دسته: زبان انگلیسی

واژه‌های home و house هر دو به معنای خانه هستند، اما هر کدام کاربرد و مفهوم متفاوتی دارند. در واقع، مفهوم این دو واژه انقد متفاوت با یکدیگر است به هیچ وجه، نمی‌توانید آن‌ها را به جای یکدیگر به کار بگیرید. اما تفاوت home و house جیست؟ در این مطلب، هر آنچه باید در مورد تفاوت واژه‌های home و house  بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

معنای home و house چیست؟

واژۀ house به معنای ساختار و خانه‌ای فیزیکی است که انسان‌ها در آن اقامت می‌کنند. واژۀ home جایی است که در آن، پیوند عاطفی و شخصی وجود دارد. اما تفاوت بین home و house فراتر از آجر و گل است. احساسات، خاطرات و تجربه‌های شخصی home را تبدیل به مکانی خاص می‌کنند.

کاربرد house چیست؟

اگر می‌خواهید به ساختمان یا ساختار فیزیکی خانه اشاره کنید یا آن را مکانی مسکونی در نظر بگیرید، باید از واژۀ house استفاده کنید. در موارد زیر، از واژۀ house استفاده کنید:

• توصیف ملک برای فروش یا اجاره
• توصیف طرح، مواد و ساختار خانه
• مکان یا آدرس محل سکونت
• مقایسۀ انواع مختلف خانه یا محل سکونت
• تجزیه و تحلیل آماری یا ارائه گزارش در مورد بازار خانه

به مثال‌های زیر توجه کنید تا متوجه کاربرد واژۀ house شوید:

This three-bedroom house has a spacious backyard and a modern kitchen.

این خانۀ سه خوابه حیاط پشتی بزرگ و آشپرخانه‌ای مدرن دارد.

The house is located in a desirable neighborhood with excellent schools.

We decided to sell the house and move back to Seattle.

تصمیم گرفتیم خانه را بفروشیم و به سیاتل برگردیم.

کاربرد واژۀ home چیست؟

واژۀ home را زمانی استفاده می‌کنیم که می‌‍خواهیم خانه را مکانی برای پیوند عاطفی، راحتی، آشنایی و مواردی از این دست بدانید. یک home می‌تواند در هر جایی وجود داشته باشد: شهر، روستا، ایالت، شهرستان و حتی در یک سیاره دیگر. در موقعیت‌های زیر، از واژۀ home استفاده کنید:

• محل سکونت خانواده یا شخص
• مکان امنیت و راحتی
• بازتاب ارزش‌ها و هویت
• محل خلق خاطرات
• محلی که به آن حس تعلق دایم

به مثال‌های زیر توجه کنید:

• I love coming home to my cozy apartment after a long day at work.
• This is where I grew up and will always be my home.
• Home is where the heart is.

چه زمانی از home و house استفاده کنیم؟

همانطور که مشاهده کردید، house مفهومی عینی است، اما home مفهومی انتزاعی است. وقتی می‌گویید This is my house، منظورتان طراحی و ساختار خانه است. home قابل مشاهده نیست، بلکه چیزی است که فقط احساسش می‌کنید.

واژه home، در مقایسه با house، حاوی احترام بیشنری است. بنابراین اگر می‌خواهید با شخصی مودبانه صحبت کنید، باید به سراغ این واژه بروید. به مثال زیر توجه کنید:

Good luck in your new home!

وقتی در مورد محل زندگی‌تان با دیگران صحبت می‌کنید، باید از واژه house استفاده کنید، نه واژۀ home. به مثال زیر توجه کنید:

Why don’t you all come over to our house for coffee?

اگر می‌خواهید به محل سکونت‌تان اشاره کنید، می‌توانید از home و house استفاده کنید. اما اگر می‌خواهید با وابستگی عاطفی یا ارتباط‌تان با خانه اشاره کنید، باید از home استفاده کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

This is my house, but it’s also my home.

We just bought a new house and are excited to make it our home.

به طور کلی، می‌توانیم بگوییم که از واژۀ house برای اشاره به ساختار فیزیکی و جنبه کاربردی محل سکونت استفاده می‌کنیم، اما از واژۀ home برای بیان ابعاد شخصی و احساسی استفاده می‌کنیم.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

“I come to home” غلط

“I come home” صحیح

” You should return to home” غلط

“You should return home” صحیح

Here, home acts as an adverb. Therefore at or to is not correct.

چگونه تفاوت بین واژه‌های home و house را پیدا کنیم؟

اجازه دهید یک راه میانبر به شما نشان دهیم تا بتوانید تفاوت این دو واژه را برای همیشه به یاد بسپارید. همانطور که گفتیم واژۀ home ارتباط مستقیم با احساسات و عواطف شما دارد، یعنی emotion! حرف m بین دو واژۀ home و emotion مشترک است. کافی است همین حرف  m مشترک را به خاطر بسپارید تا تفاوت این دو واژه برای همیشه در ذهن‌تان حک شود.

همچنین می‌توانید جمله مقابل را به خاطر بسپارید: Home, my sweet home.

سخن آخر

تا به این‌جا، با واژه‌های home و house  و کاربردشان در جمله آشنا شدید. این دو واژه هم‌معنا و مشابه به نظر می‌رسند، اما واقعیت غیر از این است. تفاوت این دو واژه در ارتباط شخصی و عاطفی شخص با مکان نهفته است. واژۀ house صرفاً برای اشاره به ساختمان فیزیکی و محل سکونت اشاره می‌کند، اما واژۀ home به مکانی اشاره دارد که در آن، آرامش، امنیت و حس تعلق را تجربه می‌کنیم. یک house می‌تواند با خلق خاطره، شخصی سازی و ایجاد وابستگی عاطفی تبدیل به home شود. به عبارت ساده، می‌توان گفت ترکیب فضای فیزیکی و تجربه شخصی house را تبدیل به home می‌کند. فرقی نمی‌کند می‌خواهید به آپارتمانی کوچک اشاره کنید یا عمارتی خیلی بزرگ، در هر صورت، ارزش سکونت در احساسات، عواطف و خاطرات خلق‌شده در آن اشاره دارد.

 استاد خوب قدرت آن را دارند که مردم را به بهترین نسخه از خودشان تبدیل کنند. در واقع، آن‌ها می‌توانند توانایی‌ها و استعدادهای‌تان را شکوفا کنند. حرفه تدریس بسیار جذاب و پرطرفدار است، به خصوص حوزه تدریس زبان انگلیسی، و دوره TTC مهارت‌های می‌تواند مسیر درست تدریس را به دیگران آموزش دهد. اگر می‌خواهید تدریس زبان انگلیسی حرفه‌تان باشد، بهتر است هر چه سریع‌تر، دوره TTC را بگذرانید تا در مسیر درست قرار بگیرید و هر چه سریع‌تر، تبدیل به یک معلم خوب شوید. اما محتوای دوره TTC چیست؟ در این دوره چه مواردی را یاد می‌گیریم؟ در این مطلب، هر آنچه باید در مورد دوره TTC بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید!

دوره TTC چیست؟

واژۀ TTC مخفف عبارت Teacher Training Course است. دوره TTC نقطه آغاز تدریس زبان انگلیسی است. شرکت‌کنندگان در این دوره اصول و  قواعد اولیۀ تدریس زبان انگلیسی را یاد می‌گیرند. در واقع، سیستم زبانی را می‌شناسند و یاد می‌گیرند چگونه مهارت‌های زبانی را منتقل کنند.

