آزمون OET

جان انسان‌ها بسیار مهم است و کوچکترین کج‌فهمی یا ناتوانی در انتقال پیام، می‌تواند آن را به خطر بیندازید. تصور کنید شخصی بخواهد به کشوری انگلیسی زبان مهاجرت کنید و در کادر درمان یکی از بیمارستان‌های آن مشغول به کار شود. آیا بدون تسلط کامل به زبان انگلیسی ممکن است؟ مسلما خیر! اگر در حوزه بهداشت و درمان فعالیت می‌کنید و می‌خواهید به کشوری انگلیسی زبان مهاجرت کنید، باید در آزمون OET شرکت کنید. آزمون OET از معتبرترین آزمون‌ها در سطح جهان است و بسیاری از کشورهای انگلیسی زبان نیز مدرک آن را از شما می‌پذیرند. اما آزمون OET چیست؟ چه کسانی می‌توانند در این آزمون شرکت کنند؟ چگونه در آزمون OET شرکت کنیم؟ آیا آزمون OET در ایران برگزار می‌شود؟ در این مطلب، هر آنچه باید در مورد آزمون OET بدانید برای‌تان خواهیم گفت. با ما همراه باشید.

آزمون OET چیست؟

آزمون Occupational English Test یا به اختصار OET از آزمون‌های انگلیسی معتبر در جهان است. اگر در حوزه بهداشت و درمان فعالیت می‌کنید و می‌خواهید این حرفه را در کشوری انگلیسی زبان ادامه دهید، باید به فکر شرکت در آزمون OE، باشید.

از سال 2013، آزمون OET برای ارزیابی میزان دانش و توانایی مکالمه انگلیسی در فعالان حوزه بهداشت و درمان شکل گرفت. طی این آزمون، هر چهار مهارت سنجیده می‌شود. طی این ازمون، بررسی می‌کنیم که آیا داوطلب می‌تواند در محیط کار، با بیماران و همکارانش به زبان انگلیسی ارتباط برقرار کند یا خیر.

آزمون OET را CBLA (Cambridge Boxhill Language Assessment) برگزار می‌کند. در واقع، این آزمون را دانشگاه کمبریج ارائه کرد تا از این طریق، سطح زبان انگلیسی فعالان این حوزه به شیوه‌ای استاندارد سنجیده شود.

چه کسانی می‌توانند در آزمون OET شرکت کنند؟

همانطور که پیش‌تر گفتیم، کسانی که در حوزه بهداشت و درمان فعالیت می‌کنند می‌توانند در این آزمون شرکت کنند. در ادامه، این رشته‌ها را به تفکیک گفته‌ایم.

• دندانپزشک
• رژیم درمانی
• پزشک
• پرستار
• کاردرمانگر
• داروساز
• فیزیوتراپ
• داروساز
• رادیوگرافگفتاردرمانگر
• دامپزشک
• ایپتومتر یا بینایی سنج

در هر کدام از این رشته‌ها تحصیل کرده باشید، برای مهاجرت شغلی به کشورهای انگلیسی زبان، باید در آزمون OET شرکت کنید و نمره قبولی را کسب کنید.

نتیجه آزمون OET در کدام کشورها معتبر است؟

آزمون OET در کشورهای انگلستان، ایالات متحده آمریکا، ایرلند، استرالیا، نیوزیلند، اوکراین، دبی، سنگاپور، فیلیپین و اسپانیا معتبر است. دانشگاه‌ها، بیمارستان، مراکز بهداشت و درمان و دیگر نهادهای موجود در این کشورها مدرک OET را معتبر می‌دانند.

ساختار آزمون OET چیست؟

در آزمون OET هر چهار مهارت زبانی‌تان سنجیده می‌شود: اسپیکینگ، لیسنینگ، درک مطلب و رایتینگ.

آزمون لیسنینگ OET

• بخش لیسنینگ 40 دقیقه طول می‌کشد
• این بخش متشکل از 3 قسمت و در کل، 42 سوال است
• لیسنینگ در مورد حوزه سلامت است
• فایل صوتی را یک بار می‌توانید گوش دهید و حین گوش دادن، به سوالات پاسخ دهید

آزمون اسپیکینگ OET

• آزمون اسپیکینگ 20 دقیقه طول می‌کشد

آزمون رایتینگ OET

• بخش رایتینگ این آزمون 45 دقیقه طول می‌کشد
• متنی در اختیارتان قرار می‌گیرد که 5 دقیقه برای خواندن آن به زمان نیاز دارید. حین خواندن متن، نباید هیچ
• یادداشتی بردارید. پس از 5 دقیقه، 40 دقیقه زمان دارید تا تکلیف خواسته شده را انجام دهید.
• بخش رایتینگ دشوارترین بخش آزمون OET است، از این رو، باید پیش از آزمون، تمرین کنید تا بتوانید نمره لازم را کسب کنید.

آزمون درک مطلب OET

• سه متن در مورد موضوعات مربوط به بهداشت و درمان در اختیار خواهید داشت.
• پس از خواندن متن باید به سوالات خواسته شده پاسخ دهید.

اعتبار مدرک OET چند سال است؟

مدرک OET دو سال اعتبار دارد. پس از دو سال، اگر بخواهید این مدرک را مجددا به نهادی ارائه دهید، باید مجددا در آزمون شرکت کنید.

سیستم نمره دهی آزمون OET

نمره آزمون OET بین 0 تا 500 است. البته این آزمون 5 سطح دارد و هر نمره مختص به سطح مشخصی است. سطح A بالاترین سطح است و سطح E پایین‌تر سطح است. برای قبولی در این آزمون، باید سطح A یا B (یعنی حداقل نمره 350) باشید. البته برخی از موسسه‌ها نمره C (یعنی حداقل نمره 200) را نیز از شما می‌پذیرند.

چگونه در آزمون OET شرکت کنیم؟

برای شرکت در آزمون OET، باید به کشور دیگری سفر کنید، چرا که این آزمون در ایران برگزار نمی‌شود. معمولاً داوطلبان کشورهای ترکیه و امارات را برای شرکت در آزمون انتخاب می‌کنند.

سخن آخر

اگر بخواهید در بخش بهداشت و درمان کشوری انگلیسی زبان کار کنید، باید در آزمون OET شرکت کنید. هدف از برگزاری آزمون OET حصول اطمینان از این مسئله است که آیا به زبان انگلیسی تسلط کامل دارید یا خیر و اینکه آیا می‌توانید با بیماران و همکاران‌تان به خوبی ارتباط برقرار کنید یا نه. در این مورد، جان بیماران نیز اهمیت پیدا می‌کند. در واقع، اگر نتوانید ارتباط درستی را برقرار کنید و منظورتان را به درستی منتقل کنید، ممکن است جان بیمار به خطر بیفتد یا این‌که به درستی درمان نشود.