صفت‌ها و حروف اضافه دو جزو پراستفاده کلام در زبان انگلیسی است. از این دو برای ارائه توضیحات بیشتر در مورد اسم‌ها و افعال و حتی دیگر صفت‌ها و حروف اضافه استفاده می‌کنند. بنابراین اصلاً عجیب نیست اگر بخواهید آن‌ها را برای ساختن عبارتی تازه ترکیب کنید. در این مطلب، هر آنچه باید درمورد صفت و حروف اضافه در زبان انگلیسی بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

معرفی نقش صفت و حرف اضافه در زبان انگلیسی

صفت در زبان انگلیسی کلمه‌ای است که شخص، مکان یا جسمی را توصیف می‌کند. در دستور زبان انگلیسی، صفت قبل از اسم قرار می‌گیرد. به جمله‌های زیر توجه کنید:

مرد قد بلندی که لباس قرمزی را پوشیده است دوست من است.	The tall man in the red shirt is a friend of mine.
در جاده آرامی رانندگی کردیم تا به شهر کوچکی رسیدیم.	We drove along a quiet road until reaching a small town.
من کتاب جالبی را می‌خوانم.	I’m reading an interesting book.

و اما حرف اضافه چیست؟ حروف اضافه وازگانی هستند که برای اتصال دو ایده یا نشان دادن رابطه میان دو مفهوم به کار می‌رود. از پرکاربردترین حروف اضافه در زبان انگلیسی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: at، in، on، for، to، with و from.

ترکیب صفت و حرف اضافه در زبان انگلیسی

در زبان انگلیسی، به عبارت‌هایی بر می‌خورید که شامل صفت و حرف اضافه هستند. این عبارت‌ها فعل و اسامی داخل جمله را توضیح می‌‌دهند. صفت توصیف‌کننده ویژگی اسم یا فعل است و حرف اضافه نیز صفت را به اسم یا فعل متصل می‌کند.

در این زبان، هیچ قانون مشخصی در مورد استفاده صفات و حروف اضافه به همراه یکدیگر وجود ندارد. در واقع، هیچ طبقه‌بندی‌ای وجود ندارد که به شما بگوید کدام دسته از افعال با کدام حروف اضافه به کار می‌رود. برای یادگیری حروف اضافه همراه با صفت، باید آنقدر متن انگلیسی بخوانید و فیلم انگلیسی ببینید تا به این صفات و حروف اضافه‌شان استفاده کنید.

حروف اضافه و صفت های همراه با آن‌ها

حروف اضافه متعددی در زبان انگلیسی وجود دارد که در ادامه، از برخی از آن‌ها و صفت‌های همراه‌شان برای‌تان خواهیم گفت.

حرف اضافه at

حرف اضافه at را با صفت‌هایی مانند surprised،  angry، good و terrible استفاده کنید. می‌توان گفت حرف اضافه at به همراه صفت‌های مربوط به مهارت‌ها و توانایی‌ها استفاده می‌شود.

به کاربرد این صفت‌ها به همراه حرف اضافه‌شان در جمله‌های زیر توجه کنید:

زبان انگلیسی‌اش واقعاً خوب است.	He’s really good at English.
در نواختن پیانو شگفت انگیز است.	She’s amazing at the piano.
در سازمان‌دهی شگفت‌انگیز است.	They’re terrible at organizing anything.
در طراحی زیاد خوب نیستم.	I’m not very good at drawing.

حرف اضافه about

حرف اضافه about را با صفت‌های احساسی، مثل، استفاده کنید. با استفاده از این حرف اضافه نشان می‌دهید چه چیزی سبب ایجاد یک سری از احساسات شده است.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

از این تصمیم عصبانی هستم.	I’m angry about the decision.
برای ارائه استرس دارد.	He’s nervous about the presentation.
برای شغل جدیدش هیجان‌زده است.	She’s excited about the new job.
آن‌ها نگران امتحان هستند.	They were worried about the exam.

حرف اضافه of

معمولاً حرف اضافه of را به همراه صفت‌های مربوط به احساسات می‌توانید استفاده کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

او می‌ترسد به مادرش بگوید.	She was afraid of telling her mum.
من می‌ترسم تصادف کنم.	I’m frightened of having an accident.
او از پرواز کردن می‌ترسد.	He’s scared of flying.
تو باید به پیشرفت خودت افتخار کنی.	You should be proud of your progress.

حرف اضافه to

از حرف اضافه to برای نشان دادن ارتباط میان اشخاص یا اجسام استفاده کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

من با کارگردان ازدواج می‌کنم.	He’s married to the director.
من به تلفن اعتیاد دارم.	I’m addicted to my phone.
من به دانه‌ها حساسیت دارم.	I’m allergic to nuts.
این یکی شبیه به مورد قدیمی است.	It’s similar to the old one.

همچنین می‌توانید از این حرف اضافه برای صحبت در مورد رفتار شخصی با شخص دیگر استفاده کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

رفتار آن‌ها با من واقعاً دوستانه بود.	They were really friendly to me.
آیا با تو خوب بود؟	Was he nice to you?
او همیشه با من مودب است.	He is always polite to everyone.
رفتار او با پیشخدمت خیلی بی ادبانه بود.	She was very rude to the waitress.

حرف اضافه for

حرف اضافه for نیز به همراه صفت به کار می‌رود. مثال‌های زیر را ببینید.

ورزش برای تو خوب است.	Exercise is good for you.
استرس برای تو بد است.	Stress is bad for you.
این شهر به پنیرهایش مشهور است.	The town is famous for its cheese.

سخن آخر

تا به اینجا، با صفت و حرف اضافه آشنا شدید. همانطور که متوجه شدید، یک سری حروف اضافه‌ای با یک سری صفت‌های مشخص استفاده می‌شود. با تمرین و تکرار و مطالعه متون مختلف، می‌توانید صفت‌ها و حروف اضافه‌شان را یاد بگیرید و در نوشتار  و گفتار روزمره‌تان به کار بگیرید.

آشنایی با علائم نگارشی یکی از قدم‌های مهم در مسیر یادگیری زبان انگلیسی است و علامت تعجب یکی از علائم نگارشی مهم در این زبان است. علامت تعجب فقط برای بیان تعجب از چیزی به کار نمی‌رود، بلکه در زبان انگلیسی کاربردهای دیگری نیز دارد.  در این مطلب، هر آنچه باید در مورد علامت تعجب در انگیسی بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

علامت تعجب در انگلیسی چیست؟

علامت تعجب  یا  exclamation point یکی از علائم نگارشی در زبان انگلیسی است که حاکی از احساسات نویسنده جمله یا تأکید وی بر چیزی است. با استفاده از این علامت، می‌توانید احساسات شدیدی را، مانند خشم، تعجب و لذت، بیان کنید.

 علامت تعجب حاصل ترکیب یک نقطه و یک خط عمود بر آن است: !

علامت تعجب نیز مثل نقطه (.) در انتهای جمله ظاهر می‌شود و لحن آن را تغییر می‌دهد.

به جمله‌های زیر توجه کنید:

من سیب را خوردم.	I ate the apple.	لحن آرام
من سیب را خوردم!	I ate the apple!	لحن هیجان زده
من سیب را خوردم؟	I ate the apple?	لحن مغشوش

همانطور که در جمله‌های بالا مشاهده کردید، یه جمله واحد می‌تواند چندین مفهوم و حس را به همراه خودش داشته باشد. در واقع، علامت نگارشی می‌تواند به جمله لحن و احساس ببخشد.

اکنون کاربرد علائم نگارشی را در جمله امری انگلیسی مشاهده کنید.

آشغا‌ل‌ها را بیرون ببر.	Take out the trash.	لحن آرام
آشغا‌ل‌ها را بیرون ببر!	Take out the trash!	لحن عصبانی
آشغا‌ل‌ها را بیرون ببر؟	Take out the trash?	لحن مغشوش

کاربرد علامت تعجب در جمله انگلیسی

علامت تعجب بر لحن جمله تأثیر می‌گذارد، اما نقطه این عملکرد را در جمله ندارد. به جمله‌های زیر توجه کنید:

بله، من با تو ازدواج خواهم کرد.	Yes, I will marry you!
اوه! این لباسی زیبا است!	Oh! That is a gorgeous dress!
واو! باورم نمی‌شود اینجا به سمت تو دویدم.	Wow! I can’t believe I ran into you here.
جسیکا به من گفت که تو فرزندی داری!	Jessica told me that you’re having a baby!
پدر ویل فریاد زد: «تو دردسرهای زیادی داری!»	“You are in a lot of trouble!” shouted Will’s dad.
نه! من دوباره تکالیفم را فراموش کردم!	No! I forgot my homework again!
دست نگه دار! من را داخل استخر پرت نکن!	Stop! Don’t throw me in the pool!
او گفت: «از سر راهم برو کنار!»	“Get out of my way!” she said

همانطور که درجمله‌های بالا مشاهده می‌کنید، علامت تعجب بعد از حرف ندا نیز قرار می‌گیرد، اما نقطه، در جمله بعد از آن استفاده می‌شود.

اگر می‌خواهید در نقل قول‌ها از علامت تعجب استفاده کنید، باید آن را داخل علامت نقل قول قرار دهید، درست مثل دیگر علائم نگارشی.

علامت تعجب برای بیان احساسات

 وقتی انتهای جمله را از نقطه به علامت تعحجب تغییر می‌دهید، احساساتی را وارد جمله می‌کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید تا متوجه تغییر لحن بشوید:

من نمی‌توانم برای رفتن به دیزنی لند صبر کنم!	I can’t wait to go to Disneyland!	لحن هیجان زده
تو حالا ماشین جدیدی را خریدی!	You already bought a new car!	لحن شگفت زده
چطور جرأت می‌کنی از من اطاعت نکنی!	How dare you disobey me!	لحن عصبانی
این کوه حتی از آن چیزی که فکرش را می‌کردم بزرگتر است!	That mountain is even bigger than I thought!	لحن وحشت زده
ما نمی‌خواهیم به مهمانی برویم!	We don’t want to go to the party!	لحن تأکیدی

علامت تعجب برای تأکید بر حرف ندا

وقتی می‌خواهید احساسات خیلی شدیدی را بیان کنید، لازم نیست از چندین علامت تعجب استفاده کنید، بلکه کافی است به جای آن، از حرف ندا استفاده کنید و پس از آن، علامت تعجب بگذارید. در جمله‎‌های زیر، از کاربرد حروف ندا و حرف اضافه برای بیان احساسات برای‌تان گفته‌ایم:

اوه! چه زمانی می‌روی؟	Oh! When are you going?
آخ! درد می‌کند.	Ouch! That hurt.

علامت تعجب برای تبدیل درخواست به دستور

وقتی جمله امری به نقطه منتهی می‌شود، یعنی درخواستی محترمانه در آن مطرح شده است. همچنین، لحن این جمله‌ها جدی و آرام است.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

لطفاً صدای موزیک را کم کن.	Please turn your music down.
پوره سیب زمینی را بده.	Pass the mashed potatoes.
لطفاً پنجاه دلار به من قرض بده.	Lend me fifty dollars, please.

