fits the woman.	passen
کتاب متعلق به دخنر است.	Das Buch gehört dem Mädchen.	gehören
من به پدر تبریک گفتم.	Ich gratuliere dem Vater.	gratulieren
من از مادرم ممنونم	Ich danke der Mutter	danken

افعال آلمانی در حالت آکوزاتیو و داتیو

یک سری افعال نیز در زبان آلمانی وجود دارند که مفعول مستقیم و غیر مستقیم می‌گیرند. در واقع، از این افعال، برای حالت آکوزاتیو و داتیو در آلمانی می‌توانید استفاده کنید. در جدول زیر، از این افعال آلمانی و کاربردشان در جمله برای‌تان گفته ایم.

مرد اتومبیل را به زن داد.	Der Mann gibt der Frau das Auto	geben
من برای تو نامه‌ای را می‌نویسم.	Ich schreibe dir einen Brief.	schreiben
او گل‌هایی را برای مرد آورد.	Sie bringt dem Mann die Blumen.	bringen
من بسته‌ای را برای دوستم فرستادم.	Ich schicke meinem Freund ein Paket.	schicken
او (مذکر) شهر را به او نشان داد.	Er zeigt ihr die Stadt	zeigen
آخر هفته خوبی را برای تو آرزو می‌کنم.	Ich wünsche dir ein schönes Wochenende	wünschen
کودک عکسی را به پدرش هدیه کرد.	Das Kind schenkt dem Vater ein Bild.	schenken

همانطور که مشاهده کردید، افعال بالا، برای تکمیل معنای جمله، علاوه بر مفعول مستقیم، به مفعول غیر مستقیم نیز نیاز دارند. بنابراین برای کاربرد واژه در این جمله‌ای، باید حواس‌تان به حالت داتیو و اکوزاتیو باشد.

سخن آخر

تا به این‌جا، با چهار حالت در زبان آلمانی آشنا شدید و حالت‌های آکوزاتیو و داتیو را کاملاً یاد گرفتید. حالت آکوزاتیو به مفعول مستقیم اشاره دارد و حالت داتیو به مفعول غیر مستقیم اشاره دارد. برای کاربرد حروف تعریف در زبان آلمانی، باید این حالت‌ها را بشناسید. با تمرین و تکرار، می‌توانید به آکوزاتیو و داتیو در زبان آلمانی کاملاً مسلط شوید و با خیال راحت، جمله بسازید و صحبت کنید.

اگر بخواهید جمله‌ای بسازید، مسلماً به فعل نیاز دارید. در مورد زبان آلمانی نیز این مسئله صدق می‌کنید. اگر بخواهید به زبان آلمانی صحبت کنید یا بنویسسید، باید افعال آلمانی را بشناسید و به شیوه صحیح به کارشان بگیرید. یک سری از افعال در زبان آلمانی بسیار رایج هستند و اگر آن‌ها را یاد بگیرید و نحوه صرف‌شان را در زمان‌های مختلف بدانید، گام مهمی را در راستای نوشتن و صحبت کردن به زبان آلمانی برداشته‌اید. در این مطلب، از افعال رایج در زبان آلمانی برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

زمان افعال در زبان آلمانی

پیش از شناخت افعال رایج در زبان آلمانی، باید زمان افعال و نحوه صرف‌شان را بشناسید، چرا که اگر هزاران فعل را بشناسید و معنای‌شان را نیز بدانید، بدون توانایی صرف‌شان، نمی‌توانید از آن‌ها استفاده کنید. بنابراین یادیگری نحوه صرف افعال آلمانی در زمان‌های مختلف اهمیت بسیار زیادی دارد.

بسته به فاعل جمله و زمان اتفاق افتادن فعل، ظاهر فعل تغییر می‌کند.

صرف فعل در زبان آلمانی

در زبان آلمانی، مصدر فعل به en ختم می‌شود. برای مثال، treten (زدن) و laufen (دویدن) مصدر فعل در زبان آلمانی هستند.

مصدر فعل را می‌توانید در شش زمان اصلی در زبان آلمانی صرف کنید:

زمان حال	Präsens
زمان حال کامل	Perfekt
زمان گذشته ساده	Präteritum
زمان گذشته کامل	Plusquamperfekt
زمان آینده	Futur I
زمان آینده کامل	Futur II

زمان حال ساده در زبان آلمانی (Präsens)

اولین زمانی که در زبان آلمانی یاد می‌گیرید زمان حال ساده یا Präsens است و همانطور که از نامش پیدا است، برای صحبت در مورد مسائل زیر از آن استفاده می‌کنیم:

• کاری که در حال انجام است
• آنچه به صورت مرتب یا همیشه، انجامش می‌دهیم
• کاری که قرار است در آینده نزدیک انجام شود

با یادگیری زمان حال ساده در زبان آلمانی، می‌توانید در مورد خودتان، برنامه‌های زندگی و کارهای روزمره‌تان به زبان آلمانی صحبت کنید.