محتوای دوره تربیت مدرس چیست؟

در دوره TTC، موارد زیر تدریس می‌شود:

شناخت زبان آموزان، مدرسان و حوزه آموزش و یادگیری

شناخت و تجزیه و تحلیل زبان

برنامه ریزی و منابع حوزه‌های مختلف تدریس

تقویت مهارت‌های تدریس

انواع دوره TTC در ایران: حضوری و آنلاین

در سراسر ایران، دوره‌های TTC برگزار می‌شود. این دوره‌ها را موسسه‌های مختلف برگزار می‌کنند و هر کدام در نهایت گواهی TTC را به معلم‌ها می‌دهد. کیفیت دوره‌های آنلاین و حضوری TTC هیچ فرقی با یکدیگر ندارد و می‌توانید بسته به شرایط‌تان یکی از آن‌ها را انتخاب کنید. برای مثال، اگر در شهر دیگری زندگی می‌کنید و می‌خواهید دوره TTC را در تهران بگذرانید، اصلاً لازم نیست به تهران بیایید، بلکه کافی است در دوره‌های آنلاین آموزشگاه مورد نظرتان در تهران شرکت کنید. دوره‌های آنلاین TTC، بسته به موسسه یا مرکز مورد نظرتان، روی پلتفرم‌های مختلف اجرا می‌شود.

یافتن شغل بعد از شرکت در دوره

بعد از شرکت در دوره تربیت مدرس و دریافت مدرک پایان دوره، می‌‌توانید شروع به کار کنید. برخی از آموزشگاه‌ها و مراکز برگزارکننده این دوره در ایران امکان اشتغال را نیز برای‌تان فراهم می‌کنند. در واقع، این موسسه‌ها به شما اجازه تدریس در موسسه خودشان را می‌دهند.

منابع دوره

وقتی در دوره تربیت مدرس شرکت می‌کنید، باید یک سری منابع مشخص را نیز فراهم کنید و در طول دوره، در کنار تدریس استادتان، آن را بخوانید. در هر دوره، استاد منابع مشخصی را به شما معرفی خواهد کرد. این منابع، عمدتاً کتاب‌های پیرامون آموزش تدریس مهارت‌های مختلف زبان است.

در این دوره چه چیزهایی را یاد می‌گیریم؟

در دوره‌های TTC، یاد می‌گیرید چگونه چهار مهارت زبان آموزان را ارزیابی کنید، چگونه در کلاس حضور و غیاب کنید، چگونه آرامش و نظم را در کلاس ایجاد کنید، اگر زبان آموزی بی انضباط و ناآرام بود، چگونه با وی برخورد کنیم، چگونه از اپلیکیشن‌، نرم افزار، فیلم، موسیقی و مواردی از این دست برای آموزش زبان انگلیسی استفاده کنیم، چگونه انتظارات و نیازهای زبان اموزان را بشناسیم و به طور کلی، چگونه کلاسی مفید و جذاب برای آموزش زبان انگلیسی داشته باشیم.

پیش نیازهای لازم برای شرکت در دوره

برای شرکت در دوره‌های تربیت مدرس باید میزان مقبولی از دانش زبان انگلیسی را داشته باشید. در واقع، ابتدا باید مسلط به این زبان باشید و در این دوره‌ها، صرفاً روش انتقال دانش‌تان را بشناسید. از این رو، موسسه برگزارکننده دوره TTC، آزمون تعیین سطح را برگزار می‌کند تا مطمئن شود که سطح زبان انگلیسی‌تان در سطح مقبول است. پس از آن، می‌توانید در این دوره شرکت کنید.

هزینه شرکت در این دوره چقدر است؟

هزینه شرکت در دوره TTC، بسته به موسسه مورد نظرتان، متفاوت است. برخی از دوره‌ها شرکت‌کنندگان بیشتری دارند و در عوض هزینه کمتری را از شما دریافت می‌کنند و در برخی از موسسه‌ها، تعداد شرکت کنندگان کمتر است، در عوض، هزینه شرکت در دوره بیشتر خواهد شد. همچنین در برخی از موسسه‌ها، هزینه شرکت در دوره‌ آنلاین TTC، در مقایسه با هزینه شرکت در دوره حضوری، کمتر است. با همه این‌ها، قیمت دوره TTC بستگی به موسسه مورد نظرتان دارد.

سخن آخر

اگر بخواهید شروع به تدریس زبان انگلیسی کنید، باید دوره تربیت مدرس را بگذرانید. دوره TTC در تهران و دیگر شهرهای ایران به صورت حضوری و آنلاین برگزار می‌شود. با توجه به شرایط و محل زندگی‌تان، می‌توانید در دوره‌های مختلف شرکت کنید. پس از دریافت مدرک تربیت مدرس، می‌توانید در موسسه مورد نظرتان شروع به تدریس کنید. البته برای شرکت دوره‌های تربیت مدرس TTC، باید یک سری پیش‌نیازها را نیز داشته باشید، برای مثال، باید سطح زبان‌تان در سطح مقبولی باشد تا بتوانید در این دوره شرکت کنید. بهتر است پیش از مراجعه به موسسه برگزارکننده دوره TTC، به خوبی تحقیق کنید تا بتوانید بهترین موسسه برگزارکننده دوره‌ تربیت مدرس را انتخاب کنید و در این دوره، هر آنچه لازم است برای تدریس زبان انگلیسی بدانید به بهترین شکل یاد بگیرید.

ضمایر اشاره در انگلیسی بسیار پرکاربرد هستند. در متون انگلیسی و مکالمه‌های این زبان، این ضمایر را به کرات مشاهده می‌کنید. در نتیجه، یادگیری و آموزش ضمایر اشاره در انگلیسی باید با دقت و خیلی زود شروع شود. کاربرد ضمایر اشاره در انگلیسی چند قانون مشخص دارد که یادگیری‌شان می‌تواند بسیار کمک‌تان کند. در این مطلب، از ضمایر اشاره در انگلیسی برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید!

ضمیر اشاره در انگلیسی چیست؟

ضمیر اشاره، همانطور که از نامش پیدا است، ضمیری است که از آن برای اشاره به چیز خاصی در جمله استفاده می‌کنند. این ضمایر به چیزهایی در زمان و مکان اشاره می‌کنند و ممکن است جمع یا مفرد باشند.

اگر زمان یا مکان دور باشد، از این دو ضمیر استفاده کنید: this و these

اگر زمان یا مکان نزدیک باشد، باید از این دو ضمیر استفاده کنید: that و those

کاربرد ضمایر اشاره در چیست؟

از ضمایر اشاره برای اشاره به موارد مختلف استفاده می‌کنند. این ضمایر به تعیین فاصله چیزها از گوینده یا نویسنده نیز کمک می‌کنند. اگر اسم مفرد باشد، باید از ضمایر اشاره مفرد استفاده کنید و اگر اسم جمع باشد، باید از ضمایر اشاره جمع استفاده کنید.

اگر فاصله نزدیک باشد، باید برای موارد مفرد، از this استفاده کنید و اگر فاصله دور باشد، باید از ضمیر اشاره that استفاده کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

This is a pen. این یک خودکار است

That is an umbrella.       آن یک چتر است.

This is my hat on the floor. کلاه روی زمین متعلق به من است

This is your wallet. این کیف پول تو است

That is my mom standing over there. آن مادر من است که آن‌جا ایستاده است.

