دسته: زبان انگلیسی

برای ورود به کالج‌ها و دانشگاه‌‌های ایالات متحده آمریکا، باید در آزمونی شرکت کنید که یک قرن قدمت دارد: آزمون SAT. این آزمون متشکل از چند بخش است که برای شرکت در آن، باید شناخت و آمادگی لازم را کسب کرده باشید. اما آزمون SAT چیست؟ چگونه برگزار می‌شود؟ محتوا و ساختار آن چیست؟

در این مطلب، هر آنچه باید در مورد آزمون SAT بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید!

معرفی آزمون SAT

واژۀ SAT مخفف عبارت Scholastic Aptitude Test است. این آزمون در همان سال‌های طراحی آزمون آی کیو شکل گرفت. آزمون SAT آزمونی استاندارد است که هدف از برگزاری آن سنجش دانش و اطلاعات دانش آموزان در حوزه‌های ریاضی، درک مطلب و نوشتن است. در واقع، طی این آزمون مشخص می‌شود که آیا برای ورود به کالج آماده هستید یا خیر. جالب است بدانید که اس ای تی استانداردترین آزمون ورودی کالج در آمریکا است که تقریباً صد سال قدمت دارد. این آزمون را College Board برگزار می‌کند.

چه زمانی در آزمون SAT شرکت کنیم؟

آزمون SAT هر سال در ماه‌های آگوست، اکتبر، نوامبر، دسامبر، مارس، می و ژوئن برگزار می‌شود. در واقع، این آزمون سالی هفت بار برگزار می‌شود. این آزمون در اولین شنبه این ماه‌ها برگزار می‌شود.

محتوای آزمون SAT چیست؟

در آزمون SAT سوالات زیر مطرح می‌شود:

• ریاضیات
• نوشتن و درک مطلب

بخشی از آزمون را باید با استفاده از ماشین حساب پاسخ دهید و بخش دیگر را بدون ماشین حساب. به جدول زیر دقت کنید.

به جدول زیر دقت کنید:

بخش‌های مختلف آزمون	تعداد سوالات	مدت زمان آزمون	مدت زمان پاسخ به هر سوال
درک مطلب	55	65 دقیقه	75 ثانیه
نوشتن و زبان	44	33 دقیقه	48 ثانیه
ریاضی (بدون نیاز به ماشین حساب)	20	25 دقیقه	75 ثانیه
ریاضی (بدون ب ماشین حساب)	38	55 دقیقه	87 ثانیه
جمع کل	154	3 ساعت

بخش درک مطلب آزمون SAT

تعداد سوالات: 20 سوال

مدت زمان: 65 دقیقه

بخش درک مطلب شامل پنج متن می‌شود و هر متن نیز شامل 10 تا 11 سوال است. متون بخش درک مطلب معمولاً مربوط به حوزه‌های تاریخ، مطالعات اجتماعی،علوم و ادبیات است. معمولاً در هر آزمون با حداقل یک متن متعلق به اوایل قرن بیستم آشنا خواهید شد.

بخش نوشتن و زبان آزمون SAT

تعداد سوالات: 44 سوال

مدت زمان: 33 دقیقه

در بخش نوشتن، از شما می‌خواهند متنی را اصطلاح کنید و کیفیتش را بهبود ببخشید. معمولاً متون این بخش را از منابع مختلف انتخاب می‌کنند. برای پاسخ به سوالات این بخش، باید نوشتن را یاد بگیرید، مسلط به دستور زبان انگلیسی باشید و همچنین، بتوانید ساختار و سبک متن را نیز تغییر دهیدم.

بخش ریاضی (بدون نیاز به ماشین حساب) آزمون SAT

تعداد سوالات: 20 سوال

زمان: 25 دقیقه

این قسمت کوتاه‌ترین بخش آزمون SAT است. در این بخش، با سوالاتی در مورد مباحثی مانند توابع، معادله‌ها، نمودار، هندسه و مواردی این دست روبه رو خواهید شد.

ریاضی (بدون ب ماشین حساب) آزمون SAT

تعداد سوالات: 38 سوال

زمان: 55 دقیقه

این بخش در مورد مفاهیم مطرح‌شده در زبان ریاضی است.

مدت زمان آزمون SAT چقدر است؟

آزمون SAT سه ساعت طول می‌کشد. بین بخش  درک مطلب و نوشتن، ده دقیقه زمان استراحت وجود دارد و بین دو بخش ریاضی نیز 5 دقیقه زمان استراحت هست. بنابراین، به طور کلی، در میان آزمون، یک ربع وقت استراحت وجود دارد.

نمره دهی در آزمون SAT چقدر است؟

هر کدام از بخش‌های آزمون SAT بین 200 تا 800 نمره دارد. نمره کلی آزمون SAT  مجموع امتیارات هر دو بخش است. در واقع، بالاترین نمره آزمون SAT 1600 است.

نمره خوب در آزمون SAT چیست؟

نمره در آزمون SAT نمرۀ بالاتر از 1050 است، اما نمره ایده‌آل این آزمون 1200 است. معمولاً نیمی از شرکت‌کنندگان آزمون SAT نمره خوب را می‌گیرند و فقط 25 درصد از آنان نمره مطلوب را کسب می‌کنند.

اگر می‌خواهید وارد بهترین دانشگاه‌های آمریکا شوید، باید نمره‌تان فراتر از این‌ها باشد. برای مثال، در سال 2021، نمره قابل پذیرش در بهترین دانشگاه‌ها باید بالای 1450 می‌بود. جالب است بدانید که فقط 1-4% از شرکت‌کنندگان می‌توانند چنین نمره‌ای را کسب کنند.

چگونه در  آزمون SAT ثبت نام کنیم؟

پیش از هر چیزی، باید بدانید که باید پنج هفته قبل از برگزاری آزمون SAT، باید روند ثبت نام را تکمیل کرده باشید.

جالب است بدانید که شرکت در ازمون SAT هیچ محدودیتی ندارد و شما هر چقدر بخواهید، می‌توانید در این آزمون شرکت کنید.

هزینه شرکت در آزمون SAT چقدر است؟

هزینه شرکت در آزمون SAT شصت دلار است.

چگونه برای آزمون SAT آماده شویم؟

و اما چگونه برای شرکت در آزمون SAT آماده شویم؟ برنامه ریزی دقیقی را برای آمادگی شرکت در این آزمون انجام دهید. حداقل 2 تا 3 ماه را به مطالعه برای آزمون SAT اختصاص دهید. همچنین ساختار و زمان‌بندی آزمون را نیز بدانید تا برای شرکت در آزمون کاملاً آماده باشید.

سخن آخر

تا به اینجا دانستید آزمون اس ای تی چیست و با ساختار این آزمون آشنا شدید. برای ورود به کالج‌ها و دانشگاه‌های ایالات متحده آمریکا، باید در آزمون SAT شرکت کنید و در آن، نمره کافی را نیز کسب کنید.

آیا چیزی در مورد سطوح CERF شنیده‌اید؟ اگر شروع به یادگیری زبان‌های اروپایی کنید، حتماً سطح‌بندی CERF را خواهید شنید، حتی اگر نام سطح‌بندی را ندانید، دانش زبانی‌تان سطح‌بندی خواهد شد. در هر کدام از سطوح CERF، قوت مهارت‌های چهارگانه زبان در سطح مشخصی قراار دارد. اما CERF چیست و به چه معنا است؟ در این مطلب، هر آنچه باید در مورد CERF و سطح بندی آن بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

CERF چیست؟

واژۀ CERF مخفف عبارت Common European Framework of Reference به شما می‌گوید زبان آموزان در هر مرحله از یادگیری زبان، چه کارهایی را می‌توانند انجام دهند. CERF مختص به زبان مشخصی نیست، بلکه برای همه زبان‌ها است. این آزمون را شورای اتحادیه اروپا به منظور ارزیابی سطح دانش زبانی داوطلبان اخذ شهروندی اروپا طراحی کرده است.

طبق CERF، سطح زبان اشخاص به 6 بخش تقسیم می‌شود:

A1

A2

B1

B2

C1

C2

براساس این سطح‌بندی، سطح A1 سطح مبتدی است و سطح C2 سطح پیشرفته!

جدول سطح‌های مختلف CERF: از A1 تا C2

اما دانش زبانی زبان آموزان در هر کدام از این شش سطح چقدر است؟ در جدول زیر، شرح کامل هر کدام را برای‌تان گفته‌ایم.