وقتی علامت تعجب را به جمله اضافه می‌کنید، جمله لحن دستوری می‌گیرد و واژه please نیز حذف می‌شود، درست مثل جمله‌های زیر:

صدای موزیک را کم کن!	Turn your music down!
پوره سیب زمینی را بده!	Pass the mashed potatoes!
پنجاه دلار به من قرض بده!	Lend me fifty dollars!

کاربرده علامت ?! چیست؟

گاهی علامت تعجب و علامت پرسشی در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند و لحن مشخصی را منتقل می‌کنند. به مثال‌های زیر توجه کنید:

باورنکردنی به نظر رسیدن	اتومبیل را فروختی؟	You sold your car?!
سوال با ترس زیاد	چطوری به خانه می‌روی؟!	How are we going to get home?!
باورنکردنی به نظر رسیدن	پول‌مان تمام شد؟!	We’re out of money?!
نشان دادن ضرورت	بیداری؟	Are you awake?!

یادتان باشد که از این ترکیب نباید در نوشته‌های رسمی استفاده کنید، بلکه فقط در ایمیل‌های غیررسمی و مکالمه‌های دوستانه می‌توانید از این دو علامت در کنار یکدیگر استفاده کنید. همچنین، از چند علامت تعجب پشت سر هم (!!!!) نیز فقط در جمله‌ها و بافتارهای غیررسمی می‌توانید استفاده کنید.

سخن آخر

تا به اینجا، با علامت تعجب در انگلیسی آشنا شدید. از این علامت نگارشی، برای بیان احساسات شدید استفاده کنید. برای بیان احساسات بیشتر، می‌توانید از حرف ندا نیز در کنار علامت تعجب استفاده کنید. همچنین، یادتان باشد که کاربرد همزمان علامت پرسش و تعجب در کنار یکدیگر، فقط در متون غیررسمی امکان‌پذیر است و نباید در نوشته‌های رسمی به کار رود.

افعال عبارتی متشکل از دو یا چند واژه است که در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند و افعال جدیدی را با معنای جدید می‌سازند. برای مثال، فعل عبارتی pick up به معنای گرفتن و بلند کردن است و معنایی کاملاً مجزا از pick و up دارد.  افعال عبارتی در انگلیسی محاوره بسیار پرکاربرد هستند، اما به راحتی نمی‌توانید معنای آن‌ها را حدس بزنید، چرا که معمولاً معنای‌شان هیچ ارتباطی با اجزای تشکیل دهنده‌شان ندارند. معمولاً افعالی که برای ساختن افعال عبارتی استفاده می‌شوند در افعال مختلف قرار می‌گیرند و هر کدام از این افعال نیز معنای متفاوتی دارند. اما انواع افعال عبارتی چیست؟ چگونه افعال عبارتی انگلیسی را صرف کنیم؟

در این مطلب، هر آنچه باید در مورد افعال عبارتی در زبان انگلیسی بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

فعل عبارتی در انگلیسی چیست؟

فعل عبارتی در زبان انگلیسی متشکل از چند واژه است. معمولاً هر فعل عبارتی از یک فعل و یک قید یا حرف اضافه تشکیل می‌شود. در بسیاری از موارد، معنای فعل عبارتی هیچ ربطی به معنای اجزای تشکیل دهنده‌اش ندارد. در واقع، فعل عبارتی معمولاً فعلی کاملاً مستقل با معنای مستقل است. جایگاه فعل عبارتی در جمله درست مثل جایگاه فعل غیرترکیبی در جمله است. همچنین، این افعال قابل صرف شدن هستند.

چگونه افعال عبارتی انگلیسی را صرف کنیم؟

و اما می‌رسیم به صرف افعال انگلیسی! وقتی فعل عبارتی در جایگاه فعل اصلی قرار می‌گیرد، کافی است فعل اصلی داخل فعل عبارتی را صرف کنید و در نهایت، بخش دیگر فعل را به آن بچسبانید.

جدول زیر توجه کنید:

در تابستان، ظهر از خواب بیدار می‌شوم.	I get up at noon during the summer.
با وجود این، امروز صبح، موقع طلوع خورشید، از خواب بیدار شدم.	However, this morning I got up at sunrise.
این ماه، چندین بار، زود از خواب بیدار شده‌ام.	I have gotten up early too many times this month.

همانطور که در سه جمله بالا مشاهده می‌کنید، فقط فعل get تغییر می‌کند و بقیه اجزای فعل دست نخورده باقی مانده‌اند. همه افعال عبارتی را به همین ترتیب می‌توانید صرف کنید.

انواع افعال عبارتی در زبان انگلیسی چیست؟

و اما می‌رسیم به انواع افعال عبارتی در زبان انگلیسی! برای درک بهتر افعال عبارتی، بهتر است انواع آن را بشناسید: افعال گذرا و ناگذرد؛ افعال جداشدنی و افعال جدانشدنی.

افعال عبارتی گذرا

افعال عبارتی گذرا در زبان انگلیسی به مفعول مستقیم نیاز دارند، درست مثال افعال گذرای عادی در زبان انگلیسی.

به مثال زیر توجه کنید:

چارلی دیگر نمی‌تواند صدای میو میو کردن گربه را تحمل کند.

Charlie couldn’t put up with the meowing cats any longer.

افعال عبارتی ناگذر

افعال ناگذر هیچ نیازی به مفعول ندارند. در واقع، وقتی فعل ناگذر است، بدون مفعول نیز معنای جمله کامل است.

مدیر منطقه‌ای دیر کرد، بنابراین تیم فروش بدون او پیش رفت.

The regional director was late, so the sales team went ahead without her.

افعال عبارتی جداشدنی

افعال جداشدنی، همانطور که نام‌شان پیدا است، قابل جدا شدن هستند. در واقع، بین دو قسمت فعل عبارتی یک مفعول قرار دارد. برای مثال، فعل pick up از افعال عبارتی جداشدنی است و بین دو قسمت آن مفعول قرار می‌گیرد. مثلاً می‌توانید بگویید pick you up.

به مثال زیر توجه کنید:

او فراموش کرد پیش از رفتنش، لامپ را خاموش کند.

He forgot to shut the lights off before he left.

افعال عبارتی جدانشدنی

اجزای افعال عبارتی جداشدنی را نمی‌توان از یکدیگر جدا کرد. یادتان باشد همه افعال ناگذر جدانشدنی هستند و نمی‌‎توانید واژه‌ای بین دو قسمت‌شان قرار داد.

به مثال زیر توجه کنید:

پسر خودسر بدون پدرش ادامه داد.

The wayward son carried on without his father.

فعل جمله بالا ناگذر است، اما افعال گذرا نیز در زبان انگلیسی وجود دارد. به مثال زیر توجه کنید:

آن‌ها قبل از امضای قرارداد، آن را با دقت زیاد بررسی کردند.

They went over the contract meticulously before signing it.

ترتیب کلمات در جمله‌هایی با افعال عبارتی

اکثر اوقات، واژگان موجود در افعال عبارتی در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند و جدا نمی‌شوند. در افعال عبارتی ناگذر و گذرای جدانشدنی، به هیچ وجه، اجزای فعل از یکدیگر جدا نمی‌شوند و حتماً در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند.

افعال عبارتی جدا شدنی پیرو قانون دیگری هستند. افعال جداشدمی همیشه گذرا هستند، بنابراین در جمله‌هایی با افعال جداشدنی، همیشه مفعول وجود دارد. بنابراین می‌توانید مفعول مستقیم را بین افعال عبارتی جداشدنی قرار دهید:

آگوستوس هرگز هیزل را ناامید نکرد.

Augustus never let Hazel down.

اگر مفعول مستقیم جمله عبارت اسمی باشد، می‌توانید همه اجزای عبارت اسمی را بین فعل اصلی و حرف اضافه همراه آن قرار دهید. به مثال زیر توجه کنید:

شما هرگز دوستان‌تان را ناامید نمی‌کنید.

You never let any of your friends down.

در برخی از افعال عبارتی، جدا کردن اجزای فعل اختیاری نیست، بلکه اجباری است. به مثال زیر توجه کنید:

	The beginning of the movie Up gets down everyone.	غلط
شروع فیلم Up همه را دمغ کرد.	The beginning of the movie Up gets everyone down.	صحیح

سخن آخر

تا به این‌جا، با افعال عبارتی در زبان انگلیسی آشنا شدید. افعال عبارتی در زبان انگلیسی به جای فعل اصلی در جمله می‌نشینند، برخی از آن‌ها جداشدنی هستند و برخی دیگر جدانشدنی هستند، برخی گذرا و برخی دیگر ناگذر هستند. با یادگیری قواعد مربوط به افعال عبارتی انگلیسی، می‌توانید به راحتی از آن‌ها استفاده کنید

علائم نگارشی بخش مهمی از دستور زبان انگلیسی هستند و خواندن و نوشتن جمله را برای افراد آسان می‌کند. بسیاری از گویش‌وران زبان انگلیسی و زبان آموزان همه علائم نگارشی را نمی‌شناسند و حتی کاربرد صحیح آن‌ها را که می‌شناسند نیز به خوبی نمی‌دانند. بنابراین شناخت همه علائم نگارشی و یادگیری کاربرد صحیح‌شان برای هر کسی واجب است. در دستور زبان انگلیسی، چهارده علامت نگارشی وجود دارد که بسیار متمایز از یکدیگر هستند و کاربردشان نیز بسیار متفاوت است، از این رو، یادگیری‌شان چندان کار سختی نیست و فقط به کمی تمرین نیاز دارد. در این مطلب، هر آنچه باید در مورد علائم نگارشی و کاربردشان در زبان انگلیسی باید بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

علائم نگارشی در زبان انگلیسی چیست؟

علاوم نگارشی در زبان انگلیسی مجموعه‌ای از نمادها است که برای جدا کردن جمله‎ها و شفاف‌سازی معنای جمله و عناصر نوشتاری استفاده می‌شود. به عبارت دیگر، علائم نگارشی به خواننده می‌گویند که چه زمانی باید مکث کنند، کدام واژگان و جملات نقل قول هستند، کدام عبارت‌ها در جهت توضیحات بیشتر آمده‌اند، در کجا واژگان باید حذف شوند و موارد دیگر. اگر علائم نگارشی انگلیسی را بشناسید، خواندن متون انگلیسی و نوشتن متن‌ مفهوم برای‌تان بسیار آسان‌تر خواهد شد.

انواع علائم نگارشی در زبان انگلیسی

در زبان انگلیسی، چهارده علامت نگارشی وجود دارد: نقطه، علامت سوال، علامت تعجب، کاما، دو نقطه، نقطه ویرگول، خط تیره، خط ربط، براکت، قلاب، پرانتز، آپستروف، علامت نقل قول و سه نقطه.

اگر می‌خواهید متنی اصولی و صحیح را بنویسید و همچنین بتوانید متون انگلیسی را به راحتی بخوانید، باید این چهارده علامت نگارشی را بشناسید.

علاوم نگارشی در زبان انگلیسی همراه با مثال

برای شناخت علائم نگارشی در زبان انگلیسی، صرفاً دانستن نام‌شان کافی نیست، باید کاربرد آن‌ها را نیز در جمله مشاهده کنید. برای درک بهتر علامت های نگارشی در زبان انگلیسی، آن‌ها را به پنج دسته‌ تقسیم کرده‌ایم.