برای صرف افعال در زمان حال ساده، باید ریشه آن‌ها توجه داشته باشید.

در جدول زیر، برای یادگیری حال ساده، به جمله‌های زیر توجه کنید:

من در حال یادگیری زبان آلمانی هستم.	Ich lerne Deutsch
او یک سگ دارد	Er hat einen Hund
آن‌ها نمی‌آیند	Sie kommen nicht

در جمله آخر، از زمان حال ساده برای صحبت در مورد چیزی مربوط به آینده نزدیک صحبت خواهیم کرد.

زمان حال کامل در زبان آلمانی (Perfekt)

زمان حال کامل در زبان آلمانی برای صحبت در مورد اتفاقاتی استفاده می‌شود که در گذشته نزدیک (چند دقیقه پیش، چند ساعت پیش، چند هفته پیش، چند روز پیش یا چند ماه پیش) رخ داده است. همچنین برای مورد خطاب دادن کسی به زبان غیررسمی، می‌توانید از این زمان استفاده کنید.

زمان حال کامل در آلمانی در نوشتار و گفتار کاربرد دارد.

برای صرف افعال در این زمان، باید از افعال کمکی sein و hanben به همراه قسمت سوم فعل استفاده کنید. برای ساختن این زمان، باید این افعال کمکی را به زمان حال بیاورید.

برای ساختن قسمت سوم فعل در زبان آلمانی، باید ge را به ابتدای ریشه فعل و t را به انتهای آن اضافه کنید. این قانون در مورد افعال باقاعده است.

در مورد افعال بی‌فاعده در زبان آلمانی، باید ge را به ابتدای فعل بیاورید و en را به انتهای آن اضافه کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

ما به آمریکا رفتیم	Wir sind nach Amerika gefahren
من شماره تلفنم را به او دادم.	Ich habe ihm meine Nummer gegeben
تو همه غذا را خورده‌ای	Du hast das ganze Essen gegessen

زمان گذشته ساده در زبان آلمانی (Präteritum)

زمان گذشته ساده در زبان آلمانی یا Präteritum برای صحبت در مورد زمانی در گذشته دورتر استفاده می‌شود (یعنی سال‌ها پیش، دهه‌ها پیش و قرن‌ها پیش). همچنین برای مورد خطاب دادن اشخاص به زبان رسمی، می‌توانید از این زمان استفاده کنید.

البته جالب است بدانید که گویش‌وران زبان آلمانی وسواس چندانی در مورد به کارگیری این زمان‌ها ندارند و از زمان گذشته ساده و زمان کامل به جای یکدیگر استفاده می‌کنند.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

در سال 1781، موزارت به وین نقل مکان کرد.	Mozart zog 1781 nach Wien um
در سال 1859، بیگ بن کامل شد.	Big Ben wurde 1859 fertiggestellt

زمان گذشته کامل در زبان آلمانی (Plusquamperfekt)

زمان گذشته کامل یا ماضی بعید در زبان آلمانی عملی را وصف می‌کند که پیش از عمل دیگری در گذشته رخ داده است.

برای صرف فعل در زمان گذشته کامل، به افعال کمکی haben و sein و قسمت سوم فعل نیاز دارید. در این مورد باید از شکل گذشته این افعال کمکی استفاده کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

پیش از آنکه شنل قرمزی به خانه برسد، گرگ مادربزرگش را خورده بود.	Der Wolf hatte die Großmutter schon gefressen, als Rotkäppchen ins Haus kam
تا وقتی او آسیب ندیده بود، ما خوب بازی می‌کرده بودیم.	Wir hatten gut gespielt, bis sie verletzt wurde

زمان آینده در زبان آلمانی (Futur I)

اگر بخواهید فعلی را به زمان آینده ببرید، کافی است فعل کمکی warden را به مصدر فعل اضافه کنید. از این زمان برای صحبت در مورد اتفاقات آینده استفاده کنید.