سطح	میزان دانش زبانی
C2	زبان آموز در این سطح می‌تواند هر آنچه را می‌خواند و می‌شنود متوجه شود. همچنین می‌تواند همه اطلاعاتی را که از منابع مختلف گردآوری می‌کند خلاصه کند، استدلال کند و به شکلی مسنجم شرح دهد. همچنین در هر لحظه، می‌تواند بدون مکث ناشی از ضعف زبانی، در مورد موضوع مورد نظرش صحبت کند، دقیق و روان. در این سطح، زبان آموز می‌تواند معنا را از دل پیچیده‌ترین مباحث زبان مورد نظرش نیز بیرون بکشد.
C1	زبان آموزان سطح C1 می‌توانند از دل متون بلند معنا را بیرون بکشند و مفهوم متن را در یابند. در این سطح، زبان آموزان می‌توانند در مورد مباحث مختلف صحبت کنند، بدون اینکه نیاز باشد خیلی در ذهن‌شان به دنبال واژگان و اصطلاحات بگردند. همچنین زبان آموز می‌تواند از دانش زبانی‌اش در حوزه کسب و کار و علم استفاده کند. علاوه بر این‌ها، زبان آموز سطح C1 می‌تواند متنی شفاف، پرجزئیات و دقیق را در مورد موضوعات پیچیده بنویسد. این زبان آموزان می‌توانند متنی منسجم را بنویسند.
B2	زبان آموزان سطح B2 می‌توانند ایده اصلی متون پیچیده را در یابند. این زبان آموزان می‌توانند متون مربوط به موضوعات عینی و ذهنی را بخوانند و آن‌ها را درک کنند. همچنین می‌توانند در مورد موضوعات مختلف در حیطه تخصص‌شان صحبت کنند. به علاوه، زبان اموزان در این سطح می‌توانند به میزان مقبولی، روان صحبت کنند.
B1	زبان آموزان سطح B1 می‌توانند موضوع اصلی مباحثی را که در دنیای تحصیل، کار، سرگرمی و غیر پیش روی‌شان قرار می‌گیرد درک کننند. همچنین می‌توانند در سفر، به زبان مورد نظرشان صحبت کنند و صحبت‌های دیگران را نیز درک کنند. علاوه بر این‌ها، زبان آموز سطح B1 می‌توانند در مورد تجربیات، اتفاقات، رویاها، آرزوها و امیدهای‌شان صحبت کنند و از برنامه‌های‌شان نیز به زبان مورد نظرشان صحبت کنند.
A2	زبان آموزان سطح A2 می‌توانند متوجه معنای جمله‌ها شوند و معنای اصطلاحات پرکاربرد را نیز دریابند. معمولاً این زبان آموزان متوجه مطالبی پیرامون مسائل خانواده، خرید کردن، کار کردن و غیره می‌شوند. همچنین می‌توانند با دیگران ارتباط برقرار کنند و در مورد مسائل ساده و روزمره، تبادل اطلاعات کنند.
A1	زبان آموزان سطح A1 متوجه اصطلاحات روزمره و عبارت‌های ساده و پایه می‌شوند. آنان می‌توانند خودشان را به زبان مورد نظرشان معرفی کنند، سوالاتی را بپرسند و در مورد جزئیات شخصی صحبت کنند.

برای رسیدن به هر کدام از سطح های CERF به چقدر زمان نیاز داریم؟

هعمولاً زبان آموزان دوست دارند بدانند که چقدر طول می‌کشد تا به هر کدام از این سطح های CERF برسند. بدون شک، عوامل متعددی در تعیین میزان زمان لازم دخیل هستند، اما می‌توان یک زمان تقریبی را برای رسیدن به هر کدام از این سطوح در نظر گرفت. به جدول زیر توجه کنید:

سطج	کل ساعت مورد نیاز برای رسیدن به یک سطح	تعداد ساعت مورد نیاز برای رفتن از یک سطح به سطح دیگر
C2	1,030-1,450	برای رسیدن از سطح C2 به C1، باید 300 تا 400 ساعت مطالعه کنید.
C1	730-1,050	برای رسیدن از سطح B2 به C1 باید 200-300 ساعت مطالعه کنید.
B2	530-750	برای رسیدن از سطح B1 به B2 باید 180-260 ساعت مطالعه کنید.
B1	350-490	برای رسیدن از سطح A2 به B1 باید 460-240 ساعت مطالعه کنید.
A2	190-250	برای رسیدن از سطح A1 به A2 باید 100-150 ساعت مطالعه کنید.
A1	90-100	برای رسیدن از سطح  A1 باید 90-100 ساعت مطالعه کنید.

سخن آخر

تا به این‌جا متوجه شدید CERF به چه معنا است. در واقع، CERF استانداردی است از سوی اتحادیه اروپا مشخص شده است. طبق این استاندارد متوجه می‌شود در کدام از سطح زبان هستید و چقدر می‌توانید از زبان مورد نظرتان استفاده کنید. طبق طبقه‌بندی CERF، زبان آموزان در شش سطح، از A1 تا C2 دسته‌بندی می‌شوند.

بعضی مواقع، نمی‌توانید با ارسال ایمیل یا نامه غیررسمی، کارتان را انجام دهید، بلکه باید به فکر نوشتن نامه رسمی باشید. برای نوشتن نامه رسمی، باید اصول نامه نوشتن انگلیسی رسمی را بدانید و نمونه نامه انگلیسی را نیز ببیند. اما اصول نامه نگاری رسمی انگلیسی چیست؟ چه مواقعی باید نامه رسمی بنویسیم؟ در این مطلب، همه چیز درباره نوشتن نامه اداری انگلیسی را برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید!

ساختار نامه رسمی انگلیسی چیست؟

برای نوشتن نامه اداری انگلیسی، باید 0 تا 100 نامه نوشتن انگلیسی رسمی را بدانید تا بتوانید نامه‌ای صحیح و بدون ایراد بنویسید. پس از آن، باید مراقب باشید لحن نامه‌تان رسمی باشد و این رسمی بودن و جدیت در فرم و محتوا منعکس باشد.

در تصویر زیر، نمونه‌ای از یک نامه اداری را برای‌تان آورده‌ایم. به تصویر نگاه کنید، سپس توضیحات پیرامون آن را در زیر تصویر بخوانید:

هنگام نوشتن نامه رسمی چه نکاتی را رعایت کنیم؟

هنگام نوشتن نامه رسمی انگلیسی، باید یک سری قوانین و اصول را رعایت کنید. دانستن این قوانین و رعایت‌شان باعث می‌شود نامه رسمی انگلیسی‌تان لحن حرفه‌ای را داشته باشد و گیرنده نیز بتواند به راحتی، به منظورتان پی ببرد. همچنبن یادتان باشد که نامه‌تان باید کاملاً شفاف و واضح باشد، عاری از هر گونه پیچیدگی. علاوه بر این‌ها، نامه رسمی انگلیسی نباید خیلی طولانی و حاوی اطلاعات غیرضروری باشد.

اما نکات مروبط به نوشتن نامه اداری انگلیسی فقط محدود به این موارد نیست. در ادامه، این اصول را قدم به قدم برای‌تان گفته‌ایم:

نام و اطلاعات تماس‌تان را در نامه رسمی بنویسید

آدرس برگشتی یا return address را در گوشه سمت راست بالای نامه رسمی بنویسید. آدرس برگشتی معمولاً آدرس فرستنده است، اما می‌توانید آدرس دیگری را نیز بنویسید.  

نام و آدرس گیرنده را داخل نامه بنویسید

نام و آدرس گیرنده را درون نامه بنویسید. آدرس گیرنده را سمت چپ نامه بنویسید. معمولاً اصل نامه از زیر همین آدرس شروع می‌شود.

تاریخ را داخل نامه بنویسید

تاریخ نوشتن نامه را می‌توانید در هر کجای نامه که خواستید بنویسید. برخی از اشخاص تاریخ را در سمت راست نامه یا سمت چپ آن و خط بعد از آدرس گیرنده می‌نویسند. در نامه رسمی انگلیسی، نام ماه را بنویسید.

ادای احترام را فراموش نکنید

اگر می‌خواهید نامه رسمی انگلیسی بنویسید، نباید ادای احترام را فراموش نکنید. این بخش از نامه رسمی انگلیسی را Salutation مینامند. اگر نام گیرنده را می‌دانید، از عنوان‌های Sir و Madam استفاده کنید، سپس نامشان را بنویسید. یادتان باشد که در این بخش، نباید زیادی صمیمی یا غیررسمی باشید.

به مثال‌های زیر توجه کنید.

اگر نام گیرنده را نمی‌دانید، به شیوه زیر عمل کنید.

Dear Madam,

Dear Sir,

Dear Sir or Madam,

البته توصیه ما به شما این است که حتما نام گیرنده را بپرسید:

اگر نام گیرنده نامه را می‌دانید از این عناوین استفاده کنید:  Mr, Mrs, Miss or Ms, Dr و مواردی از این دست. وقتی از این عناوین استفاده می‌کنید، فقط از نام خانودگی استفاده کنید، نیازی نیست به سراغ نام بروید.

اگر قرار است به زنی که نمی‌دانید Mrs است یا Miss، باید از عنوان Ms استفاده کنید. این عنوان برای زنان مجرد و متأهل قابل استفاده است. به مثال‌های زیر توجه کنید:

Dear Mr Jenkins,

Dear Ms Hamers,

Dear Mrs Hutchins,

Dear Miss Davis,

Dear Dr Green,

بدنۀ نامه رسمی انگلیسی را بنویسید

محتوای نامه رسمی باید شفاف و واضح باشد و مرتبط با هدف نامه باشد. در نامه‌ رسمی انگلیسی، به هیچ وجه، اطلاعات اضافه را نگنجانید. همچنین اصلا به فکر استفاده از زبان غیررسمی نباشید.  