That is my pencil. آن مداد من است

اگر می‌خواهید به اشخاص یا اجسام اشاره کنید، باید از ضمایر اشاره جمع استفاده کنید. اگر می‌خواهید به فاصله دور اشاره کنید، باید از those استفاده کنید و اگر می‌خواهید به نزدیک اشاره کنید، باید از these استفاده کنید.

These are keys. این‌ها کلید هستند

Those are bags.این‌ها کیف هستند

These books are Martha’s. این کتاب‌ها متعلق به مارتا هستند

Don’t touch these CD’s! They’re mine. به این سی دی ها دست نزن، آن‌ها متعلق به من هستند

Those are my candles. آن‌ها شمع‎‌های من هستند

Those clouds are beautiful.    آن ابرها زیبا هستند

ضمیر اشاره و پاسخ کوتاه به سوالات

اگر در سوالی از ضمایر اشاره those و these استفاده شده است و اکنون می‌خواهید به آن سوال پاسخی کوتاه بدهید، باید از ضمیر اشاره they استفاده کنید. به مثال زیر دقت کنید:

Are these English books?

Yes, they are. یا No, they aren’t.

نقش ضمیر اشاره در جمله چیست؟

ضمایر اشاره می‌توانند نقش فاعل و مفعول را در جمله داشته باشند. می‌توانید این ضمایر را جایگزین اسم مفعول و اسم فاعل کنید.

به جمله‌های زیر توجه کنید:

This is an apple.این یک سیب است

Those are dirty. آن‌ها کثیف هستند

در جمله‌های بالا، ضمایر اشاره نقش فاعل را در جمله دارند.

Can you two complete that? آیا شما دو نفر می‌توانید آن را کامل کنید؟

What have I done to deserve this?   چه کار کرده‌ام که مستحق این هستم.

در جمله‌های بالا، ضمایر اشاره در نقش مفعول ظاهر شده‌اند.

ضمایر اشاره در و فعل

ضمایر اشاره در زبان انگلیسی را می‌‌توانید با افعال مختلف به کار ببرید. ضمایر مفرد را، یعنی  that و this، با افعال مفرد به کار ببرید و ضمایر جمع را، یعنی those و these، با افعال جمع به کار ببرید.

This is my one and only friend.   

در جملۀ بالا، ضمیر و فعل هر دو مفرد هستند.

Those are my books over there.

در جملۀ بالا، به دسته‌ای از کتاب‌ها اشاره شده است، از این رو، فعل to be نیز به شکل جمع به کار رفته است.

هر دو جملۀ فوق را می‌توانید سوالی و منفی کنید. به مثال‌های زیر توجه کنید:

Those are not my students.   آنان دانش آموزان من نیستند.

This isn’t my tutor.         این معلم خصوصی من نیست.

Are these our video clips?    آیا این‌ها کلیپ‌های ویدئویی ما هستند؟

Is that a cat? آیا آن یک گربه است؟ 

همانطور که مشاهده می‌کنید، با تغییر جای فعل و فاعل، می‌توانیم با استفاده از ضمایر اشاره جمله سوالی بسازیم.

ضمایر اشاره همراه با اسم در زبان انگلیسی

یادتان باشد که اگر ضمایر اشاره با اسم ترکیب شود، دیگر ضمیر تلقی نمی‌شود، بلکه نقش معرف اسم یا determiner را دارد. در چنین مواردی، determiner باید از لحاظ تعداد مطابق با اسم باشد. به مثال‌های زیر توجه کنید.

This cat isn’t mine.     این گربه متعلق به من نیست.

در جملۀ بالا this  با اسم همراه شده است و نقش determiner را دارد.

That is my cat. این گربۀ من است

در جملۀ بالا، this ضمیر اشاره است.

سخن آخر

تا به این‌جا، با ضمایر اشاره در زبان انگلیسی آشنا شدید و قوانین مختص به کاربردشان را یاد گرفتید. کاربرد ضمایر اشاره در جمله‌های انگلیسی کار دشواری نیست، بلکه کافی است چند قانون ساده و کلی را بشناسید تا بتوانید از آن‌ها در جمله‌های‌تان استفاده کنید.

یکی از بهترین راه‌ها برای یادگیری زبان، بازی برای یادگیری انگلیسی است. بازی باعث می‌شود یادگیری زبان انگلیسی برای‌تان جذاب و مفرح شود. برخی از این بازی‌ها آنقدر جذاب هستند که همواره فکر می‌کنید در حال بازی کردن هستند و اصلاً متوجه آموزش نمی‌شود، در عین حال، زبان انگلیسی را یاد می‌گیرید. در این مطلب، چند بازی جذاب برای زبان انگلیسی را معرفی خواهیم کرد. با ما همراه باشید!

یک دنیا بازی برای یادگیری انگلیسی

بازی‌های متعددی برای یادگیری زبان انگلیسی وجود دارد، آنلاین و آفلاین. در ادامه، از بهترین بازی‌ها برای یادگیری زبان انگلیسی برای‌تان خواهیم گفت.

بازی Wordshake

این بازی برای زبان آموزان همه سطوح مناسب است، از مبتدی تا پیشرفته.

از Wordshake برای گسترش دایره واژگان‌تان استفاده کنید.

روند بازی به این ترتیب است که 16 حرف الفبای زبان انگلیسی را در اختیارتان قرار می‌دهند و سه دقیقه وقت دارید تا واژه‌های مختلف زبان انگلیسی را با استفاده از این حروف بسازید. طی این 3 دقیقه، باید هر واژه‌ای را که به ذهن‌تان می‌رسد بسازید. با ساختن هر واژه، یک امتیاز دریافت می‌کنید.

بازی Knoword

این بازی برای مبتدیان مناسب نیست و زبان‌آموزان در سطوح متوسط و پیشرفته می‌توانند از آن استفاده کنند.

وقتی مشغول بازی Knoword هستید، باید با سرعت هر چه تمام‌تر واژه بسازید.

این بازی از بهترین بازی‌ها برای یادگیری زبان انگلیسی و واژگان جدید است.

یک دقیقه وقت دارید تا تعریف واژگان را بخوانید و پاسخ صحیح را بنویسید.

با هر پاسخ درست، یک یا دو ثانیه به زمان‌تان اضافه می‌شود. اگر واژه‌ای را نمی‌شناسید و نمی‌توانید به سوال پاسخ دهید، باید سریع دکمۀ Esc را بزنید یا روی دکمۀ Skip کلیک کنید.

بازی 4 Pics 1 Word

بازی 4 Pics 1 Word برای زبان آموزان سطوح مختلف مناسب است.

اپلیکیشن این بازی تصویری را روی تلفن همراه‌تان نصب کنید.

طی این بازی، چهار تصویر که نقطه مشترکی دارند پیش روی‌تان قرار می‌گیرند. گاهی پاسخ واضح است و می‌توانید سریع پاسخ دهید، اما گاهی کار سخت می‌شود و باید فکر کنید.

بازی Visual Thesaurus Spelling Bee

بازی Visual Thesaurus Spelling Bee برای زبان‌آموزان سطح پیشرفته مناسب است.

با استفاده از این بازی، می‌توانید واژگان جدید و تلفظ‌شان را یاد بگیرید.

هنگام بازی کردن، به تلفظ صحیح واژگان دقت کنید و آن‌ها را با خودتان تمرین کنید.