ما سعی خواهیم کرد بیشتر بخوریم	Wir werden versuchen, langsamer zu essen
من جواب را به شما خواهم گفت	Ich werde Ihnen die Antwort sagen
بده، در عوض دریافت خواهی کرد.	Gebt und ihr werdet wiederum empfangen

زمان آینده کامل در زبان آلمانی (Futur II)

برای صرف افعال در زمان آینده کامل در زبان آلمانی یا آینده نوع دوم به قسمت سوم فعل نیاز خواهید داشت. در واقع، باید فعل کمکی warden را با قسمت سوم فعل و heben یا sein ترکیب کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

تا شما برسید، ما خواهیم رسید	Wenn ihr ankommt werden wir ein Hotel gefunden haben
تا شب، ظرف‌ها را خواهیم شست.	Bis heute Abend werden wir das Geschirr gespült haben

 قانون صرف افعال در زبان آلمانی

برای صرف افعال در زبان آلمانی، باید به یک سری نکات توجه داشته باشید.

ابتدا ضمایر را در زبان آلمانی بشناسیم.

من	ich
تو	du
او (مذکر/ مونث)، آن، یک	Er/sie/es/man
ما	wir
شما (جمع)	ihr
آن‌ها/ شما	Sie/ Sie

پس از آن‌که دانستید فاعل جمله‌تان جمع است یا مفرد، مونث است یاد مذکر، باید نوع فعل را تشخیص دهید. در زبان آلمانی، سه نوع فعل دایم: ضعیف، قوی و ترکیبی.

افعال ضعیف یا باقاعده در صرف شدن، پیرو قانون مشخصی هستند. کافی است نحوه صرف کردن چند فعل ضعیف را ببینید تا بتوانید همه افعال ضعیف را صرف کنید. در انتهای افعال ضعیف در زبان آلمانی en وجود دارد و برای صرف این افعال، باید En را حذف کنید و حروف مناسب را اضافه کنید.

اکنون، فعل ضعیف learn (یاد گرفتن) را صرف می‌کنیم.

من یاد می‌گیرم	ich lerne
تو یاد می‌گیری	du lernst
او یاد می‌گیرد	er/sie/es lernt
ما یاد می‌گیریم	wir lernen
شما یاد می‌گیرید	ihr lernt
آن‌ها یاد می‌گیرند	sie lernen

افعال قوی یا بی‌قاعده پیرو قاعده مشخصی نیستند و باید صرف هر کدام از آن‌ها را به صورت جداگانه یاد بگیرید. برخی از افعال پرکاربرد آلمانی نیز در دسته افعال قوی قرار می‌گیرند

افعال مدال در زبان آلمانی

افعال مدال در زبان آلمانی همان‌هایی هستند که در مورد احتمال، اجازه، درخواست، پیشنهاد، اجبار یا نصیحت با شما صحبت می‌کنند. در زبان آلمانی، شش فعل مدال وجود دارد:

توانستن	können
احتمال داشتن	dürfen
دوست داشتن	mögen
باید	müssen
باید	sollen
خواستن	wollen

پرکاربردترین افعال در زبان آلمانی

با شناخت انواع افعال در زبان آلمانی و نحوه صرف کردن‌شان، نوبت به پرکاربردترین افعال در زبان آلمانی می‌رسد. در ادامه، از افعال رایج در زبان آلمانی همراه با مثال برای‌تان خواهیم گفت.

فعل Mögen

فعل Mögen در زبان آلمانی به معنای دوست داشتن است و یکی از پرکاربردترین واژگان در زبان آلمانی است. با استفاده از این فعل، می‌توانید خواسته‌ها و آرزوهای‌تان را نیز بیان کنید.

من دوست دارم…./ من دوست ندارم…..	Ich mag…/ Ich mag nicht…
من دوست دارم فوتبال بازی کنم	Ich mag Fußball spielen
من دوست ندارم تو این کار را انجام می‌دهی	Ich mag es nicht, wenn du das tust
او دوست دارد کودکی را به فرزندی قبول کند	Wir möchten ein Kind adoptieren

فعل Können

فعل Können به معنای توانستن است.

من می‌توانم…./ من نمی‌توانم….	Ich kann… / Ich kann nicht…
ما می‌توانیم برقصیم	Wir können tanzen
آن‌ها می‌توانند زبان آلمانی را یاد بگیرند	Ihr könnt Deutsch lernen

فعل gehen

فعل gehen به معنای «رفتن» است.

من شنبه به بازار می‌روم.

Ich gehe am Samstag auf den Markt.

فعل wollen

فعل wollen به معنای خواستن است.

آیا تو می‌خواهی امشب فیلم ببینی؟

Willst du heute Abend einen Film sehen?