مستقیم و فارغ از پیچیدگی صحبت کنید. در واقع، باید مختصر و مفید بنویسید و به فکر اطناب نباشید.

اولین پاراگراف نامه رسمی انگلیسی باید کوتاه و مختصر باشد و گویای هدف نامه باشد.

در پاراگراف بعدی، اطلاعات دیگری را اضافه کنید. اکثر نامه‌های انگلیسی کوتاه هستند، بنابراین در این نامه‌ها، باید روی اطلاعات ضروری متمرکز شوید و نامه‌تان را خیلی منطقی سازمان‌دهی کنید و به فکر شرح و بسط اضافه نباشید.

در پاراگراف آخر، بگویید از گیرنده چه انتظاری دارید.

 پایان بندی نامه را فراموش نکنید

در ابتدا، اصول ادای احترام را برای‌تان گفتیم. در انتها، باید به فکر پایان بندی نامه باشید.

اگر نام گیرنده را نمی‌دانید، باید از ‘Yours faithfully’ استفاده کنید.

اگر نام گیرنده را می‌دانید، از عبارت   Yours sincerely استفاده کنید.

نامه را امضا کنید

نام‌تان را در انتهای نامه بنویسید و زیرش را امضا کنید و نام‌تان را در انتهای نامه بنویسید. نام‌تان را با حروف بزرگ بنویسید. اگر فکر می‌کنید ممکن است گیرنده نامه متوجه جسنیت شما نشود، بهتر است عنوان را داخل قلاب بگذارید.

شماره تماس و آدرس ایمیل‌تان را نیز می‌توانید در این بخش بنویسید.

سخن آخر

تا به اینجا، همه چیز درباره نوشتن نامه اداری انگلیسی را برای‌تان گفتیم. هنگام نوشتن نامه اداری، اصول نامه نگاری رسمی انگلیسی را به یاد بسپارید تا بتوانید نامه‌ای صحیح و خوانا بنویسید. پس از اتمام نگارش نامه، یک بار دیگر، کل نامه را بخوانید و دستور زبان و املای واژگان را بررسی کنید. مطمئن شوید همه چیز خوب پیش رفته است.

چگونه دقیق و روان به زبان انگلیسی صحبت کنیم؟ این سوال برای زبان‌آموزان در سطوح مختلف یادگیری پیش می‌آید. بالا بردن fluency و accuracy در صحبت کردن به زبان انگلیسی از مهم‌ترین دغدغه‌‌های هر زبان آموز است. اما چگونه می‌توان این دو مهارت را در خودمان افزایش دهیم؟ آیا برای تقویت هر کدام باید تمرین‌های جداگانه‌ای را انجام دهیم؟ این سوالات پاسخ‌های مشخصی دارند که با دانستن آن‌ها، می‌توانید مسیر تقویت مهارت اسپیکینگ انگلیسی را در خودتان تقویت کنید. در این مطلب، هر آنچه باید در مورد افزایش fluency و accuracy در زبان انگلیسی بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

منظور از fluency و accuracy چیست؟

پیش از هر چیزی، باید بدانیم fluency و accuracy در زبان انگلیسی چیست. در واقع، accuracy  به معنای روان صحبت کردن است و accuracy به معنای دقیق صحبت کردن است.

Accuracy در زبان انگلیسی

وقتی از accuracy صحبت می‌کنیم، منظورمان موارد زیر است:

• دانش و درک کاربرد دستور زبان، واژگان و تلفظ صحیح واژگان انگلیسی
• توانایی استفاده از قواعد دستور زبان و واژگان انگلیسی در نوشتار
• توانایی به کارگیری قوانین دستوری، واژگان و تلفظ در گفتار

وقتی می‌توانید بگویید accuracy را افزایش داده‌اید که بتوانید از واژگان و قواعد دستوری متناسب با شرایط و بافتار صحبت کنید. برای مثال، در شرایط رسمی، از واژگان رسمی استفاده کنید و در موقعیت غیررسمی، از زبان محاوره استفاده کنید.

Fluency در زبان انگلیسی

 و اما می‌رسیم به تعریف Fluency در زبان انگلیسی! اگر بخواهیم روان صحبت کردن یا fluency را به زبان ساده تعریف کنیم، می‌توانیم بگوییم که منظور از fluency صحبت کردن با سرعت مطلوب است.

بنابراین وقتی از fluency صحبت می‌کنیم، منظورمان موارد زیر است:

• توانایی صحبت کردن و نوشتن به زبان انگلیسی
• توانایی صحبت کردن یا نوشتن با سرعتی مطلوب
• توانایی صحبت کردن یا نوشتن با خطاهای غیرجدی

کدام مهم‌تر است؟ fluency یا accuracy

تا به اینجا، با مفهوم accuracy و fluency آشنا شدید. اما کدام ارجح است؟ روان و دقیق صحبت کردن هر دو به یک اندازه اهمیت دارند و در روند یادگیری، برای یادگیری هر دو، باید به یک اندازه تلاش کنید.

چگونه accuracy را بالا ببریم؟

برای بالا بردن accuracy در زبان انگلیسی، باید یک سری استراتژی‌ها را به کار بگیرید. در ادامه، از این موارد برای‌تان گفته‌ایم.

دستور زبان انگلیسی را یاد بگیرید

برای افزایش دقت یا accuracy در زبان انگلیسی، باید دستور زبان انگلیسی را به خوبی یاد بگیرید. بنابراین بهتر است مباحث مختلف دستور زبان را مطالعه کنید و آنقدر به آن‌ها مسلط شوید که بتوانید در گفتارتان نیز، آن‌ها را به کار بگیرید. در این مسیر، بهتر است به ساختار جمله‌هایی که می‌خوانید و می‌شنوید بسیار دقت کنید.

تلفظ صحیح واژگان انگلیسی را یاد بگیرید

قدم بعدی برای دقیق صحبت کردن یادگیری تلفظ صحیح واژگان است. هنگام یادگیری هر واژه جدید، تلفظ صحیح آن را بررسی کنید و آنقدر تکرار کنید که در ذهن‌تان جای بگیرد. یکی دیگر از روش‌های یادگیری تلفظ صحیح واژگان انگلیسی و تسلط به این مبحث گوش دادن به پادکست انگلیسی، تماشای فیلم و سریال انگلیسی و گوش دادن به آهنگ‌های انگلیسی است. بدین ترتیب، گوش‌تان به تلفظ صحیح واژگان عادت می‌کند و رفته رفته، می‌توانید همه واژگان را مثل انگلیسی زبانان تلفظ کنید.

چگونه fluency را تقویت کنیم؟

و اما می‌رسیم به افزایش fluency در زبان انگلیسی. برای تقویت این مهارت نیز، یک سری راهکار مفید وجود دارد.

به زبان انگلیسی فکر کنید

در ذهن‌تان نیز به زبان انگلیسی صحبت کنید. در ابتدا، این کار دشوار و عجیب به نظر می‌رسد، اما با تمرین و تداوم، به این کار عادت می‌کنید و به صورت خودکار، به زبان انگلیسی فکر می‌کنید.

ترجمه را کنار بگذارید

وقتی سعی می‌کنید به زبان انگلیسی صحبت کنید، به هیچ وجه، از واژگان فارسی استفاده نکنید. اگر لغت مشخصی را برای بیان منظورتان به زبان انگلیسی پیدا نمی‌کنید، آن را با واژگان ساده انگلیسی توضیح دهید، اما به هیچ وجه، فارسی صحبت نکنید. حتی بهتر است از دیکشنری‌های دوزبانه نیز استفاده نکنید و فقط به سراغ دیکشنری‌های انگلیسی به انگلیسی بروید.

با اعتماد به نفس صحبت کنید

مهارت گفتاری از دشوارترین مهارت‌های زبان است، از این رو، تقویت آن مستلزم تلاش بسیار است. بالطبع، در مسیر تقویت این مهارت دشوار اشتباهاتی را نیز مرتکب خواهید شد.  این مسئله در مورد همه زبان آموزان صدق می‌کند، بنابراین نباید از صحبت کردن و اشتباه کردن خجالت بکشید، بلکه باید تحت هر شرایطی، با اعتماد به نفس صحبت کنید. یادتان باشد اشتباه کردن جزو لایفنک یادگیری زبان انگلیسی و تقویت مهارت گفتاری است.

برای یادگیری واژگان انگلیسی عجله نکنید

برای یادگیری واژگان انگلیسی عجله نکنید. یادتان باشد که ثبات کلید یادگیری هر زبان جدید است. بهتر است به جای اینکه فهرستی صدتایی از واژگان انگلیسی را پیش روی‌تان قرار دهید، روزانه ده واژه جدید یاد بگیرید و آنقدر آن‌ها را تکرار کنید تا در ذهن‌تان جای بگیرد. بنابراین در مورد یادگیری واژه ایده‌آل‌گرا نباشید، بلکه واقع‌گرا باشید.