بازی  Word Whomp

زبان آموزان سطوح مبتدی، متوسط و پیشرفته می‌توانند از این بازی برای زبان انگلیسی استفاده کنند.

با استفاده بازی Word Whomp، می‌توانید تلفظ صحیح واژگان را یاد بگیرید و به یاد بسپارید.

طی این بازی، شش حرف در اختیارتان قرار می‌گیرد و شما دو دقیقه و نیم وقت دارید تا حدس بزنید با استفاده از این شش حرف، چند واژه می‌توانید بسازید. اگر تعداد اشتباهات‌تان زیاد باشد، بازی تمام می‌شود.

بنابراین باید سریع فکر کنید و پاسخ صحیح بدهید. تقویت این مهارت باعث می‌شود در مکالمه انگلیسی نیز پیشرفت کنید.

بازی Freerice

این بازی برای زبان‌آموزان سطوح پیشرفته و متوسط مناسب است.

با استفاده بازی Freerice، می‌توانید دایره واژگان‌ انگلیسی را در ذهن‌تان گسترش دهید.

طی این بازی، یک واژه پیش روی‌تان قرار می‌گیرد و شما باید نزدیک‌ترین مترادف به آن واژه را از میان چهار واژه دیگر انتخاب کنید. این بازی با واژگان آسان آغاز می‌شود و طی 60 مرحله، دشوارتر و ودشوارتر می‌شود.

بازی Scrabble Online

بازی Scrabble Online برای زبان‌آموزان سطوح متوسط و پیشرفته مناسب است.

با استفاده از این بازی، می‌توانید واژگان جدید یاد بگیرید.

این بازی را می‌توانید به صورت آنلاین با دوست‌تان یا حریفی مجازی انجام دهید.

روند این بازی بدین ترتیب است که شما می‌توانید هفت حرف را انتخاب کنید و از آن‌ها برای ساختن واژگان جدید استفاده کنید. 

بازی  7 Words

بازی  7 Words برای زبان‌آموزان سطح پیشرفته مناسب است.

این بازی دشوارترین و چالش‌برانگیزترین بازی‌ها برای یادگیری زبان انگلیسی است. طی این بازی، باید واژگان را بر اساس تعریفل‌شان حدس بزنید.

بازی SL Crossword Puzzles

بازی SL Crossword Puzzles برای زبان‌آموزان هر سه سطح مناسب است.

اگر حل کردن جدول را دوست دارید، از این بازی غافل نشوید.

این بازی آنلاین برای یادگیری واژگان جدید مناسب و تقویت مهارت خواندن یا درک مطلب مناسب است.

بازی Influent

بازی Influent برای زبان‌آموزان سطح مبتدی مناسب است.

با استفاده از این بازی، می‌توانید واژگان پرکاربرد را یاد بگیرید.

طی این بازی، وارد آپارتمانی مدرن می‌شوید و در هر کجا که می‌خواهید کلیک می‌کنید و نام اجسام مختلف را به زبان انگلیسی یاد می‌گیرید.

بدین ترتیب، می‌توانید نام اشیاء مختلف را یاد بگیرید.

سخن آخر در مورد بازی برای یادگیری انگلیسی

سخن آخر

همانطور که مشاهده کردید، در هر مرحله از یادگیری زبان انگلیسی باشید، می‌توانید از بازی برای یادگیری این زبان استفاده کنید. با استفاده از این بازی‌ها، می‌توانید تلفظ صحیح واژگان را یاد بگیرید و دایره واژگان‌تان را گسترش دهید. در برخی از این بازی‌ها، سرعت عمل اهمیت بسیار زیادی دارد، از این رو، باعث می‌شوند واژگان را با سرعت بیشتری به خاطر بیاورید و بدین ترتیب، بهتر به زبان انگلیسی مکالمه کنید. انواع بازی جذاب برای زبان انگلیسی را بشناسید و از میان‌شان بهترین بازی آموزش زبان انگلیسی را انتخاب کنید تا بتوانید خیلی زود پیشرفت کنید.

یادگیری زمان‌ها در زبان انگلیسی بسیار مهم است. حال ساده بسیار پرکاربرد است و معمولاً هر زبان آموز، در همان ابتدای مسیر، این زمان را یاد می‌گیرد. زمان حال ساده انگلیسی، در ظاهر ساده به نظر می‌رسد، اما نکات ظریفی دارد که باید آن را بدانید تا بتوانید به درستی به زبان انگلیسی بنویسید و صحبت کنید. در این مطلب، هر آنچه باید در مورد زمان حال ساده در انگلیسی بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید!

کاربرد حال ساده انگلیسی چیست؟

زمان حال ساده انگلیسی کاربرد مشخصی دارد.  در موارد زیر، می‌توانیم از حال ساده انگلیسی استفاده کنیم:

• برای توصیف وضعیت کنونی

I’m nineteen years old.

I’m a student.

He lives in London.

• برای بیان آنچه به طور مرتب رخ می‌دهد

I play football every weekend.

• بیان عادت

I smoke.

He drinks tea at breakfast.

She only eats fish.

They watch television regularly.

• برای بیان اتفاقات تکرارشونده

We catch the bus every morning.

It rains every afternoon in the hot season.

They drive to Monaco every summer.

• واقعیت یا حقیقتی که هیچ‌وقت تغییر نمی‌کند

The human body contains 206 bones.

Light travels at almost 300,000 kilometres per second.

London is a large city.

در چنین مواردی، از قیدهای تکرار، sometimes، always و never، در این جمله‌ها استفاده می‌کنیم.

• بیان اتفاقی مشخص در آینده

The school term starts next week.

The train leaves at 19.45 this evening.

We fly to Paris next week.

Your exam starts at 09.00

• اتفاقی در آینده بعد از کلمه‌‎‌هایی مثل when، after و before و بعد از واژه‌هایی مثل if و unless

I’ll talk to John when I see him.

You must finish your work before you go home.

If it rains we’ll get wet.

He won’t come unless you ask him.

• خلاصه کردن کتاب، فیلم یا نمایشنامه

Harry Potter goes to Hogwarts School. He has two close friends, Hermione and …

Shakespeare’s Hamlet is the Prince of Denmark. One night he sees his father’s ghost. The ghost tells him he has been murdered …

چگونه حال ساده را بنویسیم؟

برای نوشتن زمان حال ساده با افعال باقاعده، باید S  سوم شخص را به انتهای فعل اضافه کنید.

اول شخص مفرد:

I write.

دوم شخص مفرد:

You write.

سوم شخص مفرد:

He/she/it writes.

اول شخص جمع:

We write.

دوم شخص جمع:

You write.

سوم شخص جمع:

They write.

در برخی از افعال، سوم شخص به es ختم می‌شود. اما کدام از افعال به es ختم می‌شود؟ اگر ریشه فعل به o، ch، sh، th، ss، gh یا z ختم شود.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

اول شخص مفرد:

I go.

دوم شخص مفرد:

You go.

سوم شخص مفرد:

He/she/it goes.

اول شخص جمع:

We go.

دوم شخص جمع:

You go.

سوم شخص جمع:

They go.

فعل to be بی‌قاعده است. برای بردن این فعل به حال ساده، باید آن را تغییر دهید.

اول شخص مفرد:

I am.

دوم شخص مفرد:

You are.

سوم شخص مفرد:

He/she/it is.

اول شخص جمع:

We are.

دوم شخص جمع:

You are.