• علائم نگارشی برای انتهای جمله: نقطه، علامت تعجب و علامت پرسش
• کاما، دو نقطه، نقطه ویرگول
• خط تیره و خط ربط
• قلاب، پرانتز و براکت
• آپستروف، علامت نقل قول و سه نقطه

هر کدام از علائم موجود در این پنج دسته کارکرد مختص به خودشان را دارند. در ادامه، این علائم نگارشی را معرفی می‌کنیم، از کاربردشان می‌گوییم و کاربردشان را همراه را با مثال نیز نشان خواهیم داد.

علامت نقطه (.)

علامت نقطه (.) یا period پرکاربردترین علامت نگارشی در زبان انگلیسی انگلیسی است. نقطه نشان می‌دهد جمله به انتها رسیده است. این علامت در انتهای جمله کامل خبری قرار می‌گیرد. به مثال زیر توجه کنید:

سگ زیر حصار دوید.

The dog ran under the fence.

از علامت نقطه در مخفف اسامی و عناوین نیز استفاده می‌شود. در مثال‌های زیر، این کاربرد نقطه را ببینید:

دکتر اسمیت جدول بیمارش را خواند	Dr. Smith read his patient’s chart.
آقای اچ. پاتر در جلوی خودش را باز کرد.	Mr. H. Potter opened his front door.

علامت پرسش (؟)

علامت پرسی (؟) یا question mark در زبان انگلیسی در انتهای جمله پرسشی قرار می‌گیرد. معمولاً جملاتی که با واژه‌های پرسشی مانند what، how، when، where، why و who استفاده می‌شود.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

چقدر تخم‌ مرغ‌ها را دوست دارید؟	How do you like your eggs?
چرا فیلم دیشب را دوست نداشتی؟	Why didn’t you like the movie last night?

معمولاً، همه علامت‌های سوالی به تغییر لحن اشاره دارند. در واقع، وقتی علامت سوالی یا پرسش را در جمله انگلیسی می‌بینید، باید جمله را با صدای بلندتر بخوانیدد .

علامت تعجب (!)

علامت تعجب (!)  یا exclamation point در زبان انگلیسی در انتهای جمله قرار می‌گیرد. معمولاً وقتی می‌خواهیم احساساتی را بیان کنیم، از این علامت استفاده می‌کنیم. این علامت فقط برای بیان تعجب نیست، بلکه برای بیان احساساتی مثل تنفر، خشم، لذت و هر احساس دیگری به کار می‌رود. در واقع، علامت تعجب حاکی از تأکید بیشتر بر احساسات جاری در جمله است.

به کاربرد علامت تعجب در جمله‌های زیر دقت کنید:

او فریاد زد، “به پشت سرت نگاه کن!”	“Look out behind you!” she yelled.
خیلی مشتاقم فردا به پارک بروم!	I’m so excited to go to the park tomorrow!

علامت ویرگول (،)

علامت ویرگول (،) یا comma در زبان انگلیسی برای مکث در جمله به کار می‌رود. این مکث در جمله اهداف مختلفی دارد، برای مثال، برای تفکیک کردن ایده‌ها، عبارت‌ها یا حتی تغییر ساختار جمله به کار می‌رود.

البته این علامت نگارشی کاربردهای دیگری نیز دارد:

از علامت نگارشی کاما برای خطاب مستقیم کسی استفاده می‌شود:

جو، از دیدن دوباره‌ات خوشحالم.

Joe, it was nice to see you again.

از علامت نگارشی کاما برای جدا کردن دو جمله کامل استفاده کنید:

او به کتابخانه رفت، و سپس برای ناهار بیرون رفت.

He went to the library, and then he went out for lunch.

از کاما برای فهرست کردن موارد مختلف در جمله استفاده می‌شود:

او به خرید رفت و کفش، لباس، دو پیراهن و یک شلوار خرید.

She went shopping and bought shoes, a dress, two shirts, and a pair of pants.

یادتان باشد که از این علامت فقط باید در جای خودش استفاده کنید، چرا که استفاده بیش از حد از آن سبب بدخوانی می‌شود. مثلاً برای وصل کردن دو عبارت مستقل در جمله، لازم نیست از کاما استفاده کنید، بلکه باید از حروف ربط استفاده کنید. به مثال زیر توجه کنید:

اشتباه	تقریباً وقت شام است، من گرسته نیستم.	It’s almost time for dinner, I’m not hungry.
صحیح	تقریباً وقت شام است و من گرسته نیستم.	It’s almost time for dinner and I’m not hungry.

پیش از حرف ربط and در آخرین مورد فهرست، باید از علامت کاما استفاده کنید.

او دوست دارد میوه، کیک، سیزیجات و پاستا بخورد.

He likes to eat fruits, cake, vegetables, and pasta.

علامت دو نقطه (:)

علامت دو نقطه در زبان انگلیسی نیز کاربردهای مختلفی دارد. وقتی می‌خواهید چیزی را معرفی کنید، نقل قول کنید یا توضیحاتی را ارائه دهید، می‌توانید از این علامت استفاده کنید.

ترم قبل چهار کلاس داشت: تاریخ، زیست شناسی، هنر و اقتصاد.

She took four classes last semester: history, biology, arts, and economics.

اگر دومین عبارت از دو عبارت مستقل در راستای توضیح عبارت اول بیاید، می‌توانید از علامت دو نقطه استفاده کنید. به مثال زیر توجه کنید:

آن‌ها زمانی برای تلف کردن نداشتند: دیر شده بود.

They didn’t have time to waste: it was already late.

از دو نقطه برای تأکید بر فاعل جمله نیز می‌توانید استفاده کنید:

من فقط از یکی از سبزیجات متنفرم: کلم بروکسل.

I only hate one vegetable: brussel sprouts.

علامت نقطه ویرگول (;)

علامت نقطه ویرگول (;) یا semicolon در زبان انگلیسی دو عبارت مستقل را از یکدیگر جدا می‌کند. در این مورد، ارتباط میان عبارت‌ها بیشتر از زمانی است که از دو نقطه استفاده می‌کنیم.

به مثال زیر توجه کنید:

فردا صبح، یک جلسه دارم؛ امشب نمی‌توانم بیرون بروم.

I have a meeting tomorrow morning; I can’t go out tonight.

هر دو عبارت آنقدر مستقل هستند که بتوانند جمله‌ای جداگانه باشند، اما به جای استفاده از علامت نقطه، می‌توانید از نقطه ویرگول استفاده کنید تا نشان دهید ارتباطی میان این دو عبارت وجود دارد.

برای نوشتن چند مورد، به صورت فهرست‌وار، می‌توانید از نقطه ویرگول استفاده کنید:

تابستان گذشته، ما به لندن، انگلستان؛ پاریس، فرانسه؛ رم، ایتالیا؛ و آتن، یونان سفر کردیم.

Last summer we traveled to London, England; Paris, France; Rome, Italy; and Athens, Greece.

خط تیره (-)

در نگارش انگلیسی، دو نوع خط تیره وجود دارد که ظاهر و کاربردشان کاملاً متفاوت از یکدیگر است: En dash و Em dash.

علامت En dash معمولاً کوتاه‌تر است و معمولاً از آن برای اشاره به یک محدوده یا دامنه استفاده می‌شود. برای مثال، این علامت بین اعداد و تاریخ‌ها استفاده می‌شود:

کمپانی از سال 1990 تا 2000 فعالیت کرد.	The company was operational from 1990-2000.
او دیشب سوار قطار شیکاگو به نیویورک شد.	He took the Chicago-New York train last night.

علامت Em dash بلندتر است و گاهی از آن به جای دیگر علائم نگارشی، مانند کاما، دو نقطه یا پرانتز، استفاده می‌شود.

جوابش مشخص بود: بله!

Her answer was clear — Yes!

علامت خط هایفن (-)

علامت خط هایفن (-) یا خط پیوند را با خط تیره اشتباه نگیرید! هایفن در کلمات ترکیبی استفاده می‌شود. در واقع، وقتی دو یا چند واژه به یکدیگر متصل می‌شوند، می‌توانید از این علامت استفاده کنید. به مثال‌های زیر توجه کنید:

قدم به قدم	Step-by-step
مادرشوهر	Mother-in-law
دوست پسر قبلی	Ex-boyfriend

علامت براکت ([])

علامت براکت ([]) یا Brackets در دستور زبان انگلیسی برای ارائه توضیحات بیشتر یا شفاف‌سازی واژگان تخصصی استفاده می‌شود. همچنین وقتی جمله یا عبارتی را از شخص یا متن دیگری نقل می‌کنید، می‌توانید از این علامت استفاده کنید.

به کاربرد براکت در جمله‌های زیر توجه کنید.

او [خانم اسمیت] موافق است که گربه‌ها بهتر از سگ‌ها هستند.	She [Mrs. Smith] agrees that cats are better than dogs.
آدام گفت که «[تابستان] فصل مورد علاقه من در سال است. »	Adam said that “[summer] is my favorite time of year.”

علامت آکولاد ({ })

علامت آکولاد ({ }) یا Braces کاربرد چندانی در نوشته‌ها ندارد، مگر اینکه بخواهید فرمول ریاضی یا متنی تخصصی بنویسید. اما باید این علامت نگارشی را بشناسید تا اشتباهاً به جای براکت یا پرانتز از آن استفاده نکنید. کاربرد این علامت نگارشی را در فرمول زیر ببینید:

6{3x+[28+2]}=xy

علامت پرانتز ()

علامت پرانتز () یا Parentheses در زبان انگلیسی برای ارائه توضیحات، اطلاعات یا جزئیات بیشتر به کار می‌رود. معمولاً این علامت جایگزین کاما نیز می‌شود و جمله نیز معنایش را حفظ می‌کنید. به مثال‌زیر توجه کنید:

کیت (همسر مت) دوست دارد قدم بزند.

Kate (who is Matt’s wife) likes to go for walks.

آپستروف (‘)

در دستور زبان انگلیسی، برای نشان دادن مالکیت و همچنین چنین خبر دادن از حذف یک یا چند حرف ستفاده می‌شود. به علاوه، از این علامت نگارشی برای جمع بستن حروف انگلیسی کوچک نیز استفاده می‌کنند.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

من شش ماه از خانه کار کرده‌ام و این عالی است.	I’ve been working from home for 6 months and it’s great.
سگ بکا دیروز آسیب دید.	Rebecca’s dog had surgery yesterday.

علامت نقل قول (“)

علامت نقل قول (“) یا quotation mark در زبان انگلیسی برای نقل مطلبی از یک متن، سخنرانی یا شخص استفاده می‌شود. همچنین برای نوشتن دیالوگ نیز از این علامت استفاده می‌کنند.

مارک گفت: «من این را دوست ندارم»	“I don’t like this,” said Mark.
او گفت که او «ترجیح می‌دهد در مورد آن فکر نکند»	She that she “prefers not to think about that.”

علامت نقل قول تکی (‘ ’) را با آپاستروف اشتباه نگیرید. معمولاً از این علامت برای نقل قول کردن در داخل یک نقل قول دیگر استفاده می‌شود.