سخن آخر

تا به اینجا، با روش‌های بالا بردن fluency و accuracy در زبان انگلیسی آشنا شدید. همانطور که مشاهده کردید، روش‌های مشخصی برای تقویت هر کدام از آن‌ها وجود دارد که اگر از آن‌ها استفاده کنید، می‌توانید مهارت گفتاری‌تان را تقویت کنید. برای تقویت مهارت مکالمه و بالا بردن accuracy و fluency اصلا عجله نکنید و با ثبات قدم پیش بروید تا به مرور زمان، پیشرفت را در خودتان مشاهده کنید. 

استفاده از علائم نگارشی فقط به خاطر وسواس نیست، بلکه اهمیت آن فراتر از این‌ها است. علامت گذاری درست مثل جاده‌ای است که خواننده را هدایت می‌کند و به او اجازه می‌دهد تا ایده‌های و اطلاعات موجود در هر جمله را به خوبی درک کند. علائم نگارشی باعث می‌شوند خواننده متوجه شود چه زمانی باید متن را با سرعت بخواند، چه زمانی باید سرعت را کاهش دهد و چه زمانی دست از خواندن بردارد. این علائم با تقسیم‌بندی جمله‌ها، ذهن شما را نیز ساختاربندی می‌کنند. اما اهمیت استفاده از علائم نگارشی در آزمون writing چیست؟ مهمرین علائم نگارشی در زبان انگلیسی کدام است؟ کاربرد علائم نگارشی چیست؟

در این مطلب، هر آنچه باید در مورد اهمیت استفاده از علائم نگارشی در آزمون رایتینگ بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

پرکاربردترین علائم نگارشی در زبان انگلیسی

 تنوع علائم نگارشی در زبان انگلیسی بسیار زیاد است، اما یک سری از ان‌ها بسیار پرکاربرد هستند و در هر متنی کوتاه، چندین بار به کار می‌روند. برای کسب نمره بالا در آزمون رایتینگ، باید این علائم و کاربرد صحیح آن‌ها را به خوبی بشناسید. در ادامه، پرکاربردترین علائم نگارشی در زبان انگلیسی را معرفی می‌کنیم.

ویرگول  (commas)

برای جدا کردن اجزای مختلف جمله از ویرگول یا کاما (,) استفاده کنید. ویرگول باعث می‌شود خواننده بتواند متن پیش رویش را بهتر درک کند. وقتی می‌خواهید ایده‌ها یا موارد مختلف موجود در جمله‌تان را دسته‌بندی کنید، از ویرگول استفاده کنید. ویرگول، با ایجاد وقفه‌های کوتاه، فرصت فکر کردن را نیز به خواننده می‌دهد.

از ویرگول برای جدا کردن عبارت‌های وابسته از عبارت اصلی نیز می‌توانید استفاده کنید.

علاوه بر این‌ها، برای جدا کردن اعداد مربوط به سال و ماه و روز و نوشتن آدرس نیز می‌توانید از ویرگول استفاده کنید.

ویرگول از علامت‌های بسیار پرکاربرد در زبان انگلیسی است و به خوانش صحیح متن نیز کمک می‌کند، اما یادتان باشد که باید آن  را به جا استفاده کنید، در غیر اینطورت، منجر به بدخوانی می‌شود.

نقطه ویرگول (semi-colon)

نقطه ویرگول (;) متشکل از یک نقطه و یک ویرگول است و حاکی از وجود ارتباط میان جمله‌ها است.

با استفاده از نقطه ویرگول، می‌توانید جمله‌های مرتبط را به یکدیگر متصل کنید. اما فرق میان نقطه ویرگول با نقطه و ویرگول چیست؟ وقتی بعد از جمله نقطه بگذاریم، منظورمان این است که جمله به اتمام رسیده است و جمله جدید دیگری شروع شده است. در واقع، نقطه ارتباط میان دو جمله را نشان نمی‌دهد. ویرگول نیز وقفه لازم را برای فرصت درک جمله برای خواننده ایجاد نمی‌کند. 

همچنین، اگر دو جمله کاملاً متضاد با یکدیگر باشند، می‌توانید از این علامت استفاده کنید.

به مثال زیر توجه کنید:

His research methods were fundamentally flawed; nonetheless, he collected the data.

اگر بخواهید جمله‌ای مشابه با جمله بالا بسازید، یادتان باشد که مجموعه واژگان بعد از نقطه ویرگول باید جمله کاملی را تشکل دهند.

به طور کلی، آنچه بعد از نقطه ویرگول قرار می‌گیرد باید جمله‌ای کامل باشد.

از نقطه ویرگول برای جدا کردن موارد مختلف یک لیست نیز می‌توانید استفاده کنید.

دو نقطه (colon)

وقتی از دو نقطه (:) در جمله استفاده می‌کنید، لازم نیست در دو طرف آن، جمله کامل قرار گرفته باشد.

برای اشاره به یک فهرست، ایجاد ارتباط میان جمله‌ها و  رسیدن به یک نتیجه، می‌توانید از دو نقطه استفاده کنید.

آپاستروف  (apostrophe)

آپاستروف (‘) دو کاربرد مهم در زبان انگلیسی دارد:

• مخفف کردن دو واژه
• اشاره به مالکیت

وقتی می‌خواهید حرفی را از کلمه‌ای حذف کنید و آن را به صورت کوتاه‌تر بنویسید، می‌توانید از آپاستروف استفاده کنید. برای مثال، مواردی مانند I’m و they’d در این دسته قرار می‌گیرند.

یادتان باشد این کاربرد آپاستروف فقط مختص به نوشته‌های غیررسمی است و برای نوشتن گزارش و مقاله، نباید از آپاستروف برای مخفف کردن استفاده کنید.

یکی دیگر از کاربردهای آپاستروف در زبان انگلیسی اشاره به مالکیت است. اگر بخواهید بگویید چیزی متعلق به کسی یا چیز دیگری است، می‌توانید از این علامت نگارشی استفاده کنید. برای مثال، girl’s hat.

همانطور که مشاهده می‌کنید، آپاستروف ثبل از حرف s قرار می‌گیرد، اما اگر اسم جمع باشد یا خودش به s منتهی شده باشد، آپاستروف بعد از حرف s قرار می‌گیرد. برای مثال، girls’ hats.

علاوه بر این‌ها، آپاسرتوف برای اشاره به دهه (1960s’) نیز به کار می‌رود. وقتی آپاستروف و حرف s را به همراه سال می‌بینید، منظور دهه مشخصی است. برای مثال، در اینجا، منظور از سال 1960 تا 1969 است.

در مورد سال، گاهی آپاستروف جایگزین عدد حذف شده می‌شود، برای مثال ’60.

نقطه (period)

نقطه (.) در زبان انگلیسی برای پایان دادن به جمله به کار می‌رود. در انتهای جمله خبری، امری، نقل قول غیرمستقیم و جدا کردن حروف در علائم اختصاری، از این علامت استفاده کنید.

علائم نگارشی در آزمون رایتینگ آیلتس

در بخش رایتینگ آزمون آیلتس، بخشی از نمره متعلق به شیوه استفاده از علائم نگارشی است. در واقع، هر چه این علائم را به شیوه‌ای اصولی‌تر به کار ببرید، نمره بالاتری را کسب خواهید کرد. اهمیت علائم نگارشی در زبان انگلیسی آنقدر زباد است که اگر علامت نگارشی را در جای درست خود به کار نبرید، معنای جمله به طور کلی تغییر خواهد کرد. برخی از داوطلبان از ویرگول به جای نقطه و بالعکس استفاده می‎‌‌کنند که این مسئله معنای متن را کاملاً تغییر می‌دهد.

سخن آخر

تا به اینجا، با علائم نگارشی در زبان انگلیسی و اهمیت استفاده از آن‌ها در آزمون رایتینگ آشنا شدید. علائم نگارشی در زبان انگلیسی طبق قاعده مشخصی به کار می‌روند که اگر بخواهید معنا را به درستی منقل کنید و متنی صحیح بنویسید، باید کاربرد آن‌ها را بشناسید. از کاما یا ویرگول برای ایجاد وقفه و جدا کردن ایده‌های مختلف درون یک جمله استفاده کنید. علامت نقطه ویرگول برای ایجاد وقفه و همچنین اشاره به ارتباط میان اجزای جمله استفاده می‌شود. نقطه در انتهای جمله و بین حروف یک کلمه اختصاری قرار می‌گیرد و اپاستروف برای اشاره به مالکیت یا حذف یک حرف و مخفف نوشتن واژگان به کار می‌رود. با شناخت این علائم اختصاری و یادگیری کاربردشان، می‌توانید بخشی از مسیر استفاده درست از علائم نگارشی در آزمون رایتینگ را طی کنید.

افعال ربطی یا Linking Verbs در زبان انگلیسی دقیقاً همان کارکرد فعل را ندارد، بلکه کاملاًً تفاوت هستند. افعال ربطی جایگاه ویژه‌ای در زبان انگلیسی دارند و به انجام کار یا وقوع اتفاق اشاره ندارند. پس نقش افعال ربطی در زبان انگلیسی چیست؟ انواع افعال ربطی در زبان انگلیسی کدام است؟ در این مطلب، هر آنچه باید در مورد افعال ربطی در زبان انگلیسی بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

فعل ربطی در زبان انگلیسی چیست؟

فعل ربطی یا linking verb در زبان انگلیسی به عملی اشاره ندارد. به زبان ساده، افعال ربطی صرفاً به وجود چیزی یا حالت آن اشاره دارند، نه به وقوع اتفاق یا انجام عملی.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

من سیزده ساله هستم.	I am thirteen years old.
او امروز غمگین به نظر می‌رسد.	She seems sad today.
این مکان شلوغ به نظر می‌رسد.	This place looks like a mess!