سوم شخص جمع:

They are.

اگر فعل به حرف صدادار+y ختم شود، y حذف می‌شود و -ies به جای آن می‌نشیدند. به مثال‌های زیر توجه کنید:

marry – marries

study – studies

carry – carries

worry – worries

اگر فعل به حرف صدادار+y ختم شود، فعل فقط s می‌پذیرد.

play – plays

enjoy – enjoys

say – says

منفی کردن زمان حال ساده در انگلیسی

اما چگونه حال ساده را منفی کنیم؟ برای منفی کردن زمان حال ساده، باید طبق الگوی زیر پیش بروید:

do/does + not + [root form of verb]

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Pauline does not want to share the pie.

I like tennis but I don’t like football.

I don’t live in London now.

She doesn’t think there is enough to go around.

Her friends do not agree.

I don’t want pie anyway.

I don’t play the piano but I play the guitar.

برای منفی کردن فعل to be  در زمان حال ساده، باید طبق الگوی زیر پیش بروید:

[to be] + not

به مثال‌های زیر توجه کنید:

I am not a pie lover, but Pauline sure is.

You aren’t ready for such delicious pie.

سوالی کردن جمله‌های زمان حال ساده در انگلیسی

اما چگونه جمله حال ساده را سوالی کنیم؟  سوالی کردن حال ساده در زبان انگلیسی فرمول مشخصی دارد:

Do/ does+ فاعل+ ریشه فعل

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Do you know how to bake a pie?

Do you play the piano?

Does Jack play football?

Do Rita and Angela live in Manchester?

اما چگونه جمله حال ساده را با کلمه‌های پرسشی سوالی کنیم؟ به مثال‌های زیر دفت کنید:

Where do Angela and Rita live?

What does Angela do?

When does Rita usually get up?

Where do they work?

Where does he come from?

Where do you live?

وقتی می‌خواهید جمله را با who سوالی کنید، لازم نیست از do و does استفاده کنید.

Who lives in London?

Who plays football at the weekend?

Who works at Liverpool City Hospital?

سخن آخر

تا به اینجا نکات مربوط به زمان حال ساده انگلیسی را یاد گرفتید. با یادگیری این نکته‌ها و کاربردشان، می‌توانید به راحتی صحبت کنید و بنویسید.

گرامر used to را در متون انگلیسی به کرات دیده‌اید یا این‌که خواهید دید. اگر معنای این عبارت را ندانید، نه می‌توانید متوجه معنای جمله شوید، نه می‌توانید آن را به درستی ترجمه کنید. بنابراین دانستن معنا و کاربرد used to در زبان انگلیسی بسیار مهم است. در این مطلب، از گرامر used to  برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید!

کاربرد عبارت used to  چیست؟

اگر می‌خواهید در مورد اتفاق یا عادتی در گذشته صحبت کنید، باید از عبارت used to استفاده کنید. برای مثال، وقتی می‌گوییم

 He used to live in London منظورمان این است که او قبلاً در لندن زندگی می‌کرده، اما در حال حاضر، خیر. جمله

 He used to go on holiday to Scotland every year از عادت صحبت می‌کند و منظورش این است که او در حال حاضر، هر سال به اسکاتلند نمی‌رود، بلکه صرفا عادتی در گذشته بوده است.

در ادامه، کاربرد گرامر used to را به صورت جزئی‌تر برای‌تان گفته‌ایم:

• برای وصف یخ فعالیت یا حالتی که بارها در گذشته رخ داده است

Gerry always used to go for a run before breakfast.

Peter didn’t use to say things like that when I knew him.

• برای اشاره به فعالیت یا حالتی که در گذشته

I used to like rock climbing when I was younger.

You didn’t use to be so stressed!

صرف فعل

اما چگونه used toرا صرف کنیم؟ فرم used to با همه ضمایر یکسات است:

We used to	I used to
You used to	You used to
They used to	She used to

به جمله‌های زیر توجه کنید:

I used to live in New Zealand.

He used to deliver newspapers papers but he owns the shop now.

Nancy and Bill used to live in California.

منفی کردن

عبارت used to را می‌توانید به دو شیوه منفی کنید:

did not/didn’t use to

We didn’t use to have central heating when I was a child.

Alan didn’t use to like children, but it’s different now he has his own.

used not/usedn’t to

I used not to be able to watch myself on TV at all.

We used not to worry much about money.

Things usedn’t to be so bad.

سوالی کردن جمله‌ای با عبارت used to

سوالی کردن جمله حاوی عبارت used to قانون مشخصی دارد. در ادامه، از قوانین سوالی کردن و مثال‌های مربوط به آن برای‌تان گفته‌ایم.

did + subject + use to + base form:

did he use to…?

Did they use to visit you often?

 – Well, Mary used to.

used + subject + to + base form

used he to… ?

Used he to play the guitar?

کاربرد get used to چیست؟

بلافاصله بعد از get used to اسم یا اسم فعل (gerund) می‌آید. به الگوی زیر توجه کنید:

Get Used To + Noun/‑ing Verb

در این حالت، اگر بخواهید فعل را به زمان گذشته یا حال ببرید، هرگز عبارت used to به use to تغییر نمی‌کند، بلکه فقط  فعل get تغیر می‌کند. به مثال زیر توجه کنید:

He finally got used to the winter weather.

اما کاربرد عبارت get used to چیست؟ از این عبارت برای اشاره به چیزی که در حال تبدیل به عادت یا برنامه ثابت است استفاده می‌کنند. معمولاً از این عبارت برای اشاره به شرایطی استفاده می‌کنند که دشوار است.

I am getting used to living with my new roommate.

Our new teacher quickly got used to our large, multicultural class.

They couldn’t get used to the noisy neighborhood, so they moved.

Has your brother gotten used to his new boss yet?

اما چگونه این عبارت را به زمان آینده ببریم؟ به مثال زیر توجه کنید:

غلط: Horseback riding has been frightening for me, but I will get use to it.

صحیح: Horseback riding has been frightening for me, but I will get used to it.

بنابراین لازم نیست بعد از will شکل فعل تغییر کند.

کاربرد be used to چیست؟

عبارت be used to نیز قبل از اسم یا اسم فعل قرار می‌گیرد. در این عبارت نیز، زمان فعل use هیچ تغییری نمی‌کند، بلکه فقط زمان be تغییر می‌کند. بنابراین زمان فعل را باید با فعل be تغییر دهید.

اما کاربرد be used to چیست؟ این عبارت به چیزی اشاره دارد که در حال حاضر، تبدیل به عادت شده است. به مثال‌های زیر توجه کنید:

She is used to getting up at 6:00 am because she does it every day.

Is your friend used to the noise from the construction site next to her office?

The teacher wasn’t used to answering so many questions during class.

By this time next year, I will be used to living in Brazil.

سخن آخر

تا به این‌جا با عبارت used to و همچنین get used to و be used to و کاربردشان آشنا شدید. با یادگیری این نکات، می‌توانید کاربرد صحیح این عبارت‌ها را یاد بگیرید و به موقع، از آن‌ها استفاده کنید.