ژیل به مادرش گفت، «جک از تپه بالا دوید و گفت که می‌خواهد قبل از افتادن “برود و یک سطل آب بیاورد”»

Jill told her mother “Jack ran up the hill and he said he was going to ‘fetch a pail of water’ before he fell.”

علامت سه نقطه (…)

علامت سه نقطه (…) یا ellipsis حاکی از حذف چند واژه یا حرف است. معمولاً از این علامت برای رفتن از جمله‌ای به جمله دیگر یا از عبارتی به عبارت دیگر و حذف واژگان غیرضروری استفاده می‌شود.

همچنین، وقتی در نقل قول می‌خواهند یک سری جملات یا واژگان را حذف کنند، از این علامت نگارشی استفاده می‌کنند.

نیمه شب، او شروع به شمارش معکوس کرد: «ده، نه، هشت، …» و سپس، توپ افتاد.	At midnight, she began to count down: “ten, nine, eight…” and then the ball dropped.
وقتی مارتین لوتر کینگ گفت: «من خواب دیده‌ام…» او در مورد حقوق بشر و خاتمه دادن به نژادپرستی صحبت می‌کرد.	When Martin Luther King said “I have a dream…” he was talking about civil rights and an end to racism.

سخن آخر

تا به اینجا، با چهارده علامت نگارشی در زبان انگلیسی آشنا شدید. آموزش علائم نگارشی در انگلیسی فقط مختص به زبان آموزان نیست و حتی گویش‌وران این زبان نیز به فکر آشنایی با آن‌ها و یادگیری‌شان باشند. شناخت علائم نگارشی در انگلیسی به خوانش بهتر متن انگلیسی و همچنین نوشتن متن صحیح انگلیسی کمک می‌کند.

اگر می‌خواهید به زبان انگلیسی از ارجح بودن چیزی یا کاری صحبت کنید، باید از یک سری عبارت و اصطلاح مشخص استفاده کنید که رایج‌ترین‌شان prefer و would rather است. اما این دو عبارت چه فرقی با یکدیگر دارند؟ چگونه از آن‌ها استفاده کنیم؟ در این مطلب، هر آنچه باید در مورد گرامر would rather و prefer برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

گرامر prefer و would rather

اگر می‌خواهید به زبان انگلیسی از ارجح بودن چیزی یا کاری صحبت کنید، باید از یک سری عبارت و اصطلاح مشخص استفاده کنید که رایج‌ترین‌شان prefer و would rather است. اما این دو عبارت چه فرقی با یکدیگر دارند؟ چگونه از آن‌ها استفاده کنیم؟ در این مطلب، هر آنچه باید در مورد گرامر would rather و prefer برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

عبارت Would rather و would sooner

Would rather/sooner + infinitive … (than)

عبارت های Would rather و would sooner برای بیان ترجیح چیزی به چیز دیگر استفاده می‌شود. برای استفاده از این دو عبارت، باید طبق الگوی مشخصی عمل کنید. به فرمول زیر توجه کنید:

اگر می‌خواهید بگویید چیزی را به چیز دیگری ترجیح می‌دهید، باید از would rather/sooner به علاوه مصدر بدون to استفاده کنید. همچنین می‌توانید در جمله خبری، از این دو عبارت به همراه than و اسم یا مصدر استفاده کنید. در جمله سوالی، باید از or استفاده کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید.

من چای را ترجیح می‌دهم لطفاً.	I‘d rather/sooner have tea, please.
من چای را به نوشیدن آن قهوه ترجیح می‌دهم.	I‘d rather/sooner have tea than drink that coffee.
چای را ترجیح می‌دهی یا قهوه؟	Would you rather/sooner have tea or coffee?

Would rather/sooner + subject + past simple

اگر می‌خواهید به حال یا آینده اشاره کنید، باید از فرمول زیر استفاده کنید:

اکنون به کاربرد این فرمول در جمله‌های مختلف توجه کنید:

ترجیح می‌دادم الان با ما بود.	We‘d rather/sooner she was/were with us now.
ترجیح می‌دادی با اتوبوس بروی یا با قطار؟	Would you rather/sooner we went by bus or by train?

به این نکته توجه داشته باشید که در این موارد، می‌توانید به همراه ضمایر I/ he/ she از فعل were به جای was استفاده کنید.

عبارت prefer

(Would) prefer + to + infinitive … (rather than/instead of)

یکی دیگر از افعال مهم برای بیان ترجیح استفاده از prefer است. برای استفاده از فرمول زیر می‌توانید از فعل prefer استفاده کنید.

اگر می‌خواهید در مورد ترجیح یا انتخاب خاصی صحبت کنید، باید از prefer/would prefer به همراه اسم یا  مصدر با to استفاده کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

من ترجیح می‌دهم در هتل نزدیک فرودگاه بمانم.	I would prefer to stay in a hotel near the airport. (or I would rather stay…)
اکثر مراجع‌ها ترجیح می‌دهند صبحانه‌شان را در اتاق خواب بخورند.	Most clients prefer to have breakfast in their bedroom.

همچنین می‌توانید از prefer/would prefer به همراه rather than یا instead of برای اشاره به انتخاب‌تان استفاده کنید. به مثال‌های زیر توجه کنید:

من ترجیح می‌دهم خیلی زود برسم، نه خیلی دیر.	I would prefer to be too early rather than be too late.
من ترجیح می‌دهم با پدرم بروم، نه اینکه اینجا با مادرم بمانم.	I prefer to go with dad instead of staying here with mum.

یادتان باشد که از rather than باید به همراه مصدر بدون  to استفاده کنید.

یکی دیگر از فرمول‌های استفاده از فعل prefer به شرح زیر است:

Prefer + -ing verb

اگر می‌خواهید در مورد ترجیح کلی‌تان صحبت کنید، می‌توانید از فعل prefer به همراه اسم یا فعل ingدار استفاده کنید.

به مثال زیر توجه کنید:

من عاشق دویدن هستم، اما او ترجیح می‌دهد دوچرخه سواری کند.

I love running, but he prefers cycling.

می‌توانید از فعل prefer به همراه to اضافه کنید تا انتخاب‌تان را انجام دهید. در این موقعیت، to حرف اضافه است، بنابراین اگر بخواهید از فعل بعد از to استفاده کنید، فعل ing می‌گیرد.

به مثال زیر توجه کنید:

من پیاده روی را به دوچرخه سواری ترجیخ می‌دهم.

He prefers walking to cycling.

گرامر عبارت would rather در زبان انگلیسی

اگر بخواهید با استفاده از عبارت would rather به حال یا آینده استفاده کنید، می‌توانید طبق فرمول زیر پیش بروید:

فاعل + would prefer + to infinitive + فعل

برای اشاره به گذشته، طبق الگوی زیر پیش بروید:

فاعل + would prefer (‘d prefer) + مفعول + to + have + قسمت سوم فعل

 مخفف عبارت would rather

عبارت would rather و would prefer را به صورت مخفف نیز می‌توانید بنویسید.

این عبارت‌ها را به صورت I’d rather و I’d prefer می‌نویسیم.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

I’d rather go to the cinema.	I would rather go to the cinema.
I’d prefer to go to the cinema.	I would prefer to go to the cinema.

پاسخ به جملات سوالی با would rather و prefer

اگر می‌خواهید به جمله‌های ساخته شده با عبارت prefer و would rather پاسخ دهید، باید از فرمول مشخصی استفاده کنید. به جدول‌های زیر توجه کنید:

پاسخ به فعل prefer

برای پاسخ به جمله با فعل prefer باید طبق الگوهای زیر عمل کنید.

I prefer (not) to

I would prefer (not) to

پاسخ به rather

 برای پاسخ کوتاه به سوال با rather باید طبق الگوهای زیر پیش بروید.

I’d rather not

I’d rather you did/didn’t (Other people)

سخن آخر

تا به اینجا، با گرامر prefer و would rather آشنا شدید. دو هر عبارت برای بیان ترجیح چیزی به چیز دیگر استفاده می‌شوند و برای شرایط مختلف، در فرمول مشخصی قرار می‌گیرند. با یادگیری دستور زبان مربوط به این عبارت، می‌توانید نظرات‌تان را به راحتی به زبان انگلیسی بیان کنید.

عبارت Would rather و would sooner

Would rather/sooner + infinitive … (than)

عبارت های Would rather و would sooner برای بیان ترجیح چیزی به چیز دیگر استفاده می‌شود. برای استفاده از این دو عبارت، باید طبق الگوی مشخصی عمل کنید. به فرمول زیر توجه کنید:

اگر می‌خواهید بگویید چیزی را به چیز دیگری ترجیح می‌دهید، باید از would rather/sooner به علاوه مصدر بدون to استفاده کنید. همچنین می‌توانید در جمله خبری، از این دو عبارت به همراه than و اسم یا مصدر استفاده کنید. در جمله سوالی، باید از or استفاده کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید.

من چای را ترجیح می‌دهم لطفاً.	I‘d rather/sooner have tea, please.
من چای را به نوشیدن آن قهوه ترجیح می‌دهم.	I‘d rather/sooner have tea than drink that coffee.
چای را ترجیح می‌دهی یا قهوه؟	Would you rather/sooner have tea or coffee?

Would rather/sooner + subject + past simple

اگر می‌خواهید به حال یا آینده اشاره کنید، باید از فرمول زیر استفاده کنید:

اکنون به کاربرد این فرمول در جمله‌های مختلف توجه کنید:

ترجیح می‌دادم الان با ما بود.	We‘d rather/sooner she was/were with us now.
ترجیح می‌دادی با اتوبوس بروی یا با قطار؟	Would you rather/sooner we went by bus or by train?

به این نکته توجه داشته باشید که در این موارد، می‌توانید به همراه ضمایر I/ he/ she از فعل were به جای was استفاده کنید.

عبارت prefer

(Would) prefer + to + infinitive … (rather than/instead of)

یکی دیگر از افعال مهم برای بیان ترجیح استفاده از prefer است. برای استفاده از فرمول زیر می‌توانید از فعل prefer استفاده کنید.

اگر می‌خواهید در مورد ترجیح یا انتخاب خاصی صحبت کنید، باید از prefer/would prefer به همراه اسم یا  مصدر با to استفاده کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

من ترجیح می‌دهم در هتل نزدیک فرودگاه بمانم.	I would prefer to stay in a hotel near the airport. (or I would rather stay…)
اکثر مراجع‌ها ترجیح می‌دهند صبحانه‌شان را در اتاق خواب بخورند.	Most clients prefer to have breakfast in their bedroom.

همچنین می‌توانید از prefer/would prefer به همراه rather than یا instead of برای اشاره به انتخاب‌تان استفاده کنید. به مثال‌های زیر توجه کنید:

من ترجیح می‌دهم خیلی زود برسم، نه خیلی دیر.	I would prefer to be too early rather than be too late.
من ترجیح می‌دهم با پدرم بروم، نه اینکه اینجا با مادرم بمانم.	I prefer to go with dad instead of staying here with mum.

یادتان باشد که از rather than باید به همراه مصدر بدون  to استفاده کنید.

یکی دیگر از فرمول‌های استفاده از فعل prefer به شرح زیر است:

Prefer + -ing verb

اگر می‌خواهید در مورد ترجیح کلی‌تان صحبت کنید، می‌توانید از فعل prefer به همراه اسم یا فعل ingدار استفاده کنید.