همین مسئله افعال ربطی را از دیگر افعال متمایز می‌کند. در واقع، افعال دیگر به وقوع اتفاق یا انجام عملی اشاره دارند.

در واقع، می‌توان افعال انگلیسی را به دو دسته تقسیم کرد:

افعال کنشی (action verbs)

افعال ربطی (linking verbs)

افعال ربطی انگلیسی در مورد فاعل توضیح می‌دهند و جزئیات بیشتری را در مورد آن بیان می‌کنند. افعال حسی، از جمله appear، look، feel، smell، sound و taste در دسته افعال ربطی قرار می‌گیرند.

برخی از افعال همیشه فعل ربطی هستند. برای مثال، افعالی مانند be، become و seem در این دسته قرار می‌گیرند. برخی از افعال نیز بسته به بافتار جمله، ربطی هستند.

کاربرد افعال ربطی انگلیسی در جمله

هر جمله انگلیسی متشکل از دو بخش است: نهاد و گزاره. فاعل جمله اسمی است که عملی را انجام می‌دهد. معمولاً فاعل یا نهاد در ابتدای جمله قرار می‌گیرد. گزاره عملی را توصیف می‌کند که فاعل یا نهاد انجامش داده است.

به جمله زیر توجه کنید:

تامارا به فروشگاه رفت.

Tamara went to the store.

در جمله بالا، Tamara  فاعل جمله است، کسی که کاری را انجام داده است و went to the store گزاره جمله است. فعل went از افعال بی قاعده و گذشته فعل go است. این فعل کنشی است و حاکی از وقوع اتفاقی است.

با وجود این، افعال ربطی گزاره خاصی به نام مکمل فاعل (subject complements) دارند. این افعال عملی را وصف نمی‌کنند، بلکه فاعل را توصیف می‌کنند. به طور کلی، دو نوع مکمل فاعل یا گزاره برای افعال ربطی در زبان انگلیسی وجود دارد.

گزاره فاعلی (predicate nominative)

زمانی گزاره فاعلی است که واژگان توصیف‌کننده فاعل اسم یا عبارت اسمی است.

در کالج، او تبدیل به ورزشکار و محقق شد.

At college, she became an athlete and a scholar.

گزاره وصفی (predicate adjective)

وقتی واژه‌های وصف‌کننده فاعل صفت یا عبارت وصفی باشد، گزاره وصفی است.

من بیدار بودم، اما وقتی خورشید بالا آمد، هنوز خواب‌آلود بودم.

I was awake but still sleepy when the sun came up.

اصول و قواعد کاربرد افعال ربطی در زبان انگلیسی

تا به اینجا، با افعال ربطی و کاربردشان در زبان انگلیسی آشنا شدید. اما برای اینکه بتوانید از این افعال در جمله استفاده کنید، باید یک سری قوانین را بشناسید.

قید را مکمل فاعلی در نظر نگیرید

قیدها در مورد افعالی توضیح می‌دهند، همانطور که صفت‌ها اسامی را توصیف می‌کنند. اما یادتان باشد که مکمل‌‎های فاعلی فاعل را توضیف می‌کنند و فاعل اسم است. بنابراین در این مورد، باید به جای صفت از قید استفاده کنید.

دونده به سرعت است.	The runner is quickly.	غلط
دونده سریع است.	The runner is quick.	صحیح

اگر قرار است فعل ربطی را شرح دهید، نه فاعل آن را، می‌توانید از قید استفاده کنید.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

او به تدریج مهربان‌‎تر و دلرحم‌تر شد.	He gradually became kinder and more compassionate.
او به ندرت خجالتی به نظر می‌رسد.	She hardly seems shy.

فاعل و فعل باید مطابق باشند

وقتی از افعال ربطی استفاده می‌کنید، باید به تطابق فعل و فاعل توجه داشته باشید. به مثال‌های زیر توجه کنید:

زرافه عجیب‌ترین حیوان است. .	The weirdest animal is giraffes.
زرافه‌ها عجیب‌ترین حیوانات هستند.	Giraffes are the weirdest animal.

  تشخصیص افعال ربطی در زبان انگلیسی

همانطور که گفتیم، برخی از افعال انگلیسی همیشه ربطی هستند و برخی دیگر گاهی ربطی هستند و گاهی ربطی نیستند. در ادامه، برخی از این افعال را برای‌تان گفته‌ایم.

اگر فعل go به معنای شدن باشد، فعل ربطی است.

سگ وحشی می‌شود اگر مدت زیادی را بیرون از خانه بماند.	The dog goes wild if she stays indoors too long.
میوه بد می‌‎شود اگر کهنه شود.	The fruit went bad because it was old.

اگر فعل fall در مورد بیماری باشد یا با کلمه silent همراه شود، فعل ربطی است.

می‌ترسم آن‌ها بیمار شوند.	I’m afraid they have fallen ill.
ناگهان اتاق ساکت شد.	At once, the room fell silent.

اگر فعل  keep به تداوم چیزی اشاره داشته باشد، فعل ربطی است.

سخن آخر

تا به اینجا، با افعال ربطی و کاربردشان در زبان انگلیسی آشنا شدید. افعال ربطی در زبان انگلیسی بسیار پرکاربرد هستند و به حالت یا وضعیت فاعل یا نهاد اشاره می‌کنند. برخی از افعال همیشه ربطی هستند و برخی دیگر با توجه به معنای‌شان در جمله ربطی یا غیرربطی هستند. با یادگیری افعال ربطی در زبان انگلیسی می‌توانید منظورتان را به راحتی بیان کنید.

در دستور زبان انگلیسی، مبحثی به نام appositive یا بدل وجود دارد که در ارائه توضیحات بیشتر به شما کمک می‌کند. اما منظور از توضیحات چیست؟ نقش بدل در جمله انگلیسی چیست؟ بدل بسیار پرکاربرد است و دانستن آن، در نوشتن و درک متون انگلیسی به شما کمک می‌کند. در این مطلب، هر آنچه باید در مورد appositive در زبان انگلیسی بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

تعریف appositive چیست؟

پیش از هر چیزی، باید بدانیم appositive چیست. در واقع، appositive یا بدل در زبان انگلیسی اسم یا عبارتی اسمی است که اسم را تغییر می‌دهد یا اسم یا عبارت اسمی دیگری را در جمله توضیح می‌دهد. هر appositive اطلاعات بیشتری را به جمله اضافه می‌کند تا اسم یا عبارت اسمی بعد از خودش را شرح دهد.

انواع appositive در زبان انگلیسی چیست؟

در دستور زبان انگلیسی، دو نوع بدل وجود دارد:

• تحدیدی (Restrictive)
• غیرتحدیدی (Non-restrictive)

بدل غیرتحدیدی در زبان انگلیسی

بدل غیرتحدیدی اسم‌ها یا عبارت‌های اسمی هستند که اطلاعات اضافه یا غیرضروری را در مورد مولفه‌های مشخصی از جمله ارائه می‌دهد. این نوع بدل در ابتدا، وسط و انتهای جمله قرار می‌گیرد. وقتی بدل را در وسط جمله قرار می‌‌دهید، بدل غیر تحدیدی با ویرگول بسته می‌شود. وقتی در بدل غیرتحدیدی در انتهای جمله قرار می‌گیرد، بعد از آن ویرگول می‌آید. اگر بدل در ابتدای جمله قرار بگیرد، بعد از آن، ویرگول قرار می‌آید.

آن دسته از عبارت‌های اسمی که توصیف‌کننده‌های بیشتری دارند معمولاً در جای بدل می‌نشینند، چرا که جزئیات بیشتری را در مورد مولفه‌های خاصی از جمله ارائه می‌دهند.

به مثال‌های‌ زیر توجه کنید:

آقای گرین، استاد بدخلق من، برگه‌های ما را تصحیح کرد.	Mr. Green, my grumpy professor, corrected our papers.
بهترین دوست او، ماریا، یک بچه داشت.	His best friend, Maria, had a baby.
من یک دسته گل برای جان، همسر عزیزم، خریدم.	I bought a bunch of flowers for John, my dear husband.
نیوتون، دانشمند، شخص باهوشی بود.	Newton, the scientist, was a smart person.

یادتان باشد که اگر بدل در میان جمله قرار بگیرد، می‌توانید دو طرف آن را پرانتز یا خط تیره نیز قرار دهید.

به جمله‌های زیر توجه کنید:

think Matt Leblanc, the actor of Friends, was the funniest during the entire show.

I think Matt Leblanc —the actor of Friends— was the funniest during the entire show.

I think Matt Leblanc (the actor of Friends) was the funniest during the entire show.