گذشته کامل یکی از آسان‌ترین زمان‌ها در زبان انگلیسی است. کافی است فرمولش را یاد بگیرید، درکش کنید و کاربردش را بشناسید تا بتوانید به راحتی، از آن استفاده کنید. در این مطلب، هر آنچه باید در مورد گذشته کامل در انگلیسی بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

گذشته کامل در انگلیسی چیست؟

گذشته کامل یا Pluperfect برای صحبت کردن در مورد چیزی است که پیش از اتفاق دیگری در گذشته رخ داده است. اجازه دهید این زمان را با ذکر مثالی برای‌تان توضیح دهیم: تصور کنید یک روز صبح از خواب بیدار می‌شوید، از خانه خارج می‌شوید و یادداشتی را پشت در می‌بینید: “Tootles was here”. اگر بخواهید این صبح را برای دوست‌تان تعریف کنید، باید طبق جمله زیر پیش بروید:

I turned back to the house and saw that someone named Tootles had defaced my front door!

این جمله نشان می‌دهد Tootles پیش از آن‌که شما برسید، این پیغام را گذاشته است.

فرمول گذشته کامل انگلیسی چیست؟

گذشته کامل فرمول مشخصی دارد:

had + [past participle]

فرقی نمی‌کند فاعل مفرد باشد یا جمع، در هر صورت فرمول تغییر نمی‌کند.

به مثال‌های زیر دقت کنید:

The train left at 9am. We arrived at 9:15am. When we arrived, the train had left.

I wasn’t hungry. I had just eaten.

They were hungry. They had not eaten for five hours.

We were too late. The train had left.

He explained that he had closed the window because of the rain.

She had just left the room when the police arrived.

با درک این مثال‌ها، می‌توانید متوجه کاربرد صحیح زمان ماضی بعید یا گذشته کامل بشوید.

کاربرد گذشته کامل در انگلیسی چیست؟

اما کاربرد گذشته کامل در انگلیسی چیست؟ تفاوت بین گذشته کامل و گذشته ساده چیست؟ وقتی در مورد اتفاقی در گذشته صحبت می‌کنید و می‌خواهید به اتفاقی در گذشته دورتر رخ داده است، باید از گذشته کامل استفاده کنید. بدین ترتیب، می‌توانید به رشته‌ای از اتفاقات اشاره کنید. به دو جمله زیر توجه کنید:

We were relieved that Tootles used washable paint.

We were relieved that Tootles had used washable paint.

جمله اول Tootles کار را در زمان مشخصی در گذشته انجام نداده است. در جمله دوم، در مورد اتفاق مشخصی صحبت می‌کنیم.

اگر بخواهید شرایط یا نتایجی را توصیف کنید، می‌توانید از این زمان استفاده کنید:

If I had woken up earlier this morning, I would have caught Tootles red-handed.

در شرطی نوع سوم نیز باید از این زمان استفاده کنید.

If I had worked harder, I might have passed the exam

چه زمانی از گذشته کامل استفاده نکنیم؟

اگر می‌خواهید یک سری از اتفاقات را برای شخصی تعریف کنید، لازم نیست از زمان گذشته کامل استفاده کنید.

چگونه گذشته کامل را منفی کنیم؟

منفی کردن گذشته کامل در انگلیسی بسیار راحت است، کافی است از یک فرمول مشخص پیروی کنید:

had + not + [past participle]

به مثال‌های زیر توجه کنید:

We looked for witnesses, but the neighbors had not seen Tootles in the act.

If Tootles had not included their own name in the message, we would have no idea who was behind it.

چگونه گذشته کامل انگلیسی را سوالی کنیم؟

چگونه جمله گذشته کامل انگلیسی را سوالی کنیم؟ به فرمول زیر توجه کنید:

had + [subject] + [past participle]

به مثال‌ زیر توجه کنید:

Had Tootles caused trouble in other neighborhoods before they struck ours?

افعال باقاعده در گذشته کامل

اگر می‌خواهد فعل باقاعده را به گذشته کامل ببرید، کافی است ed را به فعل بعد از had اضافه کنید.

در جدول زیر، از گذشته کامل افعال باقاعده و نحوه منفی کردن‌شان برای‌تان گفته‌ایم.

مصدر	گذشته کامل	منفی
to ask	had asked	had not asked
to work	had worked	had not worked
to call	had called	had not called
to use	had used	had not used

افعال بی قاعده در گذشته کامل

و اما می‌رسیم به افعال بی‌قاعده. در جدول زیر، برای‌تان گفته‌ایم چگونه افعال بی‌قاعده را به زمان ماضی بعید ببریم و چگونه منفی‌شان کنیم. به جدول زیر توجه کنید:

مصدر	گذشته کامل	منفی
to be	had been	had not been
to have	had had	had not been
to do	had done	had not done
to say	had said	had not said
to get	had gotten	had not gotten
to make	had made	had not made
to go	had gone	had not gone
to take	had taken	had not taken
to see	had seen	had not seen
to come	had come	had not come

گذشته کامل استمراری در انگلیسی

اگر می‌خواهید گذشته کامل را استمراری کنید، کافی است ing را به فعل بعد از had been اضافه کنید. به مثال‌ها زیر توجه کنید:

I had been working there for a year.

They had been painting the bedroom.

She didn’t want to move. She had been living in Liverpool all her life.

Everything was wet. It had been raining for hours.

سخن آخر

تا به این‌جا، با گذشته کامل در انگلیسی و شکل استمراری آن آشنا شدید. فرمول این زمان و کاربرد صحیح آن را یاد بگیرید تا بتوانید به راحتی، آن را در مکالمه‌ها و همچنین نوشته‌های‌تان به کار بگیرید.

کاربرد may  چیست؟

معمولاً از فعل may در موقعیت‌های زیر استفاده می‌شود:

• در زمان حال
• برای وصف فرضیه‌ای احتمالی

وقتی از رخ دادن چیزی در حال یا آینده مطمئن نیستید و می‌خواهید احتمالی را بیان کنید، از فعل may استفاده کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Jack may be coming to see us tomorrow.

Oh dear! It’s half past ten. We may be late for the meeting.

She’s had no sleep. She may be tired.

Javed may offer more tutoring sessions in the future.

You may go to the movies tonight.

• برای اجازه گرفتن به شیوه رسمی

May I borrow the car tomorrow?

May we come a bit later?

• برای اجازه رسمی دادن

You may bring one guest.

You may go now.

You may come at eleven if you wish.

• برای بیان مجوز رسمی

اگر بخواهید بگویید شخصی مجوز رسمی انجام کاری را دارد، می‌توانید از may استفاده کنید.

Students may travel for free.

اگر بخواهید بگویی کسی مجوز انجام کاری را ندارد، می‌توانید از may not استفاده کنید.

You may not borrow the car until you can be more careful with it!

Students may not wear jeans.

کاربرد might چیست؟

و اما می‌رسیم به کاربرد فعل might ر زبان انگلیسی! معمولاً از فعل might می‌توانید در موقعیت‌های زیر استفاده کنید:

• بیان احتمالی در زمان گذشته

I might have messed up my diet last night when I ate those donuts.

• برای وصف فرضیه‌ای غیرمحتمل

اگر از رخ دادی در آینده یا حال مطمئن نیستید، از might استفاده کنید.

I might see you tomorrow.

It looks nice, but it might be very expensive.

It’s quite bright. It might not rain today.

• حدس زدن در مورد گذشته

اگر بخواهید در مورد گذشته حدسیاتی بزنید، می‌توانید از might have یا may have استفاده کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

I haven’t received your letter. It may have got lost in the post.

It’s ten o’clock. They might have arrived by now.

• برای بیان درخواستی در گذشته

He asked if he might borrow the car.

They wanted to know if they might come later.