فعل Haben

فعل haben به معنای داشتن است و همانطور که مشاهده کردید، برای صرف فعل در برخی زمان‌ها نیز، در نقش فعل کمکی ظاهر می‌شود.

ما گربه‌ای را گم کرده‌ایم (فعل کمکی)	Wir haben die Katze verloren
من موی بلندی دارم	Ich habe langes Haar
آن‌ها در را باز گذاشته‌اند	Sie haben die Tür offen gelassen –
تو کارهای زیادی برای انجام دادن داری	Ihr habt viel zu tun

فعل Sein

فعل sein همان فعل to be است و می‌توان گفت پرکاربردترین فعل در زبان آلمانی است. فعل sein از افعال بی‌قاعده یا قوی در زبان آلمانی است. در جدول زیر، صرف این فعل را مشاهده کنید:

اول شخص مفرد	ich bin
دوم شخص مفرد	du bist
سوم شخص مفرد	er/sie/es/man ist
اول شخص جمع	wir sind
دوم شخص جمع	ihr seid
سوم شخص جمع	Sie sind

اکنون کاربرد این افعال را جمله زیر ببینید.

من بلندتر از پدرم هستم

Ich bin größer als mein Vater

فعل sagen

فعل sagen به معنای «گفتن» یکی دیگر از افعل ضعیف است و طبق قاعده صرف می‌شود.

چگونه آن را به زبان آلمانی می‌گویی؟

Wie sagt man das auf Deutsch?

فعل geben

فعل geben نیز فعلی ضعیف و به معنای «دادن» است.

او کرایه را به راننده تاکسی داد

Er gibt dem Taxifahrer das Geld.

فعل sehen

فعل sehen به معنای دیدن است.

من برج تلویزیون را از خانه‌ام می‌بینیم.

Ich sehe den Fernsehturm von meinem Fenster aus.

سخن آخر

تا به اینجا، با افعال رایج در زبان آلمانی آشنا شدید. همانطور که مشاهده کردید، چند نوع فعل در زبان آلمانی وجود دارد و برای استفاده از هر فعل، باید نوع آن را بشناسید تا بتوانید در زمان مناسب صرفش کنید. بنابراین پیش از یادگیری افعال، باید زمان‌های مختلف را بشناسید، با افعال قوی و ضعیف در زبان المانی اشنا شوید تا بتوانید فعل مورد نظرتان را صرف کنید و در جمله به کار بگیرید.

وقتی شروع به یادگیری زبان آلمانی می‌کنید، اولین کلمه‌ای که یاد می‌گیرید Hallo است. حتی اگر یادگیری زبان آلمانی را شروع کرده‌اید و سلام و احوالپرسی به زبان آلمانی را یاد گرفته‌اید، بهتر است به دنبال آموزش دیگر روش‌های سلام و احوالپرسی در زبان آلمانی باشید. اما راه های سلام و احوالپرسی به آلمانی چیست؟ در این مطلب، هر آنچه باید در مورد سلام و احوالپرسی به زبان المانی بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

سلام به زبان آلمانی

واژه‌ای متعددی در زبان المانی برای سلام کردن وجود دارد. در ادامه، از این واژه‌ها برای‌تان خواهیم گفت.

واژه Hallo

واژۀ Hallo در زبان المانی به معنای سلام است و یکی از رایج‌ترین معادل‌های واژه سلام در زبان آلمانی است. همانطور که مشاهده می‌کنید، واژه Hallo شبیه به کلمه Hello در زبان انگلیسی است و تلفظ آن بسیار آسان است. در هر شرایطی، می‌توانید از این واژه استفاده کنید.

وازه Hi

واژه Hi در زبان آلمانی دقیقا معادل واژه Hi در زبان انگلیسی است. این واژه را در موقعیت‌های غیررسمی و برای صحبت با افراد جوان، می‌توانید از این واژه استفاده کنید.

واژه Hey

واژه Hey در زبان آلمانی معادل واژه Hey در زبان آلمانی است. برای سلام و احوالپرسی با دوستان و آشنایان نزدیک‌تان می‌توانید از این واژه استفاده کنید. گاهی این واژه را به صورت He می‌نویسیم و تلفظ می‌کنیم.

واژه‌های Heda  و Hoi نیز به همین معنا است و دقیقاً کاربرد مشابهی را دارد.

واژه Hallöchen

واژه Hallöchen روشی دوستانه برای سلام کردن به دیگران است.

واژه Huhu

واژه Huhu عبارتی عامیانه برای سلام کردن است و معمولاً در میان دوستان صمیمی رایج است.

