شناختن عبارت های زمانی در زبان انگلیسی و نحوه کاربرد آن‌ها برای نوشتن و صحبت کردن به زبان انگلیسی لازم است. عبارت زمانی بسیار پرکاربرد است و دانستن قواعد مربوط به آن برای هر زبان آموز ضروری است. در این مطلب، به آموزش گرامر عبارت زمانی به زبان ساده خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.
عبارت زمانی چیست؟
عبارت زمانی یا time clause عبارتی وابسته است با واژه یا عبارتی در مورد زمان (when, after, as soon as, etc) آغاز می‌شود. در زبان انگلیسی، از عبارت زمانی استفاده می‌کنند تا یک دوره زمانی را بر اساس ارتباطش با یک اتفاق یا عمل نشان دهند، درست مثل عبارت وابسته در جمله‌های شرطی.
برای مثال، در جمله I will cook dinner when I get home، قسمت When I get home عبارتی است که بخشی از زمان را، بر اساس یک اتفاق یا یک عمل نشان می‌دهد. در این جمله، به جای اشاره به یک زمان مشخص، مانند I will cook dinner at 7pm از عبارت زمانی استفاده می‌کنند.
هر عبارت زمانی به فاعل، فعل و مفعول نیاز دارد، اما قاعده دستوری کنار هم قرار گرفتن این اجزا با یکدیگر فرق می‌کند. در قسمت زیر، چند عبارت زمانی را برای تان آورده‌ایم:
When the sun sets,
Before the first lesson begins,
After my teacher arrives,
عبارت‌های زمانی برای زمان آینده
در عبارت‌های زمانی مربوط به زمان آینده، از زمان‌های حال ساده یا حال کامل استفاده می‌کنیم، اما معمولاً حال ساده ارجح است.
به جمله‌های زیر توجه کنید:
The meeting will begin as soon as everyone arrives.
The meeting will begin as soon as everyone has arrived.
I’ll come home when I finish work.
You must wait here until your father comes.
They are coming after they have had dinner.
بعد از عبارت‌های زمانی مربوط به آینده، از افعال will یا be going to استفاده نکنید.
به مثال‌های زیر توجه کنید:
We will go out for dinner after the meeting will be over. (غلط)
We will go out for dinner after the meeting is over. (صحیح)
I am going to review the file before I am going to meet with the client. (غلط)
I am going to review the file before I meet with the new client. (صحیح)
وقتی در مورد زمان آینده صحبت می‌کنید، عبارت زمانی‌تان بسیار شبیه به شرطی نوع اول خواهد بود. به مثال زیر توجه کنید:
We will see them when they get here.
We will see them if they get here.
در هر دو جملۀ بالا، عبارت اصلی وابسته به عبارت دوم است. عبارت زمانی نشان می‌دهد که اتفاق در زمان مشخصی رخ می‌دهد، اما if حاکی از آن است که اتفاق در صورتی رخ می‌دهد که اتفاق دیگری افتاده باشد. اگر شرطی نوع اول را بشناسید، به راحتی، می‌توانید عبارت اسمی مربوط به زمان آینده را بشناسید.
عبارت‌های زمانی مربوط به زمان گذشته با before یا after
وقتی در عبارت زمانی‌تان، از before یا after استفاده می‌کنید، می‌توانید از یک فعل گذشته ساده و یک فعل ماضی بعید استفاده کنید.
Rick’s daughter locked herself in her room after he had grounded her. (ماضی بعید)
Rick’s daughter locked herself in her room after he grounded her. (گذشته ساده)
She had stayed in her room for two days before she finally emerged. (گذشته کامل)
She stayed in her room for two days before she finally emerged. (گذشته کامل)
عبارت زمانی با واژۀ since
وقتی عبارت زمانی با واژۀ since آغاز می‌شود، فعل می‌تواند حال کامل یا گذشته ساده باشد.
وقتی عبارت زمانی به زمان گذشته ختم می‌شود، باید از گذشته ساده استفاده کنید.
به مثال زیر توجه کنید:
Rick hasn’t spoken to Emily since he grounded her last week.
وقتی عملی در گذشته آغاز شده است، اما در آینده نیز ادامه دارد، باید از حال کامل استفاده کنید.
Emily hasn’t spoken to her friends since she’s been grounded.
فرضیه سازی با استفاده از عبارت های اسمی
برخی از عبارت های شرطی مثل فرضیه هستند. وقتی در مورد چیزی صحبت می‌کنیم که هنوز رخ نداده است، باید از فعل زمان گذشته استفاده کنیم.
به مثال‌های زیر توجه کنید:
He could get a new job if he really tried.
(= He cannot get a job because he has not tried.)
If Jack was playing, they would probably win.
(= Jack is not playing so they will probably not win.)
If I had his address, I could write to him.
(= Jack is not playing so they will probably not win.)
وقتی می‌خواهید در مورد چیزی صحبت کنید که می‌دانید در آینده رخ نخواهد داد، از زمان گذشته صحبت کنید. به مثال‌های زیر توجه کنید.
We would go by train if it wasn’t so expensive.
(= We will not go by train because it is too expensive.)
I would look after the children for you at the weekend if I was at home.
(= I cannot look after the children because I will not be at home.)
سخن آخر
تا به اینجا، با عبارت‌های زمانی و کاربردشان آشنا شدید. عبارت زمانی در زبان انگلیسی بسیار پرکاربرد است، از این رو، باید آن‌ها را یاد بگیرید تا بتوانید به راحتی، به این زبان بخوانید و بنویسید. در کاربرد عبارت های زمانی، باید با قواعد مربوط به زمان آشنا باشید تا بتوانید به درستی از این عبارت‌ها استفاده کنید.