به مثال زیر توجه کنید:

من عاشق دویدن هستم، اما او ترجیح می‌دهد دوچرخه سواری کند.

I love running, but he prefers cycling.

می‌توانید از فعل prefer به همراه to اضافه کنید تا انتخاب‌تان را انجام دهید. در این موقعیت، to حرف اضافه است، بنابراین اگر بخواهید از فعل بعد از to استفاده کنید، فعل ing می‌گیرد.

به مثال زیر توجه کنید:

من پیاده روی را به دوچرخه سواری ترجیخ می‌دهم.

He prefers walking to cycling.

گرامر عبارت would rather در زبان انگلیسی

اگر بخواهید با استفاده از عبارت would rather به حال یا آینده استفاده کنید، می‌توانید طبق فرمول زیر پیش بروید:

فاعل + would prefer + to infinitive + فعل

برای اشاره به گذشته، طبق الگوی زیر پیش بروید:

فاعل + would prefer (‘d prefer) + مفعول + to + have + قسمت سوم فعل

 مخفف عبارت would rather

عبارت would rather و would prefer را به صورت مخفف نیز می‌توانید بنویسید.

این عبارت‌ها را به صورت I’d rather و I’d prefer می‌نویسیم.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

I’d rather go to the cinema.	I would rather go to the cinema.
I’d prefer to go to the cinema.	I would prefer to go to the cinema.

پاسخ به جملات سوالی با would rather و prefer

اگر می‌خواهید به جمله‌های ساخته شده با عبارت prefer و would rather پاسخ دهید، باید از فرمول مشخصی استفاده کنید. به جدول‌های زیر توجه کنید:

پاسخ به فعل prefer

برای پاسخ به جمله با فعل prefer باید طبق الگوهای زیر عمل کنید.

I prefer (not) to

I would prefer (not) to

پاسخ به rather

 برای پاسخ کوتاه به سوال با rather باید طبق الگوهای زیر پیش بروید.

I’d rather not

I’d rather you did/didn’t (Other people)

سخن آخر

تا به اینجا، با گرامر prefer و would rather آشنا شدید. دو هر عبارت برای بیان ترجیح چیزی به چیز دیگر استفاده می‌شوند و برای شرایط مختلف، در فرمول مشخصی قرار می‌گیرند. با یادگیری دستور زبان مربوط به این عبارت، می‌توانید نظرات‌تان را به راحتی به زبان انگلیسی بیان کنید.

در زبان انگلیسی، ضمایر متعددی وجود دارد که هر کدام کاربرد مشخصی دارند. ضمایر نسبی از پرکاربردترین ضمایر در زبان انگلیسی هستند که عبارت‌های نسبی را با خودشان وارد جمله می‌کنند و اطلاعات بیشتری را در اختیار مخاطب قرار می‌دهند. کاربرد هر کدام از ضمایر نسبی دستورالعمل‌های مشخصی دارد که با یادگیری‌شان، می‌توانید به درستی از این ضمایر پرکاربرد در زبان انگلیسی استفاده کنید. اما ضمیر نسبی در زبان انگلیسی چیست؟ کاربرد ضمایر نسبی در جمله انگلیسی چیست؟ در این مطلب، هر آنچه باید در مورد ضمایر نسبی در زبان انگلیسی بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

ضمیر نسبی چیست؟

ضمیر نسبی یا relative pronoun ضمیری است که برای معرفی عبارت نسبی استفاده می‌شود. ضمایر نسبی معمولاً عبارت‌های نسبی را معرفی می‌کنند که اسم‌ها یا دیگر ضمایر را توصیف می‌کنند. با چند مثال، درک این مفاهیم برای‌تان آسان‌تر خواهد شد. به جمله زیر توجه کنید:

کتابی را که پول در میان آن پنهان شده است برای من پیدا کن.

Find me the book that has money hidden in it.

در جمله بالا، واژه that ضمیر نسبی جمله است.

عبارت نسبی نوعی عبارت وابسته است، یعنی به تنهایی معنا ندارد و جمله‌ای کامل نیست.

به جدول زیر توجه کنید:

جف یک دوست است.	Jeff is a friend	عبارت مستقل
کسی که همیشه برای من اینجاست	who is always there for me	عبارت وابسته

ضمایر نسبی معمولاً به عبارت‌های نسبی مربوط می‌‌شوند و به عبارت‌های مستقل متصل می‌شوند. به مثال زیر توجه کنید:

جف دوستی است که همیشه برای من آنجا است.

Jeff is a friend who is always there for me.

در جمله بالا، ضمیر نسبی who عبارت وابسته‌ای را معرفی می‌کند که توصیف‌کننده اسم friend است.

معرفی ضمایر نسبی در دستور زبان انگلیسی

در زبان انگلیسی ضمایر نسبی متعددی وجود دارد که در ادامه، آن‌ها را به همراه مثال برای‌تان خواهیم گفت.

ضمیر نسبی whose

 واژۀ whose از ضمایر نسبی و مالکیت است. برای معرفی عبارت نسبی‌ای که حاکی از مالکیت شخص یا چیزی است استفاده می‌شود.

به مثال زیر توجه کنید:

من کسی را یافتم که گربه‌اش قلاده‌اش را گم کرده بود.

I found the person whose cat lost their collar.

در جمله بالا، بخش Whose cat lost their collar توصیف‌کننده واژۀ person است.

ضمیر نسبی which و that

ضمایر which و that در عبارت‌های نسبی که حیوانات یا اشیاء را وصف می‌کنند به کار می‌روند. به طور کلی، واژه which برای بیان اطلاعات غیرضروری استفاده می‌شوند و that برای ارائه اطلاعات مهم به کار می‌رود.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

پیتزا هاوایی، که غذای مورد علاقه من است، خوشمزه است.

Hawaiian pizza, which is my favorite food, is delicious.

در جمله بالا، عبارت Which is my favorite food، عبارت Hawaiian pizza را وصف می‌کند. در این میان، واژه which عبارتی نسبی را معرفی می‌کند که اطلاعات اضافه و غیرضروری را در اختیارمان قرار می‌دهد.

اکنون، مثال زیر را ببینید:

این توله سگی است که برنده مسابقه شد.

This is the puppy that won the contest.

در جمله بالا، That won the contest واژه puppy را وصف می‌کند. در واقع، واژه that عبارت نسبی مهمی را وارد جمله می‌کند که اطلاعات مهمی را در اختیار خواننده قرار می‌دهد. با این جمله متوجه می‌‌شویم این puppy چه فرقی با دیگر puppyها دارد.

ضمایر نسبی whom و who

یادگیری کاربرد واژه‌های who و whom معمولاً برای زبان‌آموزان دشوار است. یک نکته مهم را به یاد بسپارید: واژه who فاعل جمله است، اما واژه whom مفعول جمله است. در جمله، باید بدانید کدام واژه را جایگزین they کنید و کدام واژه را جایگزین them کنید. واژه whom جایگزین واژه them می‌شود، یعنی مفعول جمله. واژه who جایگزین they می‌شود، یعنی فاعل جمله. بنابراین اگر کاربرد واژه‌های they و them را بدانید، شناخت ضمایر who و whom و کاربردشان نیز برای‌تان آسان‌تر خواهد شد.

به مثال‌های زیر توجه کنید.

کمپانی راهنمایانی را که اسپانیایی صحبت می‌کردند استخدام کرد.	The company hired guides (who/whom) spoke Spanish.
دنیس کسی بود که آلبرت کلیدها را به او داد.	Dennis was the one (who/whom) Albert gave the keys to.

در جمله اول، the guides کسانی هستند که می‌توانند به زبان اسپانیایی صحبت کنند. باید بگوییم  به خاطر وجود they، از ضمیر whom استفاده می‌کنیم.

در جمله دوم، دنیس کلیدها را از آلبرت دریافت کرد. در این جمله، وجود ضمیر مفعولی him باعث شده است از whom استفاده کنیم. 

هر دو ضمیر who و whom به افراد اشاره دارند. در برخی از بافتارها، می‌توانید از این ضمایر برای اشاره به حیواناتی که اسم دارند استفاده کرد. اما از لحاظ دستوری، به هیچ وجه نمی‌توانید از who و whom برای اشاره به اجسام و اشیاء استفاده کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

لیزا دختری است که دوستش دارم.	Lisa is the girl whom I like.	صحیح
کاپ کیک فیله کسی بود که این نقاشی را کشید.	Cupcake the Elephant was the one who painted this picture.	گاهی صحیح
ما به خانه‌ای رفتیم که در انتهای خیابان قرار داشت.	We went to the house who was at the end of the street.	غلط

نمونه‌های دیگری کاربرد از ضمایر نسبی انگلیسی در جمله

در جمله‌های زیر، نمونه‌های بیشتری را از کاربرد ضمایر نسبی در جمله مشاهده می‌کنید.

من باید هم‌اتاقی جدیدی را که سیگار نمی‌کشد پیدا کنم.	I need to find a roommate who doesn’t smoke.
کارمند به مشتریانی که مدیر آورده است کمک کند.	The employee helped the customer whom the manager brought over.
او توریستی را که خوانده‌اش اهل سوئد بودند با ماشین رساند.	She gave a ride to a tourist whose family was from Sweden.
کامپیوتری که دیروز خریدم روی میز تحریرم است.	The computer, which I bought yesterday, is on top of my desk.
لباسی که ناپلئون پوشیده بود در موزه به نمایش درآمد.	The uniform that had been worn by Napoleon was on display in the museum.

چگونه از ضمایر نسبی استفاده کنیم؟

ضمایر نسبی را بلافاصله بعد از واژه‌ای قرار دهید که قرار است عبارت نسبی وصفش کند.

به مثال زیر توجه کنید:

او تنها دانشجویی بود که پاسخ صحیح را می‌دانست.

She was the only student who knew the right answer.

در چنین جمله‌هایی، می‌توانید از کاما برای جدا کردن عبارت نسبی از عبارت وابسته استفاده کنید. وقتی این کار را انجام می‌دهیم، باید عبارت نسبی را بعد از واژه‌ای که قرار است توصیف شود قرار دهیم، درست مثل جمله زیر:

برایان در اتومبیلش، که کنار تیر برق پارک شده بود، نشست.

Brian sat in his car, which was parked by a utility pole

به طور کلی، اگر عبارت موصولی (restrictive clause) باشد، نباید عبارت نسبی را با ویرگول جدا کنیم، اما اگر عبارت غیرموصولی (nonrestrictive clause) باشد، می‌توانید از کاما برای جدا کردن عبارت استفاده کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

من دختری را که یادداشت را نوشت پیدا کردم.	I found the girl who wrote the note.	عبارت موصولی
استفانی، کسی که کنار در ایستاده است، یادداشت را نوشت.	Stephanie, who is standing by the door, wrote the note.	عبارت غیرموصولی

ضمایر نسبی تقریباً همیشه عبارت‌های وابسته‌ای را وارد جمله می‌کنند که اسامی یا دیگر ضمایر را توصیف می‌کنند.