بدل غیرتحدیدی برای وصف ضمیر

عبارت‌های اسمی را برای وصف ضمایر نیز می‌توانید به کار ببرید، اما وجودشان برای تکمیل معنای جمله ضروری نیست. در این حالت، می‌تواند بدل را با استفاده از کاما جدا کنید.

به مثال زیر توجه کنید:

شما، دوست عزیز من، از پسر من مراقبت خواهی کرد وقتی من در تعطیلات هستم.

You, my dear friend, are going to take care of my son while I am on vacation.

ضمایر به جای بدل‌های غیرتحدیدی

ضمایر، وقتی با دیگر اسامی ترکیب می‌شوند، در جای بدل غیرتحدیدی می‌نشیند. در این مورد، ضمیر بعد از اسم قرار می‌گیرد. به مثال زیر توجه کنید:

او به تیم، من و هانا، یک جعبه سیب داد.	He gave the team, Hanna and me, a box of apples.
ما، جان و من، از برنامه پیروی خواهیم کرد.	We, John and I, will stick to the plan.

یادتان باشد که هیچ اسم خاصی در جای بدل غیرتحدیدی قرار نمی‌گیرد، بلکه می‌تواند بدل تحدیدی باشد.

بدل تحدیدی

بدل تحدیدی یا Restrictive Appositives در زبان انگلیسی اطلاعات ضروری را در مورد اسم ارائه می‌دهد. بدل تحدیدی را نمی‌توانید از جمله حذف کنید و همچنین، بعد و قبل از آن هیچ ویرگولی قرار نمی‌گیرد.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

دوستم سارا یک دکتر است.	My friend Sarah is a doctor.
آن‌ها استاد دانشگاه کورینا را ملاقات کردند.	They met the professor of the university Corina.

کاربرد اسامی بدل تحدیدی چیست؟

در برخی از موارد، وقتی تعداد گزینه‌های خیلی زیاد است، می‌توانید از بدل تحدیدی برای شفاف‌سازی اسم مشخصی که به آن اشاره شده است استفاده کرد. اگر بدل تحدیدی را از جمله حذف کنیم، مکالمه مبهم خواهد بود.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

در این جمله، متوجه می‌شویم که گوینده بیش از یک برادر دارد.	برادرم جان زیادی سخت‌گیر است.	My brother John is too strict.
طبق این جمله، شخص بیش از یک سگ دارد.	سک او اوز همیشه در نیمه شب پارس می‌کند.	His dog Oz is always barking in the middle of the night.

کاربرد بدل در زبان انگلیسی چیست؟

بدل در زبان انگلیسی بسیار پرکاربرد است و در هر جمله، با هدف خاصی، ظاهر می‌شود. در ادامه، از کاربردهای مختلف بدل در زبان انگلیسی برای‌تان گفته‌ایم.

ار بدل برای تأکید کردن روی نکته مشخصی استفاده کنید.

آسمان، آسمان آبی و صاف، پر از پرندگان ساحلی است.

The sky, the clear blue sky, was full of shore birds.

با استفاده از بدل، می‌توانید توضیحات بیشتری را در مورد واژگان ارائه دهید یا اینکه حتی مترادف آن را در متن بیاورید.

ایروفوبیا، ترس از پرواز، یکی از رایج‌ترین ترس‌ها در همه زمان‌ها است.

The aerophobia, fear of flying, is one of the most common phobias of all time.

سخن آخر

تا به اینجا، با appositive یا بدل در زبان انگلیسی آشنا شدید. در دستور زبان انگلیسی، دو نوع بدل وجود دارد: بدل تحدیدی و بدل غیرتحدیدی. هر کدام از آن‌ها کاربرد و قواعد مختص به خودشان را دارند. با یادگیری دستور زبان مربوط به appositive در زبان انگلیسی، می‌توانید توضیحات بیشتری را در مورد ضمایر و اسامی موجود در جمله‌های‌‎تان ارائه دهید.

یادگیری یک زبان جدید برای مغز انسان مثل یک چالش بزرگ است. هیجان، اضطراب، احساس غرور و احساسات و هیجاناتی شبیه به این‌ها هنگام یادگیری زبان جددید به سراغ ما می‌آیند و مغزمان را تحت تأثیر قرار می‌دهند. یادگیری زبان جدید میسر نمی‌شود، مگر اینکه از منطقه امن‌تان خارج شوید و مسیر درست را در پیش بگیرید. وقتی در مسیر یادگیری زبان انگلیسی قرار می‌گیرید، یک سری اشتباهات می‌تواند سرعت‌ پیشرفت‌تان را کاهش دهد یا حتی تدبیل به مانع شوند. اگر اشتباهات رایج در مسیر یادگیری زبان انگلیسی را بشناسید، با آگاهی می‌توانید از آن‌ها عبور کنید و اجازه ندهید سد راه‌تان شوند. اما چگونه این اشتباهات را بشناسیم؟ در این مطلب، هر آنچه باید در مورد اشتباهات رایج در یادگیری زبان انگلیسی بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

مقایسه زبان انگلیسی با زبان فارسی

وقتی تصمیم به یادگیری زبان انگلیسی می‌گیرید، وضعیت جدیدی برای ذهن‌تان ایجاد می‌شود که برایش خوشایند نیست. در این شرایط، ذهن‌تان تلاش می‌کند تا شباهت‌هایی را میان زبان مادری‌تان، یعنی زبان فارسی، و زبان انگلیسی پیدا کند. یادتان باشد که این مقایسه در مسیر یادگیری زبان انگلیسی مثل سم است و می‌تواند روند یادگیری‌تان را در همان ابتدای مسیر متوقف کند. بسیاری از زبان آموزان تلاش می‌کنند جمله انگلیسی را بر اساس قوانین زبان فارسی بسازند. در واقع، در ذهن‌شان همه چیز را ترجمه می‌کنند و این کار اشتباه بزرگی است. این کار هیچ کمکی به یادگیری زبان انگلیسی نمی‌کند، بلکه مانعی را در ذهن‌تان ایجاد می‌کند تا نتوانید به زبان جدید فکر کنید و جمله بسازید. بنابراین باید بپذیرید که زبان انگلیسی یک زبان کاملاً جدید است و هیچ شباهتی به زبان مادری‌تان ندارد. بعد از آن، خواهید دید که روند یادگیری چقدر برای‌تان جذاب‌تر خواهد شد.

تلاش برای حفظ کردن واژگان انگلیسی

حفظ کردن کلمه به معنای یادگیری نیست. یادتان باشد که وقتی تلاش می‌کنید معنای واژه‌ای حفظ کنید، این یادگیری برای‌تان موقتی می‌شود. در واقع، معنای واژه به صورت موقتی در ذهن‌تان می‌ماند، نه برای همیشه. برای یادگیری زبان انگلیسی، باید روند مشخصی را طی کنید و بپذیرید که یادگیری یک شبه رخ نمی‌دهد. وقتی به واژه جدیدی می‌رسید، سعی کنید کاربرد یا کاربردهایش را در جمله یاد بگیرید. این روش یادگیری از بهترین و موثرترین راه‌ها برای یادگیری واژگان است و باعث می‌شود واژگان انگلیسی وارد حافظه بلندمدت‌تان شوند.

ترس از اشتباه

یکی از رایج‌ترین اشتباهات زبان‌آموزان ترس از اشتباه است. از ارتکاب اشتباه نترسید؛ با خیال راحت و بدون نگرانی، به زبان انگلیسی بنوسید و صحبت کنید و از اشتباه کردن نیز نترسید. اگر به این ترس غلبه نکنید، تا سال‌ها همراه‌تان خواهد ماند و مانع بزرگی بر سر مسیر پیشرفت مهارت‌های مختلف‌تان خواهد بود. به جای اینکه از اشتباه کردن بترسید، سعی کنید از اشتباهات‌تان درس بگیرید.

به روند یادگیری زبان در کودکان توجه کنید! بدون ترس از اشتباه صحبت می‌کنند و هیچ ابایی از به کار بردن واژگان اشتباه در ساختار اشتباه ندارند، بلکه فقط سعی می‌کنند صحبت کنند و از این طریق، منظورشان را بیان کنند. اگر از اشتباه کردن بترسند، هرگز قادر به سخن گفتن نخواهند شد. بنابراین شما نیز باید همین مسیر را در پیش بگیرید و از هیچ اشتباهی نترسید.

تمرکز بیش از حد روی دستور زبان انگلیسی

دستور زبان اهمیت بسیار زیادی دارد و هیچ کس نمی‌تواند منکر این اهمیت شود. اما اگر در مسیر یادگیری زیادی روی دستور زمان تمرکز کنید، سردرگم می‌شوید و حتی نمی‌توانید از آنچه آموخته‌اید در گفتار و نوشتارتان استفاده کنید. در واقع، تمرکز بیش از حد روی جزئیات دستور زبان انگلیسی روند یادگیری‌تان را ویران می‌کند. به جای تمرکز زیاد روی دستور زبان، سعی کنید دایره واژگان‌‌تان را گسترش دهید تا بتوانید در مورد موضوعات مختلف به زبان انگلیسی صحبت کنید. در ادامه مسیر یادگیری زبان، به مرور زمان، می‌توانید زبان انگلیسی را بدون اشتباه دستوری صحبت کنید، اما در ابتدای مسیر، نباید از خودتان چنین توقعی داشته باشید.