احوالپرسی در زبان آلمانی

تا به اینجا، با معادل‌های المانی واژه سلام در زبان آلمانی آشنا شدید، اکنون نوبت به اصطلاحات و جمله‌های مربوط به احوالپرسی کردن می‌رسد. در ادامه، از این جمله‌ها و عبارت‌ها برای‌تان خواهیم گفت.

عبارت Guten Morgen

عبارت Guten Morgen معادل عبارت «صبح بخیر» در زبان آلمانی است. مخفف این عبارت  Morgen است.

عبارت Guten Abend

عبارت آلمانی Guten Abend به معنای «عصر بخیر» در زبان آلمانی است. از این عبارت در ابتدای احوالپرسی استفاده کنید، نه برای اتمام آن.

عبارت Guten Tag zusammen

عبارت Guten Tag zusammen را زمانی استفاده کنید که می‌خواهید به جمعی از مردم سلام دهید. این عبارت بسیار رسمی است و بهتر است آن را در جلسات کاری یا کنفرانس استفاده کنید. در موقعیت‌های غیررسمی، از عبارت‌هایی مانند luentu-tts engine و Hallo zusammen استفاده کنید.

عبارت Schönen guten Tag

عبارت Schönen guten Tag به معنای «روز خوبی داشته باشید» است. این عبارت بسیار رسمی است و می‌توانید آن را در فضای رسمی استفاده کنید. برای مثال، وقتی با کسی که آن را نمی‌شناسید صحبت می‌کنید، می‌‎‌توانید از این عبارت استفاده کنید.

عبارت Gute Nacht

عبارت Gute Nacht به معنای «شبخیر» است. از این عبارت، پیش از خواب استفاده کنید.

عبارت Wie geht es dir

عبارت Wie geht es dir در زبان آلمانی به معنای «چطوری» است. اگر قرار است با جوانان یا دوستان‌تان صحبت کنید، می‌توانید از واژه dir استفاده کنید، اما در موقعیت‌های رسمی، باید از Ihnen استفاده کنید.

سلام و احوالپرسی در نواحی مختلف آلمانی

شاید برای‌تان جالب باشد بدانید که در نواحی مختلف آلمان و در کشورهای آلمانی زبان، از واژه‌های متفاوتی برای سلام و احوالپرسی استفاده می‌کنند. در ادامه، از این واژه‌ها و اصطلاحات برای‌تان خواهیم گفت.

واژه Moin

در شمال آلمان، از وازه Moin برای سلام کردن استفاده می‌کنند. از این واژه برای خداحافظی کردن نیز می‎‌توانید استفاده کنید.

واژه Servus

در جنوب آلمان، از واژه Servus برای سلام کردن استفاده می‌کنند. در اتریش و اروپای شرقی و مرکزی نیز از این واژه استفاده می‌کنند. این واژه ریشه در زبان لاتین دارد و معمولاً برای احوالپرسی کردن و خداحافظی کردن نیز از آن استفاده می‌کنند.

واژه Grüß Gott

در بخش‌هایی از جنوب آلمان، سوئیس و اتریش، از واژه Grüß Gott برای سلام استفاده می‌کنند. اگر در شمال آلمان از این عبارت استفاده کنید، برای‌شان بسیار عجیب خواهد بود. در واقع، عبارت Grüß Gott دقیقاً به معنای «درود خداوند بر شما» است و بسیار مهجور، قدیمی و مذهبی به نظر می‌رسد. بنابراین بهتر است از این عبارت فقط در جاهایی استفاده کنید که این نوع صحبت کردن رایج است.

واژه Griaß dich

واژه Griaß dich به معنای سلام است و در موقعیت‌های غیررسمی، برای صحبت با دوستان و اعضای خانواده، استفاده می‌شود.

سخن آخر

تا به اینجا، به سلام و احوالپرسی به زبان آلمانی آشنا شدید. همانطور که مشاهده کردید، واژه‌ها و عبارت‌های متعددی برای سلام و احوالپرسی به زبان آلمانی وجود دارد و هر کدام از آن‌ها معنای متفاوتی دارند. برخی از آن‌ها فقط برای موقعیت‌های رسمی هستند و برخی دیگر به موقعیت‌های غیررسمی اختصاص دارند، برخی مختص به شمال آلمان است و برخی دیگر فقط در جنوب آلمان کاربرد دارد. بنابرین، هنگام یادگیری سلام به آلمانی، باید به همه این نکات توجه داشته باشید تا بتوانید مثل یک گویش ور زبان المانی صحبت کنید.