سنجابی که من تماشا می‌کردم از درخت بالا رفت.	The squirrel that I was watching climbed up the tree.	اسم توصیف‌کننده
داخل جعبه کاغذها را ببین و یکی از آن‌ها را که خالی است به من بده.	Look in the box of papers and hand me one that is blank.	ضمیر توصیف‌کننده

سخن آخر

تا به اینجا، با ضمایر نسبی در زبان انگلیسی آشنا شدید. همانطور که مشاهده کردید، این ضمایر عبارت‌های نسبی را می‌سازند و بسیار پرکاربرد هستند. گاهی وجود عبارت های نسبی در جمله انگلیسی ضروری است و گاهی هیچ ضرورتی برای وجودشان نیست. بنابراین با یادگیری ضمایر نسبی و کاربردشان، می‌توانید در نوشته‌ها و مکالمات انگلیسی‌تان از آن‌ها استفاده کنید و جمله‌های بهتری را بسازید.

آیا چیزی در مورد عبارت مطلق یا absolute phrases در زبان انگلیسی شنیده‌اید؟ یادگیری عبارات مطلق در زبان انگلیسی به شما کمک می‌کند تا جزئیات بیشتری را در جمله‌تان بگنجانید و همچنین، جمله‌ای قشنگ‌تر بسازید. با یادگیری عبارت مطلق انگلیسی، نوشته‌های‌تان شباهت بیشتری به نوشته‌های گویش‌وران این زبان پیدا می‌کند. اما عبارات مطلق چیست؟ ساختار آن چگونه است؟ کاربرد عبارت مطلق چیست؟ در ادامه، هر آنچه باید در مورد عبارت مطلق در زبان انگلیسی بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

عبارت مطلق چیست؟

عبارت مطلق یا absolute Phrase گروهی از واژه‌ها است که عبارت مستقل را شرح می‌دهد. عبارت مطلق حاصل ترکیب یک اسم و توصیف‌کننده (modifiers) آن است. در عبارت مطلق، دیگر خبری از فاعل و فعل نیست، بلکه همه چیز فرق می‌کند.

عبارت مطلق می‌تواند قبل یا بعد از عبارت اصلی ظاهر شود. در واقع، عبارت مطلق جزئیاتی را به جمله اضافه می‎‌کند، بدون اینکه ساختار دستوری جمله به هم بریزد.

اگر آب و هوا اجازه دهد، شب همدیگر را می‌بینیم.	Weather permitting we shall meet in the evening.
اگر خدا بخواهد، شب همدیگر را خواهیم دید.	God willing we shall meet again.

در جمله‌های بالا، عبارت‌های God willing و weather permitting عبارت مطلق هستند.

ساختار عبارت مطلق چیست؟

و اما می‌رسیم به ساختار عبارت مطلق در زبان انگلیسی! عبارت مطلق یک عبارت اسمی است و همیشه شامل یک اسم و یک participle یا صفت می‌شود:

• present participle: فعل منتهی به ing
• past participle: فعل منتهی به ی

عبارت مطلق به تنهایی ظاهر نمی‌شوند، بلکه فقط در جمله می‌آید، زیرا participle کامل نیست.

عبارت‌های مطلق همیشه با استفاده از کاما یا خط تیره جدا کنید.

به مثال زیر توجه کنید:

این هنرمند نقاشی می‌کشد، دستش با رقصی خلاقانه، روی بوم نقشی می‌لغزد.

The artist painted, her hand gliding across the canvas in a creative dance.

در جمله بالا، the artist painted یک عبارت مستقل است و her hand gliding across the canvas in a creative dance عبارت مطلق است که عبارت مستقل را توصیف می‌کند.

در روز تولد مانیکا از او خواستگاری کرد، قلب او [مانیکا] پر از شادی شد.

Chandler proposed to Monica on her birthday, her heart filled with joy.

در جمله بالا، عبارت her heart filled with joy، که بعد از ویرگول قرار دارد، عبارت مطلق جمله است. عبارت her heart عبارت اسمی جمله است، filled قسمت سوم فعل است و with joy عبارتی توصیف‌کننده است.

انواع عبارت مطلق در زبان انگلیسی

در دستور زبان انگلیسی، دو نوع عبارت مطلق وجود دارد که با توجه participle مشخص می‌شود. در ادامه، از این دو نوع عبارت برای‌تان خواهیم گفت.

عبارت مطلق با present participle

در این نوع از عبارت مطلق، از present participle یا فعل منتهی به ing ، که معمولاً هم صفت است، استفاده شده است. به مثال زیر توجه کنید:

گربه، در حالی که سبیل‌هایش تکان می‌خورد، با شک به پرنده نگاه می‌کند

Whiskers twitching, the cat eyed the bird suspiciously

در جمله بالا، عبارت whiskers twitching مطلق است.

آن دختر در گوشه‌ای از اتاق خوابیده بود، اشک‌‎هایش روی گونه‌هایش می‌چکید.

The girl was sitting in a corner of her room, tears rolling down her cheeks.

در جمله بالا، عبارت tears rolling down her cheeks عبارت مطلق جمله است و جزئیات بیشتری را در مورد عبارت مستقل به ما می‌دهد. واژه tears اسم است، واژه rolling همان present participle عبارت است و down her cheeks عبارت توصیف‌کننده است.

عبارت مطلق با Past Participle

در عبارت مطلق با Past Participle، باید از قسمت سوم فعل استفاده کنید. قسمت سوم فعل معمولاً به ed یا en ختم می‌شود و صفت است. به مثال زیر توجه کنید:

چمدان‌ها را بسته، به سمت فرودگاه به راه افتادند.

Bags packed, they headed to the airport

در جمله بالا، bags packed عبارت مطلق است.

چگونه عبارت مطلق را در جمله انگلیسی شناسایی کنیم؟

برای شناسایی عبارت مطلق در جمله انگلیسی، باید یک سری مراحل را طی کنید. این تشخیص را از طریق مثال به شما نشان می‌دهیم. به جمله زیر توجه کنید:

Her engagement ring sliding loosely on her finger, Jenny placed it in her jewelry box before exercising.

مرحله اول: عبارت مستقل را شناسایی کنید. عبارت مستقل کامل است و می‌توانید آن را به صورت مجزا و بدون عبارت مطلق استفاده کنید.

در جمله بالا، عبارت Jenny placed it in her jewelry box before exercising یک عبارت مستقل است.

برای تشخیص عبارت مطلق، به کاما دقت کنید. عبارتی که بعد از ویرگول قرار می‌گیرد و معنای عبارت مستقل را تغییر می‌دهد یک عبارت مطلق است.

در جمله بالا، عبارت Her engagement ring sliding loosely on her finger یک عبارت مطلق است.

سخن آخر

عبارت مطلق یا Absolute phrases  جایگاه مهمی در دستور زبان انگلیسی دارد و به اشخاص اجازه می‌دهد تا با جمله‌های کوتاه، منظورشان را بیان کنند. در گرامر انگلیسی، دو نوع عبارت مطلق وجود دارد که برای استفاده از آن‌ها، باید ساختارشان را بشناسید. با استفاده از عبارت مطلق، می‌توانید منظورتان را به مخاطب برسانید. عبارت مطلق به شما اجازه صحبت در مورد جزئیات بیشتر را به شما می‌دهد.

زبان آموزان وقتی می‌خواهند در مورد اتفاقات آینده صحبت کنند، از تصمیمات‌شان بگویند یا چیزی را پیش‌بینی کنند، بین دوراهی will و going to می‌مانند. اگر شما نیز جزو این دسته از زبان آموزان هستید، باید بدانید که این دو علامت زمان آینده تفاوت‌های بسیاری با یکدیگر دارند که اگر آن‌ها را بدانید و به یاد بسپارید، می‌توانید به جا و به موقع، از آن‌ها استفاده کنید. اما فرق بین will و going to چیست؟ چه زمانی از آن‌ها استفاده کنیم؟ در این مطلب، هر آنچه باید در مورد تفاوت بین will و going to بدانید به زبان کاملاً ساده برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

تفاوت will و going to چیست؟

خیلی ساده و خلاصه برای‌تان بگوییم، تفاوت اصلی بین will و going to این است که will در مورد تصمیم آنی برای آینده است و going to برای اشاره به تصمیمی برنامه‌ریزی شده استفاده می‌شود.

فعل مدال will

فعل will از افعال مدال است و از آن برای اشاره به زمان آینده استفاده می‌کنیم. همچنین، می‌توانید از این فعل مدال برای اشاره به تمایلات، احتمالات و مواردی از این دست استفاده کنید. به مثال‌های زیر توجه کنید:

پرونده‌تان را بررسی خواهم کرد.	I will look into your case
او وکیل شما خواهد شد.	He will be your lawyer.

عبارت going to

عبارت going to حاصل ترکیب فعل کمکی be، به همراه going و حرف اضافه to است. در دستور زبان انگلیسی، از این عبارت برای صحیت در مورد گذشته و آینده به کار می‌رود. به علاوه، می‌توانید از این عبارت برای بیان پیش‌بینی و اتفاقات آینده استفاده می‌شود.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

این جمله به تصمیمات مربوط به گذشته اشاره دارد.	قرار بود در مورد رفتارش با او صحبت کنم.	I was going to talk to him about his behavior.
در این جمله، به تصمیمی مربوط به آینده اشاره داریم.	من در مورد رفتارش با او صحبت خواهم کرد.	I am going to talk to him about his behavior.

شباهت‌های میان will و going to

بین will و going to شباهت‌هایی نیز وجود دارد. در ادامه، از این شباهت‌ها برای‌تان گفته‌ایم.

پیش‌بینی کردن با will و going to

با استفاده از will و going to، می‌توانید در مورد پیش‌بینی‌های زمان آینده صحبت کنید.

فردا هوا مه خواهد بود.	It will be foggy tomorrow.
فردا هوا مه خواهد بود.	It is going to be foggy tomorrow.

همانطور که مشاهده کردید، از فعل will و عبارت going to می‌توان برای پیش‌بینی وضعیت یا اتفاقی در آینده استفاده کرد، اما تفاوتی میان این دو پیش‌بینی وجود دارد:

پیش‌بینی بدون وجود شواهد و مدارک

وقتی از فعل مدال will استفاده کنید که می‌خواهید چیزی را بدون وجود شواهد و مدارک پیش‌بینی کنید. این پیش‌بینی‌ها صرفاً براساس نظر و احساس شخصی است.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

من فکر می‌کنم همیلتون جام را خواهد برد.	I think Hamilton will win the cup.
او اصرار دارد که از دانشگاه پذیرش خواهد گرفت.	She insists that she will get accepted in university.

پیش بینی براساس شواهد و مدارک

اگر می‌خواهید براساس شواهد مدارک پیش‌بینی کنید، از عبارت going to استفاده کنید. این پیش‌بینی‌ها براساس شواهد و مدارک هستند. در واقع، در پیش این پیش‌بینی، استدلالی وجود دارد، درست مثل جمله‌های زیر:

او یک اسلحه دارد، او کسی را خواهد کشت.	She has a gun, she is going to kill someone.
ابرها خاکستری هستند؛ امروز باران خواهد بارید.	The clouds are so grey; it is going to rain.

بیان تصمیم‌ها با will و going to

برای بیان برنامه‌ها و تصمیم‌های‌تان، می‌توانید از will و going to استفاده کنید. اما در هر گونه تصمیم، باید از یکی از آن‌ها استفاده کنید.