سخت‌گیری زیاد به خودتان

در مورد خودتان سخت‌گیر نباشید. سخت‌گیری بیش از حد یکی از رایج‌ترین اشتباهات زبان‌آموزان در مسیر یادگیری زبان انگلیسی است. اگر پیوسته خودتان را به باد انتقاد بگیرید و توقعات بیش از حد از خودتان داشته باشید، خیلی زود خسته می‌‌شود. برای مثال، اگر خودتان را در فیلم و سریال و پادکست انگلیسی غرق کنید و از خودتان توقع داشته باشید که با این اقدامات، خیلی زود شروع به صحبت کردن کنید. استفاده از این ابزارها بسیار خوب است، اما کافی نیست! باید اجازه دهید زمان بگذرد و ذهن‌تان برای صحبت کردن و تسلط پیدا کردن به زبان انگلیسی آماده شود. در واقع، باید صبور باشید و انتظارات واقع‌‎گرایانه‌ای از خودتان داشته باشید. سخت گیری و کمال‌گرایی فقط باعث می‌شود سرخورده شوید و یادگیری زبان انگلیسی را رها کنید.

ایجاد وقفه در مسیر یادگیری زبان انگلیسی

اجازه ندهید هیچ وقفه‌ای در مسیر یادگیری زبان انگلیسی ایجاد شود. کوچک‌ترین وقفه باعث می‌شود دانش و اطلاعات‌تان را فراموش کنید. مسلماً وقتی بعد از ایجاد وقفه به مسیر یادگیری باز می‌گردید، در همان نقطه نیستید، بلکه چندین پله عقب رفته‌اید و باید مسیر رفته را دوباره طی کنید.

تمرکز روی متون رسمی و آموزشی

بسیاری از زبان آموزان فقط روی کتاب آموزشی و متون انگلیسی با زبان رسمی تمرکز می‌کنند و این کار اشتباه بسیار بزرگی است. وقتی می‌خواهید با گویش‌وران زبان انگلیسی مکالمه کنید، باید بتوانید از زبان مناسب استفاده کنید، نه از زبان کتابی و رسمی. بنابراین باید به فکر یادگیری عبارت‌ها و واژگان رایج در میان گویش‌وران زبان انگلیسی باشید تا بتوانید مثل خودشان با آن‌ها صحبت کنید. بنابراین بهتر است برای یادگیری افعال عبارتی و واژگان و اصطلاحات عامیانه نیز تلاش کنید. فیلم و سریال‌های انگلیسی از بهترین منابع برای یادگیری این مطالب است.

سخن آخر

تا به اینجا، با اشتباهات رایج در یادگیری زبان انگلیسی آشنا شدید. همانطور که مشاهده کردید، بسیاری از ما مرتکب چنین اشتباهاتی می‌شویم و اجازه می‌دهیم روند پیشرفت‌مان را کند و حتی متوقف کنند. در مسیر یادگیری زبان انگلیسی، کمال‌گرایی را کنار بگذارید و انتظارات واقع‌گرایانه‌ای از خودتان داشته باشید. زبان انگلیسی را با زبان مادری‌تان مقایسه نکنید و هنگام مطالعه آن، کلاً قواعد زبان مادری‌تان را از ذهن‌تان بیرون کنید. واژگان را در متن یاد بگیرید و سعی نکنید آن‌ها را به صورت مجزا حفظ کنید. در ضمنف روی جزئیات دستور زبان انگلیسی نیز متمرکز نشوید و تلاش نکنید در ابتدای مسیر، سعی نکنید از همه آن‌ها در نوشتار و گفتارتان استفاده کنید، بلکه صبر کنید تا به مرور زمان، این قواعد در ذهن‌تان جای بگیرند. همچنین روند یادگیری را مداوماً دنبال کنید و اجازه ندهید هیچ وقفه‌ای ایجاد شوید. با رعایت نکاتی از این دست و اجتناب از اشتباهات رایج در یادگیری زبان انگلیسی می‌توانید مسیر پیشرفت را خیلی سریع‌تر طی کنید.

اگر قصد دارید به کانادا مهاجرت کنید، حتماً می‌دانید که تسلط به زبان انگلیسی برای مهاجرت ضروری است. برای مهاجرت به کانادا، دو آزمون زبان انگلیسی پیش روی‌تان قرار دارد که می‌توانید یکی از آن‌ها را انتخاب کنید: CELPIP و IELTS. هر دو آزمون برای مهاجرت به کانادا و اخذ شهروندی این کشور قابل قبول هستند. در این مطلب، قرار است در مورد آزمون CELPIP صحبت کنیم. با ما همراه باشید.

آزمون CELPIP چیست؟

آزمون CELPIP برای سنجش میزان دانش زبان آموزان طراحی شده است. طی این آزمون، هر چهار مهارت زبانی داوطلبان سنجیده می‌شود:

• لیسنینگ
• اسپیکینگ
• ریدینگ
• رایتینگ
• طی این آزمون مهارت‌های زبانی داوطلبان سنجیده می‌شود تا معلوم شود که آیا مهارت لازم را برای اقامت دائم در کانادا دارند یا خیر. طی این آزمون، با زبان انگلیسی رایج در کانادا آشنا خواهید شد.

بخش‌های مختلف آزمون زبان انگلیسی CELIP چیست؟

هر کدام از بخش‌های آزمون CELPIP ساختار مشخصی دارند و زمان معینی را نیز به خود اختصاص می‌دهند. در جدول زیر، از این موارد به تفکیک برای‌تان گفته‌ایم.

بخش لیسنینگ	بخش لینینگ آزمون 47 تا 55 دقیقه طول می‌کشد. در این بخش 40 تا 46 سوال وجود دارد. بخش لیسنینگ آزمون CELPIP 40 نمره دارد.
بخش ریدینگ	بخش ریدینگ آزمون 55 تا 60 دقیقه طول می‌کشد. در این بخش، 38 تا 45 سوال مطرح شده است. بخش ریدینگ 38 نمره دارد.
بخش اسپیکینگ	بخش اسپیکینگ آزمون 12 تا 20 دقیقه طول می‌کشد. این بخش شامل 8 سوال می‌شود.
بخش رایتینگ	بخش رایتینگ 53 تا 60 دقیقه طول می‌کشد.

جالب است بدانید که یک سری از سوالات آزمون CELPIP بدون نمره است.

معیار نمره دهی در آزمون CELPIP چیست؟

و اما می‌رسیم به معیار نمره دهی در آزمون CELPIP. سوالات این آزمون زبان انگلیسی کمی پیچیده هستند، از این رو، روند نمره دهی آن نز کمی پیچیده است. برای مثال، اگر دو داوطلب به یک سوال پاسخ صحیح داده باشند، ممکن است نمره یک داوطلب، به خاطر نوشتن پاسخ بهتر، بالاتر شود.

نمره دهی به بخش رایتینگ آزمون CELPIP

برای نمره دهی به بخش رایتینگ آزمون CELPIP، عوامل مختلفی در نظر گرفته می‌شود:

• محتوا و انسجام آن

در این بخش، تعداد ایده‌ها، کیفیت ایده‌ها، نحوه سازمان‌دهی ایده‌ها و مثال‌ها و جزئیات متن اهمیت پیدا می‌کنند.

• انتخاب واژگان

در این بخش، نحوه انتخاب واژگان و کاربرد آن‌ها در جمله‌ها اهمیت پیدا می‌کنند. بهتر است در این بخش، به سراغ جزئیات دقیق بروید و به صورت مختصر و مفید بنویسید.

• خوانش پذیری

حواس‌تان به ساختار متن‌تان باشد و پاراگراف‌بندی را کاملاً رعایت کنید. همچنین به دستور زبان و ساختار جملات بسیار توجه کنید و املای واژگان را نیز با دقت کامل بنویسید.

نمره دهی به بخش اسپیکینگ آزمون CELPIP

برای نمره‌دهی به بخش اسپیکینگ CELPIP، باید علاوه بر محتوا، انسجام و انتخاب واژگان و عبارت‌های مناسب، به مواردی مانند تلفظ صحیح واژگان، دستور زبان، ساختار جمله‌ها و لحن آن‌ها داشته باشید.

چگونه برای شرکت در آزمون CELPIP آماده شویم؟

و اما چگونه برای شرکت در آزمون CELPIP آماده شویم؟ اگر می‌خواهید برای شرکت در آزمون CELPIPآماده شوید، باید به سراغ منابع مناسب برای این آزمون بروید. همچنین، مطالعه نمونه سوالات سال‌های قبل نیز به شما ممک می‌کند برای آزمون آماده شوید.

دستور زبان و واژگان زبان انگلیسی را با دقت مطالعه کنید. بهتر است دایره واژگان‌تان را گسترش دهید تا برای صحبت کردن و نوشتن، هیچ مشکلی نداشته باشید.

به علاوه، هنگام تمرین کردن برای شرکت در آزمون CELPIP حواس‌تان به زمان باشد. در واقع، باید بتوانید در زمان کوتاه، به سوالات پاسخ صحیح بدهید. بنابراین از مدیریت زمان غافل نشوید.