• روشی بسیار مودبانه برای اجازه گرفتن

Might we ask you a question?

Might I just interrupt for a moment?

گذشته کامل با فعل might

اگر می‌خواهید به زمان گذشته کامل بنویسید، بهتر است از فعل might استفاده کنید. به مثال‌های زیر توجه کنید:

I might have joined you last night if it weren’t for the rain.

Elsa might have called, but my phone was on silent.

Lorraine might not have asked for help, but I knew she needed it.

بیان احتمال با might یا may

اگر قرار است اتفاقی بیفتد، اما احتمال کمی وجود دارد که رخ ندهد، بهتر است از may استفاده کنید.

It may rain tonight, but I’m still going to the concert.

Johanna may get a promotion.

We may go on vacation this summer.

اگر احتمال وقوع اتفاقی کم است، باید از might استفاده کنید. در واقعف وقتی احتمال رخ ندادن چیزی بالاتر از احتمال رخ دادنش باشد، بهتر است از فعل might استفاده کنید.

If we take this upcoming exit, we might make it on time.

We all laughed when Jacob said he might win the lottery tonight.

Stick around and you just might find out.

اجازه گرفتن با might و may

همانطور که گفتیم، با may و might می‌توانید اجازه بگیرید. اما چه فرقی میان این دو وجود دارد؟ فعل  might در انگلیسی بریتانیایی، در مقایسه با انگلیسی آمریکایی، رایج‌تر است. به جمله‌های زیر دقت کنید:

May I please be excused from the table?

Might I get the menu when you’re done with it?

برای اجازه دادن، از may استفاده کنید.

You may leave early today.

Georgia may go to the movies tonight, but only if she finishes her chores.

Yes, Alexander may join us for dinner.

واژه‌های might و may در نقش اسم

یادتان باشد که واژه‌های might و may اسم نیز هستند. May پنجمین ماه سال است و might به قدرت اشاره دارد.

به جمله‌های زیر توجه کنید:

My birthday is in May.

He tried with all his might to open the jar.

سخن آخر

تا به اینجا با might  و may در گرامر انگلیسی آشنا شدید و همچنین دانستید که این دو واژه در نقش اسم نیز ظاهر می‌شوند. با کمی تمرین و تکرار می‌توانید قانون استفاده از این دو فعل را به ذهن بسپارید. از فعل may برای بیان زمان حال استفاده کنید و از might برای بیان گذشته استفاده کنید. همچنین می‌توانید از may برای بیان احتمال رخ دادن اتفاق استفاده کنید و از might برای بیان احتمال رخ ندادن آن. از هر دو فعل برای اجازه گرفتن استفاده می‌کنند، اما معمولاً برای اجازه دادن از may استفاده می‌کنند. این دو واژه و کاربردشان تفاوت‌های ظریفی با یکدیگر دارند. با یادگیری تفاوت‌ها و شباهت‌های‌شان، می‌توانید به درستی، در نوشته‌ها و مکالمه‌های‌تان به زبان انگلیسی از آن‌‎ها استفاده کنید.

شناخت زمان‌ها بخش مهمی از یادگیری زبان انگلیسی است. همانطور که می‌دانید، فعل نشان دهندۀ عمل است و زمان به ما می‎‌‌گوید که عمل چه زمانی انجام شده است. وقتی گرامر going to  به میان می‌آید، صحبت از زمان آینده و انجام عملی در آن زمان است. اما کاربرد going to چیست؟ چه تفاوتی با will دارد؟ در این مطلب، گرامر going to را به زبان ساده برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید!

عبارت going to  چیست؟

عبارت going to یک ساختار است که از آن برای صحبت در مورد آینده استفاده می‌کنیم. به الگوی زیر توجه کنید:

فاعل+ be+ going+ to-infinitive

به مثال‌های زیر توجه کنید:

I’m going to buy a new car next week.

You’re not going to do all this in an hour. There’s just too much to do.

I’m telling you; you’re going to do it. You don’t have a choice.

Jo has won the lottery. He says he’s going to buy a Porsche.

We’re not going to paint our bedroom tomorrow.

استفاده از گرامر going to برای بیان برنامه‌ای قعطی در اینده

اگر بخواهید در مورد برنامه مشخصی در آینده صحبت کنید، می‌توانید از going to استفاده کنید. در واقع، وقتی تصمیم گرفته‌اید و می‌خواهید آن را عملی کنید، می‌توانید از این ساختار استفاده کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

A friend of mine is going to get married this weekend.

I am going to go to the beach this weekend.

Jenny is going to see a movie tonight.

I am going to learn a new language.

Jen is going to read that book.

Jo has won the lottery. He says he’s going to buy a Porsche.

We’re not going to paint our bedroom tomorrow.

در جمله‌های بالا، پیش از آنکه صحبت کنیم، تصمیمی را گرفته‌ایم.

استفاده از عبارت going to برای پیش بینی

از عبارت going to برای پیش بینی آینده نیز استفاده می‌کنند. این پیش بینی بر اساس شواهد کنونی است. در واقع، می‌گوییم آنچه در فکر داریم رخ خواهد داد. به مثال‌های زیر توجه کنید:

The sky is very black. It’s going to snow.

It’s 8.30! You’re going to miss your train!

I crashed the company car. My boss isn’t going to be very happy!

بنابراین بر اساس پیش بینی‌ای منطقی یا برنامه‌ای مشخص.

چگونه going to را منفی کنیم؟

و اما می‌رسیم به منفی کردن going to ! این ساختار در گفتار و نوشتار رایج و پرکاربرد است، بنابراین باید کاربرد و فرمول صحیح آن را یاد بگیرید. الگوی منفی کردن going to به شرح زیر است:

am/is/are + not + going to + [root form]

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Jen is not going to quit before she reaches her goal.

Make sure you arrive on time tomorrow, because the bus is not going to wait for you.

He is not going to say anything bad about his boss.

I am not going to finish my homework in time for class.

We’re not going to see my mother this summer.

I’m afraid they’re not going to read the whole report.

چگونه این ساختار را سوالی کنیم؟

برای سوالی کردن ساختار going to، باید طبق الگوی زیر عمل کنید:

am/is/are + [subject] + going to + [root form of verb]

به مثال‌های زیر توجه کنید تا سوالی کردن را یاد بگیرید:

Is Jen going to finish War and Peace over the summer?

Am I going to have the discipline to study Spanish every day?

Are you going to come to my party tomorrow?

Are you going to attend the lecture this afternoon?

در صورتی که می‌خواهید این ساختار را با کلمه‌های پرسشی مانند what و who بنویسید، می‌توانید طبق جمله زیر پیش بروید.

What are you going to buy with the money you found?

What are you going to wear to the dance?

What are you going to wear to the dance?

کاربرد این عبارت چیست؟

اگر بخواهیم در مورد برنامه‌ای که داشته‌ایم اما ممکن است تغییر کند صحبت کنیم، می‌توانید از الگوی was going to استفاده کنید:

به دو مثال زیر توجه کنید تا متوجه تفاوت میان is going to و was going to شوید:

شخص  B مطمئن است که می‌خواهد در باران بماند.	A: You’re not staying out in this rain, are you? B: Well, I am going to, yes.
شخص B می‌خواهد در باران بماند، اما ممکن است نظرش تغییر کند.	A: You’re not staying out in this rain, are you? B: Well, I was going to, yes.