بیان تصمیم‌های لحظه‌ای با will

اگر می‌خواهید تصمیمی آنی را بیان کنید، از فعل مدال will استفاده کنید. در واقع، اگر می‌خواهید از تصمیمی که در لحظه گرفته‌اید و از پیش، برنامه‌ای برایش نداشته‌اید صحبت کنید، می‌توانید از این فعل مدال will استفاده کنید، درست مثل جمله‌های زیر:

من یک فنجان چای خواهم نوشید.	I will have a cup of coffee.
به همراه تو به طبقه پایین خواهم آمد.	I will come with you downstairs.

بیان تصمیم‌های برنامه‌ریزی‌شده با going to

اگر می‌خواهید در مورد تصمیمات و اتفاقات آینده صحبت کنید، می‌توانید از عبارت going to استفاده کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

این آخر هفته، والدینم را ملاقات خواهم کرد.	I am going to meet my parents this weekend.
این ملاقات شنبه صبح خواهد بود.	The meeting is going to be on Monday morning.

تفاوت های میان will و going to

در همان ابتدای مقاله، از تفاوت اصلی بین will و going to برای‌تان گفتیم، اکنون می‌خواهیم تفاوت میان این دو را با جزئیات بیشتری بررسی کنیم.

صحبت در مورد واقعیت‌ها

وقتی می‌خواهید در مورد اتفاقاتی صحبت کنید که در آینده رخ خواهد داد و رخ دادن‌شان براساس واقعیت کلی است، باید از فعل مدال will استفاده کنید. به مثال‌های زیر توجه کنید:

خورشید فردا طلوع خواهد کرد.	The sun will rise tomorrow.
[پدیده] ماه صورتی در ماه آوریل رخ خواهد داد.	The pink moon will appear in April.

همانطور که مشاهده کردید، پیش‌بینی‌ها طبق قوانین حاکم بر طبیعت شکل گرفته‌اند.

صحبت در مورد رویدادهای آینده

اگر می‌‌خواهید در مورد اتفاقات زمان آینده صحبت کنید، از عبارت going to استفاده کنید. این اتفاقات ممکن است رخ دهند و ممکن است اتفاق هم نیفتند.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

سد به زودی شکسته خواهد شد.	The dam is going to break soon.
خاموشی تا دو ساعت دیگر تمام خواهد شد.	The blackout is going to be finished in a couple of hours.

منفی کردن و سوالی کردن will و going to

منفی کردن و سوالی کردن will و going to طبق قاعده مشخصی انجام می‌شود که در ادامه، از آن‌ها برای‌تان گفته‌ایم.

منفی کردن will

برای منفی کردن فعل مدال will، باید not را به will اضافه کنید، درست مثل فرمول زیر:

Will → Will not → Won’t

منفی کردن will را در جمله‌های زیر ببینید:

ترجمه	منفی کردن	جمله اولیه
من کارم را رها نخواهم کرد.	I will not quit my job.	I will quit my job.
فردا هوا ابری نخواهد بود.	It won’t be cloudy tomorrow.	It will be cloudy tomorrow.

منفی کردن going to

برای منفی کردن going to، باید not را به فعل کمکی (to be) اضافه کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

ترجمه	منفی کردن جمله اصلی	جمله اصلی
او یک ماشین جدید خواهد خرید.	He is not going to buy a new car.	He is going to buy a new car.
آن‌ها در مهمانی شرکت خواهند کرد.	They are not going to attend the party.	They are going to attend the party.

سوالی کردن جمله با will

برای سوالی کردن جمله will، بسته به پاسخی که می‌خواهید بگیرید، می‌توانید به دو شیوه پیش بروید:

سوالات بله و خبر با will

برای سوالات بله و خیر، باید will را در ابتدای جمله قرار دهید و پس از آن، فاعل و فعل اصلی را بیاورید، درست مثل جمله‌های زیر:

ترجمه	جمله سوالی	جمله اصلی
آیا او از طرف من به آنجا خواهد رفت؟	Will she be there on my behalf?	She will be there on my behalf.
آیا این پروژه را مجدداً انجام خواهی داد؟	Will you redo this project?	You will redo this project.

سوال wh با will

اگر می‌خواهید سوال wh بسازید، باید جمله را با واژگانی مانند what، when، where، who، why و how استفاده کنید. این کلمات را در ابتدای جمله قرار دهید، پس از آن، will، فاعل و فعل اصلی را قرار دهید.

ترجمه	جمله سوالی	جمله اصلی
چه زمانی آن‌ها را ملاقات خواهید کرد؟	When will you meet them?	You will meet them on Thursday..
چه کسی در مورد اتاق به شما خواهد گفت؟	Who will tell her about the chamber.	Harry will tell her about the chamber.

سوالی کردن جمله با going to

برای سوالی کردن جمله با going to نیز باید به نوع سوال توجه داشته باشید.

سوالات بله و خیر با going to

برای ساختن سوالات بله و خیر، باید فعل to be را در ابتدای جمله قرار دهید، سپس فاعل و بقیه جمله را بیاورید.

ترجمه	جمله سوالی	جمله اصلی
آیا تو تو دوستت را به باغ وحش خواهی برد؟	Are you going to take your friend to the zoo?	You are going to take your friend to the zoo..
آیا او به دیدار والدینش خواهد رفت؟	Is he going to visit his parents?.	He is going to visit his parents..

سوالات wh با going to

اگر می‌خواهید جمله‌ای با کلمات پرسشی بسازید، باید جمله را با کلمه پرسشی شروع کنید، سپس فعل to be را بیاورید، سپس فاعل، going to و در نهایت، بقیه جمله!

ترجمه	جمله سوالی	جمله اصلی
او به ملاقات چه کسی خواهد رفت؟	Who is he going to visit?	He is going to visit a doctor.
آن‌ها برای غذا خوردن به کجا خواهند رفت؟	Where are they going to eat?	They are going to eat at a restaurant.

سخن آخر

تا به اینجا، با فرق بین will و going to آشنا شدید. همانطور که مشاهده کردید، will فعل مدال است و going to یک عبارت است و هر دو برای اشاره به اتفاقات و تصمیمات زمان آینده استفاده می‌شوند. برای یادگیری کاربرد صحیح این دو، باید شباهت‌ها و تفاوت‌های‌شان را کاملاً بشناسید، در غیر اینصورت، از روی حدس و گمان، نمی‌توانید همیشه از آن‌ها به درستی استفاده کنید. با تمرین و تکرار و مطالعه مثال‌ها، می‌توانید کاربرد صحیح will و going to را برای صحیت در مورد اتفاقات آینده و تصمیمات و برنامه‌های خودتان استفاده کنید.

هر زبان آموزشی پس از مدتی آنچه را یاد گرفته است فراموش خواهد کرد. در واقع، خطر فراموش کردن زبان در کمین است. زبان انگلیسی نیز از این قاعده مستثنی نیست. حتی اگر مسلط به زبان انگلیسی باشید، پس از چند سال، ممکن است فقط واژگان رایج  و ساده یادتان بماند و واژگان و ساختارهای پیشرفته از یادتان برود. اما چگونه از بروز این اتفاق ناخوشایند جلوگیری کنیم؟ روش‌های متعددی برای مقابله با فراموشی زبان انگلیسی وجود دارد که اگر آن‌ها را بدانید، برای همیشه، به این زبان مسلط خواهید ماند و زحمات‌تان در مسیر یادگیری زبان انگلیسی هدر نخواهد رفت. در این مطلب، برای‌تان خواهیم گفت چگونه زبان انگلیسی را فراموش نکنیم. با ما همراه باشید.

چرا زبان انگلیسی را فراموش می‌کنیم؟

اگر زبان انگلیسی را مدت ها کنار بگذارید، یعنی در نوشتار و گفتارتان از آن استفاده نکنید، متن انگلیسی نخوانید و هیچ چیز انگلیسی گوش ندهید، رفته رفته، این زبان از یادتان خواهد رفت یا کمرنگ خواهد شد.

روش های مقابله با فراموشی زبان انگلیسی

روش های متعددی برای مقابله با فراموشی زبان انگلیسی وجود دارد. در ادامه، از این روش‌ها برای‌تان خواهیم گفت.

کتاب صوتی انگلیسی گوش دهید

گوش دادن به کتاب صوتی یک از بهترین روش‌های برای یادگیری زبان انگلیسی و به یاد سپردن این زبان است. این روش حتی از خواندن کتاب انگلیسی اثربخش‌تر است، چرا که مهارت‌های لیسنینگ و ریدینگ را به طور همزمان تقویت می‌کند. حتی اگر سرتان شلوغ است، می‌توانید حین انجام کارهای دیگر، کتاب صوتی را گوش دهید. برای مثال، هنگام رانندگی، آشپزی و انجام کارهای دیگر، می‌توانید کتاب صوتی انگلیسی را گوش دهید.

برای اجرای این روش، لازم نیست به سراغ نمایشنامه‌های شکسپیر یا رمان‌های فاکنر بروید، بلکه می‌توانید داستان‌های کوتاه ادگار آلن پو یا حتی داستان‌های کودکانه را انتخاب کنید. یادتان باشد در این روش، تداوم اهمیت بسیار زیادی دارد.

گوش دادن به پادکست های انگلیسی

تنوع پادکست انگلیسی بسیار زیاد است و روز به روز، به تعداد پادکست‌ها افزوده می‌شود. بهتر است پادکست‌های مورد علاقه‌تان را پیدا کنید و در طی روز، به آن‌ها گوش دهید. بدین ترتیب، واژگان در ذهن‌تان زنده می‌مانند و ساختار جملات را نیز فراموش نخواهید کرد. حتی می‌توانید واژگان و اصطلاحات جدید را نیز یاد بگیرید.

در این روش، اصلاً لازم نیست به سراغ پادکست‌های آموزشی بروید، بلکه می‌توانید به سراغ پادکست‌های غیرآموزشی بروید تا این روش برای‌تان جذاب‌تر شود.

فیلم و سریال انگلیسی ببینید

تماشای فیلم و سریال انگلیسی را از یاد نبرید. سعی کنید در طول هفته، قسمت‌های مختلف سریال مورد علاقه‌تان را ببینید یا حداقل چند فیلم انگلیسی را تماشا کنید. بدین ترتیب، فضا برای‌تان فراهم می‌شود و زبان انگلیسی نیز از یادتان نخواهد رفت.

زبان انگلیسی را تدریس کنید

یکی از بهترین راه‌های مقابله با فراموشی زبان انگلیسی تدریس این زبان است. با تدریس زبان انگلیسی، واژگان، اصطلاحات و دستور زبان انگلیسی در ذهن‌تان خواهد ماند و حتی همواره، دانش‌تان به‌روز خواهد شد.

لزوماً نباید مدرس زبان انگلیسی باشید، بلکه می‌توانید این زبان را به دوستان، آشنایان یا اعضای خانواده‌تان یاد دهید.