هزینه شرکت در آزمون CELPIP چقدر است؟

هزینه شرکت در آزمون CELPIP 265 دلار است. هزینه این آزمون کمتر از هزینه شرکت در آزمون آیلتس است. البته این قیمت مربوط به هزینه برگزاری آزمون در کانادا است. اگر در کشور دیگری در آزمون شرکت کنید، هزینه متفاوت خواهد بود.

آزمون CELPIP چه تفاوتی با آزمون IELTS دارد؟

آزمون CELPIP و آزمون IELTS هر دو از آزمون‌های مهم زبان انگلیسی هستند. آزمون CELPIP فقط مختص به مهاجرت به کانادا است، اما   آزمون IELTS برای مهاجرت به دیگر کشورها نیز قابل قبول است. آزمون آیلتس دو نوع جنرال و آکادمیک دارد، اما آزمون CELPIP فقط یک نوع است.

هر دو آزمون برای سنجش سطح زبان انگلیسی داوطلبان طراحی شده‌اند و سطح دشواری‌شان نیز تقریباً برابر است. بنابراین هنگام انتخاب آزمون، این معیار را در نظر نگیرید.

سخن آخر

تا به اینجا، با آزمون زبان CELPIP آشنا شدید. این آزمون زبان انگلیسی برای ارزیابی میزان دانش داوطلبان در حوزه زبان انگلیسی طراحی شده است. اگر قصد مهاجرت به کانادا را داشته باشید، آزمون زبان CELPIP یکی از گزینه‌های پیش روی‌تان است. طی این آزمون مشخص می‌شود که آیا از لحاظ زبانی، آماده زندگی در کانادا هستید یا خیر. طی این آزمون، هر چهار مهارت زبانی‌تان سنجیده می‌شود و هر بخش نیز نمره مشخصی دارد. برای شرکت در آزمون، هر چهار مهارت زبانی‌تان را تقویت کنید تا بتوانید نمره بالایی را در آزمون کسب کنید.

آیا تفاوت میان واژه‌های photo، image و picture را در زبان انگلیسی می‌دانید. بسیاری از ما این واژه‌ها را به صورت جداگانه استفاده می‌کنیم. اما این سه واژه کاملاً متفاوت با یکدیگر هستند و در کاربردشان باید بسیار دقت کنید. در واقع، هر واژه به دسته مشخصی از تصاویر گفته می‌شود. در این مطلب، هر آنچه باید در مورد تفاوت بین picture، image و photo در انگلیسی بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

تعریف image چیست؟

وقتی می‌خواهید در مورد یک طراحی، نقاشی، عکس یا کار گرافیکی صحبت کنید، از واژه image استفاده کنید. این تصاویر ممکن است به صورت دستی یا دیجیتالی خلق شده باشند. واژه image معمولاً برای اشاره به حیطه‌هایی مثل طراحی گرافیک، هنر، تبلیغات یا به طور کلی، محتوای بصری استفاده می‌شود.

Image به دسته‌های مختلف تقسیم می‌شود. در جدول زیر، از انواع image برای‌تان گفته‌ایم.

تصاویر رَستِری یا بیت‌مپ (bitmap images) متشکل از پیکسل‌های مختلف با ارزشی رنگی مشخص هستند. تصاویر راستری شامل عکس‌ها و دیگر تصاویر پیچیده‌‌ای می‌شوند که معمولاً در رسانه‌های اجتماعی یا به شکل پرینت‌شده استفاده می‌شوند.	Raster Images
تصاویر برداری از شکل‌های هندسی، مانند خطوط و منهنی‌ها، تشکیل شده‌اند. تصاویر برداری معمولاً در طرح‌های گرافیکی، لوگوها و تصویرسازی‌ها استفاده می‌شوند.	Vector Images
تصاویر سه بعدی را با استفاده از نرم افزارهای سه بعدی مدل‌سازی می‌سازند و می‌توان آن‌ها را از زوایای مختلف مشاهده کرد. از تصاویر سه بعدی در انیمیشن، بازی‌سازی و تصویرسازی معماری استفاده می‌کنند.	3D Images
اینفوگرافیک‌ها حاکی از یک سری از اطلاعات و داده‌ها هستند و معمولاً شامل بدول، گراف و نمودار می‌شود. از اینفوگرافیک‌ها در حیطه‌های مختلف، از جمله بازاریابی، روزنامه‌نگاری و آموزش استفاده می‌کنند.	Infographics
طراحی و نقشی را با استفاده از ابزارهای سنتی، مانند مداد، خودکار و رنگ، خلق می‌کنند. این موارد گسترده وسیعی را در بر می‌گیرد، از یک خط ساده گرفته تا پیچیده‌ترین آثار هنری.	Drawings and Paintings
هنر دیجتال را با استفاده از ابزارهای دیجیتال خلق می‌کنند و این نوع از image نیز شامل موارد بسیار زیادی می‌شود، از طراحی گرفیک گرفته تا انیمیشن و بازی‌های ویدئویی.	Digital Art

تعریف photo چیست؟

واژه photo در مورد نوع خاصی از تصویر به کار می‌رود که با استفاده از نور بر روی سطح حساس به نور، مانند فیلم یا سنسور دیجیتال، تولید می‌شود. معمولاً photoها واقع‌گرایانه‌تر هستند و در مقایسه با image، جزئیات بیشتری را نیز در بر می‌گیرند. از photo برای ثبت و مستندسازی زندگی روزمره، اتفاقات و حوادث یا مردم استفاده می‌کنند. در حوزه عکاسی، روزنامه‎‌‌نگاری و رسانه‌های اجتماعی، معمولاً از واژه photo بسیار استفاده می‌شود.

و اما تاریخچه عکاسی چیست؟ عکاسی تاریخی غنی و طولانی دارد و پیدایش آن به قرن نوزدهم باز می‌گردد. اولین عکس دائمی را ژوزف نیسه‌فور نیپس در سال 1862 گرفته است. عکاسی طی سال‌های متمادی پیشرفت کرد و متحول شد. در دوره‌‎‌های مختلف، از انواع دوربین، تکنولوژی‌های دیجیتال و فیلم برای عکاسی استفاده کردند تا جایی که عکاسی تبدیل به رسانه‌ای بسیار مهم برای هنرمندان، روزنامه‌نگاران و دانشمندان شد.

در عکاسی دیجیتال، از دوریین‌های دیجیتال برای گرفتن نور تبدیل آن به داده‌های دیجیتالی که روی حافظه ذخیر می‌شوند استفاده می‌کنند.

همانطور که گفتیم، photo در مقایسه با image بسیار واقع‌گرایانه‌تر است و جزئیات بیشتری را در بر می‌‌گیرد.

تعریف picture چیست؟

واژه picture کلی‌تر است و به هر گونه مورد بصری، از جمله طراحی، نقاشی، گرافیک و عکاسی، اشاره دارد. یک picture می‌تواند نمایان‌‎گر جشم یا صحنه‌ای باشد که با استفاده از روش‌های مختلف، از جمله نقاشی و عکاسی، خلق شده است. این واژه به هر گونه تصویر بصری، فارغ از رسانه یا هدف آن، گفته می‌شود.

در جدول زیر، از انواع picture برای‌تان گفته‌ایم.

در دنیای هنر، picture را هنرمند با استفاده از ابزارهای سنتی یا دیجیتال خلق می‌‎کند. pictures می‌توانند واقع‌گرایانه یا انتزاعی باشند و همچنین، برای انتقال احساسات و هیجانات مختلف، روایت داستان یا ارائه تجربه‌ای زیبایی شناختی به کار می‌روند.	Pictures in Art
در حوزه روزنامه‌نگاری، picture نوعی تصویر است که برای ثبت وقایع و فراهم کردن بستر بصری برای داستان خبرها استفاده می‌شود. از photo در picture برای ثبت وقایع مهم استفاده می‌شود و می‌توان از آن برای برانگیختن احساسات یا ایجاد حس صمیمیت استفاده کرد.	Pictures in Journalism
در تبلیغات، از picture برای پروموت کردن یک محصول یا سرویس استفاده می‌کنند. معمولاً در تبلیغات، از picture برای جلب توجه مشتری، ارائه اطلاعاتی در مورد محصول یا سرویس و جذب مشتری استفاده می‌کنند.	Pictures in Advertising
رسانه‌های اجتماعی،   picture تصویری از زندگی و تجربیات‌ کاربران است. پلتفرم‌های شبکه‌های اجتماعی، مانند اینستاگرام و اسنپ چپ، حول محور به اشتراک گذاشتن تصاویر می‌پرخند و معمولاً کاربران از تصویر برای بیان هویت‌شان و به اشتراک گذاشتن محتوا با دیگران استفاده می‌کنند.	Pictures in social media

سخن آخر

تا به اینجا، با تفاوت image، picture و photo در زبان انگلیسی آشنا شدید. همانطور که مشاهده کردید، این سه مفهوم کاملاً متفاوت از یکدیگر هستند و برای کاربرد صحیح‌شان، باید آن‌ها را به خوبی بشناسید.