سخن آخر

تا به اینجا، با ساختار be going to و کاربرد آن آشنا شدید. در نتیجه، این ساختار در زبان انگلیسی بسیار کاربرد است، از این رو، باید کاربرد صحیحش را یاد بگیرید تا بتوانید به درستی از ان استفاده کنید. پس اگر می‌خواهید چیزی را پیش بینی کنید یا این‌که در مورد برنامه آینده‌تان صحبت کنید، می‌توانید از این ساختار استفاده کنید.

آرتیکل چیست؟

پیش از هر چیزی، باید بدانیم آرتیکل در انگلیسی چیست! آرتیکل‌ها واژگانی هستند که نشان می‌دهند یک اسم مشخص است یا نامشخص. به مثال‌ زیر توجه کنید:

After the long day, the cup of tea tasted particularly good.

آرتیکل the حاکی از یک روز مشخص است. 

اکنون به مثال زیر توجه کنید:

After a long day, a cup of tea tastes particularly good.

حرف a حاکی از روزی نامشخص است.

انواع آرتیکل در انگلیسی

حتماً تا به اینجا متوجه شده‌اید که در زبان انگلیسی، دو نوع آرتیکل وجود دارد: آرتیکل معین (definite article) و آرتیکل نامعین (indefinite article). در ادامه، از این آرتیکل‌ها و کاربردشان برای‌تان خواهیم گفت.

آرتیکل معین

واژۀ the آرتیکل معین یا definite article است. آرتیکل the اسم را به یک چیز مشخص محدود می‌کند. برای مثال، وقتی دوست‌تان از شما می‌پرسد “Are you going to the party this weekend?”، آرتیکل the حاکی از مهمانی مشخصی است که هر دوی شما از برگزاری آن خبر دارید. این آرتیکل را می‌توانید با اسامی قابل شمارش و غیر قابل شمارش همراه کنید.

در ادامه، نمونه‌هایی از کاربرد این آرتیکل معین برای‌تان آورده‌ایم:

Please give me the hammer.

Please give me the red hammer; the blue one is too small.

Please give me the nails.

Please give me the large nail; it’s the only one strong enough to hold this painting.

Please give me the hammer and the nails.

آرتیکل نامعین

این آرتیکل به دو شکل وجود دارد:

• A
• An

آرتیکل a به همراه واژگانی که حرف اول‌شان بی‌صدا است به کار می‌رود و آرتیکل an با واژگانی که با حرف صدادار آغاز می‌شوند همراه می‌شود.

اما چرا می‌گوییم آرتیکل نامعین؟ وقتی از دوست‌تان می‌پرسید “Should I bring a gift to the party”، دوست‌تان می‌داند که شما در مورد هدیۀ مشخصی صحبت نمی‌کنید، بلکه منظورتان کلیت هدیه دادن است.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Please hand me a book; any book will do.

Please hand me an autobiography; any autobiography will do.

استثناهایی در مورد استفاده از a و an

همانطور که گفتیم، a قبل از واژه‌ای با حروف بی صدا به کار می‌رود و حرف an با واژگانی با حروف صدادار. اما در این بین، استثناهایی نیز وجود دارد. برای مثال، واژۀ honor، برخلاف املایش، تلفظش با حرف صدادار آغاز می‌شود. از این رو، باید از حرف تعریف an استفاده کنیم.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

غلط:

My mother is a honest woman.

صحیح:

My mother is an honest woman.

همچنین اگر حرف اول واژه‌ای صدادار باشد، اما تلفظ آن با حرف بی‌صدا آغاز شود، باید از حرف اضافه a استفاده کنید.

به مثال زیر توجه کنید:

غلط:

She is an United States senator.

صحیح:

She is a United States senator.

این قوانین در مورد حروف اختصار نیز صدق می‌کند. به مثال‌های زیر توجه کنید:

an LCD display

a UK-based company

an HR department

a URL

کاربرد آرتیکل پیش از صفت

در زبان انگلیسی، وقتی قرار است آرتیکل را به همراه صفت به کار بگیرید، باید آن را طبق صفت استفاده کنید. اما چرا؟

در زبان انگلیسی، الگوی اسم و صفت به شرح زیر است:

article + adjective + noun

به مثال‌های زیر توجه کنید:

Eliza will bring a small gift to Sophie’s party.

I heard an interesting story yesterday.

آرتیکل نامعین همراه با اسامی غیرقابل شمارش

اسامی غیرقابل شمارش در زبان انگلیسی را نباید همراه با حروف تعریف a و an همراه کنید. برخی از واژگان غیرقابل شمارش به شرح زیر است:

information, animal husbandry, wealth, jewelry, equipment, the working class, milk, sand, air

در مورد واژگان غیر قابل شمارش، به جای آرتیکل‌های a  و an، از واژۀ some استفاده کنید.

 به مثال زیر توجه کنید:

غلط:

Please give me a water.

صحیح:

Please give me some water.

اگر آب را به واحد قابل شمارشی تبدیل کنید، می‌توانید از آرتیکل‌های نامشخص استفاه کنید. به مثال زیر توجه کنید:

صحیح:

Please give me a bottle of water.

غلط:

Please give me an ice.

صحیح:

Please give me an ice cube.

صحیح:

Please give me some ice.

بسته به بافتار متن، یک واژه می‌تواند قابل شمارش یا غیر قابل شمارش باشد.

به کاربرد واژه light در دو جمله توجه کنید:

صحیح:

We need a light in this room.

صحیح:

We need some light in this room.

استفاده از آرتیکل در انگلیسی به همراه ضمیر

آیا می‌توان آرتیکل را به همراه ضمیر به کار برد یا خیر؟ ضمایر مالکیت (his, my, our, its, her, their) مشخص می‌کنند که شما در مورد شی مشخصی صحبت می‌کنید یا خیر. بنابراین اگر ضمیر را به همراه ضمیر مالکیت به کار بگیرد، خواننده گیج خواهد شد. بنابراین نباید آرتیکل و ضمیر مالکیت را با هم استفاده کنید:

غلط:

Why are you reading the my book?

صحیح:

Why are you reading the book?

صحیح:

Why are you reading my book?

حذف آرتیکل در انگلیسی

گاهی می‌توانید آرتیکل را حذف کنید. به مثال‌های زیر توجه کنید.

غلط:

Let’s go out for a dinner tonight.

صحیح:

Let’s go out for dinner tonight.

غلط:

The creativity is a valuable quality in children.

صحیح:

Creativity is a valuable quality in children.

بسیاری از ملیت‌ها و زبان‌ها به هیچ حرف تعریفی نیاز ندارند. به مثال زیر توجه کنید:

غلط:

I studied the French in high school for four years.

صحیح:

I studied French in high school for four years.

ورزش‌ها و درس‌های دانشگاهی نیز به آرتیکل نیازی ندارند.

غلط:

I like to play the baseball.

صحیح:

I like to play baseball.

غلط:

My sister was always good at the math.

صحیح:

My sister was always good at math.

سخن آخر

تا به اینجا با آرتیکل در انگلیسی و کاربرد آن آشنا شدید. با یادگیری انواع آرتیکل و شیوه صحیح کاربرد آن، می‌توانید به راحتی، انگلیسی را به شیوه صحیحی بنویسید و صحبت کنید. بنابراین از همان ابتدا، با توضیح آرتیکل در انگلیسی آشنا شوید تا بتوانید رفته رفته، کاربرد صحیح آن‌ها را یاد بگیرید .