با انگلیسی زبانان صحبت کنید

در دنیای امروز، به کمک شبکه‌های اجتماعی، می‌توانید با انگلیسی زبانان در سراسر جهان صحبت کنید. برای مثال، در گروه‌های تلگرام عضو شوید یا اینکه در شبکه‌هایی مانند اینستاگرام یا توییتر، هم‌صحبت‌های انگلیسی زبانی را بیابید و با آن‌ها مکالمه کنید. بدین ترتیب، تلفظ و املای واژگان در ذهن‌تان می‌ماند و حتی واژگان جدیدی را نیز از آن‌ها یاد می‌گیرید.

به وب سایت های انگلیسی زبان سر بزنید

اگر می‌خواهید اخبار روز جهان را دنبال کنید، دستور پخت غذا یا شیرینی‌ای را بیابید، از خواص مواد غذایی آگاه شوید، در مورد عکاسی و نقاشی بخوانید یا هر اطلاعاتی دیگری را کسب کنید، به سراغ وبسایت‌های انگلیسی بروید و به طور کلی، از وبسایت های فارسی خداحافظی کنید. بدین ترتیب، واژگان و ساختار جملات در ذهن‌تان تکرار می‌شود و برای همیشه، در آن خواهد ماند.

متون انگلیسی بخوانید

از مطالعه کردن متون انگلیسی غافل نشوید. به سراغ شاهکارهای ادبیات انگلیسی بروید و آن‌ها را مطالعه کنید. اگر آثار ادبی انگلیسی را نمی‌شناسید، سری به Goodreads بزنید و ریویوها و پیشنهادات دیگران را بخوانید. بدین ترتیب، مسیر شناخت آثار انگلیسی را خواهید شناخت. بهتر است بعد از مطالعه هر اثر، نقد آن را نیز به زبان انگلیسی بخوانید و حتی خودتان نقد یا مروری را در مورد آن بنویسید. بدین ترتیب، مهارت‌های رایتینگ و ریدینگ‌تان به طور همزمان تقویت خواهد شد.

آهنگ انگلیسی گوش دهید

به سراغ موسیقی انگلیسی بروید. گوش دادن به موزیک بخشی از زندگی همه ما است و چقدر خوب است که از آن در جهت یادگیری و به یاد سپردن زبان انگلیسی استفاده کنیم. با گوش دادن به آهنگ‌های انگلیسی، مهارت لیسنینگ‌تان تقویت می‌شود، تلفظ صحیح واژگان را یاد می‌گیرید و واژگان و اصطلاحات جدید را نیز یاد می‌گیرید.

سخن آخر

تا به اینجا، حتماً به پاسخ این سوال که چگونه زبان انگلیسی را فراموش نکنیم رسیده‌اید. همانطور که مشاهده کردید، روش های مقابله با فراموشی زبان انگلیسی بسیار است. برخی از این روش‌ها، مانند تماشای فیلم و سریال انگلیسی و گوش دادن به پادکست‌های انگلیسی، بسیار مفرح هستند و شما بدون تلاش برای یادگیری، دایره واژگان‌تان گسترش خواهد یافت، ساختارهای جدید یاد می‌گیرید و آموزه‌های قبلی‌تان نیز در ذهن‌تان ثتبیت خواهد شد. به طور خلاصه، می‌توان گفت برای جلوگیری از فراموشی زبان انگلیسی، باید این زبان را در زندگی روزمره‌تان بگنجانید و از هر فرصتی برای خواندن به زبان انگلیسی و صحبت کردن به زبان انگلیسی استفاده کنید.

وقتی می‌خواهید به زبان انگلیسی صحبت کنید، حتماً به نقطه‌ای می‌رسید که مجبورید در مورد آنچه حس می‌کنید صحبت کنید. البته منظور ما صرفاً صحبت کردن در مورد احساسات و عواطف نیست، بلکه منظور همه چیزهایی است که با حواس پنج‌گانه‌تان حس می‌کنید. برای صحبت در مورد آنچه حس می‎‌کنید، باید از افعال حسی انگلیسی استفاده کنید. یادگیری کاربرد افعال حسی انگلیسی کار دشواری نیست، فقط به کمی مطالعه و تکرار نیاز دارد. در این مطلب، هر آنچه باید در مورد افعال حسی در زبان انگلیسی و کاربردشان بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

فعل حسی در زبان انگلیسی چیست؟

وقتی از افعالی مانند حس کردن، شنیدن، دیدن، چشیدن و بوییدن استفاده می‌کنیم، در واقع، می‌خواهیم در مورد آنچه از طریق حواس پنج‌گانه‌مان (لامسه، چشایی، بویایی، شنوایی و بینایی) حس می‌کنیم صبحت می‌کنیم. از پرکاربردترین افعال حسی در زبان انگلیسی می‌توان به این موارد اشاره کرد: look، seem، taste، feel، smell و sound.

صفت و افعال حسی در زبان انگلیسی

وقتی از افعال حسی در جمله انگلیسی استفاده می‌کنید، لازم نیست برای وصف آن، از قید استفاده کنید، بلکه حس کافی است.

در دستور زبان انگلیسی، معمولاً قیدها هستند که فعل را توصیف می‌کنند، اما در مورد افعال حسی این مسئله صدق نمی‌کند و برای توصیف آن‌ها، باید از صفت استفاده کنید.

به مثال زیر توجه کنید:

او به سرعت از خیابان عبور کرد.

She crossed the street quickly.

در جمله بالا، قید quickly فعل cross را توصیف می‌کند. اما در مورد افعال حسی انگلیسی این مسئله صدق نمی‌کند. به مثال‌های زیر توجه کنید:

حتی از دوردست، گام‌های آلبرت به سرعت به نظر می‌رسد.	Even from a distance, Albert’s pace looked quickly.	غلط
حتی از دوردست، گام‌های آلبرت سریع به نظر می‌رسد.	Even from a distance, Albert’s pace looked quick.	صحیح

همانطور که در جمله‌های بالا مشاهده می‌کنید، quick صفت است و quickly قید است، بنابراین صفت ساختار درستی به جمله می‌بخشد.

گویش‌وران زبان انگلیسی، به صورت خودکار، از صفت به همراه افعال حسی استفاده می‌کنند و به هیچ وجه، از قید استفاده می‌کنند.

یک مثال دیگر ببینید:

کلوچه‌ها بوی خوشمزه‌ای داشتند.	The cookies smelled delicious.	صحیح
کلوچه‌های بوی به خوشمزگی داشتند.	The cookies smelled deliciously.	غلط

اگر در جمله‌های بالا، به جای صفت delicious از قید deliciously استفاده کنید، جمله این معنا را می‌دهد که کلوچه‌ها خودشان می‌توانند از خودشان بوی خوب تولید کند.

اکنون به دو جمله زیر توجه کنید:

این پارچه احساس به خوبی روی پوست ایجاد می‌کند.	This fabric feels so well on the skin.	غلط
این پارچه احساس خوبی روی پوست ایجاد می‌‌کند.	This fabric feels so good on the skin.	صحیح

اگر هر فعل دیگری جای فعل feel بود، می‌توانستید از قید well استفاده کنید.

اما در این بین، یک استثنا وجود دارد: اگر بخواهید از شیوه ایجاد یک حس در کسی صحبت کنید، می‌توانید از قید استفاده کنید. به مثال‌های زیر توجه کنید:

من با دقت به دستورالعمل‌ها گوش دادم.	I listened carefully to the instructions.
من مخفیانه به جای زخم روی صورتش نگاه کردم.	I looked surreptitiously at the scar on his face.

افعال حس در حالت استمراری

افعال حسی در زبان انگلیسی غیرحرکتی هستند، از این رو، به ندرت، از آن‌ها به شکل استمراری استفاده می‌‌کنند. به مثال زیر توجه کنید:

من نمی‌توانم صدایت را بشنونم… بلندتر صحبت کن، لطفاً.	I can’t hear you… speak louder, please.	صحیح
	I’m not hearing you… speak louder, please	غلط

اما در این بین، استثناء‌هایی نیز وجود دارد: اگر بخواهید در مورد شنیدن شایعه یا خبر صحبت کنید یا اینکه کسی یا چیزی را از لحاظ اجتماعی یا حرفه‌ای ببینید، می‌توانید از شکل استمراری افعال حسی انگلیسی استفاده کنید.

به جمله‌های زیر توجه کنید:

یک سری داستان‌های بسیار عجیبی در مورد برادرش شنیده‌ام.	I’ve been hearing some very strange stories about your brother.
در این لحظه، دختری از کلمبیا را دارم می‌بینم.	I’m seeing a girl from colombia at the moment.

عمل کامل و عمل ناقص در جمله انگلیسی

اگر می‌خواهید بگویید که عمل کاملی را دیده‌اید یا شنیده‌اید، می‌توانید از فرمول زیر استفاده کنید:

hear/see + مفعول + مصدر

به کاربرد این فرمول در جمله زیر توجه کند:

من آن‌ها را در پارک دیدم که [یکدیگر را] بوسیدند.	I saw them kiss in the park.
من دیدم که مرد مأمور پلیس را کتک زد.	They watched the man hit a police officer.
من شنیدم ادل در کنسرت آواز می‌خواند.	I heard Adelle sing at the concert.

اما اگر کل عمل را به طور کامل ندیده یا نشنیده باشید و فقط بخشی از آن را شنیده یا دیده باشید، باید از فرمول زیر استفاده کنید:

hear/see + مفعول + اسم مصدر

به مثال زیر توجه کنید:

آن‌ها را در پارک در حال بوسیدن [یکدیگر] دیدم.	I saw them kissing in the park.
آن‌ها مرد را که در حال کتک زدن مأمور پلیس بود دیدند.	They watched the man hitting a police officer.
وقتی از کنار خانه رد شدم، صدای ادل را از رادیو شنیدم.	As I walked past the house, I heard Adelle playing on the radio.

افعال حسی انگلیسی به همراه اسم

افعال حسی در زبان انگلیسی با اسم نیز همراه می‌شوند. در چنین حالتی، باید فعل حسی و like را پیش از اسم قرار دهید. به جمله‌های زیر توجه کنید:

تو مثل مادرت به نظر می‌رسی.	You sound like your mother.
مزه‌اش مثل مزۀ مرغ است.	This tastes like chicken.

به این نکته مهم توجه داشته باشید که وقتی می‌خواهیم از بو و مزه چیزی صحبت کنیم، باید از smell/taste of استفاده کنیم، اما اگر می‌خواهید به شباهت بو و مزه چیزی با بو و مزه چیزی دیگری حرف بزنید، باید از smell/taste like استفاده کنید.

به جمله‌های زیر توجه کنید تا متوجه تفاوت میان این دو عبارت بشوید:

در سوپ پنیر هست.	سوپ بوی پنیر می‌دهد.	The soup smells of cheese.
سوپ صرفاً بوی پنیر می‌دهد و لزوماً پنیری در آن نیست.	بوی سوپ شبیه به بوی پنیر است.	The soup smells like cheese.

سخن آخر

تا به اینجا، با افعال حسی در زبان انگلیسی و کاربردشان در جمله آشنا شدید. افعال حسی برای صحبت در مورد آنچه با حواس پنج‌گانه‌مان حس می‌کنیم به کار می‌روند. برای استفاده از افعال حسی در زبان انگلیسی، باید طبق دستور زبان انگلیسی پیش بروید تا بتوانید جمله درستی بسازید و به درستی از آن‌ها استفاده کنید.